Παρασκευή, Μαΐου 30, 2014

Άρτε Κύμια

Η ιδέα της χρυσοποιίας γεννήθηκε στην αρχαία Αίγυπτο. Είναι η «Τιμία και Ιερά τέχνη» για την οποία έγραφαν τεχνικές και συνταγές , οι μεταλλουργοί- ιερείς ,στις στήλες των Αιγυπτιακών Ναών. 
Οι μυστικές συνταγές αυτής της εμπειρικής χρυσοποιίας, διασώθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες φιλόσοφους και από Βυζαντινούς ερευνητές. 
Ο M. Berthelot, ο σπουδαίος Γάλλος ακαδημαϊκός, χημικός και φιλόσοφος, συγκέντρωσε αυτές τις πραγματείες και τις εξέδωσε το 1887 με τον τίτλο Collection des Alchimistes Grecs. Οι εργασίες αυτές του Berthelot είναι πρώτες αναφορές στις πραγματικές απαρχές της χημείας, και ξεδιαλύνουν την αχλύ του μύθου και της παραφιλολογίας. 
Τα Αιγυπτιακά κείμενα, αναφέρονταν στην κατεργασία του χρυσοφόρου μεταλλεύματος και την εξαγωγή από αυτό, του καθαρού χρυσού. 
Η εργασία αυτή, απαιτεί την χρήση κάποιων συλλιπασμάτων, δηλαδή, κάποιων ουσιών που μεσολαβούν για να αποσπαστεί ο χρυσός από το μετάλλευμα. Μία τέτοια ουσία είναι ο μόλυβδος. 
Το γεγονός αυτό ήταν και η αφετηρία των προσπαθειών της χρυσοποιίας, όπου η προσπάθεια μετατοπίστηκε στην μετουσίωση του μολύβδου σε χρυσό. Η θεία και ιερή θεωρούμενη αυτή γνώση, ήταν προνόμιο των ιερέων, και η αποκάλυψή της σε αμύητους τιμωρείτο με την ποινή του θανάτου.
Οι πάπυροι και τα βιβλία που περιείχαν τις συνταγές και τα υπόλοιπα στοιχεία της χρυσοποιίας, κάηκαν κατ΄ εντολήν του Διοκλητιανού. Ο αυτοκράτορας πίστευε ότι οι ιερείς μπορούσαν να κατασκευάζουν απεριόριστες ποσότητες χρυσού και ήθελε να αποτρέψει την χρηματοδότηση με αυτό τον χρυσό, της εξέγερσης που είχε ξεσπάσει την εποχή εκείνη στην Αίγυπτο.
 Το έγκλημα του Διοκλητιανού ακολούθησαν άλλα πολύ μεγαλύτερα εγκλήματα, εναντίον της παγκόσμιας πνευματικής κληρονομιάς, από τους βυζαντινούς αυτοκράτορες Θεοδόσιο και Ιουστινιανό, οι οποίοι συστηματικά και με μένος κατέστρεψαν το μεγαλύτερο μέρος της τεράστιας πνευματικής δημιουργίας των αρχαίων Ελλήνων, αλλά και των υπολοίπων λαών του αρχαίου κόσμου καίγοντας τα βιβλία τις βιβλιοθήκες , και εξοντώνοντας τους ιερείς και τους σοφούς. 

Πηγή η jewelpedia

Ενισχυτικά βοηθήματα μελέτης:

και

Τραγούδι. 
Σοφία Βέμπο

Το φιλί σου είναι μέλι, φίλα με και μη σε μέλει
κι άσε τον παλιόκοσμο να λέει, να λέει ό,τι θέλει.

Πέμπτη, Μαΐου 29, 2014

Τετάρτη, Μαΐου 28, 2014

Μια τυπική φωτογραφία του 2014

Τη φωτογραφία αυτή την πέτυχα  με διάφορες ενδιαφέρουσες λεζάντες. 
Didascalia, που λένε και οι Ιταλοί
-αλλά η ίδια η φωτο είναι  σκέτη didascalia 
με την ελληνική έννοια της λέξης.

Πιο πλήρεις λεζάντες θεωρώ εκείνη που έλεγε 
"κάλλιο πλούσιος και αριστερός παρά φτωχός και μαλάκας". 

Ωστόσο μου φάνηκε λογική και η λεζάντα που έλεγε 
"ευτυχώς που ψήφισε δεξιά και δεν του πήραν το σπίτι οι κομμουνιστές". 
Ωστόσο, εγώ νιώθω μια εσωτερική βεβαιότητα ότι ο εικονιζόμενος τυπάς
εικονίζεται σε ώρα βαθύτατης αναζήτησης και προβληματισμού
σχετικά με τα στελέχη που πρέπει να αξιοποιήσει ο πρωθυπουργός
στον νέο κυβερνητικό ανασχηματισμό.

(Αν μη τι άλλο, η σταθερότητα έχει το γούστο της:
Αυτά που έγραφες πριν από ένα εξάμηνο,
παραμένουν επίκαιρα εις το διηνεκές).

Τρίτη, Μαΐου 27, 2014

ΣΟΒΑΡΟΙ ΤΡΙΓΜΟΙ ΣΤΟ ΚΡΕΜΛΙΝΟ...

... ΩΡΕΣ ΠΕΡΙΣΚΕΨΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ...
...και λοιπές μετεκλογικές μάνδολες.

Σοβαροί τριγμοί στο Κρεμλίνο μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών στην Ελλάδα.

Συγκεκριμένα, το επιτελείο του Πούτιν βρίσκεται σε αναβρασμό προκειμένου να βρει τρόπους αντιμετώπισης της εκλογικής ανόδου της ΟΑΚΚΕ, αυτών των ορκισμένων εχθρών του ρώσικου νεοχιτλερισμού.

Όπως θα θυμάται ο αναγνώστης του παρόντος μπλογκ, είχαμε επισημάνει εγκαίρως την σταθερά διευρυνόμενη εκλογική απήχηση της ΟΑΚΚΕ.
Είχα γράψει χαρακτηριστικά:

Ως μπλόγκερ αλλά και ως άνθρωπος εκφράζω τη βεβαιότητα πως το κόμμα σ' αυτές τις ευρωεκλογές θα πάει σαφώς καλύτερα απ' ότι είχε πάει στις εκλογές του Μαϊου 2012 όταν και είχε συγκεντρώσει πανελλαδικά 2565 ψήφους, που αντιστοιχούσαν σε ποσοστό 0,04%, κάνοντας φανερή την ανοδική του δυναμική σε σύγκριση με τις εκλογές του 2009, όταν και είχε συγκεντρώσει πανελλαδικά 1665 ψήφους (ποσοστό 0,02%).

Μιλάμε για μια όχι ασήμαντη αύξηση των ψήφων κατά 60% μέσα σε τρία χρόνια. Δηλαδή μιλάμε για αύξηση της εκλογικής του επιρροής -κατά μέσο όρο- σχεδόν 20% το χρόνο.

