Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 30, 2010

WORKING CLASS HERO

Μια από τις ουτοπικότερες επιθυμίες μου συνεχίζει να είναι η επιθυμία να συνταιριάξω αυτό...

...και να το κάνω να δέσει αρμονικά με ετούτο


Ωστόσο προσωπικοί λόγοι με τραβάνε απ' το μανίκι, με πάνε παράμερα και μου λένε:
Η πρώτη εκδοχή είναι η σωστή.

Συνήθως έχουν δίκιο.

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 29, 2010

ΜΗΝΥΜΑ ΕΥΘΥΝΗΣ

Σε δύο μήνες, στις εκλογές του Νοέμβρη, έχουμε άλλο ένα δημόσιο χρέος για το καλό της πατρίδος. Εμείς, οι φίλοι, οι οικογένειες μας να κάνουμε αυτό που πρέπει. Να ταΐσουμε τις αγορές με αισιοδοξία, να τις πείσουμε ότι το πείραμα που κάνουν στην χώρα μας πέτυχε και μπορούν να προχωρήσουν σε νέα μέτρα και να πάρουν σειρά και οι εργαζόμενοι άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Μη λείψει κανείς και καμία από το προσκλητήριο. Οι αγορές είναι φίλοι μας. Θέλουν το καλό μας. Διέδωσε το μήνυμα ευθύνης.

(Πρόκειται για μια πρόσφατη καμπάνια που ξεκίνησε το ευλόγιον Antista/Chef. Διότι η υπευθυνότης πάνω απ' όλα, ας μην το λησμονούμε)
ΠΥΡΕΤΟΣ

Το αρνητικό με τον πυρετό είναι ότι σε καταβάλλει.
Το θετικό είναι ότι αμβλύνει τις γωνίες των πραγμάτων χαρίζοντας απλόχερα μια νέα οπτική.

Υπό μία έννοια, ο πυρετός είναι ψυχότροπο -και μάλλον δυνατό.

Ο εμπύρετος γέλως, μάλιστα, είναι ο υπέρ-γέλως.
Ας πούμε, προσπαθώ να υπολογίσω τις συνέπειες που θα υπάρξουν στον ψυχισμό κάποιου όταν πληροφορηθεί τα σχετικά με αυτό εδώ το σκριπτάκιον, και αναποφεύκτως γελώ εμπυρέτως.

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 28, 2010

ΣΗΚΩ ΠΑΝΩ ΑΧΙΛΛΕΑ

« Μήνιν άειδε, θεά, Πηληϊάδεω Αχιλλήος »....
Με αυτές τις λέξεις ξεκινά η Ιλιάδα του Ομήρου, και ως γνωστόν η θεά ανταποκρίθηκε οδηγώντας τον ποιητή στη δημιουργία του έπους.
Το οποίον έπος, με τη σειρά του, έδωσε την έμπνευση στο Βαγγέλη Γερμανό να επικαιροποιήσει λίγο το θέμα και να σκαρώσει το ενθάδε κείμενον τραγουδάκιον "Σήκω πάνω Αχιλλέα", το οποίον τραγούδησε μαζί με το Μαχαιρίτσα.

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 27, 2010

ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ
-Θα τη μπάρουμε τη μπόλη!


Και ενώ το Μνημόνιο πάει να γίνει 5 μηνών με τις γνωστές ευεργετικές του συνέπειες στον ψυχισμό των ραγιάδων (το χρήμα φέρνει άγχος, ουφ, φορτώσαμε στους διεθνείς αεριτζήδες την πηγή του άγχους μας), κι ενώ μια χαζοχαρούμενα στάσιμη και στατική κοινωνική μούχλα και μπόχα επιτρέπει στο θίασο του Παπανδρέου του Τρίτου -του μακρύτερου- να παριστάνει ακόμα την κυβέρνηση, μέσα σ' όλα είδανε πως πηδιόμαστε, πλακώσανε και τα φαντάσματα...

