ΤΟ ΛΑΚΩΝΙΖΕΙΝ ΕΣΤΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΕΙΝ

Και ναι μεν μου αρέσει να γράφω ακατάπαυστα, πλην όμως, δεν λησμονώ ότι το λακωνίζειν εστι φιλοσοφείν.
Έχοντας αυτό κατά νου, έριξα πάλι μια επίσκεψη στους γνωστούς και μη εξαιρετέους "Φίλους του Ανθρώπου".
Ατυχώς, έχουν καιρό να ενημερώσουν τους διαδικτυακούς τους τόπους. Όμως, ακόμα κι έτσι, είμαι σε θέση να ξέρω ότι χαίρουν άκρας υγείας.
Κυρίως, όμως, ότι παραμένουν αυτό που ήταν από την αρχή:
"Φίλοι του Ανθρώπου - Εχθροί του Μαλάκα"

Βουαλά το ευλόγιόν των (να το ξεφυλλίσετε, παρακαλώ)
αλλά και βουασί η τζεοσίτεια παρουσία των.

Αξιοπρόσεκτοι!

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΚΟΛΟΠΗΣΕΙΣ

Ωραία λοιπόν, τελείωσε η αποχή από το συσσίτιο - απεργία πείνας των κρατουμένων.
Και τελείωσε αισίως.
Ήταν μια νίκη ομολογουμένως. Νίκη για τους κρατούμενους.

Βέβαια, στη διάρκεια όλης αυτής της ιστορίας, μου δόθηκε η ευκαιρία να θαυμάσω τα ευαίσθητα αντανακλαστικά -λέμε τώρα- της ελληνικής κοινωνίας. Αγρόν ηγόραζε, ενδεχομένως για να προλάβει τις νέες, αυξημένες, αντικειμενικές αξίες των ακινήτων.

Των όντως ακινήτων μελών της, δηλαδή, της ακινησίας των οποίων η αντικειμενική αξία προβλέπεται να εκτιναχτεί στα ύψη, παρασυρμένη από τη φούσκα των φουσκωτών, των αυτοκινήτων, των πολιτικώς ευκινήτων, των κοινωνικώς ευσυγκινήτων και των λοιπών αξιοπαθούντων.
Αξιοπαθούντων λέγω, και δεν λέγω αναξιοπαθούντων, ενθυμούμενος τα λόγια του ποιητού:

Η ουρά που αυξάνει φτύνοντάς τον ας λυσσάει, με τον ζουρλομανδύα
και με τα ηλεκτροσόκ να τον κλονίσει, θα λάβει ότι της αξίζει
Στους λαβυρίνθους του εφιάλτη οδηγημένη, αιώνια, δίχως σωτηρία
Στην τακτική δουλεία του δικαστή, που δεν καταλαβαίνει...

Τέλος πάντων, ποιός τη γαμεί την ελληνική κοινωνία, τέτοια που είναι...


Ένα άλλο ζήτημα που με θορύβησε αυτές τις μέρες, είναι ότι ξανακούστηκε η ονοματάρα της Μανταλένας Ολμπράιτ, αυτής της θεογκόμενας, αυτής της φίλης και χρηματοδότριας των ΜΚΟ, αυτής της προασπίστριας των ελευθεριών μας. Όλα δείχνουν πως ο νικητής των αμερικλάνικων εκλογώνε, ο Ομπάμας με τ' όνομα, θα χρησιμοποιήσει αυτή την ευγενή και σέξυ γυναίκα στο επιτελείο του.
Ένας άλλος αλήστου μνήμης παππούλης, ήτοι ο 83χρονος Γουόρεν Κρίστοφερ (αυτός που ως υπουργοεξωτερικός της ΗΠΑπάρας είχε προαναγγείλει ανερυθρίαστα ότι ο Σαμαράς θα έριχνε την κυβέρνηση Μητσοτάκη), θα ηγηθεί -μεταβατικώς- του επιτελείου εξωτερικών θεμάτων του Ομπαμέως.

Ανανέωση!

Προφητεύω ότι Ομπάμα-ξεομπάμα, ψωνίσαμε από σβέρκο πάλι...
Ήτοι, πάλι οι ΜΚΟ θα τσεπώσουν όλα τα φράγκα, για να υπερασπιστούν βωμούς και εστίες των γιάνκηδων και των αξιών τους.
Γάματα, δηλαδή... Και μάλιστα με μεγάλα, μπολντ γράμματα...
Κι όχι τίποτις άλλο, αλλά οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ανεβασμένους τους οικολόγους και το Σύριζα...
Έρμη Σερβία, τι σε περιμένει ενδεχομένως, εσένα ή τίποτα άλλους...
Και -ενδεχομένως- θα έχουν μπόλικους φαν οι γιάνκηδες στην Ελλάδα, αυτή τη φορά... Τουλάχιστον αυτό δείχνουν αι δημοσκοπήσεις.

