Πέμπτη, Απριλίου 30, 2009

ΑΣΤΡΑΦΤΕΙ Η ΓΚΙΩΝΑ

Σε μια εποχή όπου όλα είναι ρευστά και οι ευχές του στυλ "να ζήσεις σαν τα ψηλά βουνά" έχουν μόνο σχετική σημασία, είναι βασικό να υπάρχουν φωνές που να διατρανώνουν πως "Η Γκιώνα θα μείνει εδώ".

Περισσότερα, στο μπλογκ "Όρος Γκιώνα"-Κίνηση για τη σωτηρία της Γκιώνας.
ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ
(και ύστατος αποχαιρετισμός στον Λεωνίδα Χρηστάκη)

Τα νέα συνωμοτικά σενάρια καταστροφολογίας και τρομοϋστερίας εμφανίστηκαν στο Μεξικό και παντού σχεδόν στον πλανήτη τις προηγούμενες ημέρες και εξελίσσονται συνεχώς μέσα απ’ τα γνωστά σκοτεινά κέντρα παραπληροφόρησης. Και βέβαια δεν είναι καθόλου τυχαίο που αυτό συμβαίνει λίγο μετά την υποτιθέμενη οικονομική κρίση τύπου «ντόμινο», που δήθεν πλήττει κι αυτή καταστροφικά την ανθρωπότητα (...)

Ο παγκόσμιος εμβολιασμός όλων σχεδόν των χοίρων του πλανήτη θα αποφέρει για ακόμη μία φορά τεράστια κέρδη στις Φαρμακοβιομηχανίες (...)

Πρόκειται για αποσπάσματα από το σχετικό κείμενο του freeinquiry.gr, το οποίο freeinquiry.gr άμα συνεχίσει έτσι, αυτό εδώ το ημέτερον το μπλογκ θα δημοσιεύει απλά παραπομπές σε φρηινκουάϊρια άρθρα.

Ένας γουρουνοτρομοκράτης


Και εν τω μεταξύ, ευνόητο είναι ότι έχει πιαστεί η καρδιά μου εδώ και λίγη ώρα που πληροφορήθηκα τον θάνατο του Λεωνίδα Χρηστάκη.

Σκέφτομαι να πάω να πιω μέχρι τελικής πτώσεως.
Συνειδητοποιώντας ότι ακόμα με αγγίζει με τα τρομόχερά της η έννοια "θάνατος", παρ' όλο που δεν μου πάει να αναφωνήσω κάτι επιφωνήματα του στυλ "καλό ταξίδι".

Μπα, λέω να πιω τελικά αντί να γράφω επικήδειους.
Διότι, τι πα να πει "καλό ταξίδι" και τέτοια...
Αυτά είναι για εκείνους που τα πιστεύουν.
Οι άλλοι πίνουν.
Έτσι ξέρω.

Τετάρτη, Απριλίου 29, 2009

5ο ΑΝΤΙΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

H ανακοίνωση για τις εκδηλώσεις του φετινού Αντιαπαγορευτικού Φεστιβάλ, όπως την πέτυχα στους "Ηλιόσπορους":

2, 8 & 9 Μάη 2009

για τη μείωση της βλάβης από τις εξαρτήσεις
για το δικαίωμα στην ελευθεροχρησία και την αυτοκαλλιέργεια
για την απεξάρτηση από την εγκληματικότητα και το παράνομο εμπόριο


Απαγορεύστε τις απαγορεύσεις και απεξαρτηθείτε από την παρανομία και την εγκληματικότητα... για πιο δίκαιη, ανθρώπινη και αποτελεσματική αντιμετώπιση των εξαρτήσεων.

Γιατί ο πόλεμος κατά των «ναρκωτικών» μας έχει κοστίσει ήδη πολύ ακριβά με περισσότερους θανάτους, περισσότερους νέους χρήστες και περισσότερους φυλακισμένους.

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ !!!

Η εξάρτηση από ουσίες είναι ζήτημα Δημόσιας Υγείας και όχι Δημόσιας Τάξης

Σαββάτο 2 Μαΐου 2009
Παγκόσμια Ημέρα Δράσης για δίκαιες και αποτελεσματικές πολιτικές περί «ναρκωτικών» και για την απελευθέρωση της κάνναβης

18.00 > Συγκέντρωση Πλατεία ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ

20.00 – 22.30 > STREET PARADE (Κλαυθμώνος- Θησείο)… φέρτε μάσκες, σφυρίχτρες, και ότι άλλο χρειάζεται μια πολύχρωμη πορεία...
Espeekay, FUNXION, A@H2O, Urban Danja, Kernelcoremode

18.30 – 19.30 > URBAN DANJA

19.30 – 20.15 > A@H2O

20.15 – 21.00 > ESPEEKAY

21.00 – 22.00 > FUNXION

22.00 – 22.30 > KERNELCOREMODE

22.30 > Θησείο, συναυλία με τους ΡΟΔΕΣ, ONE DROP>>, dj sets ANNA MYSTIC, SISSY STARDUST & CRYSTAL ZERO

Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Αντ. Τρίτσης»

(Είσοδος από Λεωφόρο Δημοκρατίας, Ίλιον, λεωφορεία Α10, Β10, 714 από Βάθης, Στ. Αττική)


Από τις 18.00 >
Ενημέρωση
Δρώμενα (performance, ζογκλέρ, stand up comedy)
Προβολές (video projections, slide shows, ντοκιμαντέρ)

Εικαστική έκθεση "ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ!", από την ομάδα ΑΜΕΣΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Εικαστική έκθεση με θέμα το ΓΥΜΝΟ από την εικαστική ομάδα του ASH IN ART

Εργαστήριο (21.00) Ζωγραφική, Κολάζ και Κατασκευές από την εικαστική ομάδα του ASH IN ART, και έκθεση των δημιουργιών στο χώρο
στις 21.30 συνάντηση ενδιαφερόμενων για το εργαστήρι κρουστών του Σαββάτου

Μουσική

line up
20.00 – 21.00 PLUS DOTS
21.15 – 22.30 MC YINKA & URBANIX
22.45 – 00.00 ZEN GARDEN
00.15 – 01.30 PALYRRIA
01.45 – 03.00 PROFESSOR SKANK
03.00 – 04.00 VLASTUR MEGACORP
04.00 – 05.30 BIOMASS

CHILL OUT AREA/ CHAI SHOP
20.00 - 22.00> Συζήτηση με ΣΤ. ΚΟΡΝΑΡΟ*, ΓΡ. ΨΑΡΙΑΝΟ *αναμένεται επιβεβαίωση
22.00 - 00.00> Ντοκιμαντέρ (MAGIC WEED, ΤΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ)
00.00 - 05.30 > psy dub- spaced out music


Σάββατο 9 Μαΐου 2009

Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Αντ. Τρίτσης»

(Είσοδος από Λεωφόρο Δημοκρατίας, Ίλιον, λεωφορεία Α10, Β10, 714 από Βάθης, Στ. Αττική)


Από τις 18.00 >
Ενημέρωση
Δρώμενα (performance, ζογκλέρ, stand up comedy)
Προβολές (video projections, slide shows, ντοκιμαντέρ)

Εικαστική έκθεση "ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ!", από την ομάδα ΑΜΕΣΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Εικαστική έκθεση με θέμα το ΓΥΜΝΟ από την εικαστική ομάδα του ASH IN ART

Εργαστήριο (19.00) ΚΡΟΥΣΤΩΝ από την ομάδα κρουστών του ASH IN ART, σύνθεση και εκτέλεση

Μουσική

line up
19.30 - 20.15 ΑΕΡΑ ΠΑΤΕΡΑ
20.30 – 21.15 ΣΚΑΓΙΑ
21.30 – 22.30 FUNDRACAR
22.45 – 23.45 SKARIBAS
00.00 – 01.15 ΚΑΚΟ ΣΥΝΑΠΑΝΤΗΜΑ
01.30 – 03.00 VIBRONICS [UK]
03.00 – 04.15 ATIKO MINUS
04.15 – 05.30 DIRECT CONNECTION

CHILL OUT AREA/ CHAI SHOP
20.00 - 22.00> Συζήτηση με Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟ, Π. ΚΑΝΕΛΛΑΚΗ

22.00 - 00.00> ντοκιμαντέρ (GRASS, HASCHISCH)
00.00 - 05.30 > psy dub- spaced out music

και τις 2 ημέρες
VIDEO PROJECTIONS: VOID NETWORK ART LABORATORY, GLOBAL EYE, KINOMATIK


Το Αντιαπαγορευτικό Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 8 και το Σάββατο 9 Μάη στο Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Α. Τρίτσης» (Ίλιον, Αγ. Ανάργυροι), το οποίο δυστυχώς έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη του από την Πολιτεία και συντηρείται από τις μοναχικές προσπάθειες φορέων που δραστηριοποιούνται σε αυτό, όπως η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.

Σε αυτό το πλαίσιο επιχειρούμε αυτή τη συμβολική επανάκτηση ενός δημόσιου χώρου στηρίζοντας τις προσπάθειες εγια τη σωτηρία του Πάρκου, την ελεύθερη πρόσβαση σε αυτό και την ανάδειξή του σε υπερτοπικό πόλο πρασίνου και αναψυχής με σεβασμό στον Δημόσιο, κοινωνικό και οικολογικό του χαρακτήρα.

Δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στους περιβαλλοντικούς όρους λειτουργίας του Πάρκου, προσπαθώντας να μειώσουμε το οικολογικό αποτύπωμα του φεστιβάλ. Διεκδικούμε την επανάχρηση του Δημόσιου Πάρκου αλλά ταυτόχρονα προσπαθούμε να περιορίσουμε την όχληση δίνοντας έμφαση στον περιορισμό των υποδομών, του χώρου που θα χρησιμοποιηθεί και, του όγκου των εγκαταστάσεων, στην κατεύθυνση και την ένταση του ήχου, στην καθαριότητα του χώρου. Επίσης δεν θα λειτουργήσει market με φαγητά.

Καλούμε τον κόσμο που θα συμμετέχει στο Αντιαπαγορευτικό Φεστιβάλ, να σεβαστεί το Πάρκο που θα μας φιλοξενήσει, συμβάλλοντας υπεύθυνα στην καθαριότητα και την περιφρούρηση του χώρου.

Βοηθήστε να δημιουργήσουμε ένα οργανικό και αυτο-διαχειριζόμενο φεστιβάλ που θα ελαχιστοποιήσει τις επιπτώσεις στον περιβάλλοντα χώρο που είναι το σπίτι χιλιάδων πουλιών και όχι χιλιάδων κουτιών μπύρας.

Για αυτό το λόγο κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ θα ανταλλάσσονται 10 άδεια κουτάκια μπύρας με 1 γεμάτο στο bar, αλλά και την Κυριακή 10 Μάη θα πραγματοποιηθεί εθελοντικός καθαρισμός του Πάρκου, σε συνεργασία με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.

Επίσης ζητάμε και τις δύο ημέρες του φεστιβάλ, την προσωπικά υπεύθυνη συνεισφορά όλων για τη στελέχωση εθελοντικών συνεργείων καθαρισμού και την αυτο-διαχείριση των προσωπικών απορριμμάτων.

Αυτό το φεστιβάλ γίνεται από όλους εμάς για όλους εμάς και μόνο με την συνειδητή συμμετοχή όλων.

Είναι μια ανοιχτή δημόσια γιορτή για την ελευθερία της έκφρασης και της επιλογής, τον αυτό-καθορισμό, την προσωπική και κοινωνική αυτονομία… Δεν υπάρχει κανένας διαχωρισμός ανάμεσα στους διοργανωτές, τους καλλιτέχνες και όλους τους παρευρισκόμενους, δεν υπάρχει αντίτιμο ή κερδοσκοπικά οφέλη…

H αυτοργάνωση, η εθελούσια υπεύθυνη συμμετοχή, η απελευθέρωση του Δημόσιου Χώρου και η αντι-εμπορευματική λογική διαπνέουν την λειτουργία του Αντιαπαγορευτικού Φεστιβάλ.

Αυτό το φεστιβάλ τάσσεται ενάντια σε κάθε ναρκο-κουλτούρα, ενάντια στο εμπόριο ναρκωτικών, ενάντια στην ηρωίνη, την κοκαΐνη, την ύπνωση, την πολυτοξικότητα, την αλόγιστη, εγωπαθή και υπερβολική χρήση «ουσιών»…

Είναι ενάντια σε κάθε κουλτούρα νάρκωσης, αποβλάκωσης, φρικαρίσματος, στρουθοκαμηλισμού…

Η Ελευθερία, ο Έρωτας, η Φιλία, η μουσική, τα ταξίδια, οι γιορτές, το βίωμα της συλλογικής χαράς, το όνειρο, η δημιουργικότητα, το άνοιγμα της συνείδησης δεν μπορούν να παραδοθούν ούτε στους δεσμοφύλακες, ούτε στους ψυχίατρους, ούτε στα χέρια της αστυνομίας, ούτε στα χέρια των πρεζέμπορων…

Είναι χρέος όλων μας η συνάντηση αυτή να είναι ένα μάθημα από όλους εμάς για όλους εμάς, μια εμπειρία που μας κάνει καλύτερους, μια συνάντηση ενδυνάμωσης και συνειδητοποίησης.

Αυτό το φεστιβάλ γίνεται ενάντια σε όλες τις απαγορεύσεις και ενάντια σε όλους τους εθισμούς.

Supported by> Ηλιόσποροι, Κενό Δίκτυο, Φίλοι του Ανθρώπου, Οικολόγοι Πράσινοι, Ελευθεριακός Σύνδεσμος Απεξάρτησης, Νέοι Πράσινοι, Άμεση Καλλιτεχνική Παρέμβαση, ASH IN ART, Greek Cannabis Society, Rastavibe, 1 STEP FORWARD, Natural High Family, SUB & DUB


Έλεγα να πάω και πέρσι, αλλά τελικά κόλλησα λίγο πιο μακριά από τον περσινό χώρο διεξαγωγής. Φέτος λέω να δώσω δυναμικά το παρόν...
Έχω μια υποψία ότι θα με ενδιαφέρουν τα εκεί τεκταινόμενα και δρώμενα και γενικώς...