Εις το πνευματικόν ευλόγιον pneymatiko.wordpress.com αναγινώσκω ότι ο σχωρεμένος ο πατήρ Παϊσιος εμφανίστηκε, λέει, σε τρία καλογεράκια εκεί πέρα και τους είπε συγκλονιστικά πράματα και αμέσως μετά ο μακαρίτης ο πατήρ Παϊσιος εξηφανίσθη -πιθανότατα επέστρεψε εις την γνωστήν ενασχόλησιν των νεκρών, ήτοι το ρεμβάζειν τα ραδίκια ανάποδα.

Και τα καλογεράκια, αντίς να τον παρακαλέσουνε τον πατηρ-φάντασμα να μείνει λίγο ακόμα μαζί τους, τον άφησαν να φύγει... Ενώ ίσως να επείθετο να μείνει αν του τραγουδούσαν ξερωγώ κάτι τέτοιο:

Αλλά ας δούμε τίνι τρόπω θέτει το ζήτημα το πνευματικόν ευλόγιον απ' όπου άντλησα την είδηση:
Σάλο έχει προκαλέσει η εξομολόγηση πιστού στο xanthi-blogs οτι ο Γέροντας Παΐσιος προέβλεψε πόλεμο στην Ελλάδα σε 3 μήνες. «Μετά τη θεία λειτουργία στην Παναγιά Δεξιά της Θεσσαλονίκης, αγιορείτης μοναχός, που νοσηλευόταν τις τελευταίες μέρες στο Νοσοκομείο Γεννηματάς της Θεσσαλονίκης, μου εκμυστηρεύτηκε κάτι που του είπαν μοναχοί από το Άγιο όρος που τον επισκέφτηκαν στο νοσοκομείο» γράφει ο μάρτυρας

Σύμφωνα με τη μαρτυρία, ο Γέροντας Παΐσιος, περπατούσε πριν από δύο εβδομάδες έξω από τη μονη του Άγιου Παντελεήμωνος, ώσπου το συνάντησαν τρεις μοναχοί νέοι σε ηλικία. Οι μοναχοί πήγαν να ζητήσουν την ευχή του, αλλά ο Γέροντας Παΐσιος τραβήχτηκε, δεν τους έδωσε την ευχή του και με τρεμάμενη φωνή τους είπε: «τραβήξτε στο Γέροντά σας και πείτε του να αγοράσει μεγάλες ποσότητες λάδι και αλεύρι γιατί σε 3 μήνες από τώρα θα έχουμε πόλεμο στην Ελλάδα κι ο κόσμος θα πεινάσει». Ο Γεροντας Παΐσιος συνέχισε: «Να πείτε του Γέροντα να επικοινωνήσει και με τα υπόλοιπα μοναστήρια». Μέχρι να συνέλθουν οι μοναχοί, ο Γέροντας Παΐσιος είχε χαθεί μέσα στο μονοπάτι.

Ο πιστός που αποκαλυψε το γεγονός συνέχισε γράφοντας: «όντως την τελευταία εβδομάδα στα σούπερ μάρκετ Μάκρο στη Θεσσαλονίκη παρατηρήθηκε πως μοναχοί αγιορείτες “σήκωσαν” από τα ράφια πολλά κιλά ελαιόλαδο και αλεύρι, δημιουργώντας ερωτηματικά στους υπεύθυνους των υποκαταστημάτων Εγνατίας και Ν.Ιωνίας.»

Σύμφωνα με μια εκδοχή, ο Γέροντας Παΐσιος αναφέρεται στα δεινά μέτρα που έφερε η τρόικα και το ΔΝΤ. Πολλοί πάντως μοναχοί του Αγίου Όρους αμφισβητούν τη μαρτυρία του μοναχού, λέγοντας οτι «κατά καιρούς διάφοροι ισχυρίζονται διάφορα για τον πατέρα Παϊσιο συνήθως για να αυξήσουν την επισκεψιμότητά τους.» Το γεγονός οτι ο μάρτυρας δεν αναφέρει κάτι συγκεκριμένο για τον μοναχό, καθώς και το οτι ο Άγιος Παντελεήμονας είναι Ρωσικό μοναστήρι δημιουργούν ερωτηματικά για την εγγυρότητα και σκοπιμότητα της μαρτυρίας.