Και είναι ακριβώς αυτή η ανοδική δυναμική που δημιουργεί πονοκεφάλους στον Πούτιν και τριγμούς στο Κρεμλίνο, εφόσον είναι φανερό ότι αν το κόμμα συνεχίσει να αυξάνει τις ψήφους του κατά 20% το χρόνο, το Κρεμλίνο και οι Ρώσοι νεοχιτλερικοί αποικιοκράτες έχουν-δεν έχουν 250-300, άντε το πολύ 400 χρόνια ζωής.


Η εκτίμηση μου αυτή επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά:
Η ΟΑΚΚΕ έλαβε στις ευρωεκλογές της Κυριακής 2.860 ψήφους, δηλαδή πήρε 295 ολόκληρες ψήφους περισσότερες από όσες είχε πάρει τον Μάιο του 2012.
Δηλαδή αύξησε τις ψήφους της κατά 12%  περίπου, και δικαιούται να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία, ενώ ο Πούτιν ήδη ετοιμάζει λαγούμι να κρυφτεί!

**************************************************************************
**************************************************************************
Στον αντίποδα των πανηγυρισμών της ΟΑΚΚΕ, προβληματισμός και περίσκεψη επικρατούν στους κόλπους του Μαρξιστικού-Λενινιστικού κινήματος της Ευρυτανίας.

Το ζήτημα το είχαμε επισημάνει εγκαίρως, όταν έγινε γνωστή η απόφαση του ΚΚΕ (μ-λ) να προτείνει αποχή από τις ευρωεκλογές, ενώ το Μ-Λ ΚΚΕ αποφάσισε να συμμετάσχει κανονικά.
Αυτή η στρατηγική διχογνωμία των δύο κομμάτων, αναπόφευκτα επέφερε τη διάλυση του εκλογικού σχήματος ΚΚΕ (μ-λ) - Μ-Λ ΚΚΕ, το οποίο ενιαίο εκλογικό σχήμα είχε λάβει τον μυθικό αριθμό των 18 ψήφων στο νομό Ευρυτανίας τον Μάιο του 2012, και η ανάλυση των εκλογικών τάσεων φανέρωνε πως οι 17 από τους 18 ήταν παλιοί ψηφοφόροι του ΚΚΕ (μ-λ), ενώ ο ένας αποτελούσε επιρροή του Μ-Λ ΚΚΕ.

Σε πρόσφατη ανάλυσή μας, γράφαμε:

Τι θα κάνουν τώρα οι 18 ηρωικοί προαναφερθέντες Ευρυτάνες ψηφοφόροι του -πρώην ενιαίου- σχήματος? 
Θα αγνοήσουν την πρόταση του ΚΚΕ (μ-λ) για; αποχή και θα στραφούν στο Μ-ΛΚΚΕ? 
Και αν συμβεί αυτό, άραγε θα μπορέσει έστω ένας εξ αυτών να πείσει και τον μπατζανάκη του να ψηφίσει Μ-Λ ΚΚΕ, ώστε το Μ-ΛΚΚΕ να πάρει τουλάχιστον 19 ψήφους συνεχίζοντας την αργή αλλά σταθερή πορεία ανόδου του μαοϊκού ρεύματος στην Ευρυτανία? 
Ή μήπως θα συμβεί το -απευκταίο- σενάριο κατά το οποίο οι 17 εκ των 18 Ευρυτάνων μαοϊκών ψηφοφόρων, ως παλιοί ψηφοφόροι του ΚΚΕ (μ-λ), θα επιλέξουν να ακολουθήσουν την αποχή που προτείνει το ΚΚΕ (μ-λ), και μόνο ο 18ος θα ψηφίσει Μ-Λ ΚΚΕ, πράγμα που θα δημιουργήσει τον βάσιμο κίνδυνο το Μ-Λ ΚΚΕ να λάβει μόλις μία ψήφο σε κοτζάμ Ευρυτανία? 
Και αν ισχύσει αυτό το τελευταίο σενάριο, τι μας κάνει να νιώθουμε σίγουροι ότι αυτός ο ένας, ο μοναδικός ψηφοφόρος του Μ-Λ ΚΚΕ δεν θα ασθενήσει με αποτέλεσμα να μην κατορθώσει να παει να ψηφίσει?
Και σε μια τέτοια περίπτωση, οι υπόλοιποι Ευρυτάνες (πασόκοι, δεξιοί, φασίστες, συριζαίοι κλπ) άραγε δεν θα αναρωτιούνται για ποιόν στα σκατά λόγο η εφορευτική επιτροπή μοίραζε ψηφοδέλτια ενός κόμματος που δεν πήρε ούτε μια ψήφο? 


Ευτυχώς, τελικά δεν έλαβε χώραν αυτό το τελευταίο σενάριο.
Το Μ-Λ ΚΚΕ έλαβε 8 ολόκληρες ψήφους στην Ευρυτανία.

Όμως, αυτές οι 8 ψήφοι περιέπλεξαν τα πράγματα και δημιούργησαν πυρετό συσκέψεων στα επιτελεία των δύο συμπαθών κομμάτων, με τους επιτελείς να ψάχνουν όλα τα ενδεχόμενα -τα οποία είναι αρκετά:

α) Οι 8 ψήφοι να αποτελούν αύξηση της επιρροής του Μ-Λ ΚΚΕ, που αυξάνει την επιρροή του κατά 7 ψήφους.
β) Οι 7 από τις 8 ψήφους να προέρχονται από ψηφοφόρους του ΚΚΕ μ-λ, οι οποίοι δεν ακολούθησαν τη γραμμή του αγαπημένου τους κόμματος και προσχώρησαν στη γραμμή του Μ-Λ ΚΚΕ.
γ) Οι 7 από τις 8 ψήφους να προέρχονται από έναν συνδυασμό των δύο παραπάνω ενδεχομένων.
δ) Ο ένας και μοναδικός παλαιός ψηφοφόρος του Μ-Λ ΚΚΕ να μην ψήφισε τελικά (είτε λόγω θανάτου είτε λόγω ασθένειας είτε οτιδήποτε), οπότε και οι 8 ψήφοι προέρχονται από τη διεύρυνση της επιρροής του Μ-Λ ΚΚΕ και κατά συνέπειαν του ευρύτερου Μαρξιστικού-Λενινιστικού κινήματος στην Ευρυτανία.

Ειδικά αν επαληθευτεί αυτό το τελευταίο ενδεχόμενο, μια τέτοια εξέλιξη θα έδινε άλλον αέρα στους Μαρξιστές Λενινιστές της Ευρυτανίας, εφόσον θα μπορούσαν βάσιμα να ελπίζουν πως σύντομα, πολύ σύντομα, θα σπάσουν το φράγμα των 20 ψήφων στην Ευρυτανία -πράγμα που αναμφίβολα θα δώσει νέα δυναμική στην πάλη του λαϊκού κινήματος, τόσο σε πανελλαδικό όσο και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
************************************************************************
************************************************************************
Θετικότατο, βέβαια, υπήρξε και το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών όσον αφορά την ΟΚΔΕ.