Και ενώ με απασχολούν όλα αυτά, διάβασα κάτι περίεργα κόλπα νέας εσοδείας, σε ένα ευλόγιον από αυτά που ανελλιπώς παρακολουθώ διότι το αξίζουν. Ομιλώ για μια ενδιαφέρουσα και ζόρικη δημοσίευση-προδημοσίευση σε ένα από τα ευλόγια του Κλείτορα. Πρόκειται για προδημοσίευση από το (γαμηστερόν) περιοδικό "Ο Κήπος του Επίκουρου" (το οποίο παρεμπιπτόντως συνιστώ ανεπιφύλακτα εις τον καθένα - είπαμε, δεν είπαμε? Το πρώτο μου ιντερνετικό νικνέϊμ (αχ, πως περνάν οι δεκαετίες) ήτο "Επίκουρος"... Ε, οι παλιές αγάπες -και τα παλιά νικνέϊμς- δεν ξεχνιούνται).

Γενικά, συμφωνώ απόλυτα με το περιεχόμενο του συγκεκριμένου κειμένου.
Μόνο που αυτή η συμφωνία μου, δεν με κάνει να νιώθω καλύτερα...

Αντίθετα, η αποψινή εμβασκετοβολιστική νίκη του Παναθηναϊκέως επί του Γαύρου, με έκανε να νιώσω πολύ καλύτερα. Είπαμε, βάζελος δεν είμαι (κάθε άλλο), απλά αντιστρέφοντας το θρυλικό Σπάθειον δόγμα "Ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να νικάνε και όλοι οι άλλοι να πάνε να γαμηθούν", κάνοντάς το "Ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να πάνε να γαμηθούν και όλοι οι άλλοι να νικάνε" φρονώ ότι αποκαθιστώ τις διαδογματικές ισορροπίες...

Με το ψοφόκρυο να δούμε τι θα κάμωμεν...

Όχι στο Όνομά μας

“Είναι απαράδεκτη η κατάσταση στις ελληνικές φυλακές. Είναι κύριο θέμα η ριζική αλλαγή του σωφρονιστικού συστήματος”.

–Κάρολος Παπούλιας, 6/11/08


“Είμαστε άνθρωποι – κρατούμενοι. Άνθρωποι, λέω”

- Βαγγέλης Πάλλης, Κρατούμενος, 9/11/08


Από τις τρεις Νοεμβρίου μία εκκωφαντική κραυγή συνταράσσει τα θεμέλια της Δημοκρατίας μας. Από τις τρεις Νοεμβρίου σύσσωμοι οι κρατούμενοι όλης της χώρας κατεβαίνουν σε απεργία πείνας διεκδικώντας το αυτονόητο : τη χαμένη τους αξιοπρέπεια. Απέναντί τους αντιμετωπίζουν την εκκωφαντική σιωπή των κραταιών ΜΜΕ και την παντελή αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας. Σε αυτές τις πρακτικές όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο ΔΕ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ.


Η κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είναι απερίγραπτη και μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο με τη σκληρή γλώσσα των μαθηματικών. Στα κατ’ επίφαση “σωφρονιστικά” ιδρύματα της χώρας έχουν καταγραφεί συνολικά 417 θάνατοι την τελευταία δεκαετία, ενώ ο ρυθμός τους έχει απογειωθεί σε τέτοιο σημείο, ώστε σήμερα να σβήνουν στα χέρια του κράτους τέσσερις άνθρωποι το μήνα. Η πληρότητα αγγίζει το 168% (10.113 κρατούμενοι για 6.019 θέσεις) με την αναλογία χώρου για κάθε άνθρωπο να φτάνει σε περιπτώσεις το 1τμ. Με ημερήσιο κρατικό έξοδο ανά κρατούμενο τα 3,60 Ευρώ τα συσσίτια που παρέχονται είναι άθλια, οι υποδομές θυμίζουν μεσαίωνα και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι ελλιπέστατη. Συγχρόνως, το Ελληνικό δικαστικό σύστημα στέλνει στη φυλακή έναν στους χίλιους κατοίκους της χώρας με τους έγκλειστους χωρίς δίκη (υπό προσωρινή κράτηση) να αγγίζουν το 30% του συνολικού αριθμού των κρατουμένων. Αν η ποιότητα μίας Δημοκρατίας κρίνεται από τις φυλακές της, τότε η Δημοκρατία μας ασθμαίνει. Αν η τιμώρηση παραβατικών συμπεριφορών με εγκλεισμό γίνεται από το κράτος στο όνομα της κοινωνίας, τότε για την κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είμαστε όλοι υπόλογοι, με συντριπτικές όμως ευθύνες να αναλογούν στην κρατική μηχανή. Σε αυτή την πραγματικότητα όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ.