Ο Γέροντας Παΐσιος έχει προβλέψει πολλές φορές ότι κάποια στιγμή θα μας δοθεί η Κωνσταντινούπολη επειδή αυτό θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγάλων, «μακάρι να ζούσα άλλα λίγα χρόνια», έχει πει, «για να ζούσα το γεγονός». Σύμφωνα με άλλες μαρτυρίες, ο πατήρ Παΐσιος έχει πει ότι θα πεινάσει για λίγους μήνες η Ελλάδα και προέτρεψε τον κόσμο να καλλιεργεί ένα χωραφάκι ο καθένας για να βοηθήσει τους άλλους όταν έρθει η πείνα. Αλλά αυτή η πείνα θα είναι καλή γιατί θα στραφούν και πάλι οι Έλληνες στην εκκλησία και θα μετανοήσουν.

Παραθέτουμε και την προφητεία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού

Θα έρθει καιρός που στα μέρη της Καλλίστης και του Μελά θα δείτε τον Πατριάρχη να κατεβαίνει τα 64 σκαλιά της Παναγιάς και να ακούει κεμεντζέ. Τότε ολίγον καιρό έχετε. Βάλτε στην άκρη ένα σακούλι στάρι να μη χαθείτε από την πείνα”.

Τα συμπεράσματα δικά σας.
Το μόνο συμπέρασμα που βγάζω εγώ, καλέ μου αναγνώστη, έχει δύο σκέλη:
Πρώτον, σου έχουν πάρει τον αέρα: Σε βλέπουνε που ακούς σα χάνος τις παπαριές που σου λέει ο κάθε παπατζής και οι συνοδοιπόροι του και τα δεξιά κι αριστερά δεκανίκια του, οπότε κάποιοι σ' έχουν πάρει για εντελώς σούργελο (μπορεί και να 'χουν δίκιο... δεν ξέρω) και είπαν να σε βάλουν να τρέχεις στα σούπερ μάρκετ πανικόβλητος.
Δεύτερον, επειδή δε σου έχω ιδιαίτερη εμπιστοσύνη και θεωρώ ιδιαίτερα πιθανό να βρεθείς σε 3 μήνες με τίποτα σάκκους αλεύρι και τίποτα εκατοντάδες κιλά λάδι που δε θα ξέρεις τι στον πούτσο να τα κάνεις, σου δίνω εδώ, προκαταβολικά, μια συνταγή για να φτιάχνεις ηπειρώτικη λαδόπιττα... μούρλια!!!
Είναι και νηστήσιμη, οπότε μην κολώνεις!!!
Θα ψηφίσεις πάλι Παπανδρέου σα μαλάκας, αλλά τουλάχιστον θα έχεις να τρως λαδόπιττα ηπειρώτικη!


Συστατικά

* 1 κιλό λάδι
* 1 κιλό νερό
* 1 ποτήρι πορτοκαλάδα
* 1 κιλό ζάχαρη
* 1 κιλό αλεύρι
* 1/2 κιλου σιμιγδαλι
* σουσάμι
* αμύγδαλα ασπρισμένα


Οδηγίες

1. Βάζουμε σε κατσαρόλα το λάδι, το νερό, την πορτοκαλάδα και τη ζάχαρη.
2. Μόλις πάρει να βράσει καλά ρίχνουμε το αλεύρι και στη συνέχεια το σιμιγδάλι.
3. Ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι να πήξει οπου και τότε κατεβάζουμε την κατσαρόλα απο τη φωτιά.
4. Σε μέτριο ταψάκι ρίχνουμε στον πάτο λιγο σουσαμάκι.
5. Αδειάζουμε το μίγμα της κατσαρόλας και χαράζουμε σε κομάτια.
6. Βάζουμε απο ενα αμύγδαλο σε κάθε κομάτι και πασπαλίζουμε με το υπόλοιπο σουσαμάκι.
7. Σε προθερμασμένο φούρνο ψήνουμε στους 200 βαθμους περίπου μέχρι να πατώσει καλά η πίτα και να πάρει ωραίο σκούρο χρώμα.