Σε ανάλυσή μας σχετικά με το ποιοί θα μπορούσαν να είναι οι ρεαλιστικοί εκλογικοί στόχοι της ΟΚΔΕ, γράφαμε σχετικά:

Ακόμα κι αν διαψευστούν οι αισιόδοξες προβλέψεις και οι εν γένει ενδείξεις που δείχνουν την ΟΚΔΕ να θριαμβεύει σαρώνοντας στις ευρωεκλογές, δηλαδή ακόμα κι αν η ΟΚΔΕ δεν εκλέξει 5 ευρωβουλευτές όπως προβλέπω αλλά εκλέξει μόνο τέσσερις ή τρεις ή -έστω- δύο ή και έναν ή ακόμα κι αν -σε μια ακραία εκδοχή- δεν εκλέξει κανέναν ευρωβουλευτή, ακόμα κι αν απλώς πάρει πανελλαδικά 1223 ή 789 ψήφους ή κάτι τέτοιο, κάθε καλός μαρξιστής γνωρίζει ότι και μόνο η διαλεκτική ιδεολογική ζύμωση που θα έχει δημιουργήσει στους κύκλους των χαβαλέδων η συμμετοχή της, θα είναι αρκετή για να επιφέρει τεράστιες ποιοτικές αλλαγές στους συσχετισμούς της ταξικής πάλης τόσο σε ελληνικό όσο και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Είναι προφανές ότι ένα ποσοστό της τάξεως του 0,04 - 0,05% για την ΟΚΔΕ, υπό προϋποθέσεις μπορεί να αποτελέσει τον καταλύτη ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων που θα φέρουν και πάλι το χαμόγελο στα χείλη του βασανισμένου ευρωπαϊκού προλεταριάτου.


Και, πράγματι, η ΟΚΔΕ δεν μας απογοήτευσε:
Λαμβάνοντας 3.052 ψήφους πανελλαδικά, έπιασε το πολυπόθητο ποσοστό του 0,05% και γέμισε με χαμόγελο τα χείλη των μυριοβασανισμένων Ευρωπαίων προλετάριων, ενώ αν εξετάσουμε το ποσοστό ανόδου των ψήφων της ΟΚΔΕ αναμφίβολα θα πρέπει να αισθανθούμε δέος, διαπιστώνοντας πως η οργάνωση αύξησε τις ψήφους της κατά 52% μέσα σε μόλις δύο χρόνια!!!

Με τέτοιους αξιοζήλευτους ρυθμούς ανάπτυξης της εκλογικής της επιρροής, υπολογίζω πως αν όχι το εγγόνι μου, αν όχι το δισέγγονό μου, σίγουρα το τετράκις-εγγόνι μου θα έχει την ευκαιρία να ζήσει σε μια εποχή όπου δεν θα γελάει ο κόσμος με την ισχύ του τροτσκιστικού κινήματος στην Ελλάδα.

***************************************************************************
***************************************************************************
Βεβαίως, μιας και μιλάμε για τροτσκιστικό κίνημα στην Ελλάδα, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στην αξιοζήλευτη επιτυχία του ΕΕΚ στις ευρωεκλογές, την οποία ουσιαστικά, αν και έμοιαζε άπιαστο όνειρο, την είχαμε προβλέψει και την περιμέναμε εμείς σε αυτό εδώ το μπλογκ.
Είχα γράψει σχετικά:

Και, αν θες τη γνώμη μου, καλέ μου αναγνώστη, όντως θα είναι αξιοσημείωτη η άνοδος του ΕΕΚ στις ευρωεκλογές. Το 0,1% πιστεύω πως δεν αποτελεί άπιαστο όνειρο. Για να ξεκολλήσει επιτέλους το κόμμα από τα εκλογικά επίπεδα του 0,03-0,04%.

Και πράγματι, το ΕΕΚ κατάφερε να υπερβεί τις δυσκολίες και να έχει την αξιοπρεπή συγκομιδή των 4.511 ψήφων (ποσοστό 0,08%), βάζοντας ισχυρές παρακαταθήκες για έναν μελλοντικό κόσμο με περισσότερο χαμόγελο!

Βέβαια, εκ πρώτης όψεως μια τόσο μικρή συγκομιδή ψήφων μοιάζει με υποχώρηση από τα ιστορικά υψηλά του κόμματος (6.074 ψήφοι και ποσοστό 0,10% το Μάιο του 2012), όμως αυτό που στα μάτια ενός εμπειριστή ή ενός χυδαίου εκλεκτικιστή μοιάζει με απώλεια του 25% των ψήφων που το κόμμα είχε λάβει το Μάη του '12, στα μάτια του διαλεκτικού υλιστή δεν είναι τίποτε άλλο από την ιστορική επανάληψη της φράσης του Λένιν "Ένα βήμα μπρος δύο βήματα πίσω".

Η ιστορία επαναλαμβάνεται (και είναι γνωστό ως τι επαναλαμβάνεται η ιστορία). Είναι σαφές πως το ΕΕΚ, όπως και ο Λένιν,  έκανε δυο βήματα πίσω στις ευρωεκλογές, όμως ο επαναστάτης οφείλει ν αισιοδοξεί πως, οσονούπω, έρχεται και το βήμα μπρος!!!

Τραγούδι.
Πουλόπουλος

Ένα βήμα μπρος και δύο πίσω
δεν αξίζεις έτσι να σε ζήσω
Ανεβαίνω, κατεβαίνω, πέφτω στη στροφή
μα θα πατήσω κάποτε και στην κορφή.

Βενσερέμος!



Δευτέρα, Μαΐου 26, 2014

Έμπνευση

Οφείλω να το παραδεχτώ: 

Η διαδικασία των εκλογών 
κάλλιστα μπορεί να αποτελέσει
πηγή εμπνεύσεως
για το ντιζάιν
των καταναλωτικών προϊόντων του μέλλοντος!


Κυριακή, Μαΐου 25, 2014

Σάββατο, Μαΐου 24, 2014

Πήξαμε στις λαοθάλασσες


Μαλάκα μου, όταν μεγαλώσω θα ασχοληθώ με την τηλεόραση. 
Πάει και τελείωσε. 

Ή, εναλλακτικά, θα πιάσω τίποτα κολλητηλίκια  με καναλάρχες,
να μεταδίδουν εικόνες που θα δείχνουν
πως κάνω κι εγώ μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις, ως άλλος Σαμαλάκας.

Ρε με τι καραγκιόζηδες έχουμε μπλέξει...

(Για βινδεοσκοπημένα στιγμιότυπα της λαοθάλασσας, κλικ εδώ.
Τα κανονικά στιγμιότυπα, όχι της τηλεόρασης του Μπόμπολα!!!)

Πέμπτη, Μαΐου 22, 2014

Οι Έλληνες θα κάνουν τη σωστή εκλογή

Το ανωτέρω εξώφυλλο του περιοδικού Βαβέλ, ανήκει στον Οκτώβριο του μακρινού 1981 και αναφέρεται στις εκλογές που πρωτο-πρωτο-ανέβασαν το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση.

Σήμερα πλέον, δεκαετίες μετά, μπορούμε να το ονομάσουμε προφητικό:
Οι Έλληνες έκαναν όντως τη σωστή εκλογή.
Υπό την έννοια πως μια ψύχραιμη αποτίμηση των γεγονότων που έχουν μεσολαβήσει από τότε μέχρι σήμερα, θα μας πείσει πως -πράγματι-  οι Έλληνες την εκλογή τους την έκαναν με τα κριτήρια που αναφέρει το εξώφυλλο.