Τα στοιχεία που αποκαλύπτονται από επίσημους φορείς για τις Ελληνικές φυλακές σκιαγραφούν εικόνα κολαστηρίων. Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (2007) διαπιστώνει βασανιστήρια, απάνθρωπη μεταχείριση και απειλές κατά της ζωής κρατουμένων, σειρά παραβιάσεων αναφορικά με τις συνθήκες κράτησης, ελλείμματα στη διερεύνηση και τιμωρία των ενόχων, αποσιώπηση περιστατικών βίας με την συμπαιγνία ιατρών και φυλάκων, απαράδεκτες συνθήκες ιατρικής περίθαλψης και ιατρικού ελέγχου στους κρατούμενους κλπ. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει εκδώσει σειρά καταδικαστικών για την Ελλάδα αποφάσεων που αφορούν κακομεταχείριση ή/και παραβιάσεις άλλων δικαιωμάτων κρατουμένων από σωφρονιστικές αρχές. Η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου έχει πάρει απόφαση - καταπέλτη για τα κακώς κείμενα στις φυλακές, προτείνοντας άμεσες δράσεις για την επίλυση τους. Ο Συνήγορος του Πολίτη διαμαρτύρεται για την παντελή έλλειψη συνεργασίας των αρμόδιων κρατικών φορεών μαζί του, λόγω της οποίας έχει ουσιαστικά απαγορευτεί η είσοδός του στις φυλακές της χώρας τα τελευταία δύο χρόνια. Οι δικηγορικοί σύλλογοι όλης της χώρας, μη κυβερνητικές οργανώσεις, όπως η Διεθνής Αμνηστία, και πολλοί πολιτικοί/κοινωνικοί φορείς καταγγέλλουν την απαράδεκτη κατάσταση και ζητούν ευρύτερη συνεργασία για το ξεπέρασμα του προβλήματος. Αν ανθρώπινα είναι τα δικαιώματα που πρέπει να απολαμβάνει κάθε ανθρώπινο ον, κάθε στέρησή τους στις Ελληνικές φυλακές αποτελεί ανοιχτή πληγή για την κοινωνία μας. Σε αυτή την κατάσταση όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΑΒΑΤΟ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ.


Με την απεργία πείνας οι κρατούμενοι καταφεύγουν στο τελευταίο οχυρό αντίστασης, που τους έχει απομείνει, το σώμα τους. Είχε προηγηθεί έσχατη έκκλησή τους προ μηνός προς τους ιθύνοντες να ενσκήψουν στο πρόβλημα, καθώς δεν πήγαινε άλλο. Για να λύσουν την απεργία πείνας ζητούν την ικανοποίηση αιτημάτων, που αποκαθιστούν την χαμένη τους αξιοπρέπεια και επανακτούν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματά τους, αιτημάτων συγκεκριμένων, αξιοπρεπών και άμεσα υλοποιήσιμων. Απέναντι στις κινητοποιήσεις των κρατουμένων η πολιτική ηγεσία εξαντλεί τη δράση της σε αδιαφορία, υποσχέσεις και καταστολή των κινημάτων τους. Τυχόν αδιαφορία και αναλγησία της πολιτικής ηγεσίας όμως και σε αυτή τη φάση θα σημαίνει νεκρούς απεργούς πείνας. Στη μετωπική λοιπόν σύγκρουση που επιλέγουν οι κρατούμενοι της χώρας για τη διεκδίκηση των ανθρωπίνως αυτονόητων δε μπορούμε να μένουμε απαθείς σταυρώνοντας τα χέρια και περιμένοντας τις ειδήσεις των θανάτων από τις απεργίες πείνας αλλά θα σταθούμε αλληλέγγυοι. Αν η περιφρούρηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επιβάλλουν την επαγρύπνιση όλων μας, τώρα είναι λοιπόν η στιγμή να πάρουμε θέση όλοι απέναντι στο πρόβλημα χωρίς αδιαφορίες και υπεκφυγές.


Απέναντι στην τεταμένη κατάσταση στις φυλακές όλης της χώρας όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο καθιστούμε την πολιτική ηγεσία απολύτως υπεύθυνη για ό,τι συμβεί και απαιτούμε άμεσα την τόσο θεσμική όσο και στην πράξη ΕΓΓΥΗΣΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.


Την 21η Νοεμβρίου το κείμενο αυτό θα σταλεί σε όλα τα μέλη του κοινοβουλίου και σε όσο το δυνατόν περισσότερους φορείς μέσων μαζικής ενημέρωσης με την προτροπή της αναδημοσίευσής του. Το κείμενο προς αποστολή θα φέρει τους υπερσυνδέσμους (URL) από όλες τις ιστοσελίδες, που το υιοθέτησαν.

6000 ON HUNGER STRIKE
17th DAY

Prisoners in Greek prisons are deprived of basic human rights and dignity as human beings. This has led to an unprecedented wave of hunger strikes, that has been sweeping all Greek prisons from the 3rd of November, whereas the mainstream media hold total silence on the issue.

