Το παρελθόν των τζιχαντιστών στην Ελλάδα

Φρίκη και μόνο φρίκη προκαλούν τα αποτρόπαια βίντεο που δίνουν στη δημοσιότητα οι ίδιοι οι τζιχαντιστές απ' το Ιράκ και τη Συρία, στα οποία απεικονίζονται με καμάρι να κόβουν τα κεφάλια αντιπάλων τους και στη συνέχεια τα κομμένα κεφάλια να τα κρεμάνε σε πασσάλους και να τα εκθέτουν σε κοινή θέα...

Φρικτά και απάνθρωπα ήθη, που τα βλέπει ο φιλήσυχος μέσος Έλληνας και φρίττει αναλογιζόμενος τι θα συμβεί αν τυχόν δημιουργηθούν ομάδες τζιχαντιστών μεταξύ των μουσουλμάνων μεταναστών που ζουν στην Ελλάδα.

Όμως, όσο λογική κι αν είναι η αγωνία του φιλήσυχου μέσου Έλληνα, εγώ έχω την άποψη πως ο φιλήσυχος μέσος Έλληνας βλέποντας τις αποτρόπαιες εικόνες απ' το Ιράκ και τη Συρία όχι μόνο δεν θα έπρεπε να αισθάνεται αγωνία αλλά το αντίθετο: Θα έπρεπε να αισθάνεται υπερηφάνεια!

Κι αυτό επειδή -ναι, πρέπει να το παραδεχτούμε με καμάρι- οι εν Συρία και Ιράκ τζιχαντιστές απλώς ακολουθούν τ' αχνάρια των ένδοξων Ελλήνων τζιχαντιστών νικητών του ελληνικού εμφυλίου! Για μια ακόμα φορά η Ελλάδα έδειξε το δρόμο στην υπόλοιπη ανθρωπότητα, αποδεικνύοντας ότι είναι λάθος η άποψη που λέει πως "εξ ανατολών το φως".
Όχι και πάλι όχι!
Το φως πάντοτε πηγάζει από την Ελλάδα -εν προκειμένω από την Ελλάδα των νικητών του ελληνικού εμφυλίου.

Πρωτοπόροι Έλληνες τζιχαντιστές των ΜΑΥ στα τέλη της δεκαετίας του 1940

ποζάρουν μπροστά στα κομμένα κεφάλια ανταρτών.

Βεβαίως οι εν Ελλάδι τζιχαντιστές ήταν οπαδοί του χριστιανισμού, της θρησκείας της αγάπης δηλαδή, σε αντίθεση με τους μουσουλμάνους τζιχαντιστές που είναι οπαδοί μιας άλλης μονοθεϊστικής θρησκείας, του ισλάμ, που ως γνωστόν αυτοπροσδιορίζεται ως  η θρησκεία της ειρήνης -κοντράροντας ανοιχτά τον χριστιανισμό που αυτοπροσδιορίζεται ως η θρησκεία της αγάπης. 

Μια ιστορική φωτογραφία αγάπης και ελληνοχριστιανικού πολιτισμού.

Το κομμένο κεφάλι του Βελουχιώτη και το κομμένο κεφάλι του Τζαβέλα

κρεμασμένα σε φανοστάτη στην πόλη των Τρικάλων 70 χρόνια πριν.

Φάτε τη σκόνη μας μουσουλμάνοι!

Εγώ προσωπικά δεν είμαι ούτε χριστιανός ούτε μουσουλμάνος ούτε μονοθεϊστής γενικότερα (αν και δε νομίζω πως τίθεται ζήτημα μονοθεϊσμού-πολυθεϊσμού σε αυτά τα πράγματα), ωστόσο είμαι Έλλην! Και ως Έλλην αισθάνομαι μια σχετικά μεγάλη περηφάνεια βλέποντας τα έθνη να ακολουθούν τον φωτεινό δρόμο που χάραξαν οι Έλληνες νικητές του εμφυλίου, ιδίως τώρα, αυτή την εποχή, που οι απόγονοι των δοσίλογων, των ταγματαλητών και των γερμανοτσολιάδων έχουν επανέλθει στο προσκήνιο της ελληνικής δημόσιας ζωής.

Σχετικές πηγές για μελέτη:
Αυτή εδώ,
αυτή εδώ,
αυτή εδώ,
και άλλες πολλές βέβαια.