Σήμερα όμως τι γίνεται?
Ποιός από τους σημερινούς πολιτικούς ηγέτες έχει τα εν τω εξωφύλλω περιγραφόμενα προσόντα?
Ποιός πληρεί τα κριτήρια που έλκουν τις ψήφους τόσο των Ελληνίδων όσο και των Ελλήνων?

Για τις Ελληνίδες δεν ξέρω.
Δεν μπορώ να σκεφτώ σαν γυναίκα.
Η γυναικεία άποψη περί ομορφιάς, δεν μου είναι οικεία.
Ως εκ τούτου, δεν μπορώ να προβλέψω προς τα που θα στραφούν οι γυναικείες ψήφοι.

Σίγουρα όμως, υπάρχει ένας πολιτικός ηγέτης, ο οποίος -με βάση τα κριτήρια του παραπάνω εξωφύλλου- είναι σε θέση να αποτελέσει πόλο έλξης των αντρικών ψήφων!
Ένας πολιτικός ηγέτης που αν τυχόν αρέσει στις γυναίκες (ενδεχόμενο όχι και τόσο απίθανο), τότε την κάτσαμε τη βάρκα -ή έστω το ΚΤΕΛ, μιας και ούτως ή άλλως έχει τα προσόντα να  έλξει τις αντρικές ψήφους (βάσει των κριτηρίων του εξωφύλλου).
Διότι για τους άρρενες Έλληνες δεν ανησυχώ: Φαίνεται στα μάτια τους πως είναι έτοιμοι να ξανα-κάνουν και στις μέρες μας τη σωστή εκλογή. Ο νέος τους ηγέτης είναι παρών.

ΤΟ ΠΕΝΗΤΑΕΥΡΟ

Όταν έχεις τουλάχιστον ένα και πρόκειται ν' αποκτήσεις κι άλλα, αναμφιβόλως δικαιούσαι να το ονομάσεις πενηντάευρο.
Εκ του "πενήντα ευρώ".

Όταν, βεβαίως, ούτε έχεις ένα ούτε υπάρχει η προοπτική ν' αποκτήσεις συντόμως ένα, τότε, μοιραία, υποχρεούσαι να το ονομάσεις πενητάευρο.
Εκ του "πένητες του ευρώ".

Μια όμορφη απεικόνιση του πενητάευρου, από τον Τάσο Αναστασίου.

Τετάρτη, Μαΐου 21, 2014

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΛΕΥΚΟΙ ΙΠΠΟΤΕΣ

Μέσα στην παραζάλη των βλακωδών αναλύσεων σχετικά με τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών κι ενώ γύρω μου ακουγόντουσαν διάφορες παπαριές για νίκες και για ήττες...

...εγώ προσωπικά είχα μείνει κεχηνώς και ενεός μελετώντας τον αριθμό των λευκών ψηφοδελτίων. 

Διότι ψυχούλα έχουν και οι ψηφοφόροι του λευκού. Και τι ψυχούλα, ε? 

Λευκή.
Ολόλευκη. 

Χώρια που είναι και κάμποσοι. 

Για παράδειγμα, την περασμένη Κυριακή στην περιφέρεια Αττικής, 55.448 συμπολίτες μας δεν βρήκαν κάποιο ψηφοδέλτιο της αρεσκείας των (αν και θεωρητικώς απ' όλα είχε ο μπαξές) και ψήφισαν λευκό. 

55.448 νοματαίοι, ποσοστό, δηλαδή, 3,19% του συνόλου των ψηφισάντων. 
Ο ένας στους 30 που ψήφισαν, δηλαδή, ψήφισε λευκό. 

Στην περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας οι λευκοί ήταν αναλογικώς περισσότεροι: 39.601 νοματαίοι, ποσοστό 3,71% των ψηφισάντων εκεί. 

Στην Κρήτη? 
11.471 λευκές ψυχές, ποσοστό 3,09% των Κρητών ψηφοφόρων. 

Ανατολική Μακεδονία-Θράκη, αναλογικώς ακόμα περισσότεροι: 15.490 νοματαίοι, ποσοστό 4%.

Βόρειο Αιγαίο? 4.475 λευκοί, ποσοστό 3,87%. 

Μην τα πολυλογώ, στο σύνολο των περιφερειακών εκλογών πανελληνίως, 203.950 νοματαίοι ψήφισαν λευκό. 

203.950 λευκές ψυχές είπαν "δε γαμιέστε, ας νικήσει ο καλύτερος". 

203.950 λευκές ψυχές δεν είχαν άποψη.

Εύγε τους!
Το θεωρώ άθλο. 

Ωστόσο, με ανησυχεί (ή με χαροποιεί -αναλόγως πως το βλέπει κανείς) το γεγονός ότι αν συγκρίνουμε τον αριθμό των λευκών της Κυριακής με τον αριθμό των λευκών του πρώτου γύρου των προηγούμενων περιφερειακών εκλογών, διαπιστώνουμε μια σημαντική υποχώρηση του αριθμού των λευκών ιπποτών: 

Στον πρώτο γύρο των περιφερειακών του 2010, 225.392 συνάνθρωποί μας είχαν ψηφίσει λευκό. 
Ως εκ τούτου, παρατηρείται μια μείωση των λευκών ιπποτών κατά 21.442 λευκές ψυχές. 

Που σημαίνει πως μειώθηκαν κατά 21.442 τα άτομα που ναι μεν πήγαν στην κάλπη, όμως πήγαν με μοναδικό σκοπό να διατρανώσουν την άποψη που λέει πως "δε γαμιέστε, ας νικήσει ο καλύτερος".  

Όπως και να 'χει, είτε 203.950 τώρα είτε 225.392 το 2010, ο αριθμός των λευκών ιπποτών παραμένει σημαντικός. 

Φαντάσου τους να διαδηλώνουν στο Σύνταγμα, με κεντρικό σύνθημα 
"Δεν έχουμε άποψη και δεν μας ενδιαφέρει ν' αποκτήσουμε"
ή
"Μας εκπροσωπεί το λευκότερο λευκό"
ή κάτι παρεμφερές. 

Θα είχε ενδιαφέρον.
Θα ήταν η μαζικότερη διαδήλωση των τελευταίων δεκαετιών στην Αθήνα. 




Τρίτη, Μαΐου 20, 2014

Πάει κι ο Μιχάλης

Που πάτε όλοι σας ρε σεις? 

Στο τέλος θα μείνω μόνος μου
κι αναρωτιέμαι πως θα κάνω ζάφτι αυτή την παλιοκατάσταση...

Τέλος πάντων, 
καλό πέρασμα σύντροφε!

Δευτέρα, Μαΐου 19, 2014

Μον ντιέ

Ω μον ντιέ, τι βρωμολαός! Να τον αλλάξουμε και να φέρουμε στη θέση του έναν άλλο!

Αυτό απεφάνθησαν αι Μαρίαι Αντουανέται του λαϊκού κινήματος, επιβεβαιώνουσαι την θαυμαστή ύπαρξη ενός λαϊκού κινήματος αποκομμένου από τον πραγματικό λαό και τα συμφέροντα (αλλά και τα ενδιαφέροντα) του πραγματικού λαού.