Bloggers unite and fight back for Democracy and defence of basic human rights. A call in the Greek blogosphere arises, urging every blogger simultaneously to communicate, publish or sign the following text on the 20th November :


”Not in our Name


"The situation in Greek prisons is unacceptable. Radical changes in the prison system should be a first priority". - Karolos Papoulias, Head of State, 6/11/08

"We are human. Prisoners but still human, I tell you". - Vangelis Pallis, prisoner, 9/11/08

From November 3rd, all detainees in prisons throughout the country are on a hunger strike, claiming what should be respected, but is not : their lost dignity. What they face is the criminal silence of the mainstream media and the indifference of the political leadership. To this silence and political practices all we who sign this text DO NOT CONSENT

The conditions in Greek prisons are unspeakable and may be understood only by the cold language of mathematics. In the supposedly reformatory institutions of the country a total of 417 detainee deaths were recorded over the past decade, while the rate has literally taken off to such a degree, that every month four people die in the hands of the State.

Capacity in Greek prisons reaches 168% (10,113 detainees for 6019 spaces) with a ratio of minimum space for each man in some cases reaching 1square meter, while the daily public spending per prisoner is the meagre 3.60 €. Prison cells are miserable, reminiscent of medieval times and health care is almost non - existent. At the same time, the Greek judicial system sends in prison one in every thousand of the overall population, while detainees without trial (in custody) are up to the 30% of the total number of prisoners. If quality of our Democratic system of governance is characterized by its prisons, then our Democracy is in crisis. If detainment is a penalty imposed for criminal behaviours by the State in the name of society, then in the case of Greek prisons we should all be accountable and most responsible of all, the Authorities. Facing such a reality all we who sign this text respond NOT IN OUR NAME.

The data revealed by official bodies for Greek prisons outline inhuman conditions of detention. According to a recent Report of the European Committee on the Prevention of Torture (2007), has found incidents of torture and inhuman treatment of prisoners, threats against their life along with series of violations in relation to their conditions of detention, deficits in investigating and punishing the perpetrators, incidents of violence in collusion with doctors and prison-guards and unacceptable health and medical care conditions.

The European Court of Human Rights has issued a series of decisions, convicting the Greek state regarding abuse and / or other rights' violations of prisoners by prison Authorities. The Greek National Commission on Human Rights has taken a decision – catapult, noting human rights' abuses in Greek prisons and suggesting certain direct actions to resolve them. The Greek Ombudsman complains about the lack of cooperation with competent state Authorities, causing them literally to be banned from entering the country's prisons for the last two years. The country's bar associations, Non-Governmental Organizations, such as Amnesty International, and many political / social institutions unanimously denounce the unacceptable conditions in Greek prisons and call for greater cooperation to overcome the problem. If human rights are to be enjoyed by every human being, depriving it of detainees in Greek prisons, is an open wound for our society. In this situation those who sign this text agree to SMASH COMMUNICATION BARRIERS BETWEEN PRISONS AND SOCIETY.

Prisoners going on hunger strikes, resort to the last bastion of resistance left to them, their own life. A month before the strikes commenced, there has been a last call to the political leadership to solve their problems, as things were getting unbearable, but nothing happened. To stop the hunger strikes, prisoners have specific, realistic and decent demands that restore their lost dignity and recover their basic human rights.As a response to Greek prisoners' mobilization the political leadership stands in indifference, acts only to make promises for the future and to repress their movements. Nevertheless, an indifferent stance of the political leadership at this stage will certainly mean dead hunger strikers. In these circumstances we say that we cannot remain passive waiting for the news of deaths from hunger strikes but we will stand by them. If the defence of democracy and human rights require the watchfulness of all of us, now is a chance for all, to take steps away from indifference and evasions of the problem.

Faced with the tension that prevails in prisons all over the country, we who sign this text consider the political leadership fully responsible for anything that will happen and demand both institutionally and in practice that BASIC HUMAN RIGHTS FOR ALL PRISONERS IN THE COUNTRY ARE GUARANTEED."

On November, the 21st, this text will be sent in bulk to all members of the Greek parliament and to the mass media encouraging them for its republication. The text sent has as attached the signatures (URL hyperlinks) of all blogs, forums and web pages that adopted it. We urge for its republication and spread, so that the struggle of Greek prisoners for basic human rights gets the international attention and coverage, it deserves. The signatures are as follows :

PLEASE SIGN THE PETITION
http://www.petitiononline.com/hrfa/petition.html

PLEASE SEND THIS TEXT TO THE EUROPEAN PARLIAMENT

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ ΚΑΙ ΣΤΕΙΛΤΕ ΣΕ ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ
Η ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΑ ΜΑΙΗΛ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΛΙΝΚ
EUROPEAN PARLIAMENT

ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΑΠΟ

http://www.keli.gr/
http://kratoumenoi.wordpress.com/

(Και γενικά, ό,τι κάνει κανείς γι' αυτό το θέμα, καλόν είναι... Διότι ναι μεν προσωπικά αποσκοπώ σε μια κοινωνία δίχως φυλακές και φύλακες, αλλά μέχρι τότε, δοθέντος ότι στο ορατό μέλλον προβλέπεται να συνεχίσει να υπάρχει η παρούσα κοινωνία με τους φύλακες και τις φυλακές της, καλόν θα είναι να δούμε μπας και καλυτερεύει αυτό το χάλι...)

ΚΑΤΩ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ!!!
ΖΗΤΩ Η ΦΥΣΙΣ!!!

