Charlie Hebdo ξανά

Η τηλεόραση χτες ανοιχτή σε αντίθεση με τις επιθυμίες μου, ειδήσεις του Αντένα ή ίσως του Σταρ ή ίσως του Σκάι (δε δίνω ιδιαίτερη σημασία, έτσι κι αλλιώς ένα ενιαίο καθεστωτικό σόου είναι όλα αυτά), και ξαφνικά καταπιάστηκαν με το τεράστιο θέμα των ημερών: Το νέο ανθελληνικό εξώφυλλο του Charlie Hebdo. 

Ήδη το είχα εντοπίσει να το αναδημοσιεύουν διάφοροι πυροβολημένοι ελληναράδες στο facebook, έχοντας ως πηγή τους τα γνωστά πυροβολημένα αφυπνιστικά ελληναράδικα b-logs. Με σχόλια αγανάκτησης, εκείνου εκεί του είδους της αγανάκτησης που προκαλεί οργή και οίκτο.

Προσωπική μου στάση σε τέτοια φαινόμενα, συνήθως είναι ο οίκτος και το ανελέητο τρολάρισμα, όμως εδώ θα αναδημοσιεύσω μια χτεσινή δημοσίευση του Βλάση Ρασσιά σχετική με το θέμα. 

Δηλαδή, αντί για ένα δικό μου τρολάρισμα της βλακείας που μας περιβάλλει, επέλεξα να αναδημοσιεύσω το κείμενο ενός ανθρώπου αγανακτισμένου με τη βλακεία που μας περιβάλλει.

Ο ρωμιός είναι καραγκιόζης γιατί καραγκιόζηδες τον διαμορφώνουν. Καραγκιόζηδες και καραγκιοζοδιαμορφωτές δάσκαλοι, παπάδες, δημοσιογράφοι, πολιτικάντηδες... 
Το τελευταίο κρούσμα της καραγκιοζοσύνης του, είναι η ανάσυρση (ακόμα και από δήθεν σοβαρά ΜΜΕ) του εξώφυλλου της 24ης Ιουνίου 2015 του γαλλικού σατιρικού περιοδικού «Charlie Hebdo» και η παρουσίασή του ως τωρινού και... ανθελληνικού! 
Το «Charlie Hebdo» είναι εβραιοκρατούμενο. Όμως η (Β)ρωμιοσύνη είναι κάτι χειρότερο. Λαϊκίστικη και εμετική. 
Διότι το συγκεκριμένο εξώφυλλο στρέφεται πασιφανέστατα κατά των απάνθρωπων λογικών του ΔΝΤ και ουδεμία σχέση έχει με... «ανθελληνισμό». Όπως και ουδεμία σχέση έχει η γελοία βυζαντινή (Β)ρωμιοσύνη με τον λογικό, ευφυή και αγχίνοα Ελληνισμό. 
«Σώστε την Ευρώπη. Πνίξτε έναν Έλληνα», όπως θα μπορούσε να ειπωθεί και «Σώστε τους πλούσιους. Πνίξτε έναν άπορο» ή «Σώστε τους απατεώνες. Πνίξτε έναν τίμιο», κ.λπ. κ.λπ.. 
Κι όμως! Κι όμως! Η γελοία (Β)ρωμιοσύνη, για πολλοστή φορά κατάλαβε το ακριβώς αντίθετο και ζώστηκε μάλιστα τα (πορδομαγκίτικα ούτως ή άλλως) άρματά της. 
«Σώστε την λογική και την αισθητική», λέω εγώ, «βαράτε αμείλικτα την βυζαντινή ηλιθιότητα όπου την βρίσκετε». 
Και δεν κάνω καλαμπούρι, αλλά κυριολεκτώ. 
Για την σωτηρία του ό,τι ελάχιστου έχει απομείνει από την πατρίδα μας και από την αιχμάλωτη των καραγκιόζηδων κοινωνία μας. 
Επανελλήνιση ΤΩΡΑ!