Εν τω μεταξύ, ο μακαρίτης επέμενε -ακουμπισμένος στο ράφι- να διατυπώνει την άποψη που λέει πως ο πραγματικός μεταρρυθμιστής (πολλώ δε ο πραγματικός επαναστάτης) μόνον όταν βρίσκεται ανάμεσα στον πραγματικό λαό -και μόνον τότε- νιώθει σαν το ψάρι μέσα στο νερό. 






Κυριακή, Μαΐου 18, 2014

ΤΙ ΛΕΝΕ ΤΑ EXIT POLLS

Μια πρώτη επεξεργασία των exit polls 
φανερώνει μια τάση 
η οποία θα μπορούσε 
να συμπυκνωθεί
στην παρακάτω
εικόνα:

Βέβαια, το σοφόν θα ήτο, αντί να ασχολούμεθα με τα ψεύτικα και στημένα exit polls, να ανατρέξουμε στις αυθεντικές δημοσκοπήσεις της εκπομπής του Πρετεντέρη, αυτού του τιτάνα της αδέσμευτης αντικειμενικής δημοσιογραφίας!!!

ΚΑΙ ΕΙΠΑΜΕ:


Σάββατο, Μαΐου 17, 2014

Υψηλών θεραπευτικών ιδιοτήτων

"Και σ' όλους να ξέρεις κάνει καλό"

λέει ο ένας...


ενώ ο άλλος ιστορικά προηγήθηκε κατά μερικά έτη,
ισχυριζόμενος πως

"μ' αυτό περνάνε όλα"...


Εκλογές αύριο,
εκλογές και σε μια βδομάδα,
ας μην αφήσουμε να πάει εις μάτην
η μακρόχρονη ιατρική έρευνα
που απέδειξε τις εκπληκτικές θεραπευτικές ιδιότητές του!!!



Κυριακή, Μαΐου 11, 2014

Λαοθάλασσα

Φίλοι και φίλες,

δε μπορώ παρά να σας ευχαριστήσω από καρδιάς γιατί είστε εδώ, όλες και όλοι σας, γιατί η ψυχή της Δημοκρατικής Παράταξης πάλλεται.
Χαίρομαι πραγματικά γιατί βρίσκομαι σήμερα εδώ, ανάμεσα σε οικεία πρόσωπα, φιλικά, ανάμεσα σε ανθρώπους με τους οποίους έχουμε πορευθεί μαζί, με πολλές και πολλούς από σας εδώ και δεκαετίες, με άλλους, τους νεότερους τα τελευταία χρόνια.
Σας ευχαριστώ, γιατί σήμερα δείχνετε με την παρουσία σας ότι η Δημοκρατική Παράταξη, η Ελιά, το ΠΑΣΟΚ, είναι εδώ, είναι παντού!


Αδιάψευστος μάρτυρας και ο φωτογραφικός φακός, άλλωστε. 

Αχχχχχ... Κάτι τέτοια θα έλεγα αν ήμανε αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, και οι από κάτω θα με θαύμαζαν, άσε που τα κανέλια θα μετέδιδαν την ομιλία μου και οι χαχόλοι θα πίστευαν ότι μιλάω σε λαοθάλασσα..

Κρίμας που δεν είμαι αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, κρίμας που απλώς είμαι αναgνώστης του seleo.gr

ΣΤΑΥΡΩΣΟΝ!!!

Τελικά το αποφάσισα. 

Ναι μεν δεν θα συστήσω την ψήφο στη ΝΔ (στα όρη στ' άγρια βουνά), όμως αν παρ' όλα αυτά διαβάζει το μπλογκ κανένας εναπομείνας δυνητικός ψηφοφόρος της ΝΔ (σκόρδο κι απήγανο), ένα έχω να του συστήσω: 

Να στηρίξει την υποψηφιότητα της Ελίζας Βόζεμπεργκ για το ευρωκοινοβούλιο. 
Ώστε να υπάρχει στην Ευρωβουλή το θηλυκό αντίστοιχο του Ταμήλου, εκπροσωπώντας επάξια την ελληνική δεξιά (φτου κακά) στην Ευρώπη.

Για τον Όμηρο ρε γαμώτο!!!

Σάββατο, Μαΐου 10, 2014

NA 'XA Τ' ΑΘΑΝΑΤΟ ΝΕΡΟ

Αγαπητό μου ημερολόγιο,
διαρκούσης της επισκέψεώς μου στην ανθοκομική έκθεση της Κηφισιάς, κάποιος περιβαλλοντικά ευερέθιστος συνειρμός μου κόλλησε το παρακάτω άσμα, την ύπαρξη του οποίου είχα επί πολλά-πολλά χρόνια ξεχάσει.

Ουσιώδη αποκτήματα:
Μερικοί βολβοί για Ντάλιες Arabian Nights και μερικά Ωραιόφυλλα.

Να 'χει χρώμα το όλο πράμα.

Τρίτη, Μαΐου 06, 2014

Όχι στο ξέπλυμα του ισραηλινού απαρτχάιντ μέσα από τις εκδηλώσεις για τα βιβλία

Υπέρ του Πολιτισμού – Κατά του Απαρτχάιντ

Όχι στο ξέπλυμα του ισραηλινού απαρτχάιντ μέσα από τις εκδηλώσεις για τα βιβλία
Ισραηλινός ακτιβιστής συλλαμβάνεται κατά τη διάρκεια δημόσιας εκδήλωσης μνήμης 
για την καταστροφή του 1948 (Νάκμπα).
 Όπλο του; Ένα βιβλίο ιστορίας…

Το Ισραήλ θα είναι φέτος η τιμώμενη χώρα στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης (8 – 11 Μαΐου 2014) που θα πραγματοποιηθεί στο διεθνές συνεδριακό κέντρο HELEXPO. Τη διοργάνωση έχουν αναλάβει οι φορείς: Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) / Υπουργείο Πολιτισμού, HELEXPO, Πανελλήνια Ομοσπονδία Εκδοτών και Βιβλιοπωλών (ΠΟΕΒ), Δήμος Θεσσαλονίκης.
Η είδηση για την ανακήρυξη του Ισραήλ σε τιμώμενη χώρα της Έκθεσης ανακοινώθηκε από την Πρεσβεία του Ισραήλ στην Ελλάδα και από το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού, με την υποστήριξη του οποίου πραγματοποιείται η έκθεση.
Θέλοντας να συμβάλουμε στην πρόσκληση που απηύθυνε η Πρεσβεία του Ισραήλ στους επισκέπτες της έκθεσης να επισκεφθούν το περίπτερο της τιμώμενης χώρας όπου και «θα ενημερώνονται για όλες τις εξελίξεις στο χώρο της λογοτεχνίας και του βιβλίου», θέλουμε να ενημερώσουμε για τα εξής:
  • Παλαιστίνιοι συγγραφείς και ακαδημαϊκοί κατά καιρούς φυλακίζονται. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Άχμεντ Καταμές, που έχει περάσει χρόνια στις ισραηλινές φυλακές, υπό διοικητική κράτηση, χωρίς απαγγελία κατηγοριών ή δίκη. Υιοθετήθηκε ως κρατούμενος συνείδησης από τη Διεθνή Αμνηστία και αποφυλακίστηκε μόλις πριν λίγους μήνες μετά από διεθνή εκστρατεία συμπαράστασης.