"Κάτω ο πολιτισμός!" κραυγάζουν οι φυσιοκράται διά του στόματος του Ερρίκου Ζισλύ, και η κραυγή των αυτή αντηχεί ηδέως εις τα ώτα μου και η κεφαλή μου κάτω νεύει, σιωπηρώς επιδοκιμάζουσα του πολιτισμού την καταδίκην!
Πως! Κάτω ο πολιτισμός; Κάτω τόσοι αγώνες της ανθρωπότητος, τόσαι κατακτήσεις, τόση πρόοδος;
Πως! Να επανέλθη πάλιν ο άνθρωπος εις τα δάση, να κατοικήση πάλιν τα σπήλαια, ν' αποβάλη το ένδυμα και να τρέφηται διά των αγρίων καρπών της φύσεως;
Πως! Ο άνθρωπος, ο κύριος της φύσεως να εγκαταλείψη τον θρόνον του, όν διά τόσων θυσιών εδραίωσε και ν' αυτομολήση εις τον εχθρόν, ανομολογών την αδυναμίαν του να καρπωθή τόσων αιώνων μόχθους του;
Πως! Δεν είνε τούτο παραφροσύνη; Και ετόλμησε να προφέρη τοιαύτην βλασφημίαν ανήρ ζών εν τω κέντρω του πολιτισμού, και δυνάμενος να εκτιμήση όλον το μεγαλείον της δυνάμεώς του;

Ναι! απαντώμεν! Κάτω ο πολιτισμός!
Κάτω δηλαδή η υποκρισία, η εκμετάλλευσις του ανθρώπου παρά του ανθρώπου, η τυραννία του ανθρώπου παρά του ανθρώπου, κάτω η τερατώδης αύτη κατάστασις καθ' ήν χιλιάδες ανθρώπων καθ' εκάστην αποθνήσκουσιν εξ ασιτίας και ψύχους, καθ' όν χρόνον οι παραγωγείς του άρτου, των υφασμάτων και των λοιπών χρειωδών του βίου, λιμώττουσιν ακριβώς ένεκεν της πληθώρας της παραγωγής, και της συσσωρεύσεως τούτων εν υπεραφθονία εις τας αγοράς της καταναλώσεως: ενί λόγω, κάτω η βάσανος του Ταντάλου και... ΖΗΤΩ Η ΦΥΣΙΣ!

Ναι! Εάν πρόκηται να εξακολουθήση η αισχρά και κακούργος αύτη τάξις των πραγμάτων της τυραννίας, του ψεύδους, της πορνείας, του αλκοολισμού, της φθίσεως, της συφιλίδος, του εκνευρισμού, της παρανοίας, των φόνων, των στάσεων, των επαναστάσεων, των πολέμων, του ελεεινού αυτού τέλος και αιωνίου αλληλοφαγώματος και αλληλοεξευτελισμού, και εάν είνε ανέφικτος η βασιλεία της αναρχικής αλληλεγγύης, ας υπάγη μυριάκις ες κόρακας ο πολιτισμός!
Δεν θέλομεν ούτε σιδηροδρόμους, ούτε τηλεγράφους, ούτε τηλέφωνα, ούτε φωνόγραφα, ούτε ανάκτορα, ούτε τάπητας, ούτε ολοσηρικά, ούτε εριούχα, ούτε υποδήματα, ούτε χρυσόν, ούτε άργυρον, ούτε χάλυβα, ούτε τίποτε, τίποτε τεχνητόν! Αλλά τα πάντα φυσικά.

Ναι! Ας επανέλθωμεν εις την φύσιν! Ας επανέλθωμεν εις την πτωχήν μητέρα μας φύσιν! Παρ' αυτή βεβαίως δεν θα εύρωμεν ούτε ασιατικήν ούτε ευρωπαϊκήν κουζίναν, δεν θα τύχωμεν δουλικής υπηρεσίας, δεν θα ενδυθώμεν μαλακά ιμάτια και τρίζοντας στολισμούς, δεν θα ηδύνωμεν τον ουρανίσκον μας με αρωματώδη σίκερα, και δεν θα ατονήσωμεν εις την χαλαράν της παστάδος ηδυπάθειαν. Αλλά θα εύρωμεν την λιτήν, την υγιεινήν και την μόνην αρμόζουσαν εις τον οργανισμόν του ανθρώπου τροφήν των καρπών, θα περιβληθώμεν τα βαρέα των ζώων δέρματα, θα πίνωμεν τα διαυγή των πηγών νάματα και θα εισπνέωμεν διά των ευρέων στέρνων μας τον υγιή και αρωματώδη των δασών και των βουνών αέρα.
Παρά τη φύσει, δεν θα διατρέχωμεν τας εκτάσεις διά των ατμήρων αμαξοστοιχιών, και τους ωκεανούς διά των κολοσσιαίων ατμοπλοίων, δεν θα τρέφωμεν παχείας και πλαδαράς σάρκας, δεν θα καυχώμεθα γελοίως ότι η γυνή, το έτερον εγώ μας, είναι σύζυγός μας, δηλαδή δούλη μας, κτήμα μας, δεν θα συντηρώμεν προγάστορας αιδεσιμωτάτους, πανιερωτάτους, αγιωτάτους και παναγιωτάτους, αλλά θα είμεθα ελαφροί ως δορκάδες, ρωμαλέοι ως ταύροι, γενναίοι και υπερήφανοι ως λέοντες, ελεύθεροι ως αετοί, προ πάντων ελεύθεροι, ελεύθεροι!

