ΛΕΣ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΧΤΕΣ...

Και ναι μεν είναι αλήθεια πως με βάση τους νόμους του μάρκετινγκ, θα έπρεπε όποιος αγοράζει τρία Τσεγκεβάρεια μπλουζάκια να παίρνει δώρο μια κονκάρδα με τη φάτσα του Τσε. Σωστό και πρέπον θα ήταν, εδώ που φτάσαμε.

Αλλά, πετώντας στα σκουπίδια το μάρκετινγκ που μας περιβάλλει, εκμεταλλευόμενοι τις περιβάλλουσες ημάς ενδο-μαρκετικές αντιξοότητες της εποχής, ας ευχηθούμε να χρεωκοπήσουν παγκοσμίως οι αγορές, κι ας καθήσουμε να διαβάσουμε ολίγον Καββαδία:

Ήτανε ντάλα μεσημέρι κι έδειξε μεσάνυχτα.
Έλεγε η μάνα του παιδιού: "Καμάρι μου κοιμήσου".
Όμως τα μάτια μείνανε του καθενός ορθάνοιχτα
Τότε που η μοίρα ζύγιαζε με ατσάλι το κορμί σου.

Ποιος το 'λεγε, ποιος το 'λπιζε και ποιος να το βαστάξει...
Αλάργα φεύγουν τα πουλιά και χάσαν τη λαλιά τους.
Θερίζουν του προσώπου σου το εβένινο μετάξι...
Νεράιδες και το υφαίνουνε να δέσουν τα μαλλιά τους.

Πάνθηρας ακουρμάζεται θωράει και κοντοστέκει.
Γλείφει τα ρόδα απ' τις πληγές, μεθάει και δυναμώνει.
Ξέρασε η γη τα σπλάχνα της και πήδησαν δαιμόνοι.
Σφυρί βαράει με δύναμη, μένει βουβό τ' αμόνι.

Τ' όνειρο πάει με τον καπνό στον ουρανό,
έσμιξε πια με το καράβι του συννέφου.
Το φως γεννιέται από παντού μα είναι αχαμνό
και τα σκοτάδια το ξεγνέθουν και σου γνέφουν.

Χοσέ Μαρτί, Κόνδορας πάει και χαμηλώνει,
περηφανεύεται, ζυγιάζει και θυμάται.
Με τα φτερά του θα σκοτείνιαζ' ένα αλώνι.
Απόψε οι δυο συντροφιαστοί θα πιείτε μάτε.

Του Λόρκα η κόκκινη φοράδα χλιμιντράει
μ' αυτός μπλεγμένος στα μετάξινα δεσμά του
μακρύ κιβούρι με τον πέτρινο κασμά του
σενιάρει ο φίλος και στο μπόι σου το μετράει

Γέροντας ναύτης με τα μούτρα πισσωμένα
βάρκα φορτώνει με την πιο φτηνή πραμάτεια
έχει τα χέρια από καιρό ψηλά κομμένα
κι ήθελε τόσο να σου σφάλαγε τα μάτια...

Βινεο-οπτικώς, εδώ υπάρχει το ανωτέρω, με τον Λέκκα να το τραγουδάει ζόρικω τω τρόπω. (Πολύ το πάω αυτό το παιδί).

Αλλά, βέβαια, κάποιος θα πει: Εντάξει, αλλά πρόκειται για τον έξω μου Γκεβάρα. Ο μέσα μου Γκεβάρα τι γίνεται?
Για αυτές τις περιπτώσεις, διατίθεται σε συσκευασία εμπιθρίου-δώρου ο Ρασουλιακός "Μέσα μου Γκεβάρα" (που τους κάνει όλους τ' αλατιού).
Δυστυχώς, για τον "Μέσα μου Γκεβάρα" δεν βρήκα οπτική άκρη, αλλά δεν πειράζει: Με μερικά ζητήματα ο σκοπός δεν είναι να τη δεις - με μερικά ζητήματα ο σκοπός είναι να την ακούσεις.

Και ο μέσα μου Γκεβάρα, ανήκει αναμφιβόλως σε αυτή την κατηγορία: Εκείνων που καλό θα ήταν να ακούσουμε (και να μας ακούσουν, επίσης).