(Η συνταγή είναι από το πολύ καλό σαϊτ "Συνταγές της παρέας")

Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 24, 2010

STAND UP COMEDY

Έλεγα λοιπόν να πάω στο Θησειο για το φεστιβάλ της εφημερίδας Εποχή, αλλά τελικά δε θα πάω γιατί μπορώ να μπερδευτώ και να εκτεθώ ανεπανόρθωτα ως κάποιος που αδυνατεί να συλλάβει τις λεπτές εννοιολογικές διαφορές των πραγμάτων.

Διότι θα έχει λέει και stand up comedy, αλλά θα έχει και πολιτική συζήτηση με εισηγητές, και θα μπερδευτώ σου λέω και θα βάλω τα γέλια σε καμιά στιγμή που δεν πρέπει και τέτοια και δε λέει, διότι για μια αξιοπρέπεια ζούμε εμείς οι αριστεροί...

Πάντως εσύ αν θες να πας, καλέ μου αναγνώστη, θα ήταν μια θαυμάσια ιδέα!

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 22, 2010

DOGGY STYLE

Το μεγαλύτερο άλλοθι του σύγχρονου Αθηναίου προκειμένου να συνεχίσει να επισκέπτεται δάση, άλση και πάρκα, είναι ο σκύλος.
Με το άλλοθι πως τάχαμου βγάζει το σκύλο να κάνει πιπί, ρίχνει και μια επίσκεψη σε κάποιο χώρο συνάθροισης των υποθετικώς άψυχων δέντρων, όπου όλο και κάποια αρχέγονη μνήμη ξυπνάει, τρίβει τα ματάκια της και χασμουριέται χαμογελαστή, αόρατη η ίδια, ερχόμενη σε επαφή με άλλα εκ πρώτης όψεως αόρατα πρόσωπα και πράγματα και καταστάσεις.

Υπό αυτή την έννοια η αρχαία σωκρατική φράση-όρκος "Νη τον κύνα" -όρκος στο όνομα του σκύλου- καλό θα ήταν να επανέλθει στο προσκήνιο και να τεθεί σε χρήση παρά των συγχρόνων Αθηναίων, οίτινες άμα το καλοσκεφτούν θα διαπιστώσουν πως στα σκυλιά τους χρωστάνε μεγάλο μέρος της -όσης- εναπομεινάσης ευαισθησίας των.

Όσο για εμάς τους ιδιόρρυθμους, συνεχίζουμε να αποτελούμε άλυτο μυστήριο, κάμνοντες τους σύγχρονους Αθηναίους να αναρωτιούνται: Μα καλά, τι νόημα έχει να γυρνάει κανείς στα δάση, στα άλση και στα πάρκα χωρίς να βγάζει βόλτα το σκύλο του? Δεν είναι περίεργο και ύποπτο?

Όταν με το καλό η κυβέρνηση του Παπανδρέου του Τρίτου -του μακρύτερου- συστήσει την "Υπηρεσία Ομοιομορφίας και Κανονικότητας", τότε εμείς οι οριακώς απροσάρμοστοι την έχουμε άσχημα: Είτε θα πρέπει να σταματήσουμε τις τσάρκες στα δάση, στα άλση και στα πάρκα, είτε θα πρέπει να προμηθευτούμε σκύλο.