Α, ναι! Κάτω η τυραννική αύτη κοινωνία των προλήψεων, των δεισιδαιμονιών, των πιέσεων, των ανεκπληρώτων πόθων, του αώρου γήρατος, του μαρασμού, των στεναγμών και των θρήνων, και ζήτω η ελευθερία της φύσεως!
Εν αύτη, δυνατόν να να καλυφθή τις υπό των χιόνων και ν' αποψυγή, αλλά δεν θ' αποθνήσκη εις το πεχοδρόμιον, υπό τα παράθυρα των ανακτόρων οργιαζόντων κηφήνων.
Δυνατόν να πέση εκ βράχου τινός και να θραύση τον πόδα του ή τας χείρας του και να μην υπάρχη ο χειρουργός ίνα περιδέση το τραύμα του και τον θεραπεύση. Αλλά δεν θα υφίσταται τους πόνους του γνωρίζων ότι εκεί που πλησίον υπάρχει νοσοκομείον ού αι θύραι είνε κλεισταί ασπλάγχνως δι' αυτόν.
Δυνατόν να αποθάνη έστω εκ της πείνης, όπερ απαράδεκτον, αλλά δεν θ' αποθάνη έξωθεν εστιατορίων υφιστάμενος την βάσανον της ευωδίας των φαγητών και τον κρότον όν ποιούσι επί των παροψίδων οι τρώγοντες αστοί.

Ναί! Προκειμένου να εξακολουθήση η μυσαρά αύτη κατάστασις, ερρέτω απειράκις ο πολιτισμός και
Ζήτω η Φύσις!

Πρόκειται για άρθρο από την αναρχική εφημερίδα του Πύργου Ηλείας "Νέον Φως". Το άρθρο είναι του Βασίλειου Θεοδωρίδη, που ήταν και η ψυχή της εφημερίδας.
Η εφημερίδα "Νέον Φως" εκδιδόταν πάνω-κάτω από το 1898 μέχρι το 1901, και είχε σοβαρότατη κυκλοφορία στη Δυτική Πελοπόννησο.
Το συγκεκριμένο κείμενο είναι από το τεύχος 20, που κυκλοφόρησε στις 7-3-1899.

Ωραίες εποχές!

ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ!!!

Κοίτα, άλλοι έχουν κινήσει
Έχει η πλάση κοκκινίσει
Άλλος ήλιος έχει βγει
Σ' άλλη θάλασσα, άλλη γη...

Ούτως έγραφε το πάλαι ο Κώστας Βάρναλης, αναφερόμενος εμμέσως εις την τότε ελπιδοφόρον εν Ρωσσία επανάστασιν.

Εγώ πάλι, ενεθυμήθην τους στίχους του ποιητού, αναγιγνώσκων είδησιν τινα εις το in.gr.
Η είδησις έχει ως ακολούθως:

Μιά ολόκληρη εκκλησία εξαφανίστηκε κυριολεκτικά από ένα χωριό της Ρωσίας, όπου στεκόταν επί σχεδόν 200 χρόνια, ανακοίνωσαν οι τοπικές εκκλησιαστικές αρχές.

Πρόκειται για την εκκλησία της Αναστάσεως στο χωριό Κομάροβο της κεντρικής Ρωσίας, η οποία χτίστηκε το 1809 και παρέμεινε όρθια ως τις αρχές Οκτωβρίου, όταν κάποιοι όχι μόνο την λεηλάτησαν, αλλά και την εξαφάνισαν, χωρίς να αφήσουν ούτε τούβλο, εξήγησε ο πατήρ Βιτάλι, εκπρόσωπος της τοπικής Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

«Στείλαμε σχετική επιστολή στην εισαγγελία» είπε. «Τώρα, ποιος έκανε αυτό το πράγμα, θα το δείξουν οι έρευνες».

Η εκκλησία της Αναστάσεως βρισκόταν σε μία απομακρυσμένη περιοχή και οι κληρικοί την επισκέπτονταν σχετικά σπάνια, με αποτέλεσμα η εξαφάνισή της να μη γίνει άμεσα αντιληπτή. Ήταν μια μεγάλη, διόροφη εκκλησία, σήμερα όμως το μόνο που απομένει από αυτήν είναι τα θεμέλια και ελάχιστα τμήματα της τοιχοποιίας.

Στη ρωσική επαρχία είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο η κλοπή εκκλησιαστικής περιουσίας, κυρίως ιερών εικόνων, οι οποίες μπορούν να πωληθούν σε καλή τιμή. Ορισμένες φορές όμως αποδομούνται ολόκληροι ναοί, για να διατεθούν ως οικοδομικά υλικά.

