ΓΙΑ ΔΟΛΑΡΙΑ Ή ΜΑΡΚΑ

Κάτι τέτοια βλέπω και (όταν με έχει καταπιεί η ουτοπία) σκέφτομαι:

"Λες μωρέ να προλάβω τη μέρα όπου καθώς θα πίνω την πρωινή καφεδιά μου, θα πληροφορηθώ ότι οι διεθνείς γουρουνάνθρωποι (των ημετέρων γουρουνανθρώπων συμπεριλαμβανομένων) αποφάσισαν να επιβάλουν ξερωγώ "ζώνη απαγόρευσης πτήσεων" πάνω απ' το τελευταίο εναπομείναν ρατσιστικό λυόμενο της γης, ενώ παράλληλα να ακούσω ότι οι γουρουνάνθρωποι έχουν αρχίσει να βομβαρδίζουν το λυόμενο που το κυβερνάνε τα ρατσιστικά καθάρματα με σκοπό να τα εμποδίσουν να διαπράττουν δολοφονίες είτε αμάχων είτε μαχητών της ελευθερίας"?

Τι να σε πω σουλτάνα μου, μάνα μου ματζουράνα μου,
δεν ξέρω.
Διότι οι γουρουνάνθρωποι ενίοτε παθαίνουν κάτι τέτοια ανεξήγητα ουμανιστικά αμόκ, οπότε μην το αποκλείουμε τελείως, ε?

Αλλά με παραξενεύει η πιθανότητα να υπάρξει μέρα όπου θα διαδηλώνω έξω απ' την Αμερικάνικη πρεσβεία, φωνάζοντας "Αμερικάνοι, κάτω τα χέρια από το Ισραήλ".

Μπα, δε γίνονται αυτά, θα μου πεις.

Αλλά εδώ είσαι κι εδώ είμαι, θα σου πω:
Είναι να μην πάρουν φόρα οι γουρουνάνθρωποι -μετά εθίζονται στην καταστροφή και δε σταματάνε με τίποτα, μέχρι να αυτοκαταστραφούν.