  • Ισραηλινοί συγγραφείς και ακαδημαϊκοί βάλλονται για τις απόψεις τους, όπως ο εμβληματικός ιστορικός Ιλάν Παπέ, που έχει αναγκαστεί να αυτοεξοριστεί στο εξωτερικό μετά από απειλές που δέχθηκε.

  • Ο Σουηδός συγγραφέας Χένινγκ Μάνκελ, με τον οποίο συνταξιδέψαμε πάνω στο «Ελεύθερη Μεσόγειος» το 2010 προς την αποκλεισμένη Λωρίδα της Γάζας, δέχθηκε την επίθεση των Ισραηλινών κομάντος, απήχθη, έπεσε θύμα ληστείας, φυλακίστηκε και τελικά απελάθηκε.

  • Τα παλαιστινιακά φεστιβάλ λογοτεχνίας παρεμποδίζονται από τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής σχεδόν κάθε χρόνο. Το 2009 η ισραηλινή αστυνομία εισέβαλε στην εναρκτήρια εκδήλωση του φεστιβάλ, στο Παλαιστινιακό Εθνικό Θέατρο, στην Ιερουσαλήμ, το έκλεισε και πέταξε έξω τους παρευρισκόμενους, ανάμεσά τους και συγγραφείς διεθνούς κύρους όπως η Αχντάφ Σουέιφ, ο Μάικλ Πάλιν των Μόντυ Πάιθονς και ο Χένινγκ Μάνκελ. Το 2011 οι συμμετέχοντες στο φεστιβάλ που προσπάθησαν να επισκεφθούν τους αγωνιστές στη γειτονιά Σιλουάν της Ιερουσαλήμ, πήραν μια γεύση από τα ισραηλινά δακρυγόνα.

  • Δεκάδες είναι οι επιθέσεις, επιδρομές και οι βομβαρδισμοί βιβλιοθηκών, σχολείων, πανεπιστημίων και παλαιστινιακών ή ξένων πολιτιστικών κέντρων στα κατεχόμενα εδώ και χρόνια.
  • Περίπου 70.000 βιβλία εκλάπησαν από βιβλιοθήκες Παλαιστινίων κατά την καταστροφή του 1948 (Νάκμπα), πολλά από αυτά χάθηκαν ή καταστράφηκαν, αλλά 6.000 παραμένουν στην Ισραηλινή Εθνική Βιβλιοθήκη επισημασμένα ως «εγκαταλειμμένη περιουσία». Το γεγονός έχει καταγράψει στο ντοκιμαντέρ του «The great book robbery», (Η μεγάλη ληστεία του βιβλίου) ο Ισραηλινο-Ολλανδός Μπένι Μπρύνερ.

  • Καθημερινά παρεμποδίζεται η πρόσβαση χιλιάδων παιδιών Παλαιστινίων στο σχολείο από τα σημεία ελέγχου του ισραηλινού στρατού, ο οποίος τα υποβάλλει σε εξευτελιστικούς ελέγχους και συνεχή εκφοβισμό.

Επειδή γνωρίζουμε ότι τέτοια ενημέρωση δεν θα υπάρχει από πλευράς Ισραηλινής Πρεσβείας, ως Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό «Ιντιφάντα», φροντίζουμε με κάθε τρόπο να ενημερωθεί το ελληνικό αναγνωστικό κοινό για το τι πραγματικά συμβαίνει γύρω από το χώρο του Βιβλίου και του Πολιτισμού στις περιοχές που ελέγχονται από το ισραηλινό απαρτχάιντ.

Το ζήτημα του απαρτχάιντ δεν είναι μια περιθωριακή ιδεοληψία κάποιων αμετανόητων φίλων του Παλαιστινιακού λαού. Τέθηκε σε επίπεδο ΟΗΕ στην πιο πρόσφατη έκθεση του ειδικού εισηγητή για τα ανθρώπινα δικαιώματα στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη. Με την έκθεση αυτή ζητήθηκε από τη Γ.Σ. του ΟΗΕ το ζήτημα του ισραηλινού απαρτχάιντ να παραπεμφθεί προς εξέταση από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Η συμμαχία με το κράτος του Ισραήλ που προσπαθούν τα τελευταία χρόνια να επιβάλλουν οι διάφορες (μνημονιακές) ελληνικές κυβερνήσεις, δεν περιορίζεται μόνο σε πολιτικό, στρατιωτικό και επιχειρηματικό επίπεδο. Βασικός άξονας είναι και η χρησιμοποίηση πολιτιστικών εκδηλώσεων για να ωραιοποιηθεί η εικόνα του ισραηλινού απαρτχάιντ στο ελληνικό κοινό. Δεν είναι κάτι πρωτότυπο, πολλά καθεστώτα χρησιμοποιούν παρόμοια μέσα, αλλά το Ισραήλ έχει ανάγει τις πολιτιστικές εκδηλώσεις σε βασικό μοχλό της προπαγάνδας του.
Διαμαρτυρία εβραίων αντι-σιωνιστών έξω από την ιταλική πρεσβεία στο Λονδίνο, 
ενάντια στην πρόσκληση του Ισραήλ 
στο Φεστιβάλ Βιβλίου του Τορίνου (31-3-2008)

Καλούμε τους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, αλλά και τους εργαζόμενους/-ες στο χώρο του βιβλίου να πάρουν θέση απέναντι σε αυτήν την προσπάθεια ξεπλύματος της εικόνας του ισραηλινού απαρτχάιντ που επιχειρείται στη φετινή Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Θεσσαλονίκης.

Καλούμε σε μποϊκοτάζ των εκδηλώσεων που διοργανώνονται από την Ισραηλινή Πρεσβεία και σε δημιουργία παράλληλων ενημερωτικών εκδηλώσεων που θα αποκαλύπτουν την πραγματική όψη του ισραηλινού απαρτχάιντ, ειδικά στο χώρο του Βιβλίου και του Πολιτισμού.

Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό – ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ


Συμβολή στον σωστό και ενδεδειγμένο εορτασμό των Θαργηλίων

Έχοντας εδώ και κάμποσες μέρες μπει στο μήνα Θαργηλιώνα, ας δούμε μερικές όψεις των αρχαίων παραδοσιακών εθίμων αυτού του μηνός, έτσι όπως αυτές οι όψεις υπάρχουν καταχωρημένες στο μνημειώδες βιβλίο "Ο Χρυσός Κλώνος" του Sir James Frazer

Θα χρησιμοποιήσουμε αποσπάσματα από τον Δ' Τόμο του βιβλίου, και πιο συγκεκριμένα από τις σελίδες 127-133 του Δ' τόμου, σελίδες που ανήκουν στο LVIII κεφάλαιο, που έχει τον τίτλο "Ανθρώπινοι αποδιοπομπαίοι τράγοι στην κλασική αρχαιότητα", στο τμήμα του κεφαλαίου που έχει να κάνει με την αρχαία Ελλάδα. 

[Οι αναγνώστες που ξέρουν εγγλέζικα, μπορούν να διαβάσουν το πρωτότυπο εγγλέζικο κείμενο κάνοντας κλικ εδωνανά. Οι υπόλοιποι που δεν κατέχουν τα εγγλέζικα, ας βολευτούν με την ελληνική μετάφραση της Μπονίτας Μπικάκη -σε επιμέλεια του Παναγιώτη Καρματζού- για την έκδοση του βιβλίου από τις εκδόσεις Εκάτη, το μακρινό 1994]. 

Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν επίσης εξοικειωμένοι με τη χρήση ανθρώπινου αποδιοπομπαίου τράγου. Στη γενέτειρα πόλη του Πλούταρχου, τη Χαιρώνεια, μια τέτοια τελετή γινόταν από τον πρώτο άρχοντα στο Πρυτανείο και από κάθε νοικοκύρη στο σπίτι του. Ονομαζόταν η "απέλαση της πείνας". Χτυπούσαν ένα σκλάβο με βέργες από agnus castus και τον πετούσαν έξω από το σπίτι με τις λέξεις: "Έξω με την πείνα και μέσα με τον πλούτο και την υγεία". 
Όταν ο Πλούταρχος πήρε τη θέση του πρώτου άρχοντα στη γενέτειρά του, έκανε αυτή την τελετή στο Πρυτανείο και καταχώρησε τη συζήτηση, πάνω στην οποία βασίστηκε μετά το έθιμο. 

Αλλά στην πολιτισμένη Ελλάδα, το έθιμο του αποδιοπομπαίου τράγου πήρε πιο σκοτεινές μορφές από την αθώα ιεροτελεστία στην οποία ήταν επικεφαλής ο αξιαγάπητος και ευσεβής Πλούταρχος. 

Κάθε φορά που τη Μασσαλία, μια από τις πιο πολυάσχολες και τις πιο λαμπρές ελληνικές αποικίες, αφάνιζε ένας λοιμός, ένας άνθρωπος από τις φτωχότερες τάξεις προσφερόταν ως αποδιοπομπαίος τράγος. Τον συντηρούσαν, για έναν ολόκληρο χρόνο, με δημόσια έξοδα και του έδιναν εκλεκτή και αγνή τροφή. Στο τέλος του έτους, ντυμένο με ιερά ενδύματα και στολισμένο με άγια κλαδιά, τον οδηγούσαν μέσα από όλη την πόλη, ενώ προσφέρονταν προσευχές, για να πέσουν στο κεφάλι του όλα τα κακά των ανθρώπων. Στη συνέχεια τον έδιωχναν από την πόλη ή τον λιθοβολούσε ο λαός μέχρι θανάτου, έξω από τα τείχη. 

Οι Αθηναίοι συνήθως συντηρούσαν με δημόσια έξοδα έναν αριθμό υποβαθμισμένων και άχρηστων ανθρώπων και όταν κάποια συμφορά, όπως λοιμός, ξηρασία ή λιμός έπεφτε στην πόλη, θυσίαζαν δύο από αυτούς τους απόβλητους ως αποδιοπομπαίους τράγους. Το ένα από τα θύματα το θυσίαζαν ια τους άντρες και το άλλο για τις γυναίκες. Το πρώτο φορούσε στο λαιμό του ένα σπάγκο με μαύρα σύκα, το δεύτερο ένα σπάγκο με άσπρα σύκα. Μερικές φορές φαίνεται ότι το θύμα που φονευόταν για λογαριασμό των γυναικών, ήταν γυναίκα. Τα θύματα αυτά τα οδηγούσαν γύρω στην πόλη και μετά τα θυσίαζαν προφανώς με λιθοβολισμό, έξω από την πόλη. 

Αλλά τέτοιες θυσίες δε γίνονταν μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις δημόσιας συμφοράς: φαίνεται ότι κάθε χρόνο, κατά τον εορτασμό των Θαργηλίων, το Μάιο, δύο θύματα, ένα για τους άντρες και ένα για τις γυναίκες, οδηγούνταν έξω από την Αθήνα και λιθοβολούνταν μέχρι θανάτου. 

Η πόλη Άβδηρα στη Θράκη εξαγνιζόταν δημόσια μια φορά το χρόνο και ένας από τους πολίτες, τον οποίο ξεχώριζαν για το σκοπό αυτό, λιθοβολούνταν μέχρι θανάτου ως αποδιοπομπαίος τράγος ή ως αντιπροσωπευτική θυσία για τη ζωή όλων των άλλων. Έξι μέρες πριν από την εκτέλεσή του, αφοριζόταν, "ώστε αυτός μόνος να σηκώνει τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων". 

[...]

Το έθιμο του αποδιοπομπαίου τράγου που τηρούσαν οι Έλληνες της Μικράς Ασίας τον 6ο αι. π.Χ., ήταν το ακόλουθο: Όταν η πόλη υπέφερε από λοιμό, λιμό ή άλλη δημόσια συμφορά, εκλεγόταν ένας άσχημος ή παραμορφωμένος άνθρωπος, για να πάρει πάνω του όλα τα κακά που βασάνιζαν την κοινότητα. Τον έφερναν σ' έναν κατάλληλο τόπο κι έβαζαν στο χέρι του ξερά σύκα, ένα κριθαρένιο καρβέλι και τυρί, τα οποία έτρωγε. Μετά, τον χτυπούσαν εφτά φορές πάνω στα γεννητικά του όργανα, με σκιλλοκρόμμυδα και κλαδιά αγριοσυκιάς και άλλων άγριων δέντρων, ενώ οι αυλοί έπαιζαν έναν ξεχωριστό σκοπό. Στη συνέχεια τον έκαιγαν με φωτιά από ξύλα δέντρων του δάσους κι έριχναν τις στάχτες του στη θάλασσα. 

Ένα παρόμοιο έθιμο φαίνεται να γιορταζόταν από τους Ασιάτες Έλληνες κατά τα Θαργήλια, γιορτή της συγκομιδής. 

[...]

Ο σκοπός για τον οποίο χτυπούσαν τον ανθρώπινο αποδιοπομπαίο τράγο στα γεννητικά του όργανα με σκιλλοκρόμυδα και τα παρόμοια, πρέπει να ήταν η απελευθέρωση των αναπαραγωγικών ενεργειών του από κάθε εμπόδιο ή από μάγια, κάτω από τα οποία μπορεί να είχαν βρεθεί, εξαιτίας δαιμονικής ή άλλης κακοήθους ενέργειας. Και καθώς τα Θαργήλια, παλιά γιορτή συγκομιδής, στα οποία αυτός θυσιαζόταν κάθε χρόνο, γιορτάζονταν τον Μάιο, πρέπει ν' αναγνωρίσουμε στον αποδιοπομπαίο τράγο έναν αντιπρόσωπο του δημιουργικού και παραγωγικού θεού της βλάστησης. Ο αντιπρόσωπος του θεού θανατωνόταν κάθε χρόνο για το σκοπό που έχω δηλώσει, δηλαδή της διατήρησης της θεϊκής ζωής σε παντοτινό σθένος, αδιάφθορης από την αδυναμία του χρόνου. Και πριν αυτός θανατωθεί, ήταν φυσικό να διεγείρουν τις αναπαραγωγικές του δυνάμεις, ώστε να μεταβιβαστούν με όλη τους τη δραστηριότητα στο διάδοχό του, το νέο θεό ή τη νέα ενσάρκωση του παλαιού θεού, ο οποίος, χωρίς αμφιβολία, υποτίθεται ότι έπαιρνε αμέσως τη θέση εκείνου που θανατωνόταν. 

[...]

Εάν αυτές οι σκέψεις είναι ορθές, πρέπει προφανώς να συμπεράνουμε ότι, ενώ τα ανθρώπινα θύματα στα Θαργήλια εμφανίζονται σίγουρα στους μετέπειτα κλασικούς χρόνους να παριστάνουν κυρίως τους δημόσιους αποδιοπομπαίους τράγους, οι οποίοι έπαιρναν μαζί τους τις αμαρτίες, τις δυστυχίες και τις λύπες όλου του λαού, σε προγενέστερη εποχή μπορεί να θεωρούνταν ενσαρκώσεις της βλάστησης, ίσως του σίτου, αλλά κατά κύριο λόγο της συκιάς. Και ότι το χτύπημα που δέχονταν καθώς και ο θάνατός τους είχαν σκοπό αρχικά να στηρίζουν και ν' ανανεώνουν τις δυνάμεις της βλάστησης, οι οποίες στη συνέχεια θ' αρχίσουν να φθίνουν και να μαραίνονται κάτω από τη μεγάλη ζέστη του ελληνικού καλοκαιριού. 

[...]

Έχουν δοθεί λόγοι για να πιστεύουμε ότι το ανθρώπινο ον που θανατωνόταν περιοδικά από τους Έλληνες της Μικράς Ασίας, συνήθως θεωρούνταν ενσωμάτωση της θεότητας της βλάστησης. Ίσως και τα άτομα που φύλαγαν οι Αθηναίοι για να τα θυσιάσουν, θεωρούνταν επίσης θεϊκά. Το γεγονός ότι  αυτά ήταν κοινωνικά απόβλητα, δεν είχε σημασία. Σύμφωνα με την πρωτόγονη άποψη, ένας άνθρωπος δε διαλέγεται για να γίνει το φερέφωνο ή η ενσάρκωση ενός θεού, εξαιτίας των υψηλών ηθικών του προσόντων ή της κοινωνικής του τάξης. Η θεϊκή έμπνευση κατεβαίνει εξίσου στον καλό και στον κακό, στον περήφανο και στον ταπεινό. 

Κυριακή, Μαΐου 04, 2014

ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΙΩΣ, ΒΕΒΑΙΑ

Κοιτώντας το βιντεάκι -οδική σήμανση προς το οποίο βρήκα εδώ- αναθάρρησα, μπορώ να σου πω, σκεπτόμενος κάτι σε στυλ "'ντάξ, εμείς μπορεί ν' αναρωτιόμαστε πόση ρουτίνα είμαστε αναγκασμένοι να τρώμε στη μάπα σ' αυτή την κωλοζωή, αλλά στην τελική παίζει στα γεμάτα η πιθανότητα, άθελά μας κι εν αγνοία μας, το τονίζω, κάποιος μάγκας ήδη να λιώνει το αλουμίνιο για τη χύτευση η οποία θα οδηγήσει στο μουσείο της αιωνιότητας το έργο τέχνης που φτιάχνουμε, άθελά μας κι εν αγνοία μας, επαναλαμβάνω, μέσω της ρουτίνας την οποία είμαστε αναγκασμένοι να τρώμε στη μάπα σ' αυτή την κωλοζωή".

Έπιασα δηλαδή τον εαυτό μου να σκέφτεται σαν πεντηκοστιανός ιεροκήρυκας την ώρα που ετοιμάζει το προσχέδιο ενός επόμενου παρηγορητικού κηρύγματός του...

Πράγμα που με έκανε ν' ανησυχήσω, μπορώ να σου πω.




Παρασκευή, Μαΐου 02, 2014

ΤΡΙΖΕΙ ΤΟ ΚΡΕΜΛΙΝΟ!!!

Σοβαροί τριγμοί στο Κρεμλίνο, ύστερα από τη διαπίστωση πως -παρ' όλα τα εμπόδια και παρ' όλες τις δυσκολίες- το κόμμα τελικά βρήκε τα λεφτά και θα κατέβει στις ευρωεκλογές.

Ποιό κόμμα?

Μα...

Το μόνο κόμμα που μπορεί να βάλει τις πολιτικές βάσεις για ένα βαθύ, τίμιο και πλατύ αντιφασιστικό μέτωπο, για ένα μέτωπο ενάντια στην καταστροφή και στην υποδούλωση της χώρας από τους ρώσους νεοχιτλερικούς αποικιοκράτες και τα τσιράκια τους.

(Πληροφορίες εντός)

Ως μπλόγκερ αλλά και ως άνθρωπος εκφράζω τη βεβαιότητα πως το κόμμα σ' αυτές τις ευρωεκλογές θα πάει σαφώς καλύτερα απ' ότι είχε πάει στις εκλογές του Μαϊου 2012 όταν και είχε συγκεντρώσει πανελλαδικά 2565 ψήφους, που αντιστοιχούσαν σε ποσοστό 0,04%, κάνοντας φανερή την ανοδική του δυναμική σε σύγκριση με τις εκλογές του 2009, όταν και είχε συγκεντρώσει πανελλαδικά 1665 ψήφους (ποσοστό 0,02%).

Μιλάμε για μια όχι ασήμαντη αύξηση των ψήφων κατά 60% μέσα σε τρία χρόνια. Δηλαδή μιλάμε για αύξηση της εκλογικής του επιρροής -κατά μέσο όρο- σχεδόν 20% το χρόνο.

Και είναι ακριβώς αυτή η ανοδική δυναμική που δημιουργεί πονοκεφάλους στον Πούτιν και τριγμούς στο Κρεμλίνο, εφόσον είναι φανερό ότι αν το κόμμα συνεχίσει να αυξάνει τις ψήφους του κατά 20% το χρόνο, το Κρεμλίνο και οι Ρώσοι νεοχιτλερικοί αποικιοκράτες έχουν-δεν έχουν 250-300, άντε το πολύ 400 χρόνια ζωής.

Τρέμετε Ρώσοι νεοχιτλερικοί: Έρχεται η ΟΑΚΚΕ.




Πέμπτη, Μαΐου 01, 2014

'ΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ


Καλό μου ημερολόγιο, 

τόσες ώρες έχουν περάσει και ακόμα δεν μπορώ να συνέλθω από τον ενθουσιασμό και τον παλμό που με συνεπήρε κατά τη διάρκεια της πρωτομαγιάτικης συγκέντρωσης. Ήδη από νωρίς στο Μουσείο φαινόταν η αγωνιστική διάθεση των δεκάδων χιλιάδων διαδηλωτών που συγκροτούσαν τα πολυπληθή μπλοκ των εξωκοινοβουλευτκών οργανώσεων, ενώ πρωτοφανής ήταν ο παλμός και στα πολυπληθή μπλοκ των αναρχικών και αναρχοσυνδικαλιστών και αντιεξουσιαστών. 

Χαμός. 

Είχε κι ένα καλό η όλη φάση, ψιλομαύρισα τόσες ώρες στον ήλιο.