«Δεν πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση» εξήγησε ο πατήρ Βιτάλι. «Σε πολλά χωριά της κεντρικής Ρωσίας τόποι ιστορικού ενδιαφέροντος καταστρέφονται και ο κόσμος υποφέρει διότι στερείται της πολιτιστικής του κληρονομιάς».

Τι να είπει τις....
Είναι θλιβεροτάτη μια τέτοια είδησις...

ΞΥΠΝΑ ΡΕΕΕΕΕ!!!!!

Δεῦρο,
Τύχη καλέω σ',
ἀγαθῶν κράντειραν, ἐπευχαῖς,
μειλιχίαν, ἐνοδῖτιν,
ἐπ' εὐόλβοις κτεάτεσσιν,
Ἄρτεμιν ἡγεμόνην, μεγαλώνυμον,
Εὐβουλῆος αἵματος ἐκγεγαῶσαν,
ἀπρόσμαχον εὖχος ἔχουσαν,
τυμβιδίαν, πολύπλαγκτον,
ἀοίδιμον ἀνθρώποισιν.
Εν σοὶ γὰρ βίοτος θνητῶν παμποίκιλός ἐστιν
οἷς μὲν γὰρ τεύχεις κτεάνων πλῆθος πολύολβον,
οἷς δὲ κακὴν πενίην θυμῶι χόλον ὁρμαίνουσα.
ἀλλά, θεά,
λίτομαί σε μολεῖν βίωι εὐμενέουσαν,
ὄλβοισι πλήθουσαν ἐπ' εὐόλβοις κτεάτεσσιν.

(Λέμε τώρα, μπας και θέλει να το δει και γραπτά...)

ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
(κι ένα παζάρι στη βόλτα)

Τι μπορεί να σημαίνει ότι κάποιοι ένα πρωί στήνουν στο δρόμο, στην πλατεία ένα «γιουσουρούμ» με μεταχειρισμένα ρούχα; Είναι φιλάνθρωποι; Τα μοιράζουν στους φτωχούς; Μπορούμε να αφήσουμε τα δικά μας; Γιατί μας προτρέπουν να πάρουμε απ’ αυτά; Είναι δυνατόν; Δεν είμαστε τόσο φτωχοί. Μπορούμε ακόμα να αγοράζουμε μπλουζάκια, παντελόνια, φούστες. Αν δεν είναι για φιλανθρωπικούς λόγους τότε τι εξυπηρετεί αυτό το ιδιότυπο παζάρι; Γιατί λέγεται χαριστικό; ανταλλακτικό; αντικαταναλωτικό;
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;

Ας σκεφτούμε τα ρούχα που ανταλλάσσαμε με τις/τους φίλες/ους μας. Ας θυμηθούμε τα ρούχα των μεγαλύτερων αδελφών, ξαδέλφων που περνούσαν σε εμάς. Τα άχρηστα ρούχα που κρέμονται στις ντουλάπες μας, που γεμίζουν τα συρτάρια μας γιατί τα βαρεθήκαμε αλλά λυπόμαστε να τα πετάξουμε. Τα μπλουζάκια, παντελόνια, φούστες, κινητά, i-pod, γυαλιά ηλίου που αγοράζουμε κάθε σεζόν που τα φοράμε για δύο μήνες και μετά καταλήγουν σε ένα συρτάρι.
Ας σκεφτούμε τα χρήματα που ξοδεύουμε κάθε χρόνο για όλα αυτά. Σε πόσες ώρες δικής μας εργασίας αντιστοιχούν. Ας σκεφτούμε τις καταχρεωμένες κάρτες μας, τα δάνεια που πληρώνουμε με τόσο κόπο.
Ας σκεφτούμε ακόμα ποιοι κατασκευάζουν όλα αυτά τα ομοιόμορφα, φτηνά, σχεδόν μιας χρήσης προϊόντα. Συνήθως είναι παιδιά και γυναίκες που δουλεύουν σε απάνθρωπες συνθήκες, με εξευτελιστικά μεροκάματα και εξοντωτικά ωράρια.
Ας σκεφτούμε την ενέργεια που απαιτείται για να φτάσουν σε εμάς αυτά τα προϊόντα που κατασκευάζονται στον τρίτο κόσμο.
Ας σκεφτούμε τα σκουπίδια που δημιουργούν όλα αυτά τα άχρηστα πράγματα που εμείς βαρεθήκαμε, και που κάποια στιγμή θα καταλήξουν στη χωματερή.
Και ελάτε να δούμε πιο σοβαρά την πρότασή μας.

Το παζάρι μας δεν είναι φιλανθρωπικό. Δε χρειάζεται να είστε φτωχός, άτομο με μειωμένη αγοραστική δύναμη. Η πρότασή μας, αφορά όλους. Έχει να κάνει με την αμφισβήτηση της κατανάλωσης, την απόρριψη του δόγματος καταναλώνω άρα υπάρχω, κατανάλωση = ευτυχία = πληρότητα.
Το παζάρι μας είναι αλληλοχαριστικό, είναι αλληλέγγυο είναι αντι-καταναλωτικό.