Μέχρι η κυβέρνηση του Παπανδρέου του Τρίτου -του μακρύτερου- να συστήσει την "Υπηρεσία Τσιμεντοποίησης και Πράσινης Ανάπτυξης των Δασών".
Τότε, μοιραία, θα πρέπει να στραφούμε σε άλλες, εναλλακτικές μορφές απασχόλησης: Στην παρακολούθηση της καμπυλότητας εκείνης εκεί της αποτυχημένης σπείρας, εκείνου εκεί του αποτυχημένου κοχλία που ονομάζεται κύκλος και στην παρακολούθηση της κίνησης εκείνου εκεί του σωματοποιημένου κύκλου που ονομάζεται τροχός.

Θα τα παίξουμε, βέβαια, διότι επί των ημερών μας "από τροχούς να φαν κι οι κότες" ενώ οι κοχλίες σπανίζουν ως φαινεται, αλλά θα τη βρούμε την άκρη και θα φτάσουμε στο κεντρο...

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 21, 2010

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΥΡΩ

Πολύ λίγα έχουν λεχθεί σχετικά με μια -ίσως τη βασικότερη- αιτία της οικονομικής ύφεσης που πλήττει τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης, με άμεσες, ως γνωστόν, συνέπειες στο επίπεδο διαβίωσης των νοικοκυριών και των ευρωπαίων πολιτών εν γένει.
Πρόκειται για ένα θέμα αμιγώς ιατρικής φύσεως.
Όλοι το έχουμε υποπτευθεί αλλά λίγοι έχουν μιλήσει γι' αυτό.

Ας αφήσουμε το γνωστό νεανικό μουσικό συγκρότημα "Βανδαλούπ" ως "Ζώα προς Εξαφάνιση" να ξεδιπλώσει μελωδικά τις πτυχές του ζητήματος μέσα από μια παλιότερη -ίσως προφητική- μουσική δημιουργία του συγκροτήματος.
Το τραγούδι φέρει τον τίτλο "Αλλεργικός στο ευρώ".

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 19, 2010

ΣΥΝΟΔΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ

Θεωρώντας εξόχως λογικό το μήνυμα που θέλει να μεταδώσει η παρακάτω εύμορφη πινακίς του Δήμου Χαλανδρίου...

... ώστε να ξεύρωσι τα ασυνόδευτα ζώα -τουλάχιστον όσα εξ αυτών δεν τυγχάνωσι αναλφάβητα- πως απαγορεύεται η είσοδος...

Και θεωρώντας πως αυτή η απαγόρευσις θα τα πληγώσει, ας τους αφιερώσωμεν ένα άσμα διά να ξεχνώσι τον καημό τον πηγάζοντα εκ της απαγορεύσεως...

Ναι, Μάκης χριστοδουλόπουλος, κύριοι!
Ο τρισμέγιστος Μάκης!!!

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 18, 2010

ΠΩΛΟΥΜΑΙ - ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΑΙ

Ευκαιρία! Νέος νεοκλασικός διατηρητέος, ευάερος, ευήλιος, λουξ με θέα την Ακρόπολη, σχεδόν καινουργής ελαφρώς μεταχειρισμένος σε αρκετά καλή κατάσταση, σπάνια συλλεκτική έκδοση (μινιατούρα) πωλείται ή ενοικιάζεται ή ανταλλάσσεται με ενοίκιο στο Μαρούσι συν φως-νερό-τηλέφωνο, δυο μπύρες και έξι σουβλάκια τη μέρα. Έλεγχος δεκτός τιμή συζητήσιμη. Μόνο σοβαρές προτάσεις, δεκτοί και από επαρχία. Τυχόν χρυσοχόοι, φο-μπιζούδιοι αλλά και εκδοτικοί οίκοι θα προτιμηθούν. Εργολάβοι οικοδομών αποκλείονται -υπάρχει κίνδυνος να καταρρεύσει. Μεσίτες δεκτοί. Θα τηρηθεί απόλυτη εχεμύθεια.