Κυριακή, Απριλίου 26, 2009

Παρασκευή, Απριλίου 24, 2009

ΜΕΓΑΛΗ Η ΧΑΡΗ ΤΟΥ!
-και βοήθειά μας!


Το θέμα, πρώτη φορά το είδα στο freeinquiry.gr. Αν δεν το είχα δει εκεί αλλά το είχα δει απευθείας στην ιστοσελίδα του Γενικού Επιτελείου Στρατού, μάλλον θα υπέθετα ότι τίποτα ζηλωτές χάκερς είχαν χακέψει τη σελίδα.

Εκείνους τους χρόνους ο σατανόπληκτος βασιλιάς Διοκλητιανός γεμάτος από θαυμασμό προς τους θεούς των ειδώλων είχε βγάλει αυστηρές διαταγές προς τους υπηκόους του όσοι Χριστιανοί αφήσουν την θρησκεία τους, αρνηθούν τον Χριστό και προσκυνήσουν τα είδωλα, αυτοί ν' απολαμβάνουν βασιλικές τιμές και πολλά άλλα' όσοι χριστιανοί δεν αρνηθούν τον Χριστό και τη θρησκεία του, να θανατώνονται.

Νεότατος τότε ο 'Αγιος Γεώργιος μόλις είχε περάσει τα είκοσι χρόνια του φανερώνεται μοναχός του πως είναι χριστιανός. Κι όχι μονάχα αυτό, μπροστά στον αυτοκράτορα και τους αξιωματούχους του, γκρεμίζει τα πλανεμένα κι αδύναμα είδωλα των θεών, περιγελώντας όλους τους ειδωλολάτρες, που πιστεύουν στα άψυχα αγάλματα των ψεύτικων αυτών θεών.

Ο τύραννος Αυτοκράτωρ, εκτιμώντας την ένδοξη γενιά και την ανδρειωσύνη του Αγίου Γεωργίου στους πολέμους, άρχισε τα παρακάλια και τις υποσχέσεις να τον μεταπείσει. Μα ο 'Αγιος στέκεται σταθερός κι απαρασάλευτος, δυνατός σα διαμάντι, στη θρησκεία του Χριστού. Αρχίζουν οι απειλές, οι φοβέρες. Ο 'Αγιος τα καταφρονεί όλα. Χτυπούν τον 'Αγιο μ' ένα κοντάρι στην κοιλιά. Μα κατά θαυματουργικό τρόπο, ενώ έτρεξε αίμα πολύ από τη σάρκα του Αγίου, αυτός έμεινε ζωντανός και το κοντάρι λύγισε προς τα πίσω, για να μη διαπεράσει την αγιασμένη σάρκα του.

Από εκεί τον φέρνουν στα μεγαλύτερα μαρτύρια: τον δένουν γυμνό σε ένα τροχό, ο οποίος είχε γύρω του μπηγμένα μαχαίρια κοφτερά και τον κατρακυλούν σ' έναν κατήφορο. Κι ενώ το σώμα του Αγίου καταματώθηκε και κατατεμαχίστηκε, άγγελος Κυρίου στη στιγμή συναρμολόγησε τα κομμάτια του..........


Η συναρπαστική συνέχεια (που περιλαμβάνει και την ανάσταση ενός βοδιού!!!) στην επίσημη ιστοσελίδα του Γενικού Επιτελείου Στρατού!
http://www.army.gr/istoria/afierwmata/agiosGewrgios/1a-martyrio.php

Βοήθειά μας!
ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ

Άκου να δεις τι μπορεί να συμβεί καμιά φορά...
Τις προάλλες, μα τις πολύ προάλλες, μα του κερατά τις πολύ προάλλες, μ' ένα φίλο ποιητή συζητάγαμε σχετικά με τον ποιητή Γιάννη Ρίτσο. Επρόκειτο για μια σοβαρή κουβέντα, εφόσον το Ρίτσο αμφότεροι τον έχουμε σε εκτίμηση.

Κάποια στιγμή, θυμηθήκαμε βέβαια και το φοβερό και τρομερό ποίημα του Ρίτσου για την ΚΝΕ, το οποίο λέει μεταξύ άλλων:

Είναι τα παιδιά της ΚΝΕ
που λένε στη ζωή το μέγα ΝΑΙ
(...)
Γειά σας,λοιπόν,και γειά σας,σύντροφοι της ΚΝΕ,
εσείς που λέτε στη ζωή το μέγα ΝΑΙ,
εσείς που ρίχνεστε στη μάχη δίχως να ζητάτε χωριστά κανέναν έπαινο,
εσείς οι ωραίοι που όλοι μαζί υπογράφετε μ’ένα ρωμέϊκο παγκόσμιο σφυροδρέπανο.


Βάλαμε τα γέλια... Ο φίλος ποιητής θυμήθηκε ότι ήταν παρών (το πάλαι) όταν ο Ρίτσος απήγγειλε το ποίημα Live σε κάποιο κνιτοφεστιβάλ. Μου περιέγραψε την αστειότητα του πράγματος και το φαιδρόν της ατμόσφαιρας.
Ομοφωνήσαμε ότι πρόκειται για ένα από τα χειρότερα ποιήματα του Ρίτσου -αν και δύσκολα το θεωρήσαμε καν ποίημα.
Συμφωνήσαμε πάντως ότι και ο Ρίτσος -όπως και κάθε άλλος ποιητής, στρατευμένος ή αστράτευτος- έχει γράψει πατάτες κάποια στιγμή... Αλλά ποιητής είναι, συγχωρείται. Έχει το δικαίωμα να αυθαιρετεί καμιά φορά.
Κάτι τέτοια λέγαμε.

Ε, η έκπληξή μου ήταν μεγάλη όταν βγαίνοντας από το σπίτι σήμερα το πρωί, είδα ακριβώς αυτό το ιστορικό ποίημα του Ρίτσου, να το έχουν πάρει τα κνιτόπουλα και να το έχουν κάνει αφίσα!

Περί ορέξεως κολοκυθόπιττα, βέβαια. Έτσι λένε, και καλά κάνουν που το λένε.
Περί γούστου όμως?
Περί γούστου έχω μάλλον να κάνω ένα σχόλιο: Φαίνεται ότι το κνίτικο γούστο παραμένει διαχρονικό και απαράλλαχτο! Σταθερή αξία!

Ελπίζω ότι τώρα με τη στροφή τους προς το Στάλιν θα συνεχίσουν να μας θυμίζουν αλησμόνητες στιγμές γέλιου!
ΓΗ ΜΕΛΑΙΝΑ, ΜΗΤΗΡ ΜΕΓΙΣΤΗ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΟΛΥΜΠΙΩΝ...
(μέρος Βήτον)


(Συνέχεια από το αυτό εδώ)
Εγώ δε των μεν ούνεκα ξυνήγαγον
δήμον, τι τούτων πριν τυχείν επαυσάμην?
Συμμαρτυροίη ταύτ’ αν εν δίκη Χρόνου
μήτηρ μεγίστη δαιμόνων Ολυμπίων
άριστα, Γη μέλαινα, της εγώ ποτε
όρους ανείλον πολλαχήι πεπηγότας.
πρόσθεν δε δουλεύουσα, νυν ελευθέρη.



Περικάλλειος νεοελληνική απόδοσις:


Όλα αυτά που το λαό θα συμφιλίωναν,
έφυγα άραγε πριν να τα πετύχω?
Μάρτυράς μου στο δικαστήριο του Χρόνου
θα 'ταν η μάνα των θεών των Ολυμπίων:
η ίδια η μαύρη γη που θα έλεγε
πως ξήλωσα Όρους που ήταν πάνω της μπηγμένοι
υποδουλώνοντάς την. Όμως τώρα ελεύθερη είναι.


Παρατηρούμε ότι ο Σόλων σκέφτεται με τρόπο μυστήριο: Δεν περιμένει "εν δίκη Χρόνου" την υπεράσπισή του από τους Αθηναίους ανθρώπους. Αμφιβάλλει ακόμα και για το αν οι Αθηναίοι θα συνεχίσουν την πολιτική που αυτός χάραξε.
Ξέρει ότι οι άνθρωποι ενδέχεται κάποτε, σε βάθος χρόνου, να αλλάξουν γραμμή και να τα ξανα-υποθηκεύσουν όλα στις τράπεζες, ας πούμε, ή να ξανα-υποδουλώσουν τη Γη σε τίποτα φεουδάρχες, σε τίποτα βασιλιάδες και αυτοκράτορες ή ξερωγώ στον πάσης φύσεως Μπάμπη Βωβό ή σε καμιά ορθόδοξη εκκλησία και σε κανένα παντοειδές Βατοπέδι.
Ξέρει ότι οι άνθρωποι πιάνονται κορόϊδα εύκολα. Είπαμε, σοφός ήταν.

Ξέρει πως είναι δελεαστική για τους ανθρώπους η βιβλική εντολή "κατακυριεύστε τη γη" -λες και οι άνθρωποι είναι εξωγήινοι και όχι παιδιά της γης. Τι λόγο έχουν να κατακυριεύσουν τη μαμά τους?
Για να μην πω ότι ο Σόλων, σαν σοφός που ήταν, μπορεί να είχε ψυλλιαστεί τι πράμα είναι και πως δουλεύει το οιδιπόδειο σύμπλεγμα εν προκειμένω:
Ότι οι άνθρωποι πολύ γουστάρουν να γαμήσουν τη μάνα τους τη Γη -πράγμα που βλέπουμε να συμβαίνει στις μέρες μας.
Γη, η οποία κατά την ελληνική μυθολογία, ήταν και μητέρα των θεών, επίσης -πράγμα που κάνει τους θεούς (εφόσον έχουν την ίδια μητέρα με τους ανθρώπους) να είναι, από άποψη dna, που λένε, αδέρφια (ενδεχομένως ετεροθαλή αδέρφια, αλλά πάντως αδέρφια) των ανθρώπων. Μεγάλα και έμπειρα αδέρφια που καλό είναι να τα σεβόμαστε και όχι κοσμικοί ντερβίσηδες και μπαμπούλες τους οποίους πρέπει να φοβόμαστε.

Ο Σόλων λοιπόν είναι χαρούμενος για το έργο του το νομοθετικό, αλλά τη χαρά του μόνο έμμεσα μπορεί να την απευθύνει προς τους συμπολίτες του.
Μέσες-άκρες τους λέει:

Κοιτάχτε παλουκάρια μου, εφόσον είστε παιδιά της "παμμητρός Γης" που λένε κι οι ύμνοι σας, πάρτε τα μέτρα σας ώστε τα παιδιά σας να γεννιούνται ελεύθερα.
Αν η Γη είναι υπόδουλη, θα γεννάει υπόδουλα παιδιά.
Αν είναι ελεύθερη, θα γεννάει ελεύθερα παιδιά.
Εγώ έκανα ό,τι μπορούσα για να είναι ελεύθερη η γη σας.
Και δεν εννοώ "να μην την πατήσει πόδι Αγαρηνού", αλλά εννοώ να είναι ιδιοκτησιακά ελεύθερη. Διότι όποιος κατέχει τα μέσα παραγωγής είναι αυτός που καθορίζει τις κοινωνικές σχέσεις και τα κοινωνικά συστήματα. Έτσι πάει και δεν πάει ανάποδα.

Και προς το παρόν, τα μόνα μέσα παραγωγής που έχετε, προέρχονται από τη γη. Αργότερα, μετά από καμιά εικοσιπενταριά αιώνες που θα αποχτήσετε και βιομηχανία, θα προστεθεί και μια άλλη ομάδα μέσων παραγωγής των οποίων η ιδιοκτησία θα καθορίζει τις κοινωνικές σχέσεις.
Μπορεί τότε θα βρεθεί κανένας άλλος Σόλωνας να κάνει νέα νομοθεσία για τα νέα ζητήματα. Μπορεί να τον λένε και Μαρξ, δεν ξέρω (ίσως να έλεγε ο Σόλων).
Προς το παρόν όμως, εφόσον ζείτε από την καλλιέργεια της γης, κάντε τα κουμάντα σας:
Ή θα την έχετε ελεύθερη όπως προσπάθησα να σας την παραδώσω, οπότε θα παράγει ελεύθερα παιδιά, ή θα την έχετε υπόδουλη στους φραγκάτους, οπότε τα παιδιά σας θα γεννιούνται υπόδουλα στους φραγκάτους.

Και κατά συνέπεια, επειδή είστε εξ αίματος αδέρφια με τους θεούς, αν η γη σας είναι υπόδουλη από κάναν μεγαλέξαντρο ή κάναν ρωμαίο, θα βγάζει υπόδουλους θεούς σε στυλ Ιησού.
Αν πάλι είναι ελεύθερη, θα βγάζει ελεύθερους θεούς σε στυλ Απόλλωνα. Κανονίστε τα κουμάντα σας, γιατί αν η γη πάψει να είναι μητέρα σας θα σας κάνουν να κάνετε το σταυρό σας...

Κι εκεί που τα έγραφα όλα αυτά για να τα βάλω στο μπλογκ, ξαφνικά και στα καλά καθούμενα με επισκέφτηκε (ξανά) το πνεύμα του Περίκαλλου!
Με κοίταξε υποτιμητικά και μου είπε:

-Τι γράφεις πάλι βρε ταλαίπωρε Συντ? Νομίζεις ότι αυτά που γράφεις κάθεται κανείς να τα διαβάσει?
Κοκκίνησα από θυμό και του απάντησα:
-Μα πως... Υπάρχει τουλάχιστον ένα παλληκάρι περιπλανώμενος Ιουδαίος στη Βόρεια Ελλάδα που έχει τάμα 3-4 φορές τη μέρα να γράφει "prkls" στο ψαχτήρι του google προσπαθώντας να με κάνει πρώτη φίρμα, και να μελετάει τι γράφω! Ανάθεμα κι αν παίρνει χαμπάρι τι γράφω, αλλά όμως με διαβάζει!
-Αργόσχολος ημιμαθής θα είναι. Σκοτώνει την ώρα του. Πες του να γράφει "prkls" και στις υπόλοιπες μηχανές αναζήτησης, αλλιώς δεν κάνει δουλειά. Αγνόησέ τον το νεαρό. Γράφ'τον στ΄ αρχίδια σου. Μπαστρό είναι.
-Μπαστρό?
-Μπαστρό! Όπως στο λεω! Τελοσπάντων. Φτιάξε τίποτα να πιούμε και θα σου εξηγήσω εγώ τι εννούσε ο Σόλων.