Ψάξτε! Θα βρείτε πράγματα που κάποιοι βαρέθηκαν και που εσείς μπορεί να χρειάζεστε.
Φέρτε μας ό,τι δε χρησιμοποιείτε. Μπορεί να χρειάζεται σε κάποιον άλλο.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί με άλλο τρόπο, να μεταποιηθεί.

Δημιουργήστε κι εσείς ανάλογα δίκτυα. Με τους φίλους, τους συναδέλφους, τους συγγενείς σας. Δε χρειάζεται απαραίτητα χώρος. Μόνο η πληροφορία.

Εκατοντάδες χώροι στο διαδίκτυο, χαρίζουν και ανταλλάσσουν προϊόντα.
Δημιουργήστε ένα δικό σας, συμμετέχετε στους ήδη υπάρχοντες. Στο http//freecycle.wikispaces.com θα βρείτε αγγελίες για δωρεάν προσφορά και ζήτηση αντικειμένων.

Η κατανάλωση δεν έχει να κάνει μόνο με την αγοραστική μας δύναμη (ξοδεύω όσα έχω). Είναι ένα διαρκές κυνήγι μιας απατηλής ευτυχίας. Είναι η ψευδαίσθηση ότι είσαι κάποιος άλλος που ανταποκρίνεται σ’ ένα συγκεκριμένο και σύντομης λήξης πρότυπο. Είναι εκείνη η ανθρώπινη-κοινωνική-οικονομική δραστηριότητα που μας κάνει όλους ίδιους, με τα ίδια ρούχα, αξεσουάρ, σπίτια, συμπεριφορές, από τη μεγαλύτερη πόλη στο μικρότερο χωριό του πρώτου κόσμου.
Είναι η δική μας συμβολή στη μόλυνση του πλανήτη, στην εξάντληση των φυσικών πόρων, στην εξαθλίωση του τρίτου κόσμου. Είναι η δική μας συμβολή στις ατέλειωτες ώρες δουλειάς, έλλειψης ελεύθερου χρόνου, ανθρώπινης επαφής.

Δε θεωρούμε την πρότασή μας ένα είδος πανάκειας, λύσης για τα παραπάνω. Πιστεύουμε όμως πως είναι ένα βήμα.
Αμφισβητώντας στην πράξη τη διαρκή, αέναη κατανάλωση, απελευθερωνόμαστε από το σύστημα που τη δημιουργεί. Από τον ατέρμονο κύκλο της ανάπτυξης, της παραγωγής, του κέρδους, της εκμετάλλευσης.

Το χαριστικό παζάρι λειτουργεί στο ΣΠΟΡΟ,
Σπ. Τρικούπη 21 στα Εξάρχεια.

Πρόκειται για κειμενάκιον που εδιανέμετο στην οδό Ερμού προχτές το Σάββατο, 10 Μαιμακτηριώνος 2783, στα πλαίσια των πρωτοβουλιών των λίαν ενδιαφερουσών "Δημιουργικών Αντιστάσεων".
(Περισσότερα εδώ)

Δεν ακούγεται κι άσκημη ιδέα...
Γενικά, αυτά τα παιδιά του "Σπόρου" έχουν καλές ιδέες!

ΕΓΚΥΡΕΣ ΓΝΩΜΕΣ ΕΙΔΙΚΩΝ

Ὥσπερ γὰρ τὸ εἶδος τῆς καννάβεως οὐ χρησιμεύει εἰς τὸ γενέσθαι ἀπ' αὐτοῦ νήματα λεπτότατα, ἐὰν μὴ ἐπὶ πολὺ κοπανισθῇ· καὶ ὅσον βασανίζεται, τοσούτῳ καθαρώτερον καὶ ἐπιτηδειότερον γίνεται,

οὕτω καὶ ἡ φιλόθεος ψυχὴ εἰς πολλὰς δοκιμασίας καὶ πειρασμοὺς εἰσερχομένη καὶ θλίψεις ὑπομένουσα γενναίως, καθαρωτέρα καὶ χρησιμωτέρα εἰς τὴν πνευματικὴν τῆς λεπτότητος ἐργασίαν καθίσταται, καὶ τέλος τὸν ἐπουράνιον τῆς βασιλείας χῶρον κληρονομεῖν καταξιοῦται.

(Από το "Οσίου Ευφραίμ του Σύρου έργα", "Περί υπομονής")

Είχε άποψη!
Αναμφιβόλως είχε άποψη ο όσιος Εφραίμ ο Σύρος!
Κάθε άλλο παρά τυχαία, το απολυτίκιον που ψάλλεται προς τον εν λόγω όσιο, αναφέρει χαρακτηριστικά:
...όθεν ημάς προς ηθών τελειότητα,
τοις ιεροίς σου ρυθμίζεις διδάγμασιν...

Και τα ιερά διδάγματα του οσίου, δεν είναι παίξε-γέλασε...