Εδώ που τα λέμε, ασφαλώς και έχω υπόψη μου την παροιμία που λέει "Είπε να πάει ο Εβραίος στο παζάρι κι ήταν ημέρα Σάββατο". Υποψιάζομαι πως η παροιμία είναι εμπνευσμένη από το κείμενο του "Εκκλησιαστή" (που ανήκει στον κύκλο κειμένων της "Παλαιάς Διαθήκης" -που λένε και τα χριστιανομόγγολα). Το εν λόγω κείμενο είναι διάσημο εξαιτίας μιας πασίγνωστης φράσης που εμπεριέχει:
"Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης".

Από την άλλη όμως, το εν λόγω κείμενο είναι τίγκα σε φράσεις του στυλ: "Υπάρχει καιρός για να σπέρνεις και καιρός για να θερίζεις. Καιρός για να κλαίς και καιρός για να γελάς. Καιρός για να τρέχεις και καιρός για να μην τρέχεις. Καιρός για να γίνεσαι λιώμα στα ξύδια και καιρός για να είσαι νηφάλιος. Καιρός για να τρως και καιρός για να κάνεις δίαιτα. Καιρός για να αλητεύεις και καιρός για να στρώνεις τον κώλο σου κάτω και να δουλεύεις".

Κάτι τέτοια λέει ο Εκκλησιαστής, κι αν το θυμήθηκα είναι γιατί σκέφτηκα ότι μια φορά μετά από τόσα χρόνια είπα κι εγώ να ξαναγίνω μισθωτός και να προσπαθήσω να διαπραγματευτώ τη δυνατότητά μου να παράγω υπεραξία, και κοίτα ρε μάγκα μου σε τι εποχή πέσαμε: Στην εποχή του Παπανδρέου του Τρίτου του Μακρύτερου, όπου οι παράγοντες την υπεραξία ρίχνονται βορά στις αδηφάγες διαθέσεις του Μολώχ του κεφαλαίου.
Τι να διαπραγματευτεί ο εργαζόμενος σε εποχή που κυβερνάνε τα παπανδρεϊκά λαμόγια και τα αφεντικά τους...
Εδώ όλα τα έχουν κάνει λαμπόγυαλο και δεν κουνιέται φύλλο, μια μαζική αποβλάκωση σηματοδοτεί τη βεβαιότητα πως "μας ψεκάζουν ή κάτι μας βάζουν στο νερό", σε λίγο θα δω και κανένα μαλάκα να χειροκροτάει τον υπουργό οικονομίας και θα νομίσω πως έχω πάρει τριπάκι, ήδη νιώθω υπερβατικά πράγματα βλέποντας τον Ψαριανό.

Οπότε τι να διαπραγματευτώ κι εγώ...

Πωλούμαι όπως είμαι επιπλωμένος με χιλιάδες αναμνήσεις φορτωμένος.

Στο κάτω-κάτω ζούμε σε εποχή γενικού ξεπουλήματος -και δε μιλάω μόνο για τους ξεπουλημένους της ΓΣΕΕ, ούτε καν για το γενικευμένο ξεπούλημα της χώρας, ούτε για την πανστρατιά από τις ταμπέλες "Ξεπούλημα λόγω κλεισίματος" που έχουν κατακλύσει την αγορά, ούτε για τα ξεπουλημένα τομάρια τους δημοσιογράφους, ούτε για τίποτα συγκεκριμένο. Όποιος έχει μάτια βλέπει.

Προσφορά και ζήτηση είναι όλα:
Αμα υπερισχύει η ζήτηση, τότε η τιμή των προσφερομένων ανεβαίνει.
Αμα προσφορά και ζήτηση ψιλο-ισορροπούν, το πράγμα απλώς παλεύεται.
Αμα υπερισχύει η προσφορά, γάμα τα -με μεγάλα γράμματα.

Στο φινάλε, όπως θα έλεγε και ο Εκκλησιαστής:
"Υπάρχει καιρός για να αγοράζεσαι και υπάρχει καιρός για να πουλιέσαι".
Εγώ, όταν όλοι γύρω μου αγοραζόντουσαν, δεν το εκμεταλλεύτηκα και δε μπήκα στη φούσκα των αγοραζόμενων -για να ακριβολογούμε, τότε ακριβώς βγήκα από αυτήν.