Έκανα όπως μου είπε. Πνεύμα είναι, κάτι θα ξέρει, σκέφτηκα.
Επέστρεψα με τα καλούδια μου. Τα εγεύθη ο Περίκαλλος, ευφράνθη η ψυχή αυτού, και άρχισε να μιλάει.

(συνεχίζεται -ο Περίκαλλος παίρνει πάσες και κάνει ντρίμπλες)

Τετάρτη, Απριλίου 22, 2009

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΗ ΤΗΛΕΦΩΝΙΑ!

Θαύμα! Θαύμα!
Ύστερα από αυτή τη φωτογραφία, είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι οι πρόγονοί μας ήξεραν την κινητή τηλεφωνία!

Ο Χαρδαβέλλας να πάρει θέση!!!
ΓΗ ΜΕΛΑΙΝΑ, ΜΗΤΗΡ ΜΕΓΙΣΤΗ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΟΛΥΜΠΙΩΝ...

Τις προάλλες δεν είχα τι να κάνω κι είπα να διαβάσω κάνα αρχαίο ποίημα, να περάσει η ώρα.

Υπάρχει ένα ποίημα του Σόλωνα (αυτού που έδωσε το όνομά του στην οδό Σόλωνος) που μας έκανε τη χάρη και το διέσωσε ο Αριστοτέλης στην "Αθηναίων Πολιτεία" του.
(κάποια στιγμή θα ασχοληθώ και με ένα ζόρικο και ιστορικό ποίημα του Αριστοτέλη -διότι και ο Αριστοτέλης ήτο ποιητής και κόντευε να φάει το κεφάλι του- αλλά τώρα ας μιλήσουμε για την ποίηση του Σόλωνα).
Αποσπάσματα του ίδιου ποιήματος του Σόλωνα διασώζουν ο Αίλιος Αριστείδης αλλά και ο Πλούταρχος (όχι ο Γιάννης Πλούταρχος -για τον αρχαίο Πλούταρχο λέμε τώρα), επομένως μπορούμε να υποθέσουμε βάσιμα ότι το εν λόγω ποίημα του Σόλωνα ήταν ευρέως γνωστό.
Θα λέγαμε πως ήταν ένα σουξεδάκι της εποχής.
Σουξεδάκι ιαμβικό τρίμετρο.

Ποιός ήταν όμως ο Σόλων?

Ο Σόλων, όπως σχεδόν όλοι έχουμε ακουστά, ήταν Αθηναίος. Από τη Σαλαμίνα δηλαδή. Πολιτικός, νομοθέτης, ένας από τους ονομαζόμενους "Επτά Σοφούς" του αρχαίου κόσμου.
Γεννήθηκε κάπου γύρω στο 640 π.Χ. και είχε ζόρικη καταγωγή: Ανήκε στο γένος των Κοδριδών, δηλαδή των απογόνων του βασιλιά Κόδρου, οι οποίοι ήταν πλούσιοι άνθρωποι.

(Φαίνεται πως από το ίδιο γένος -δισέγγονο του Σόλωνα- καταγόταν και ο μαλάκας ο Κριτίας, ο μαθητής του Σωκράτη, που έμεινε στην ιστορία για τρεις ηλίθιες και άθλιες αιτίες:
*Εφηύρε την ηλίθια ιστορία της Ατλαντίδας, την είπε στο άλλο χαϊβάνι τον Πλάτωνα, αυτός την έχαψε και την κατέγραψε, και η ιστορία έφτασε ως τις μέρες μας, με τον Χαρδαβέλλα ακόμα να ψάχνει τη χαμένη Ατλαντίδα. Στον μύθο της Ατλαντίδας υποτίθεται πως εμπλέκεται και ο σοφός Σόλων (άμα έχεις τέτοιους απογόνους να σου χαλάνε τη φήμη, τι τους θέλεις τους εχθρούς, που λένε).
*Ο Κριτίας, πέρα από (ή εξαιτίας του ότι ήταν) φίλος του Σωκράτη, υπήρξε επίσης ο πιο αιμοβόρος από τους Τριάκοντα Τυράννους που ταλαιπώρησαν την Αθήνα για ένα φεγγάρι, μέχρι να τους διώξουν κλωτσηδόν οι Αθηναίοι
*Ο Κριτίας, αν και αιμοσταγής τύραννος, υπήρξε και ποιητής: Έγραψε ένα ποίημα-ύμνο προς την αθεϊα ουσιαστικά, που το χρησιμοποιούν ως παντιέρα οι σημερινοί άθεοι, αγνοώντας ότι ο δημιουργός του ποιήματος ήταν ένα κάθαρμα.
Αλλά με τον Κριτία θα ασχοληθούμε σε ένα μελλοντικό κείμενο λυσσαλέας γενικευμένης κριτικής, που θα έχει ως τίτλο "Ο Κριτίας ήτο gtp". Θα πρόκειται για ένα κείμενο-βαριοπούλα. Στο μέλλον όλα αυτά. Προς το παρόν ας επανέλθουμε στον Σόλωνα, που ήταν σοβαρό άτομο και όχι φλούφλης).

Ο Σόλων λοιπόν ανήκε στο γένος των Κοδριδών, που ήταν πλούσιοι άνθρωποι. Όμως ο πατέρας του, ο Εξηκεστίδης, είτε ήταν τζογαδόρος είτε γκαντέμης είτε οτιδήποτε, τα κατάφερε πάντως να είναι σχεδόν φτωχός αυτός και η οικογένειά του, σε αντίθεση με το υπόλοιπο σόϊ του.

(Σε κάθε περίπτωση, το όνομα "Σόλων, υιός του Εξηκεστίδη" δεν είναι και το καλύτερο εφόδιο για να βγει κάποιος στην κοινωνία, εφόσον από τον Ησύχιο μαθαίνουμε πως "τους ευρυπρώκτους Εξηκέστους έλεγον"... εξ ου και κάτι λογοπαίγνια του Αριστοφάνη σχετικά με το όνομα "Εξηκεστίδης". Διότι "υιός του Εξηκεστίδου" θα σήμαινε κάτι σε στυλ "εγγονός του ευρύπρωκτου". Όπου "ευρύπρωκτος" μάλλον δεν είχε την σημερινή έννοια "κωλόφαρδος", αλλά πρέπει να είχε την έννοια "πούστης" στο περίπου).

Η οικογενειακή φτώχεια ανάγκασε το Σόλωνα να ασχοληθεί με το εμπόριο προκειμένου να βγάλει κάνα σοβαρό φράγκο. Και όταν εκείνη την εποχή μίλαγαν για εμπόριο, εννοούσαν μια επίπονη και δύσκολη δουλειά: Δεν εννούσαν να έχεις ψιλικατζίδικο στο Σύνταγμα, ας πούμε.
Η δουλειά συμπεριλάμβανε το να ανοίξεις παρτίδες με τίποτα Φοίνικες, τίποτα Εβραίους, τίποτα Φρύγες και λοιπά φυντανάκια, να έχεις κονέξια και κολλεγιές με τίποτα Αιγύπτιους, τίποτα Λυδούς, Πέρσες και άλλους μορφωμένους, που προσπαθούσαν, εκμεταλλευόμενοι τη μόρφωσή τους, να σε δαγκώσουν εμπορικά.
Ήταν δύσκολο πράμα το εμπόριο, δεν ήταν όπως σήμερα...

Ο Σόλων όμως τα κατάφερε: Έβγαλε κάμποσα φράγκα ενώ παράλληλα τσίμπησε από δω κι από κει, από όσους συναναστρεφόταν, κάμποση μόρφωση και γνώση.
Γύρω στα 45 του, πετυχημένος μπίζνεσμαν, άρχισε ν' ασχολείται με τα κοινά, πείθοντας τους Αθηναίους να κάνουν ένα ντου και να επανοικειοποιηθούν την πατρίδα του τη Σαλαμίνα, που την κατείχαν οι Μεγαρείς. Οι Αθηναίοι τον άκουσαν, και ενθουσιάστηκαν με την πάρτη του μόλις είδαν την σχετικά εύκολη επιτυχία του εγχειρήματος.
Πάντα η εδαφική επέκταση σκορπάει ενθουσιασμό στο πόπολο.

Αλλά τι να την κάνεις την εδαφική επέκταση όταν πεινάς? Διότι καλή η Σαλαμίνα, αλλά δεν τρώγεται.
Στην Αθήνα οι ταξικές αντιθέσεις ήταν οξυμμένες:
Οι πάραλοι (προφανώς οι ψαράδες και ναυτικοί του Ποσειδώνα) την είχαν δει να συγκρούονται με τους πεδιείς (προφανώς τους οπαδούς της Αθηνάς, εξ ου και η μυθική κόντρα Αθηνάς και Ποσειδώνα -"και ο μύθος κρύπτει νουν αληθείας" όπως λέει κι ο Ανδρέας Κάλβος).
Άλλες φορές, από κοινού πεδιείς και πάραλοι την έπεφταν στους ανερχόμενους διάκριους (οι οποίοι μπορεί και να έμεναν σε καμιά Πάρνηθα ή σε κανέναν Υμηττό εκτρέφοντας πέτρες, και από τους οποίους λίγο αργότερα ξεπήδησε ο τύραννος Πεισίστρατος -για τον οποίο φυσικό είναι να μην έχω καλή άποψη, αλλά ας μην τα πούμε εδώ αυτά).

Βέβαια, η βασικότερη και ουσιαστικότερη ταξική αντίθεση στην Αθήνα της εποχής του Σόλωνα, ήταν η ίδια που υπήρχε παντού και πάντοτε: Η αντίθεση ανάμεσα στους "πολλούς" και τους "ολίγους". Όπου ως "ολίγοι" εννοούνται οι χοντροκοιλαράδες πάμπλουτοι, ενώ ως "πολλοί" εννοούνται όλοι οι υπόλοιποι, που ήταν στο έλεος των αρπακτικών διαθέσεων των "ολίγων".
(Συχνά από κάποιους συγγραφείς, στην Αθήνα οι ολίγοι λεγόντουσαν "αστοί" ενώ οι πολλοί λεγόντουσαν "δήμος". Υπήρχε λοιπόν η διαχρονική αντίθεση ανάμεσα στους "αστούς" και τον "δήμο". Αντίθεση που επιβιώνει ως τις μέρες μας, μέσα από το σύνθημα
"Βραστούς-βραστούς θα φάμε τους αστούς
και τους γραφειοκράτες στο φούρνο με πατάτες
"
Αν τύχει να το ακούσετε από τίποτα αμεσοδημοκράτες ανάρχες στην οδό Σόλωνος, σκεφτείτε ότι μερικά πράγματα είναι διαχρονικά όταν έχουν να κάνουν με πείνα...)

Μετά λοιπόν την κατάκτηση της Σαλαμίνας, οι Αθηναίοι αφού είδαν ότι παρ' όλη την ανύψωση του εθνικού φρονήματος συνεχιζόταν η όξυνση των ταξικών αντιθέσεων, προφανώς υιοθέτησαν τη λογική σκέψη που προφανώς κάποιος συμπολίτης τους θα είχε πρώτος:
"Ρε συ, λέω να κάνουμε Άρχοντα αυτόν εκεί το Σόλωνα που μας έλεγε να πάρουμε τη Σαλαμίνα -και που είναι παιδί όλων μας: Αφενός κατάγεται από μια γενιά "ολίγων", αφετέρου έχει ζήσει πολλά χρόνια σαν ένας από τους "πολλούς". Χώρια που φαίνεται και σοφός... Ε, του δίνουμε την διακυβέρνηση της πόλης εν λευκώ, και αυτός θα βρει τρόπο να καλυτερέψει τα πράματα..."
Κάπως έτσι, δυο χρόνια μετά την κατάληψη της Σαλαμίνας, ο Σόλων γίνεται Άρχων.
Είμαστε στο 594 π.Χ.

Ο Σόλων δέχτηκε, και πιθανώς τους έκανε πλάκα προφητεύοντάς τους τον περίφημο στίχο του Εμπειρίκου "Άνευ ορίων, άνευ όρων". Τέτοια εξουσία ήθελε προκειμένου να κάνει τις μεταρρυθμίσεις του. Συμφώνησαν τόσο οι "πολλοί" όσο και οι "ολίγοι".
Βέβαια αυτοί που το μετάνιωσαν πρώτοι ήταν οι "ολίγοι". Και να γιατί:

Οι "όροι", διαχρονικώς, είναι κακό πράμα. Πονηρό. Γι' αυτό ο Σόλων, το πρώτο πράγμα που ήθελε να καταργήσει ήταν οι "όροι".
Βέβαια, η μορφή των όρων αλλάζει ανάλογα με την εποχή.

Σήμερα, ας πούμε, όταν κάποιος είναι να υπογράψει τα χαρτιά για να πάρει δάνειο από μια τράπεζα, συνήθως του λέμε "να προσέχει τους όρους, τα ψιλά γράμματα της συμβάσεως".
Σήμερα οι όροι είναι στα "ψιλά γράμματα". Οι τράπεζες ντρέπονται να τους βάζουν φόρα-παρτίδα και τους χώνουν με ψιλά γράμματα στο χαρτί της συμβάσεως.

Την εποχή του Σόλωνα, μάλλον δεν υπήρχαν τράπεζες, ή κι αν υπήρχαν ήταν πιο ξετσίπωτες από σήμερα. Παράδειγμα:
Πήγαινες να πάρεις ένα δάνειο κι έκανες την εξής συμφωνία: Με το που έπαιρνες το δάνειο, ερχόταν ένα συνεργείο του δανειοδότη και έμπηγε-μόστραρε έξω από το σπίτι σου ή μέσα στο χωράφι σου έναν "όρο".
Ο όρος αυτός, γραμμένος με μεγάλα-καθαρά γράμματα, εξηγούσε στους περαστικούς ότι το σπίτι ή το χωράφι σου είναι υποθηκευμένα, ότι ουσιαστικά δεν σου ανήκουν, κι ότι άμα κάνεις κανένα αστείο και δεν ξοφλήσεις το δάνειο, ο δανειοδότης θα έχει δικαίωμα να σου τα "δημεύσει". Κι αν δεν του φτάνουν τα φράγκα από τη δήμευση, έχει το δικαίωμα να σε κάνει δούλο.
(Φαίνεται ότι σε κάποιες περιπτώσεις ο δανειοδότης είχε το δικαίωμα μέχρι και να σε πουλήσει στην ξενιτειά ως σκλάβο).
Αιωνίως κουφάλες οι δανειοδότες.

Ο Σόλων, σαν σοφός που ήταν, το φιλοσόφησε το θέμα και είδε πως από αυτό πήγαζαν όλα τα δεινά των Αθηναίων: Η ασυδοσία των δανειοδοτών ήταν η πηγή του κακού (όπως καλή ώρα συμβαίνει στις μέρες μας). Εκεί έπρεπε να χτυπήσει, αν ήθελε να κάνει κάτι σωστό: Έπρεπε να καταργήσει τους "όρους", κι ας μην ήταν οι όροι τότε ψιλά γράμματα.
Έφτιαξε λοιπόν ένα νόμο, τη θρυλική "σεισάχθεια", που βασική της διάταξη ήταν ότι καταργούσε τους "όρους". Κατά συνέπεια καταργούσε και τη δήμευση της περιουσίας για χρέη, καταργούσε και τη δουλεία για χρέη.

Επόμενο ήταν να κατσουφιάσουν οι δανειοδότες "ολίγοι". Αντίθετα, οι "πολλοί" μπορούμε να υποθέσουμε ότι άνοιγαν σαμπάνιες για να το γιορτάσουν.
(Μια μαρτυρία του Πλούταρχου, βέβαια, μας λέει ότι στην τελική ο Σόλων δεν ικανοποίησε κανέναν, όχι απολύτως, τουλάχιστον. Οι πλούσιοι είδαν τα οφειλόμενα προς αυτούς να διαγράφονται -και σκούζουν άσχημα οι πλούσιοι όταν αρχίζουν την κλάψα- κι άρχιζαν να ψάχνουν για κανένα Πεισίστρατο. Από την άλλη, οι φτωχοί, μάταια ζούσαν με την ελπίδα ότι θα τους επιστραφούν ΟΛΑ τα χωράφια που τους είχαν αρπάξει οι αετονύχηδες πλούσιοι.
Αλλά ο Πλούταρχος ήταν Ρωμαίος. Ζούσε σε εποχή με άλλες αξίες.
Εμείς που ζούμε σε εποχή με αξίες ίδιες με αυτές της εποχής του Σόλωνα, κάλλιστα μπορούμε να κατανοήσουμε ότι οι ευνοημένοι της "σεισάχθειας" ήταν οι "πολλοί" και χαμένες ήταν οι τράπεζες... εχμμμ... οι "ολίγοι" ήθελα να πω).

Κάποια στιγμή ο Σόλωνας, αφού ολοκλήρωσε το νομοθετικό του έργο (το οποίο βέβαια δεν αποτελείτο μόνο από τη "σεισάχθεια", ωστόσο αυτή ήταν η ναυαρχίδα, το βαρύ πυροβολικό του νομοθετικού του έργου. Αλλά νομοθέτησε και για περί άλλων ζητημάτων, ας πούμε, μείωσε τα φράγκα που τσέπωναν οι ολυμπιονίκες σε βάρος του προϋπολογισμού της πόλης), σαν σοφός που ήταν κατάλαβε ότι είχε έρθει ο καιρός να φύγει για ταξίδι μακρυνό και ν' αφήσει τους Αθηναίους να κάνουν μόνοι τους παιχνίδι.
Προφανώς είχαν αρχίσει να ακούγονται μουρμούρες από τους πλούσιους και ενδεχομένως δεν ένιωθε και πολύ σταθερό το κεφάλι στους ώμους του.
(Παίζει βέβαια και να φοβόταν άλλα πράγματα, δεδομένης της ανόδου του Πεισίστρατου. Όπως μαθαίνουμε από τον Πλούταρχο, "ένιοι φασίν ερωτικώς τον Πεισίστρατον ασπαζομένου του Σόλωνος", οπότε ο Σόλων μπορεί να μην έφυγε για να γλυτώσει απλώς το κεφάλι του, αλλά για να γλιτώσει από τον ανερχόμενο Πεισίστρατο. Ο Πλούταρχος τα λέει, που ήταν και ιερέας στους Δελφούς, δεν τα λέω εγώ).

Εν πάση περιπτώσει, το σίγουρο είναι πως έφυγε. Μερικοί λένε πως πήγε ταξίδι γενικώς, άλλοι λένε πως πήγε ταξίδι στην Κύπρο, άλλοι λένε πως πήγε στους Σόλους και έμαθε τους ντόπιους να "σολοικίζουν" (εξ ου και η λέξη "σολοικισμός"). Μπορεί και να τους έμαθε να σολάρουν... δεν ξέρω.
Το σίγουρο είναι ότι έφυγε.

Προφανώς, κάποια στιγμή εκεί στα ξένα, έκατσε κι έγραψε και το ποίημα που λέγαμε στην αρχή. Υποθέτουμε πως το έγραψε σαν απολογισμό του έργου του.
Αλλά, μέσα από αυτό το ποίημα, μπορούμε να διαβλέψουμε τα κίνητρα που υπήρχαν πίσω από το πολιτικο-νομοθετικό έργο του Σόλωνα.
Και μπορεί εμείς σήμερα να είμαστε πεζοί και ν' αφιερώνουμε ώρες επί ωρών για να θέσουμε ένα ποίημα του Σόλωνα μέσα στο ιστορικό πλαίσιο της εποχής του (και καλά κάνουμε στην τελική), αλλά η πλάκα είναι ότι, όπως θα δούμε, ο ίδιος ο Σόλων τη βλέπει αλλιώς τη δουλειά:

Σαν σοφός που ήταν, μοιραία ήταν -όφειλε να είναι- και λάτρης των θεών και μελετητής των θείων ζητημάτων.
Σαν τέτοιος, μας άφησε ένα ποίημα που είναι πέρα από την εποχή του, διαχρονικό.
Και ως τέτοιο θα το μελετήσουμε.

(συνεχίζεται-
μπορεί να φαίνεται απίστευτο, αλλά θα ασχοληθούμε, επιτέλους, με το ποίημα)

Δευτέρα, Απριλίου 20, 2009

ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΘΝΙΚΟΙ ΕΧΟΥΝ ΚΕΦΙΑ, ΒΓΑΖΟΥΝ ΩΡΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Εγώ βέβαια δε νιώθω να είμαι "εθνικός", τα έχουμε πει αυτά, αλλά είναι για κάτι τέτοιες ανακοινώσεις που τους πάω τους Έλληνες Εθνικούς. Πως κάποιος νοήμων άνθρωπος να μην είναι αλληλέγγυος με όποιον βγάζει ανακοινώσεις όπως αυτή εδώ?

ΕΙΤΕ ΠΟΛΥ ΒΛΑΚΑΣ, ΕΙΤΕ ΠΟΛΥ ΦΑΣΙΣΤΑΣ...
ΤΟ «ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ» ΜΗΝΥΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ


Κάποιος πρέπει να είναι είτε πολύ βλάκας, είτε πολύ φασίστας, όταν είτε νομίζει, είτε απαιτεί την ταύτιση όλων μα όλων των ανθρώπων γύρω του, με εκείνα που αυτός έχει στο κεφάλι του, ως θρησκευτικές ή άλλες αντιλήψεις.

Κάποιος πρέπει να είναι είτε πολύ βλάκας, είτε πολύ φασίστας, όταν θεωρεί ότι όλοι πρέπει να σέβονται τα δικά του θρησκευτικά σεβάσματα, την ώρα που αυτός όχι μόνο δεν σέβεται, αλλά προσβάλλει χυδαία και ακατάπαυστα τα θρησκευτικά σεβάσματα των άλλων.

Κάποιος πρέπει να είναι είτε πολύ βλάκας, είτε πολύ φασίστας, όταν φέρεται λες και εξ ορισμού όλοι οι συνάνθρωποί του έχουν όρεξη να εκτίθενται στα δικά του ιδιαίτερα έθιμα ή βίτσια, δίχως να ρωτάει ποτέ εάν οι ίδιοι του επιτρέπουν να τους εκθέσει σε αυτά, όπως λ.χ στην εξωφρενική φετινή πρωτοπορία των θεοκρατών της Θεσσαλονίκης να περάσουν τους ασθενείς και το προσωπικό ενός ολόκληρου νοσοκομείου κάτω από τον «επιτάφιό» τους, υποχρεώνοντας σε έκθεση όλους όσους δεν επιθυμούσαν κάτι τέτοιο (λες και δεν έφθανε η ωμή ψυχολογική βία από τους πανταχού παρόντες σε δωμάτια ασθενών, αλλά και σε διαδρόμους ακόμα, «αγίων γραφών» και ποικίλων αγίων «φατσών» του δικτατορεύοντος θρησκευτικού δόγματος).

Κάποιος πρέπει να είναι είτε πολύ βλάκας, είτε πολύ φασίστας, όταν θεωρεί φυσιολογικό το να βομβαρδίζουν τον λαό επί μία ολόκληρη εβδομάδα (και βάλε...) όλες μα όλες οι τηλεοράσεις εντός της επικράτειας του Ελληνικού Κράτους με ωμή θρησκευτική παράκρουση και ανιστόρητα έργα χριστιανικής προπαγάνδας (με πρώτο και κύριο το πληρωμένο από τα χρήματά μας «Κανάλι της Βουλής», του οποίου ο ζήλος αποδείχθηκε υποδεέστερος από ένα πιθανό «Κανάλι των Μακκαβαίων»).

Κάποιος πρέπει να είναι είτε πολύ βλάκας, είτε πολύ φασίστας, όταν την ομολογία της πίστης του («Χριστός Ανέστη!») την εξάγει από τους λατρευτικούς του χώρους σε ολόκληρη την κοινωνία και την χρησιμοποιεί αντί της ευχής «Χρόνια Πολλά!» απέναντι στους πάντες, ακόμα και σε ανθρώπους που, είτε επειδή είναι άθεοι, είτε επειδή είναι θρησκευτικά αδιάφοροι, είτε επειδή πιστεύουν άλλα πράγματα, τους είναι παντελώς αδιάφορο εάν «ανέστη» ή όχι το κεντρικό πρόσωπο την Χ ή Ψ ξένης προς αυτούς Θρησκείας.

Κάποιος πρέπει να είναι είτε πολύ βλάκας, είτε πολύ φασίστας, όταν θεωρεί δεδομένο ότι όλοι κάνουν εκείνα που αυτός κάνει και ως εκ τούτου αγριοκοιτάζει ή καταριέται ακόμα κάποιον συνάνθρωπό του επειδή και μόνον εκείνος δεν πιστεύει ότι η Χ ή Ψ ημέρα είναι «νηστευτική».

Κάποιος πρέπει να είναι είτε πολύ βλάκας, είτε πολύ φασίστας, όταν θεωρεί φυσιολογικό όλα μα όλα τα, υποτίθεται θρησκευτικά ουδέτερα, πολιτικά κόμματα ενός ολόκληρου λαού να στέλνουν αντιπροσωπείες τους, ή ακόμα και τους ίδιους τους αρχηγούς τους, να κάτσουν με σκυμμένο κεφάλι και προσποιητή κατάνυξη δίπλα στους ασύδοτους θεοκράτες και να κουβαλάνε «επιταφίους» ή να υποδέχονται με τιμές αρχηγού κράτους «άγια φώτα» και άγιες δεισιδαιμονίες ακριβοπληρωμένες από τα λεφτά του φορολογούμενου λαού. Και αυτό την ίδια στιγμή που το ποσό που λείπει από τον δημόσιο κορβανά, και γι’ αυτό σχεδιάζονται αλλεπάλληλες επιθέσεις στον ήδη φτωχό ελληνικό λαό με πρόσχημα την πέρα για πέρα στημένη «κρίση», ισούται με την ετήσια φοροδιαφυγή των θεοκρατών σε ό,τι αφορά μόνον την ακίνητη περιουσία τους (και κανείς πολιτικός χώρος δεν έχει το ανάστημα να απαιτήσει ισονομία κοινωνίας και θεοκρατών και, επιτέλους, διαχωρισμό Κράτους - Εκκλησίας).

Κάποιος πρέπει να είναι είτε πολύ βλάκας, είτε πολύ φασίστας, όταν θεωρεί φυσιολογικό να βρίζουν οι αρχιθεοκράτες τις ιδεολογίες και τις κοινωνικοπολιτικές αγωνίες της ανθρωπότητας, για να «ανεβάσει» το δήθεν «χαρμόσυνο μήνυμα» της δικής τους πίστης, ή το να διαφημίζεται οργανωμένα και μαζικά από τα ελεγχόμενα από τους θεοκράτες Μ.Μ.Ε. το υποτιθέμενο «Πάσχα των Ελλήνων», την ώρα που αφενός το Πάσχα είναι των Ιουδαίων και αφετέρου η όποια «ανάσταση», μέσα μες και ολόγυρά μας, μάς έχει ήδη χαριστεί, όπως γίνεται εδώ και εκατομμύρια χρόνια, από την ανθεία Θεά (αρκεί κάποιος να έχει μάτια να δει και μύτη να μυρίσει).

«Μα, μιλάμε για το 98% του λαού», θα κραυγάσουν οργίλοι οι βλάκες και οι φασίστες, μία γνωστή κραυγή που εξακολουθούν να κρώζουν ακόμα και μετά τον προ ολίγων ετών κόλαφο του προηγούμενου αρχιθεοκράτη, ο οποίος μετά βίας απέδειξε την πίστη τού μόλις 30% του λαού με το φαιδρό ζήτημα για τις... «ταυτότητες». Γι’ αυτό και οι Έλληνες Εθνικοί θα πραγματοποιήσουμε εντός των επομένων μηνών πανελλαδική δημοσκόπηση για την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ θρησκευτική ταυτότητα των νεοελλήνων.

Μέχρι τότε, καλή απόλαυση της πραγματικής Ανάστασης που έχει ήδη από την εαρινή ισημερία συμβεί. Δίχως κανενός είδους λυσσαλέα διαφήμιση, δίχως κανενός είδους συντονισμένη προπαγάνδα, δίχως κανενός είδους κατασπάραξη των χρημάτων των φορολογουμένων, δίχως κανενός είδους μίσος για αυτούς που δεν μπορούν να την αντιληφθούν, πόσο μάλλον να την τιμήσουν.

ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ


Την ανακοίνωση που μάλλον είναι χτεσινή, την αλίευσα από το hepatia.blogspot.com και την αναδημοσιεύω γιατί πέραν της αλλεργίας μου προς τις δημοσκοπήσεις, τις πλειοψηφίες και τις μειοψηφίες, κατά τα άλλα θα μπορούσα να την είχα γράψει κι εγώ.

Ε, να πω και ότι λείπει ένα "δεν" στη φράση για το κανάλι της Βουλής. Αλλά εντάξει...
Η ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΚΩΛΟΒΛΑΧΩΝ

Ουφ! Πέρασε κι αυτό...
Διότι ναι μεν τρώει καλά ο κόσμος το Πάσχα, αλλά...
Απίστευτο πόσες δεκάδες διασκευές έχουν βγει για το γκραν σουξέ "Μωρή βλάχα βλαχοπούλα και τσελιγκοπούλα".


Και όχι μόνο επέζησα, αλλά μου βγήκε και σε καλό:
Ενεπνεύσθην σημαντικό ποίημα!

Το έπος του κωλόβλαχου
Πως θα'θελα να ήμουνα ένας μικρός κωλόβλαχος
Να μένω σ' ένα κωλοβλαχοχώρι του ντουνιά
Να'τανε ο πατέρας μου γερομπαστουνόβλαχος
Και να 'μαστε περήφανοι για την κωλοβλαχιά.

Θα'θελα να'χα δύο κωλοβλάχους αδερφούς
Και δύο αδερφές κωλόβλαχες επίσης
Πεντ-έξι νεοκωλόβλαχους να'χουμε κολλητούς
Και να'μαστε παιδιά της κωλοβλάχας φύσης.

Πριν σκάσω από τ'αυγό να κωλοβλαχοπαντρευόμουνα
Κι ο γάμος μου να ήτανε κωλοβλαχολαμπρός.
Μέρες εφτά να παίζανε τα κωλοβλαχοόργανα
Γιατί επιτέλους θα'μουνα κωλοβλαχογαμπρός!

Η σύζυγος να γένναγε έξι-εφτά κωλοβλαχόπουλα
Το κωλοβλαχοείδος μου για να διαιωνιστεί
Και να γεμίσει ο τόπος κωλοβλαχοελληνόπουλα
Να πάθουνε την πλάκα τους οι κωλοβλαχοαστοί.

Κωλοβλαχοαδιάφορα να πέρναγε η ζωή
-Κωλοβλαχοχαρές και κωλοβλαχοζόρια-
Ώσπου να έρθει ο Χάρος με κωλόβλαχου μορφή
Και να μη με ξυπνήσουν τα κωλοβλαχοκοκκόρια.

Κι ύστερα στην κωλοβλαχοπλατεία, στο χωριό
Να μου'καναν λαμπρή κωλοβλαχοκηδεία
Κλαμμένοι όλοι οι κωλόβλαχοι που πέθανα εγώ
Κι έμεινε πιο φτωχή η κωλοβλαχοκοινωνία.



.......................................................................Συντ Ακατανόμαστος

Σάββατο, Απριλίου 18, 2009

ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΑΝΑΜΜΕΝΟΙ ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΚΡΑΤΟΥΣ

Και μην ξεχνιόμαστε, ε? Προλαβαίνουμε-δεν προλαβαίνουμε να υποδεχτούμε το Άγιον Φως, με τιμές αρχηγού κράτους, όπως πάντα!
Διότι αν δεν το υποδεχτούμε με τιμές αρχηγού κράτους τώρα, εν μέσω οικονομικής κρίσης, πότε θα μπούμε στα έξοδα για να το υποδεχτούμε?
(Πλήρωνε μαλάκα φορολογούμενε!)

Το ζήτημα όπως το θέτει το σάϊτ της εφημερίδος express:
Με τιμές αρχηγού κράτους θα γίνει η υποδοχή του Αγίου Φωτός
OΠΩΣ κάθε χρόνο, το Aγιο Φως θα μεταφερθεί από τον Πανάγιο Τάφο των Ιεροσολύμων στην Ελλάδα, με ειδική πτήση η οποία θα αναχωρήσει το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου και θα επιστρέψει στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» την ίδια ημέρα στις 18:30.
Κατά την άφιξή του θα λάβει χώρα τελετή υποδοχής και θα αποδοθούν τιμές αρχηγού κράτους.

Η τελετή Αφής θα πραγματοποιηθεί το μεσημέρι του Μ. Σαββάτου στον Ναό της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλο, παρουσία εκπροσώπων όλων των ορθόδοξων εκκλησιών.

Το Aγιο Φως θα μεταφερθεί στην Αθήνα με κυβερνητικό αεροσκάφος στο οποίο θα επιβαίνουν ο υφυπουργός Εξωτερικών Θεόδωρος Κασσίμης, ο έξαρχος του Παναγίου Τάφου Αρχιμανδρίτης κ. Δαμιανός, ο εκπρόσωπος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, μητροπολίτης Μαντινείας κ. Αλέξανδρος και εκπρόσωποι των κοινοβουλευτικών κομμάτων.

Στη συνέχεια, το Aγιο Φως θα μεταφερθεί στις Ιερές Μητροπόλεις όλης της χώρας με 17 προγραμματισμένες πτήσεις των Ολυμπιακών Αερογραμμών.

Επιπλέον, το Aγιο Φως θα μεταφερθεί στη Λάρισα με στρατιωτικό μεταγωγικό αεροσκάφος και στα νησιά Κέα, Σύρο, Πάτμο, Λειψούς και Λέρο με στρατιωτικό ελικόπτερο. Επίσης με την πτήση για την Αίγυπτο το Aγιο Φως θα μεταφερθεί στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.

Βέβαια, αυτό με τις "προγραμματισμένες πτήσεις" καθόλου δεν μου αρέσει. Το βρίσκω ολίγον φτωχομπινέδικον.
Σιγά μην τον υποχρεώσουμε -κοτζάμ αρχηγό κράτους- να πληρώσει και εισιτήριο...
Έλεος, δηλαδή!
Ή τιμάται ως αρχηγός κράτους ή δεν τιμάται!

Το άλλο βέβαια που σκέφτομαι, είναι ότι θα σύμφερε το Άγιο Φως να πάει με τα πόδια στο πατριαρχείο Αλεξάνδρειας... Πιο γρήγορα θα έφτανε!

Τέλος πάντων, οριακά έμειναν 6 ώρες για να πάω να το υποδεχτώ (αν προλάβω)...
Όχι τίποτ' άλλο, αλλά θέλω να δω αν όντως θα συνοδεύεται από εκπροσώπους όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων
(ε, ρε καζούρα που θα ρίξω μετά, έτσι και...)

Παρασκευή, Απριλίου 17, 2009

TO ΑΛΗΘΕΣ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ
(Η σωτηρία των αμαρτωλών)


Όπως είναι γνωστό, ο Ιησούς έκανε ό,τι έκανε, προκειμένου να σωθούν οι αμαρτωλοί από την αμαρτία. Και αυτό είναι το χαρμόσυνο μήνυμα της αναστάσεως: Η απαλλαγή μας από την αμαρτία.
(Σοβαρολογώ, όπως θα δείτε!)

Τι σημαίνει όμως η λέξη "αμαρτία"?
Όποιο καλό λεξικό της ελληνικής κι αν ανοίξουμε, θα δούμε ότι "αμαρτία = αστοχία". Κατά συνέπεια, αμαρτωλός είναι ο άστοχος. Εκείνος που δεν βρίσκει στόχο.

*Ο κυνηγός που δεν πετυχαίνει το θήραμα, αμαρτάνει. Δηλαδή αστοχεί.
*Ο παίκτης του καζίνο που δεν προβλέπει τον αριθμό όπου θα κάτσει η μπίλια, αμαρτάνει. Δηλαδή αστοχεί.
*Αυτός που παίζει βελάκια σε μια παμπ καταστρέφοντας τον τοίχο του μαγαζιού, είναι αμαρτωλός. Δεν βρίσκει κάν το στόχο (πολύ δε περισσότερο, δεν βρίσκει κέντρο).
*Ο παίκτης του γκολφ, ο οποίος δεν καταφέρνει να βρει την τρύπα, είναι αμαρτωλός. Έχει αστοχήσει. Μη βρίσκοντας την τρύπα, έχει αμαρτήσει βαριά.
*Οι πρόσφατες τρομοκρατικές ενέργειες του "Επαναστατικού Αγώνα" έγιναν από αμαρτωλούς. Από ανθρώπους που απέτυχαν να βρουν το στόχο.
*Ο χασογκόλης σέντερ-φορ της ποδοσφαιρικής ομάδας, είναι αμαρτωλός. Δεν μπορεί να βρει δίχτυα.
*Οι Αμερικάνοι που βομβάρδιζαν τη Σερβία είναι αμαρτωλοί. Έχαναν το στόχο, και αντί για στρατιωτικούς στόχους χτυπούσαν κάτι νοσοκομεία και κάτι τηλεοπτικούς σταθμούς και κάτι πρεσβείες. Είναι αμαρτωλοί, κι ας είναι τίγκα στους τηλε-ευαγγελιστές η Αμερική.

Και εδώ έρχεται το μεγαλείο της χάριτος του Ιησού!
Ο οποίος, προκειμένου να μας σώσει από την αμαρτία που μας δέρνει κάνοντάς μας να χάνουμε τον στόχο, προχώρησε σε μια μεγαλειώδη παραχώρηση προς εμάς:
Μας έδωσε το Ιερόν Ευαγγέλιον!!!

Ω, ναι, αδελφοί και αδελφές! Όποιος μελετά το Ιερόν Ευαγγέλιον, δεν πρόκειται να αμαρτήσει-αστοχήσει ποτέ! Όποιος έχει το Ιερόν Ευαγγέλιον ως οδηγό του, δεν πρόκειται ποτέ να δώσει λάθος απάντηση!

Αν τυχόν δεν με πιστεύετε, δοκιμάστε να κάνετε το Αντι-αμαρτωλόν Αναστάσιμον Τεστ που ετοίμασε δι' εμάς τους πιστούς το freeinquiry.gr και ευγενώς αναδημοσιεύει εις το ευλόγιον μπλογκ του, ο Αλφειός Ποταμός!

Ναι, αδελφοί! Πρόκειται για θαύμα, για θρίαμβο επί της αμαρτίας-αστοχίας!
Το τεστ ευρίσκεται εδώ:
http://alfeiospotamos.blogspot.com/2009/04/blog-post_4843.html και αποτελεί ηχηρό ράπισμα στην αυθάδεια του Αϊνστάϊν, όστις νόμισε πως υπήρξε ο πρώτος που μίλησε για τη θεωρία της σχετικότητας!

Ναι, αδελφοί και αδελφές! Ο Αϊνστάϊν ήτο ψεύτης, διότι όπως βλέπουμε στο εν λόγω τεστ, πρώτα απ' όλους το Ιερόν Ευαγγέλιον ήταν που διετύπωσε την άποψη πως "Όλα είναι σχετικά"!

ΑΛΛΑ ΑΣ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΨΩ ΚΑΙ ΕΔΩ ΤΟ ΕΝ ΛΟΓΩ ΑΝΤΙ-ΑΜΑΡΤΩΛΟΝ ΤΕΣΤ

Δοκιμασία της λογικής και της νοημοσύνης μας...
(Βασισμένο αυστηρά στις περιγραφές των ευαγγελιστών)

(Οι απαντήσεις δίνονται στο τέλος).

1. Ποιός προσήλθε πρώτος στο μνήμα την Κυριακή το πρωί;
α. Μία γυναίκα.
β. Δύο γυναίκες.
γ. Τρεις γυναίκες.
δ. Περισσότερες από τρεις γυναίκες.

2. Πότε πήγε (πήγαν) στο μνήμα η γυναίκα(ες);
α. Όταν ήταν ακόμα σκοτάδι.
β. Αφού είχε ανατείλλει ο Ήλιος.

3. Οι γυναίκες πήγαν στο μνήμα, προκειμένου να:
α. Αλείψουν το σώμα του Ιησού με αρώματα.
β. Δούν μόνο το μνήμα.

4. Οι γυναίκες απόκτησαν κι ετοίμασαν τα αρώματα:
α. Την Παρασκευή, προτού νυκτώσει.
β. Αφού νύκτωσε το Σάββατο και μετά.

5. Ο πρώτος επισκέπτης (ες) στο μνήμα συνάντησε (-αν):
α. Έναν άγγελο.
β. Ένα νέο.
γ. Δύο άνδρες.
δ. Κανέναν.

6. Που βρισκόταν αυτός (οι), που συνάντησαν στο μνήμα;
α. Καθισμένος σε μία πέτρα έξω από το μνήμα.
β. Καθισμένος μέσα στο μνήμα.
γ. Όρθιοι μέσα στο μνήμα.

7. Αφού βρήκε (αν) τον τάφο άδειο η γυναίκα (ες):
α. Έσπευσαν να το πουν στους μαθητές.
β. Έφυγαν από το μνήμα, γιατί τρόμαξαν και δεν είπαν σε κανέναν τίποτε.

8. Ο αναστηθείς Ιησούς εμφανίστηκε πρώτα:
α. Στη Μαρία τη Μαγδαληνή.
β. Στον Κλεόπα και σε έναν άλλο μαθητή.
γ. Στη Μαρία τη Μαγδαληνή και την άλλη Μαρία.
δ. Μόνο στον Κηφά.

9. Ο Ιησούς παρουσιάστηκε για πρώτη φορά:
α. Κάπου μεταξύ του μνήματος και της Ιερουσαλήμ.
β. Ακριβώς έξω από το μνήμα.
γ. Στη Γαλιλαία.
δ. Στο δρόμο για το χωριό Εμμαούς, που απείχε εξήντα στάδια από την Ιερουσαλήμ.

10. Οι μαθητές πρωτοείδαν τον Ιησού:
α. Στη Γαλιλαία.
β. Στην Ιερουσαλήμ.

11. Ο αναστηθείς Ιησούς:
α. Αναγνωρίσθηκε από αυτούς που τον είδαν.
β. Δεν ήταν αναγνωρίσιμος.

12. Ο αναστηθείς Ιησούς:
α. Ήταν «φυσικός».
β. Δεν ήταν «φυσικός».

13. Οι μαθητές είδαν τον αναστημένο Ιησού:
α. Μια φορά μόνο.
β. Τρεις φορές.
γ. Πολλές φορές.

14. Όταν ο Ιησούς παρουσιάστηκε στους μαθητές του ήταν:
α. Ένδεκα μαθητές παρόντες.
β. Δώδεκα μαθητές παρόντες.

15. Ο αναστηθείς Ιησούς:
α. Επιθυμούσε να τον αγγίξουν.
β. Δεν επιθυμούσε να τον αγγίξουν.
γ. Δεν έδινε σημασία στο άν θα τον άγγιζαν ή όχι.

16. Ο Ιησούς αναλήφθηκε στον ουρανό:
α. Την ίδια ημέρα της ανάστασης.
β. Σαράντα ημέρες μετά την ανάσταση.
γ. Δεν γίνεται λόγος για ανάληψη του Ιησού.

17. Οι μαθητές έλαβαν την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος.
α. Το βράδυ της ίδιας ημέρας της ανάστασης.
β. Πενήντα ημέρες μετά την ανάσταση.

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Οι απαντήσεις είναι όλες σωστές!

1. α. Ιωάν. 20,1, β. Ματθ. 28,1, γ. Μάρκ. 16,1, δ. Λουκ. 23, 55-56, 24, 1, 24, 10.
2. α. Ματθ. 28,1, Ιωάν. 20,1, β. Μάρκ. 16,2.
3. α. Μαρκ. 16, 1-2, Λουκ. 24,1, β. Ματθ. 28,1.
4. α. Λουκ. 23, 54-56, β. Μάρκ. 16,1.
5. α. Ματθ. 28, 2-5. β. Μάρκ. 16, 5. γ. Λουκ. 24, 4. δ. Ιωάν. 20, 1-2.
6. α. Ματθ. 28,2. β. Μάρκ. 16, 5, γ. Λουκ. 24, 3-4.
7. α. Ματθ. 28, 7-8, Λουκ. 24, 9, Ιωάν. 20,2, β. Μάρκ. 16,8.
8. α. Ιωάν. 20, 14, Μαρκ. 16, 9, β. Λουκ. 24, 13-18, γ. Ματθ. 28, 1-9, δ. Α΄ Κορ. 15, 4-5.
9. α. Ματθ. 28, 8-9, β. Ιωάν. 20, 11-14, γ. Στη Γαλιλαία Μαρκ. 16, 6-7, δ. Λουκ. 24, 13-15.
10. α. Ματθ. 28, 7, Μάρκ. 16,7-10, β. Λουκ. 24, 33-36, Ιωάν. 20,19, Πράξεις 1,4.
11. α. Ματθ., 28,9, Μάρκ. 16,9-10, Λουκ. 24,31, β. Μάρκ. 16,12, Λουκ. 24,15-16, 36-37, Ιωάν. 20,14-15.
12. α. Ματθ. 28,9, Λουκ. 24,41-43, Ιωάν. 20,27, β. Δεν ήταν «φυσικός» (Μάρκ. 16,9, 12, 14, Λουκ. 24,15-16, 31, 36-37, Α΄ Κορ. 15,8-9.
13. α. Ματθ. 28,16-17, β. Ιωάν. 20,19,26, 21,1,14, γ. Πράξεις 1,3.
14. α. Ματθ. 28,16-17, Λουκ. 24,33-36, β. Α΄ Κορ. 15,5.
15. α. Ιωάν. 20,27, β. Ιωάν. 20,17, γ. Ματθ. 28,10.
16. α. Μάρκ. 16, 9, 19, Λουκ. 24,13, 28-51, 50-51, β. Πράξεις, 1,3-9, γ. Ματθ. 28,19-20, Ιωάν. 21,23-τέλος.
17. α. Ιωάν. 20,19-22, β. Πράξεις, 2,1-13.


Ναι, αδελφοί! Αυτή είναι η δύναμις του Ευαγγελίου:
Μας βοηθά να μην αστοχήσουμε ποτέ! Ό,τι κι αν απαντήσουμε, ουδέποτε θα είμαστε άστοχοι-αμαρτωλοί! Ό,τι κι αν απαντήσουμε, θα είναι σωστόν! Δεν θα είμαστε αμαρτωλοί, διότι οι απαντήσεις μας -όποιες κι αν είναι- θα είναι σωστές! Θα έχουμε βρει τον στόχο!

Ίσως η εξήγησις αυτής της δυνάμεως του Ευαγγελίου, να ευρίσκεται σε μια περικοπή του βιβλίου των "Πράξεων των Αποστόλων".
Η περικοπή αυτή έχει να κάνει με τη μέρα της Πεντηκοστής και λέει ότι εκείνη τη μέρα οι μαθητές του Χριστού είναι μαζεμένοι σ' ένα δώμα. Οι περαστικοί που περνάνε κάτω από το δώμα, ακούνε μια παράξενη βαβούρα να ακούγεται εκ του δώματος. Κουνάνε το κεφάλι τους οι περαστικοί και...


ἐξίσταντο δὲ πάντες καὶ διηπόρουν, ἀλλος πρὸς ἀλλον λέγοντες,
Τί θέλει τοῦτο εἶναὶ ἑτεροι δὲ διαχλευάζοντες ἐλεγον ὅτι
Γλεύκους μεμεστωμένοι εἰσίν.
Σταθεὶς δὲ ὁ Πέτρος σὺν τοῖς ἑνδεκα ἐπῆρεν τὴν φωνὴν αὐτοῦ καὶ ἀπεφθέγξατο αὐτοῖς,
Ἄνδρες Ἰουδαῖοι καὶ οἱ κατοικοῦντες Ἰερουσαλὴμ πάντες,
τοῦτο ὑμῖν γνωστὸν ἐστω καὶ ἐνωτίσασθε τὰ ῥήματά μου.
οὐ γὰρ ὡς ὑμεῖς ὑπολαμβάνετε οὗτοι μεθύουσιν, ἐστιν γὰρ ὡρα τρίτη τῆς ἡμέρας.


Που στη δημοτική πάει να πει
Έμεναν λοιπόν εκστατικοί όλοι και απορούσαν, λέγοντας ο ένας προς τον άλλο:
“Τι σημαίνει αυτό;” Άλλοι όμως χλευάζοντας, έλεγαν:
“Σουρωμένοι από το πολύ κρασί είναι!”.
Στάθηκε τότε ο Πέτρος μαζί με τους έντεκα, ύψωσε τη φωνή του και απευθύνθηκε σ’ αυτούς:
“Άντρες Ιουδαίοι και όλοι όσοι κατοικείτε στην Ιερουσαλήμ,
ας είναι γνωστό αυτό σ’ εσάς και βάλτε στ’ αυτιά σας τα λόγια μου.
Γιατί αυτοί δεν είναι μεθυσμένοι όπως εσείς νομίζετε, επειδή είναι μόλις εννιά η ώρα το πρωί


Παρατηρούμε ότι ο Πέτρος δεν αποκλείει το ενδεχόμενο οι μαθητές να πλακωνόντουσαν στα ξύδια. Απλώς αποκλείει το ενδεχόμενο οι μαθητές να ήταν σουρωμένοι στις 9 η ώρα το πρωί.

Εμείς σήμερα, έχοντας κάνει το ανωτέρω Αναστάσιμον τεστ, μπορούμε βάσιμα να πιθανολογήσουμε ότι τα ευαγγέλια ΔΕΝ γράφτηκαν στις εννιά η ώρα το πρωί, αλλά σε πιο προχωρημένη ώρα... Ίσως σε προχωρημένη ώρα της νύχτας, οπότε και δεν θα ήταν παράξενο να έχουν πιεί κανένα ποτηράκι παραπάνω οι μαθητές...

Πέμπτη, Απριλίου 16, 2009

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΓΑΪΤΑΝΟ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ!

"Ενας από τους λόγους που προσδοκούμε τη Δευτέρα Παρουσία είναι να σταματήσει, επιτέλους, η προβολή των ύμνων του Γαϊτάνου, ο «Ιησούς από τη Ναζαρέτ» του Τζεφιρέλι και το «Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο» του Τζεφιρέλι. Δυστυχώς, όμως, μου φαίνεται ότι θα αντέξουν στο χρόνο πιο πολύ και από το Πάσχα".


Με αυτά τα γεμάτα πασχαλινή χαρμολύπη και κατάνυξη λόγια, ο αξιόλογος φεϊσμπουκάς Kangouris ξεκινάει την παρουσίαση του αξιόλογου φεϊσμπουκικού γκρουπ "Οχι άλλο Γαϊτάνο μέχρι να πεθάνω. Οχι άλλο Ιησού από τη Ναζαρέτ".

Προσωπικά δεν ασχολούμαι με το facebook, αλλά όποιος ασχολείται, νομίζω πως θα άξιζε τον κόπο να εγγραφεί στο εν λόγω γκρουπ και να δώσει μία ή περισσότερες απαντήσεις στο ερώτημα:
"Τι έχετε σιχαθεί από το Πάσχα"?

Περιδιάβαινα τυχαία λοιπόν από το εν λόγω γκρουπ σιγοσφυρίζοντας ένα ζόρικο τεριρέμ του οποίου τα πολύπλοκα λόγια με μπέρδευαν (αλλά το είχα βγάλει στο τζουρά), και έπεσα σε μια άποψη που -με χαρμολύπη παραδέχομαι πως- με εκφράζει απόλυτα:

Μεταξύ μας, δε χωνεύουμε τον Γαϊτάνο γιατί φθονούμε την ανέμελη χαίτη του.
Πάντως πως τα καταφέρνει τόσα χρόνια να τραγουδάει δίπλα στα κεριά και να μην έχει λαμπαδιάσει ακόμα το μαλλί του.. Μήπως είναι θαύμα??


Μόλις το σκέφτηκα, συνειδητοποίησα ότι όντως γίνονται θαύματα και στις μέρες μας!
ΑΙ ΔΕΚΑ ΠΑΡΘΕΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΝΥΜΦΙΟΣ

Φαντάσου λέει ρε μάγκα μου, να έβγαινες με μια ντουντούκα στην Ομόνοια, στο Σύνταγμα ή στα Προπύλαια και να κήρυττες στους περαστικούς την εξής παραβολή:

Ήτανε κάποτε δέκα ξαναμμένες, πανέμορφες, λαχταριστές παρθένες.
Ώσπου, κάποια δόση βαρέθηκαν να είναι παρθένες, και κανόνισαν να καλέσουν έναν έμπειρο άντρα εκεί πέρα, να έρθει να τις καλαφατίσει, να τις διδάξει όλα τα μυστικά του κήπου, να τις μάθει τίνι τρόπω κανελλώνουν το ρυζόγαλο, πως την κουνάνε την αχλαδιά, πως το πνίγουν το κουνέλι, πως το τρίβουν το πιπέρι, και άλλα τέτοια πνευματικά μυστικά.
Ω! ναι! Ήταν έμπειρος σε αυτά τα ζητήματα ο τυπάς, και οι ξαναμμένες παρθένες τον περίμεναν για να τις διδάξει τα πάντα!
Το ραντεβουδάκι κανονίστηκε να είναι σε ένα σκοτεινό και απόμερο σπίτι, για να μην τους πάρει κάνα μάτι, να μην τους δει τυχαία κανένας περαστικός και σοκαριστεί με το όργιο...
Όμως ο τυπάς αργούσε... Αργούσε... Και όσο ο τυπάς αργούσε, τόσο περισσότερο αυτές αδημονούσαν, γιατί ένιωθαν την επείγουσα ανάγκη να κάνουν με τον τυπά όσα θα σας περιγράψω αμέσως...


Μιλάμε, δεν θα προλάβαινες να ολοκληρώσεις τη φράση, και τσούπ! θα είχε σκάσει μύτη η Ομάδα Δέλτα ομού με την Ομάδα Ζήτα και αγκαζέ με κανέναν εισαγγελέα θα σε μπουζούριαζαν για προσβολή της δημοσίας αιδούς...
Αι δέκα παρθέναι και ο νυμφίος



Γι' αυτό σου λέω μάγκα μου, έχει χαθεί η πνευματικότητα στις μέρες μας... που να καταλάβουν τα όργανα από βαθιές πνευματικές αξίες...
Γι' αυτό σου λέω μάγκα μου πως κάθε χρόνο περιμένω να έρθει η Μεγάλη Εβδομάδα προκειμένου να πάω σε καμιά εκκλησία και να ακούσω με κατάνυξη την παραβολή των Δέκα Παρθένων, αυτή τη γλυκύτατη παραβολή του Κυρίου υμών...
Και ακούγοντάς την, να πλάθω τις σχετικές εικόνες μέσα στο μυαλό μου, ξέροντας ότι πρόκειται απλώς για μια παραβολή που αποτελεί προτύπωση αυτού του εξαιρετικά σημαντικού γεγονότος που θα συμβεί στο μέλλον, αυτού του σημαντικού γεγονότος που αναφέρεται στην Αποκάλυψη του Ιωάννη:
Μια πανέμορφη και παρθένα νύφη, η Εκκλησία, θα κάνει έναν ταιριαστό και αρμονικό γάμο, όπως αρμόζει σε κάθε πανέμορφη νύφη: Η νύφη θα παντρευτεί ένα αρνί!

Άστα να πάνε δηλαδή, διότι έτσι και βγεις στα Προπύλαια με μια ντουντούκα και πεις ότι είναι όμορφο πράμα οι γυναίκες να παντρεύονται αρνιά, θα καταργηθεί το πανεπιστημιακό άσυλο και θα έρθουν να σε μπουζουριάσουν κατηγορώντας σε ότι προωθείς δημοσίως την κτηνοβασία...

Γι' αυτό σου λέω μάγκα μου, έχει χαθεί η πνευματικότητα στις μέρες μας... και ας είναι καλά η Μεγάλη Βδομάδα που μας δίνει τη δυνατότητα να αναπολούμε τα πνευματικά ζητήματα και να εντρυφούμε στις υπέρτατες ηθικές αξίες...

Τρίτη, Απριλίου 14, 2009

ΝΕΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ...

Η είδηση είναι από τη Ναυτεμπορική, και πρέπει να ανησυχήσει όλους εμάς, που ελπίσαμε ότι με την ποινικοποίηση της κουκουλοφορίας θα ησυχάζαμε...

NAFTEMPORIKI.GR Τρίτη, 14 Απριλίου 2009 12:02
Λήστεψε δύο τράπεζες σε 20'

Ένοπλες ληστείες σε διάστημα 20 λεπτών διέπραξε άγνωστος σε δύο υποκαταστήματα της Millennium Bank στο Χολαργό και στο Γέρακα.

Ο δράστης, ο οποίος φορούσε στο πρόσωπο κόκκινη μύτη-κλόουν στις 8.40 το πρωί απέσπασε από την τράπεζα στο Χολαργό (στη συμβολή Μεσογείων και Φανερωμένης) περίπου 2.500 ευρώ και στις 9.00 εισέβαλε στο υποκατάστημα του Γέρακα (στην οδό Κλεισθένους 171) από όπου πήρε περίπου 2.000 ευρώ. Στη συνέχεια διέφυγε με μοτοσικλέτα μεγάλου κυβισμού.


Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του παρόντος μπλογκ, κάμερες που κατοικοεδρεύουν εκεί γύρω στο Γέρακα, αποθανάτισαν τον δράστη, ο οποίος μοιάζει κάπως έτσι:

Εν τω μεταξύ, διαμάχη έχει ξεσπάσει μεταξύ των νομικών κύκλων, σχετικά με το εάν και κατά πόσον ο εν λόγω δράστης θα πρέπει να θεωρηθεί κουκουλοφόρος ή απλός κλόουν.
Γνωστός διαπρεπής ποινικολόγος, φέρεται να δήλωσε: "Εφόσον με δύο ληστείες κατάφερε να αποκομίσει αθροιστικά μόλις 4.500 ευρώ, σαφώς θα πρέπει να θεωρηθεί κλόουν και όχι ληστής. Διότι, αυτοί που ληστεύουν ολόκληρα εκατομμύρια ευρώ μεταμφιεσμένοι σε πολιτικά πρόσωπα, τι είναι δηλαδή?"

Δευτέρα, Απριλίου 13, 2009

ΤΕΣΤ ΛΟΓΙΚΗΣ

Ζήτημα άλφον:

Δοθέντος ότι
α) υπήρξε εποχή όπου το "Βατοπαίδιο" εγράφετο με έψιλον (Βατοπέδιο) και
β) την εποχή εκείνη, πρώτη μούρη του Βατοπεδίου δεν ήτο ο Εφραίμ, αλλά ο "Ιωσήφ ο Βατοπεδινός" με τις προφητείες του

Σε συνδυασμό με τα δεδομένα πως
α) την εποχή εκείνη το Βατοπέδιο άρχισε να εξελίσσεται σε υπολογίσιμη οικονομικο-πολιτική δύναμη και
β) διάφοροι κύκλοι τηλεοπτικών βιβλιο-πλασιέ γούσταραν να λανσάρουν (ενδεχομένως με το αζημίωτο, ενδεχομένως με το ζημιωμένο) τις προφητείες του "Ιωσήφ του Βατοπεδινού",

Καλείται ο μαθητής Περίκαλλος να απαντήσει εις το εάν και κατά πόσο
α) οι προφητείες του Ιωσήφ του Βατοπεδινού αποτελούσαν περίπτωση δυνάμει μελλοντικώς αυτοεκπληρωνόμενης προφητείας και
β) το περιβόητο "σκάνδαλο του Βατοπεδίου" δεν ήτο μόνο οικονομικο-πολιτικό αλλά είχε και ενδεχόμενη εθνο-καταστροφική τυχοδιωκτική διάσταση.

Βοήθημα:
Να μελετηθεί η έμμετρος μαντινάδα που θεωρείται ως προφητεία του Ιωσήφ του Βατοπεδινού, που έχει ως εξής:

Ακούσατε Έθνη και λαοί της Οικουμένης πάσης
και εσύ αναγνώστα πρόσεχε σ’αυτό που θα διαβάσης.
Είναι σκληρά και λυπηρά, αλλά είναι πεπρωμένα
να γίνουν όσα στας Γραφάς ευρίσκονται γραμμένα.
Τάγραψαν οι Πατέρες μας ο κόσμος για να μάθη
από αυτόν τον πόλεμο τι μέλλεται να πάθη.
Για να προσφύγη στον Θεόν και να μετανοήση
αν θέλη για να σωθή και ευτυχής να ζήση.

Με μιας θα ανάψη η φωτιά από μικρή αιτία
κραυγή πολέμου έρχεται από τη Βουλγαρία.
Η δε Ρωσία ξαφνικά εισβάλλει στην Τουρκία
και ως χείμαρρος ορμητικός σαρώνει την Περσία.
Και προχωρεί ακάθεκτη φθάνει στην Παλαιστίνη
Θεός θέλει ο Αντίχριστος του Κόσμου για να γίνη.

Τότε κατέρχονται ομού της Δύσεως τα κράτη
ουαί στα Έθνη του Βορρά γίνονται όλα στάχτη.
Με λύσσα αμύνεται σκληρά η Αρκτος στην Τουρκία
που αδίκησε την Ελλάδα
και όλη αναφλέγεται και καίει σα λαμπάδα.


Ματαίως αγωνίζεται η Άρκτος να κράτηση
τα περιβόητα Στενά. Στο τέλος θ' απηυδήσει.
Γιατί από την Ανατολή, Κορέα, Μαντζουρία
εισβάλλει η Αμερική με την Ιαπωνία
και προχωρεί ολοταχώς γραμμή στη Σιβηρία
ενώ στη Δυτική πλευρά νικά η Γερμανία
και τότε είναι αδύνατον να κρατηθή η Ρωσία
και εγκαταλείπει τα Στενά, Αίγυπτον και Τουρκία.

Κτυπιέται η Άρκτος πανταχού και φεύγει προτροπάδην
όπως διασκορπίζεται ένα άτακτο κοπάδι.
Τότε ομού θα ητηθή και η δόλιος Τουρκία
γιατί θα πράξη πονηρά μεγάλη προδοσία.

Γιατί αφού καταβληθή όλη από τη Ρωσία
Θα συμμαχήσει μετ'αυτής και με την Βουλγαρία.
Για τούτο όσοι χριστιανοί ευρίσκονται στην Πόλη
και στα περίχωρα αυτής,πρέπει να φύγουν όλοι.
Γιατί η Πόλις θα καή και ουδείς θα απομείνη
κάτοικος ζων εντός αυτής. Μον' ο Ναός θα μείνη
(ο οίκος ούτος και Ναός της του Θεού Σοφίας
όστις θα μείνει αείφωτος φάρος της Ορθοδόξου Εκκλησίας
εξ ού το φως θα ξαπλωθή σ' όλη την Οικουμένη
της Βασιλείας του Χριστού που ο κόσμος αναμένει).

Η πρώτη φάσις έληξε του τρομερού πολέμου
τόσα δεινά πέντε μηνών δεν επαρκούν Θεέ μου;
κι πάλιν νέος πόλεμος θ' αρχίση να ξεσπάση
αλλοίμονο στον άνθρωπο τι έχει να περάση.

Το ζήτημα της Πόλεως πάλι θα βγει στη μέση
κι ο κόσμος θα περιπλεχθεί και δε θα ξεμπερδεύση.

Αμέσως η διχόνοια ενσκήπτει εις την Κρήτη
και ανάπτουν εις τα αυθωρεί τα μίση και τα πάθη.
Αφού οι ισχυροί της γης απογοητευθώσιν
τότε θα γίνη πόλεμος, που ουδέποτε έχει γίνει,
αλλοιμονον στους ασεβείς κανείς δε θα απομείνη.

Τότε η Ελλάς ουδέτερη και πάντα αδικημένη
το δίκαιο της θα ζητή και έτοιμη θα αναμένη
χωρίς ν' αναμιχθή.

Και τότε θα μιλήση όταν η σάλπιγξ του Θεού
εκ του ουρανού σαλπίση για να δικαιωθεί.
Τότε τα Έθνη μεληδόν θα σφάζωνται αγρίως
στα όρια της Πόλεως για τα Στενά κυρίως.

Τότε θα πλεύση και πνιγή στο αίμα το μοσχάρι
τότε θα εκκαθαρισθή η ήρα απ' το σιτάρι.
Στη θάλασσα όπου βρεθή πλοίο δεν θ' απομείνει
και από το αίμα η θάλασσα κοκκινωπή θα γίνη.
Η Πόλις θα κατακαυσθή κι ίχνος δεν θα υπάρξη
πλέον ανθρώπου υλιστή γιατί πολλά έχει πράξη.

Μόνος θα μείνει ο Ναός της του Θεού Σοφίας
το στόλισμα της Νύμφης του Αγίας του Εκκλησίας.
Τρία ημερονύκτια θα διαρκέση η μάχη
όποιος εξέλθει ζωντανός μεγάλη τύχη θάχη.
Κράτη ομού δέκα οκτώ με πείσμα αγριεμένα
θα σφάζωνται αλλόφρονα στο αίμα βουτηγμένα.
Την τρίτη ημέρα ακριβώς όσοι εξηντλημένοι
από την μάχη ο' οποζούν θα δούνε ξαφνιασμένοι
εκεί ψηλά στον ουρανό στα δεξιά τα μέρη
να λάμπη υπέρ τον ήλιον ένα μεγάλο αστέρι.
Και από τ' αστέρι κάτωθεν ένας Σταυρός ν'αστράπτη
πύρινος κατακόκκινος κι'έκπληκτα τα Κράτη
ακούσουνε εκ του ουρανού μια φωνή βροντώδη
αγγέλου απροσδόκητον που θα σταθούν στο πόδι.
Τα όπλα θα πετάξουνε στη γη και τρομαγμένοι
τ' αστέρι θα κοιτάξουνε σαν απολιθωμένοι.
Σταθήτε θ' ακουσθή φωνή. Σταθήτε επί τόπου
Γιατί αρκετά εχύθηκε το αίμα του ανθρώπου.
Σπεύσατε πάραυτα εκεί στα δεξιά τα μέρη
το τόξο ακολουθήστε που βγαίνει από το αστέρι.
Κι εκεί θα βρήτε άνθρωπον άγιον δικόν μου.
Ποιμένα αυτόν εξέλεξα δια το ποίμνιόν μου.
Τούτον και σεις εκλέξατε ποιμένα να ποιμάνη
τα πρόβατα μου, που γυρνούν έρημα δίχως στάνη.

Νύκτα θ' ακουσθή η φωνή μου και ο κόσμος τρομαγμένος
εκ της φωνής της σάλπιγγος θα μείνη σαστισμένος.
Κι ευθύς το τόξον θα στραφή προς νότον στην Ελλάδα
που απ' τό φως τό ουράνιον θα φέγγη σάν λαμπάδα.
Τότε θα καταφθάνουνε οι Πρέσβεις στην Ελλάδα
ολόχαρη δε η Ελλάς με βία και γρηγοράδα.

Τότε η Ελλάς θα σηκωθή πρώτη με το στρατό της
να εκπληρώσει ολόχαρη τον Ιερόν σκοπόν της:
Να καταλάβη αμαχητί, τα ιερά της μέρη
που της τα πήραν οι εχθροί, που όλος ο κόσμος ξέρει.
Τότε οι πρόσφυγες ομού από χαρά σκιρτώντες
θα τρέξουνε στα μέρη τους σαν αετοί πετώντας.
Τότε ο Έλλην Βασιλεύς, ο εκλεκτός Κυρίου
εις πάντα θάναι άριστος και επί της υφηλίου
θα άρχη και θα διοική μετά δικαιοσύνης
και η γη θα χαίρεται εκ διαρκούς ειρήνης.

Τα όπλα τα πολεμικά θα γίνουν εργαλεία
και άροτρα γεωργικά κι ειρήνη και ευτυχία.
θα Βασιλεύση πανταχού κι ως αδελφοί να ζώσι
οι άνθρωποι επί της γης και δεν θα ερωτώσι
ο εις τον άλλον άνθρωπον μήπως και είναι ξένος
αλλά θα λέγεται αδελφός και εκ του Αδάμ το γένος.

Έλληνες ανανήψατε αυτή είναι η αλήθεια
μή σας πλανούν οι άπιστοι πώς είναι παραμύθια.
Όλα αυτά θα γίνουνε η ώρα πλησιάζει
το σύμπαν αναταράσεται και σας δεν σας τρομάζει
η συμφορά που έρχεται τους ασεβείς να πλήξη
και εκ της γης αλύπητα να τους αξαφανίση.
Πάρετε την απόφασιν και λογικά σκεφθήτε
αν θέλετε να ζήσετε και αιώνια να σωθήτε
όλοι μετανοήσατε στραφήτε προς τα θεία
γιατί ουδεμία απ' αυτήν υπάρχει σωτηρία.

Ο πόλεμος που έρχεται ουδέποτε έχει γίνει
τόσον μεγάλος και φρικτός και δεν θα γένη ειρήνη
εάν δεν εκκαθαρισθή η ήρα από το σιτάρι
και τα ζιζάνια θα καούν σαν το ξηρό χορτάρι.


Ζήτημα Βήτον:
Καλείται ο μαθητής Περίκαλλος, βάσει των ανωτέρω περιλαμβανομένων εις την "προφητεία" του Ιωσήφ του Βατοπεδινού (ο Ιωσήφ ο Βατοπεδινός "υπήρξε πνευματικός πατέρας του Εφραίμ") να εκτιμήσει εάν και κατά πόσον
α) Ο καιρός γαρ εγγύς
β) Ο κεφτές γαρ βαρύς
γ) Μια προφητεία αποκαλύπτει τα ενδόμυχα μιας επιχειρηματικής δραστηριότητας.
ΣΩΘΙΚΑ ΛΑΧΤΑΡΙΣΤΑ!

64
Κοίτα χέρια απελπισμένα
πώς θερίζουνε ζωές!
Χάμου πέφτουνε κομμένα
χέρια, πόδια, κεφαλές,

65
και παλάσκες και σπαθία
με ολοσκόρπιστα μυαλά,
και με ολόσχιστα κρανία,
σωθικά λαχταριστά.


Ναι μωρέ, εντάξει.
Όταν ο Σολωμός λέει στον Ύμνο Προς Την Ελευθερία για την "όψη που με βία μετράει τη γη", ως βία εννοεί τη βιασύνη.
Εφόσον το λένε τα λεξικά και ο Καρατζαφέρης, έτσι θα είναι: Βία=βιασύνη.
Επείσθημεν.
ΕΝΤΑΞΕΙ, ΧΑΣΑΜΕ...
(επιφυλασσόμεθα όμως)


Κάποτε όλοι χάνουν. Σημασία έχει να μην τα χάνουν.
(Σχετικό δημοσίευμα: http://bluerednews.blogspot.com/2009/04/blog-post_12.html).

Συνεχίζουμε ακάθεκτοι.

Πέμπτη, Απριλίου 09, 2009

ΕΙΣΑΙ Η ΠΡΕΒΕΖΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΙΛΚΙΣ
-με την καλή έννοια...


(στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
-από τα "Τροπάρια για Φονιάδες" του Θάνου Μικρούτσικου)


Αυτές οι ρεματιές κι αυτά τα βράχια
κι αυτά τα σπίτια δίπλα στο γιαλό
αυτές οι μάνες με το κάρβουνο στα μάτια τους
κι αυτά τα κύματα που φεύγουν και ξαναγυρνούν
αυτά τα πεύκα με τα χαραγμένα λόγια
κι ο Κωνσταντίνος, ο καημός που πέταξε σαν το πουλί
κι εκείνα που δεν πρόφτασαν οι κήρυκες,
παρά μονάχα ψεύτες και ρουφιάνοι.

Ω! πολιτεία με το βράδιασμα κοντά στους ταρσανάδες
στην αγορά,στον καφενέ και στο ποδόσφαιρο
είσαι η Πρέβεζα,τα Γιάννενα και το Κιλκίς,
το Μεσολόγγι,ο Πόντος κι η Ερμούπολις


Ω! πολιτεία του αμανέ στα τουρκοχώρια
μ' αυτές τις ρεματιές κι αυτά τα βράχια
μ' αυτά τα σπίτια δίπλα στο γιαλό
μ' αυτές τις μάνες με το κάρβουνο στα μάτια τους
θα 'ρθει ο καιρός που θα φανούν οι κήρυκες
κι όχι μονάχα ψεύτες και ρουφιάνοι.

Ω! πολιτεία με το βράδιασμα κοντά στους ταρσανάδες
στην αγορά,στον καφενέ και στο ποδόσφαιρο
είσαι η Πρέβεζα,τα Γιάννενα και το Κιλκίς,
το Μεσολόγγι,ο Πόντος κι η Ερμούπολις


(Ας μου επιτραπεί εμένα του ταπεινού prkls να το αφιερώσω προσωπικά σ' έναν νεαρό που δουλεύει νυχτοκάματο για τα inspot, ο οποίος, εσχάτως, είναι -ή έστω προσπαθεί να γίνει- και η Πρέβεζα, και τα Γιάννενα, και το Κιλκίς, και η Κομοτηνή, και η Ξάνθη, και ό,τι βάζει ο νους του ανθρώπου -καλόν τε και κακόν...

Τον συγχαίρω!)
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΕΡΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ 72 (και πάλι)...

(Φωτο αγρευθείσα από το αγαπημένο μου χαλαρωτικόν ευλόγιον nicegirlgonebad.
Λόγω της μυητικής αυτάρκειας της φωτο, δεν θα την σχολιάσω:
Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους!)

ΠΑΝΣΕΛΗΝΙΑΚΗ ΑΠΟΡΙΑ

Τέτοια ώρα τέτοια λόγια βέβαια (ήγουν απορίες που τις έχω μεσημεριάτικα), αλλά η απορία μου δημιουργήθηκε χτες αργά - αργότατα τη νύχτα, ενώ έπινα καφέ στο λιμάνι της Πάτρας και ρέμβαζα τη θεία μου την Εκάτη.
Μιλάμε για ζόρικη απορία, του στυλ "η κότα έκανε τ' αυγό ή το αυγό την κότα"?

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το ερώτημα είναι:
Άραγε η πανσέληνος υπάρχει για να ομορφαίνει την Πάτρα, ή μπας και η Πάτρα υπάρχει για να αποδεικνύει πόσο όμορφη είναι η πανσέληνος?

Κάποια στιγμή θα πρέπει να βρω τη σωστή απάντηση...

Κυριακή, Απριλίου 05, 2009

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟΝ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΘΑΠΤΟΥ

— Μη το λες, μου είπεν, αυτό, γιατί δε σου κάμνει τιμή. Το «συ φταις γιατί μ' επίστεψες» άφησε το εις τους λωποδύτες του χρηματιστηρίου. Όσον ευκολώτερα πιστεύομεν και ταχύτερα λησμονούμεν, τόσον μεγαλειτέρα είνε η ασυνειδησία εκείνων πού μας απατούν. Όσον πλέον κουτός, άκακος και απονήρευτος είνε ο λαός, τόσον περισσότερον έπρεπε να τον συμπαθούν και να τον λυπούνται, αντί να νομίζουν πως η κουταμάρα και η καλωσύνη του τους δίδει το δικαίωμα να τον γδαίρνουν ως το κόκκαλο, να τον καταδικάζουν εις την βρώμαν, την αρρώστειαν και την ατιμίαν, να φέρνωνται μαζί του καθώς οι άκαρδοι εκείνοι καρραγωγείς, που σκοτώνουν τ' άλογα από το πολύ φόρτωμα και το πολύ ξύλο για το λόγο πού δεν δαγκάνουν και δεν κλωτσούν. Αν έχης μέσα στο στήθος σου καρδιά και όχι πέτρα, μη λες πως φταίει ο λαός, αλλά φώναξε μαζί μου· «ανάθεμα εις τους λαοπλάνους.»

Την χάριν ταύτην δεν ημπόρεσα να κάμω εις τον δυστυχή νεκροθάπτην, διότι ολίγην έχω φωνήν και δεν αγαπώ τας φωνάς. Αν ενόησα αυτόν καλά, εκείνο το οποίον εζήτει, παραβάλλων τους πολιτικούς μας προς καρραγωγείς, ήτο, καθώς υπάρχουσιν αλλαχού εταιρείαι προς προστασίαν των ανυπερασπίστων πλασμάτων, αλόγων, γάτων, περιστερών και άλλων πτερωτών και μαστοφόρων, ούτω να συστηθή και εις την Ελλάδα προστατευτική των ψηφοφόρων.


Με αυτά τα λόγια κλείνει το "Παράπονον του νεκροθάπτου" του Εμμανουήλ Ροΐδη (την ανάγνωση του οποίου συνιστώ, εφόσον είναι εφικτότατη με ένα κλικ).

Μιλάμε για κείμενο δημοσιευμένο το 1895, ε?
Δύο χρόνια μετά το "Δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του μεγάλου πολιτικού ανδρός Χαριλάου Τρικούπη,
ένα χρόνο πριν τους ένδοξους ολυμπιακούς αγώνες του 1896 στην Αθήνα,
και δύο χρόνια πριν το 1897 με τον γαμάουα πόλεμο που έχασε η Ελλάδα -πόλεμο που ως γνωστόν, τρόπον τινα ακόμα τον πληρώνουμε.

Και από συνειρμό σε συνειρμό, οδηγήθηκα στο παλιό, καλό, cult και ιστορικό, πλήρως ανανεωμένο πλέον, σάϊτ του Φάνη Μπαμπούλα. Ανεπιφύλακτα θεωρώ επιβεβλημένη μια επίσκεψη-περιήγηση στο εν λόγω σάϊτ, μέρες που είναι.
Από το εν λόγω σάϊτ, έχω σκαλώσει στο τμήμα με την έκθεση καλπών. Προσπαθώ να επιλέξω την πιο όμορφη κάλπη, αλλά δυσκολεύομαι: όλες μου φαίνονται εξίσου όμορφες...

Ενώ μέσα στο μυαλό μου παίζει το παλαιόν σουξεδάκι του Σαββόπουλου:
Λευκό μου σεντονάκι, λάμπα μου τρελλή
κόκκινο αυγό ή καρναβάλια
Μέσα από την κάλπη την εκλογική
μας κοιτάει ο Χάρος και του τρέχουνε τα σάλια...

Πέμπτη, Απριλίου 02, 2009

ΠΡΑΞΗ ΜΟΝΑΧΟΥ ΜΟΝΟΧΙΤΩΝΟΣ

Περνοδιαβαίνοντας από το Επαναστατικό Ποιηταριάτο, έπεσα πάνω σ' αυτή την όμορφη στιγμή του Νίκου Καρούζου:

Κάποια όνειρα που βλέπω, μ' αρέσει να τα διηγούμαι. Τι είδα χτες. Ένας ερημίτης κόβει λουλούδι και λέει στους μαθητάδες ολόγυρα: "Βλέπετε τίποτα σ' αυτήνε την πράξη;" Ο ένας λέει πως είναι αγάπη για τ' άνθη κι ομοίωση μαζί τους. Ο άλλος λέει πως είναι η μη-συνείδηση και τείνει σε κινήσεις μη-χρησιμότητας. Ένας άλλος αποκρίνεται πως ήτανε μια ανάπαυλα της αγιότητας. Ο ερημίτης πάει στο μίσχο, δένει το λουλούδι με σπάγγο, λέγοντας: "Ήτανε μια πράξη εξουσίας". Και έμεινε άφωνος έως θανάτου, κατά το όνειρο που είδα.

Νίκος Καρούζος, "ερυθρογράφος"


Ευκαιρία να βάλω κι άλλη μια όμορφη στιγμή του Καρούζου, που πολύ μου αρέσει:

A + A = A

Δική σας η λογική.
Δεν τη διεκδίκησα.
Συντίου του τυροκόμου,
"Ποιμαντορική επιστολή Α΄"


Αδελφοί και αδελφές, χαίρετε!
Έμαθα τα νέα της χθεσινής μασκοφόρας-κουκουλοφόρας πρωταπριλιάτικης μαζώξεως παρά τω Κολοκοτρώνη. Θα έλεγε κανείς πως -ως εν πνεύματι ων- ήμουν κι εγώ εκεί. Πλάκα είχε, αν και κόσμο δεν είχε -όπως πάντα αι πρωτοπορείαι μικραί εισίν, άλλωστε και οι Κολοκοτρωναίοι ολίγοι ήντονε.

-Δια τους αμυήτους αδελφούς: Ιδείτε το παρακάτω σχετικόν ιερόν βίδεον:


Προσέξατε όμως αγαπητοί αδελφοί και αδελφές:
Αν το όνειρόν μας ουδόλως είναι το να είμεθα άχρωμοι, άοσμοι και άγευστοι ως το κανονικόν ύδωρ είναι, οφείλομεν εν τούτοις να παραδειγματισθούμε από τα στοιχεία τα αποτελούντα το ύδωρ!
Διότι από τι αποτελείται το ύδωρ?
Από υδρογόνον και οξυγόνον, βέβαια.
Ήτοι, από οξυγόνον που ευνοεί την ανάπτυξιν του γεγονότος της φωτιάς,
και από υδρογόνον που επίσης ευνοεί την ανάπτυξιν του γεγονότος της φωτιάς.
Ε, το λοιπόν αυτά τα δύο τα ευνοούντα την ανάπτυξιν του γεγονότος της φωτιάς, σάματις ευρέθησαν και εσχημάτισαν το νερόν, το ύδωρ που λένε, τι εκατάφεραν?
Μια τρύπα στο νερό εκατάφεραν και να γιατί:
Εκατάφεραν να σχηματίσουν κάτι που σβήνει την φωτιάν.
Από την διαλεκτήν και διαλεκτικήν σύνθεσιν δύο ευφλέκτων πραμάτων, εσχηματίσθη νέον πράμα, έχον ιδιότητας ασχέτους ή αντιθέτους προς τα συστατικά του μέρη.
(Από την άλλη, βέβαια, εσχημάτισαν αυτό που αποτελεί περίπου το 70% του βάρους μας. Και αν είχε ευφλέκτους ιδιότητας το 70% μας, θα έπρεπε αναγκαστικώς να αποφεύγωμεν το κάπνισμα, διότι θα παίρναμε φόκο κάθε τόσον -πράγμα κακόν).
Γκεγκερμάϊστερ?

Ως δε λέγομεν και ημείς οι πνευματοφόροι:
"Καλόν πράγμα η σύνθεσις του έτσι με το γιουβέτσι, αλλά θέλει προσοχήν: Άλλον πράγμα να είσαι πότε έτσι και πότε γιουβέτσι, και άλλον πράγμα να είσαι ολίγη από έτσι με ολίγη από γιουβέτσι".
Η μία περίπτωσις λειτουργεί ως πυραναλωματικόν πυρανάλωμα του πυρός. Η άλλη λειτουργεί ως πυροζβεστήρ.
Η μία δημιουργεί νερό που καίει.
Η άλλη δημιουργεί νερό που ζβήνει.

Ως δε λέγουσιν οι αρμοδιότεροι γνώστες, "ο επόμενος πόλεμος θα γίνει για το νερό".
Δεν διευκρινίζουν όμως εάν θα πρόκειται για το νερό που καίει ή για το νερό που σβήνει.
Τη διευκρίνιση την αφήνουν εις ημάς και υμάς, άρα οφείλομεν να σταθώμεν εις το ύψος της πισίνας των περιστάσεων και να διευκρινίσωμεν τα αδιευκρίνιστα, τα κεκρυμμένα μυστικά του νεοπαγούς συνθήματος "Τσάμποι-Ρουγούνια-Φολοδόνοι". Διότι μεγάλη η σοφία του εν λόγω λόγου!

Είθε οι 7Χ24=168 εβδομαδιαίοι προφήται του ναού των απανταχού τσουναμιών να σας φωδίζουν.
Η δυνάμει θρεπτική χάρις του ιπτάμενου σπαγγέτου, είη μετά πάντων υμών.