Τώρα, απλώς πωλούμαι ή ενοικιάζομαι, κι άμα πιάσω καλή τιμή σφύρα μου κλέφτικα.

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 12, 2010

ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ

Τελικά, το μεγαλύτερο μυστικό υπερόπλο του κάθε παπατζή Παπανδρέου, ενδέχεται να είναι η ίδια η αυταπάτη πως υπάρχει το ενδεχόμενο ο κάθε παπατζής Παπανδρέου να μην είναι παπατζής, αλλά να είναι ένας άνθρωπος που αγαπάει την κοινωνία. Ότι "ένας άλλος παπατζής είναι εφικτός, ελεύθερος, ανθρώπινος και δημοκρατικός".

Άλλωστε, εξαπανέκαθεν οι αυταπάτες αποτελούσαν υπερόπλα των εξουσιαστών.

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 11, 2010

ΠΡΚΛΣ ΠΑΠΑΚΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΤΖΙ-ΑΡ


Δεν ξέρω γιατί, ένα περίεργο πράμα, αλλά κάθε φορά που επιστρέφω από τη Σαντορίνη, αισθάνομαι ηφαιστειακότερος.
Όχι βέβαια με την έννοια της εκρήξεως.
Άλλωστε και τα ορίτζιναλ ηφαίστεια, το μεγαλύτερο κομμάτι του βίου τους το περνάνε αραχτά και κουλ και ψιλοκοιμώμενα.
Ώσπου να γίνει το μπαμ...

Πάντως εδώ που τα λέμε, οι αρχαίοι ημών -που ως γνωστόν τους έχω σε μεγάλη υπόληψη- μέσα στη γενικευμένη παραξενιά τους, τα ηφαίστεια δεν τα έλεγαν ηφαίστεια.
Μου φαίνεται μάλιστα, ότι δεν είχαν συγκεκριμένη λέξη για τα ηφαίστεια.

Είχαν Ήφαιστο βέβαια, αλλά σου λέει "ο Ήφαιστος είναι καλός και μόνο καλά μας δίνει, οπότε αποκλείεται να σκορπάει το χαμό".
Έκαναν τη λογική σκέψη λοιπόν ότι αυτά που σήμερα τα λέμε ηφαίστεια, εφόσον ξεπηδάνε από τη γη δεν μπορεί παρά να είναι παιδιά της γης, αλλά πολύ κακά παιδιά της γης:
Οι φοβεροί και τρομεροί Γίγαντες, που ξεσηκώθηκαν ακόμα και ενάντια στους θεούς -και ενάντια στους ανθρώπους, βέβαια.

Ω, ναι, οι αρχαίοι δεν ονόμαζαν ηφαίστεια τα ηφαίστεια -θα το θεωρούσαν προσβολή προς τον Ήφαιστο.
Τα άφηναν έτσι, να υπάρχουν ανώνυμα και ακατανόμαστα, δίχως ειδική λέξη να τα ομαδοποιεί.

Βέβαια δεν είναι μόνο οι Γίγαντες παιδιά της γης.
Παιδιά της γης είμαστε κι εμείς οι άνθρωποι... Αλλά φαίνεται ότι στις μέρες μας η ανθρωπότητα έχει πάθει ένα κλακάζ και τείνει να ξεχάσει τη συγγένειά της με τη γη, κοιτάει τη γη ο μέσος άνθρωψ και σου λέει "ψόφια είναι... ούτε μιλάει ούτε λαλάει"...

Ίσως γι' αυτό μαζεύεται κόσμος και κοσμάκης στα σημεία όπου αποδεικνύεται περίτρανα ότι η μάνα μας η γη είναι ζωντανότατη και ακμαία, ότη η μάνα-γη είναι έγκυος ξανά...

Τεσπα, ο τίτλος του παρόντος δημοσιεύματος είναι εμπνευσθείς από εδώ: