Φίλε αναγνώστη, κομμένη η πλάκα.
Τα πράγματα είναι σοβαρά.
Η είδηση είναι τσεκαρισμένη δύο και τρεις φορές (ενδεικτικά δες εδώ αλλά και εδώ αλλά και εδώ) και εφ' όσον επαναλαμβάνεται σε τόσα μπλογκς δε μπορεί παρά να είναι έγκυρη.
Η είδηση λέει τα εξής:
Τόσο η NASA και η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαχείρισης Καταστάσεων Έκτακτης Ανάγκης έχουν προετοιμαστεί για μια παγκόσμια καταστροφή ... Η NASA έχει ξεκινήσει το «υποθετικό σενάριο πρόσκρουση του αστεροειδούς», ενώ της FEMA αρχίζει την αποθηκεύει προμήθειες έκτακτης ανάγκης. Είναι ένας αστεροειδής Αρμαγεδδών ; Εμπιστευτικές πληροφορίες σχετικά με έναν κομήτη που αναμένεται να χτυπήσει τη γη μεταξύ Σεπ 15 έως 28, το 2015. Σχεδόν ένα χρόνο πριν, ο Υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας τρεις φορές ανακοίνωσε δημοσίως σε συνέντευξη Τύπου του Λευκού Οίκου την αντίστροφη μέτρηση για "το κλίμα χάους", που θα αρχίσει στις 24 Σεπτεμβρίου, 2015. Ξέρουν τι έρχεται και to έχω ήδη πει - το χάος θα ξεσπάσει σε αυτόν τον πλανήτη το Σεπτέμβριο του 2015. Είστε έτοιμοι; Δείτε το βίντεο παρακάτω: Με κάθε επιφύλαξη, αναμεταδίδουμε την πληροφορία αυτή απο πήγες μας εξωτερικού! θα ενημερώσουμε για οτι νεότερο.
Ναι καλέ μου αναγνώστη, αυτά λέει η είδηση και μάλιστα όπως μπορείς να δεις και μόνος σου, η μία από τις τρεις πηγές μου κλείνει την παράθεση της είδησης με την προτροπή
Παρακαλούμε μοιραστείτε αυτήν την ανάρτηση με τους φίλους σας !
Ε, ναι λοιπόν, καλέ μου αναγνώστη, υπακούοντας στα κελεύσματα των πηγών μου, αποφάσισα να μοιραστώ αυτή την ανάρτηση με εσένα τον φίλο μου.
Διότι σε λίγες μέρες πλησιάζει το επίμαχο χρονικό διάστημα 15-28 Σεπτεμβρίου 2015.
Πρέπει να είμεθα σε ετοιμότητα!
Και όχι μόνο αυτό:
Μόλις έρθει η αποφράς 24η Σεπτεμβρίου 2015, θα πρέπει να μπούμε στα μπλογκς που δημοσιεύουν την είδηση και να εκφράσουμε γραπτώς την ευγνωμοσύνη μας που μας προειδοποίησαν για το κακό που θα μας βρει!
Ο Ανέστης Κωνσταντινίδης, Κύπριος στην καταγωγή, γεννήθηκε το 1846. Γιος φιλολόγου, σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά δεν ασχολήθηκε με την εκπαίδευση. Αρχικά ίδρυσε ένα μικρό βιβλιοπωλείο και εκδοτικό οίκο. Το 1884 αγόρασε τα μεγάλα τυπογραφεία του Ανδρέα Κορομηλά. Μπορούμε να πούμε ότι μέσα σε δύο δεκαετίες αναμόρφωσε τις εκδόσεις στην Ελλάδα. Τα μεγαλύτερα ονόματα της τότε ελληνικής διανόησης ήταν μόνιμοι συνεργάτες του, όπως ο Κ. Παπαρρηγόπουλος με την πεντάτομη ιστορία του, ο Γ. Ν. Χατζιδάκις, ο Α. Ραγκαβής, ο Γιάνναρης, ο Ζηκίδης και πολλοί άλλοι. Κύριο έργο του υπήρξε η έκδοση στην ελληνική του Λεξικού Liddell-Scott, "Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης", με εισαγωγική μελέτη του Γ. Ν. Χατζιδάκι, καθηγητή γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πέθανε το 1901.
Αυτά διαβάζω σχετικά με τον Ανέστη Κωνσταντινίδη εδώ.
Από το κύριο έργο του, δηλαδή από την ελληνική έκδοση του Λεξικού Liddell-Scott, επιλέγω το λήμμα "πατριώτης", και πιο συγκεκριμένα τον τρόπο με τον οποίο έχει μεταφράσει εις την ελληνική γλώσσα την αγγλική διατύπωση που βρίσκεται στο εν λόγω λεξικό και που λέει πως "πατριώτης" εις τα ελληνικά σήμαινε
one of the same country, a fellow-countryman, applied to barbarians who had only a common πατρίς, πολῖται being used of Greeks who had a common πόλις (or free state)
Εις την ελληνική έκδοση του λεξικού Liddell-Scott, ο Κωνσταντινίδης το αποδίδει ως εξής:
ο έχων την αυτή πατρίδα, συμπατριώτης. Κυρίως το "πατριώτης" ελέγετο επί των βαρβάρων, οίτινες είχον μόνον κοινήν πατρίδα, ενώ οι Έλληνες εκαλούντο καθ' εαυτούς "πολίται" ως έχοντες κοινήν πόλιν [ήτοι ελευθέραν πόλιν].
Ενώ το λήμμα "πατριώτης" κλείνει με την δεύτερη εκδοχή της λέξης "πατριώτης", εκδοχή που άρχισε να χρησιμοποιείται όταν πλέον δεν υπήρχαν ελεύθερες πόλεις:
Παρά μεταγενεστέροις, το "πατριώτης" ήν εν χρήσει ως "πολίτης" (Ιάμβλ. εν βίω Πυθαγ. 21).
Βλέπεις, ο Ιάμβλιχος έζησε από το 245 έως το 325, περίπου, όταν πλέον οι ελληνικές ελεύθερες πόλεις αποτελούσαν παρελθόν στον ίδιο βαθμό που σήμερα αποτελούν παρελθόν -και ως αποτέλεσμα αυτού, σήμερα έχουμε πήξει στους πατριώτες ενώ σπανίζουν οι πολίτες.
Τραγούδι.
Ο αείμνηστος Σάκης Μπουλάς σε ένα μνημειώδες εμβατήριο που ξεκινά με τη δυναμική προτροπή
Σε παλαιότερη δημοσίευση είχαμε ασχοληθεί με τις έως εκείνη τη στιγμή ζυμώσεις που ελάμβαναν χώραν στους κόλπους του λαϊκού κινήματος στην Ευρυτανία εν όψει των τότε επερχομένων ευρωεκλογών.
Η πραγματικότητα απέδειξε πως το Μ-Λ ΚΚΕ κατεβαίνοντας αυτόνομα στις ευρωεκλογές κατάφερε να συσπειρώσει μόλις 8 από τους 18 Ευρυτάνες ψηφοφόρους του μ-λ ρεύματος.
Θα υπέθετε λοιπόν κάποιος ότι οι υπόλοιποι 10 Ευρυτάνες μαοϊκοί ψηφοφόροι υπάκουσαν στα κελεύσματα του ΚΚΕ (μ-λ) για αποχή και απείχαν της ψηφοφορίας.
Όμως ο προσεκτικός μελετητής των εκλογικών αποτελεσμάτων, θα ήταν αναγκασμένος να επισημάνει ότι στην αναμέτρηση των ευρωεκλογών στο νομό Ευρυτανίας, για πρώτη φορά έλαβε ψήφους (για την ακρίβεια έλαβε την μία και παρθενική της ψήφο) η ΟΑΚΚΕ, η οποία έστω και υπό ένα ιδιόμορφο δικό της πρίσμα θα μπορούσαμε να πούμε πως ανήκει στον ευρύτερο μ-λ χώρο.
Συνεπώς η ενδεχόμενη απήχηση της γραμμής του ΚΚΕ (μ-λ) για αποχή, ενδέχεται να συγκίνησε μόνο το 50% της μ-λ επιρροής στην Ευρυτανία, δηλαδή μόνο 9 από τους 18 μαρξιστές-λενινιστές Ευρυτάνες ψηφοφόρους.
Ας επισημανθεί όμως ότι κατά τις ευρωεκλογές του 2014 στην Ευρυτανία, έλαβαν ψήφους τόσο το ΕΕΚ όσο και η ΟΚΔΕ (7 ψήφους το ΕΕΚ και 4 ψήφους η ΟΚΔΕ).
Βεβαίως τόσο το ΕΕΚ όσο και η ΟΚΔΕ είναι τροτσκιστικά κόμματα και ως τροτσκιστικά κόμματα έχουν αγεφύρωτες ιδεολογικοπολιτικές διαφορές με το μαοϊκό ρεύμα. Ωστόσο υπό μια ευρύτερη θεώρηση, τροτσκιστές και μ-λ ανήκουν σε ένα ευρύτερο επαναστατικό ρεύμα... και αυτό θα μπορούσε να σημαίνει πως στις ευρωεκλογές ενδεχομένως παρατηρήθηκε μια ποσοτικά αξιοσημείωτη στροφή των μ-λ ψηφοφόρων. Δηλαδή, ίσως οι 9 από τις 11 ψήφους των δύο τροτσκιστικών κομμάτων ίσως να προήλθαν από την χαλαρή ψήφο μαοϊκών ψηφοφόρων οι οποίοι επέλεξαν να μην ακολουθήσουν τη γραμμή αποχής από τις ευρωεκλογές επιλέγοντας μια δοκιμαστική ψήφο στον τροτσκισμό.
Όμως κάτι τέτοιο θα σήμαινε πως στην Ευρυτανία το άθροισμα τροτσκιστών και μαοϊκών ψηφοφόρων αυξήθηκε στη χειρότερη περίπτωση κατά 11,1% φτάνοντας ένα άθροισμα 20 ψήφων, αφήνοντας πίσω τα αξιοθρήνητα επίπεδα των 18 ψήφων! Αν μάλιστα υποθέσουμε πως υπήρχαν και 9-10 μ-λ ψηφοφόροι που επέλεξαν συνειδητή αποχή, τότε το άθροισμα ενδέχεται να έφτασε τις 30 ψήφους -αριθμός αν μη τι άλλο συγκλονιστικός.
Βέβαια ένα τέτοιο τολμηρό σενάριο θα έπρεπε να επιβεβαιωθεί και στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις: τόσο σε εκείνη του Ιανουαρίου όσο και σε εκείνη της 20 Σεπτεμβρίου.
Ας δούμε τι έγινε τον Ιανουάριο:
Η συνεργασία Μ-Λ ΚΚΕ - ΚΚΕ (μ-λ) έλαβε στην Ευρυτανία 16 ψήφους.
Η ΟΑΚΚΕ δεν μετείχε στις εκλογές του Ιανουαρίου.
Η ΟΚΔΕ έλαβε την παρθενική της ψήφο σε βουλευτικές εκλογές στην Ευρυτανία, συγκεντρώνοντας μία (1) ψήφο. Για την ιστορία, να πούμε ότι ο υποψήφιος της ΟΚΔΕ στην Ευρυτανία λεγόταν Τσουκαλάς Γεώργιος, και πιθανότατα πρόκειται για την ψήφο με την οποία ο ίδιος τίμησε τον εαυτό του.
Χάρη σ' αυτή την ψήφο, στις εκλογές του Ιανουαρίου η ΟΚΔΕ καταγράφηκε ως το ισχυρότερο τροτσκιστικό κόμμα της Ευρυτανίας, εφόσον, άγνωστο γιατί, στις εκλογές του Ιανουαρίου το ΕΕΚ έλαβε 0 (ολογράφως: μηδέν) ψήφους στο νομό Ευρυτανίας, επιφέροντας πλήρη αντιστροφή της εικόνας, εφ' όσον το 7-4 υπέρ του ΕΕΚ αντιστράφηκε σε 1-0 υπέρ της ΟΚΔΕ, γεγονός που αναμφίβολα επέφερε σημαντικές αλλαγές στον τροτσκιστικό χάρτη της Ευρυτανίας.
Παρατηρούμε πως τον Ιανουάριο στην Ευρυτανία τα 5 υπό εξέταση κόμματα έλαβαν αθροιστικά 17 ψήφους. Δηλαδή, στην καλύτερη των περιπτώσεων παρουσίασαν μια πτώση της εκλογικής τους απηχήσεως κατά 15%, εάν θεωρήσουμε πως στις ευρωεκλογές του Μαΐου 2014 η εκλογική τους απήχηση ήταν 20 άτομα. Αν όμως λάβουμε υπ' όψιν μας το άλλο σενάριο σύμφωνα με το οποίο η εκλογική τους απήχηση στις ευρωεκλογές ήταν 30 άτομα, τότε θα πρέπει να δεχτούμε πως στις εκλογές του Ιανουαρίου παρουσίασαν μια σημαντικότατη πτώση γύρω στο 42%!!!
Για να γίνει κατανοητή αυτή η εκλογική καθίζηση της δύναμης των 5 κομμάτων, φρονώ πως θα πρέπει να εξετάσουμε την εκλογική πορεία ενός άλλου σημαντικού κομματιού του λαϊκού κινήματος. Μιλάω για το μετωπικό σχήμα ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις εκλογές του Μαΐου του 2012 είχε λάβει στην Ευρυτανία ποσοστό 0,81% και 131 ψήφους.
Όμως στις εκλογές που έγιναν τον Ιούνιο του ίδιου έτους, είδε το ποσοστό της να υποχωρεί στο 0,28%, ποσοστό που αντιστοιχούσε σε μόλις 43 ψήφους.
Εν συνεχεία, στις ευρωεκλογές του 2014 η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Ευρυτανία ανέκτησε ένα μέρος απ' την εκτίμηση των Ευρυτάνων ψηφοφόρων φτάνοντας στο διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό του 0,56% που αντιστοιχούσε σε 64 ψήφους.
Στις δε εκλογές του Ιανουαρίου κατάφερε να αυξήσει κατά 1,6% τη δύναμή της σε αριθμό ψήφων, συγκεντρώνοντας τον εντυπωσιακό αριθμό των 65 ψήφων έναντι των 64 ψήφων που είχε λάβει στις ευρωεκλογές του 2014. Με αυτές τις 65 ψήφους το ποσοστό της στην Ευρυτανία σκαρφάλωσε προς τα κάτω -λόγω της μικρότερης αποχής- φτάνοντας στο 0,47%.
Κάθε σοβαρός αναλυτής οφείλει να θέσει το ερώτημα: Ποιά ήταν η μετακίνηση ψηφοφόρων (ή μάλλον ποιά ήταν η μετακίνηση ψηφοφόρου) που αύξησε τις ευρυτανικές ψήφους προς την ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατά 1,6% σε σχέση με τις ευρωεκλογές του 2014?
Η απάντηση είναι προφανής:
Το 100% των ψηφοφόρων που είχαν επιλέξει να ψηφίσουν ΟΑΚΚΕ στις ευρωεκλογές του 2014 (κατά τις οποίες, όπως είδαμε παραπάνω, η ΟΑΚΚΕ στην Ευρυτανία είχε πάρει μία ψήφο), τώρα που η ΟΑΚΚΕ δεν συμμετείχε στις ευρωεκλογές επέλεξε να ψηφίσει ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Και φτάνουμε στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου του 2015.
Τα υπό εξέταση κόμματα του λαϊκού κινήματος, έλαβαν:
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατέβηκε πανελλαδικά μαζί με το ΕΕΚ και το σχήμα στην Ευρυτανία έλαβε 112 ψήφους, ποσοστό 0,82%.
Η εκλογική συνεργασία Μ-Λ ΚΚΕ - ΚΚΕ (μ-λ) έλαβε 15 ευρυτανικές ψήφους, ποσοστό 0,11%.
Η ΟΚΔΕ έλαβε στην Ευρυτανία τον δυσθεώρητο αριθμό των 7 ψήφων, φτάνοντας στο διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό του 0,05%.
Τέλος η ΟΑΚΚΕ έφτασε σε νέα ιστορικά υψηλά, λαμβάνοντας στην Ευρυτανία 5 ολόκληρες ψήφους, που αντιστοιχούν σε ποσοστό 0,04%.
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στην κυριολεκτικά ανήκουστη επιτυχία της ΟΚΔΕ, η οποία μέσα σε μόλις επτά μήνες κατάφερε να επταπλασιάσει τις ψήφους της. Μία ψήφο είχε τον Ιανουάριο, επτά ολόκληρες ψήφους έλαβε τον Σεπτέμβριο.
Ακόμα κι αν κάποιος αντιτείνει ότι η ΟΚΔΕ στις ευρωεκλογές είχε λάβει 4 ψήφους στην Ευρυτανία, και πάλι έχουμε θεαματική άνοδο των ψήφων της κατά 75%!
Είναι προφανές ότι μια τέτοια θεαματική ανοδική πορεία δεν μπορεί παρά να οφείλεται στην προσωπικότητα του πιο πάνω αναφερθέντος υποψηφίου του κόμματος, ο οποίος το δίχως άλλο αναδεικνύεται σε αγκιτάτορα ολκής.
Όμως το λαϊκό κίνημα στην Ευρυτανία οφείλει να αναλύσει τα αίτια της σαφούς πτωτικής πορείας της εκλογικής απήχησης της συνεργασίας Μ-Λ ΚΚΕ - ΚΚΕ (μ-λ). Το σχήμα, από τις 18 ψήφους που είχε λάβει το Μάϊο του 2012, έπεσε στις 16 ψήφους τον Ιανουάριο του 2015 και στις 15 ψήφους το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους.
Ούτε λίγο ούτε πολύ μιλάμε για ένα εκλογικό σχήμα που φυλλορροεί: Μέσα σε 3 χρόνια έχασε το 16,6% της εκλογικής του επιρροής -πράγμα ανησυχητικό.
Βεβαίως κάποιος θα αντιτείνει ότι ένα μεγάλο μέρος αυτού του ποσοστού ψήφων έστρεψε την προτίμησή του προς την ΟΑΚΚΕ, η οποία κυριολεκτικά τίναξε την εκλογική μπάνκα στον αέρα και απετέλεσε την ευχάριστη έκπληξη των εκλογών του Σεπτεμβρίου, αφού σε σύγκριση με τις ευρωεκλογές του 2014 είδε τις ψήφους της να αυξάνονται κατά 500%, αύξηση που ίσως εν μέρει να οφείλεται σε μετακίνηση ενδεχομένως και του 100% των τριών απογοητευμένων ψηφοφόρων του Μ-Λ ΚΚΕ - ΚΚΕ (μ-λ).
Όπως και να'χει, με βάση τα αποτελέσματα των εκλογών του Σεπτεμβρίου 2015, η κατάσταση συνολικά για το λαϊκό κίνημα στην Ευρυτανία φαίνεται πιο ευοίωνη από ποτέ και οι ζυμώσεις αναμένεται να οδηγήσουν σε νέα εκλογικά ιστορικά υψηλά τα κόμματα που εξετάσαμε. Έγκυροι αναλυτές θεωρούν σχεδόν βέβαιο ότι εάν και εφόσον συνεχιστεί ένας τέτοιος ρυθμός αύξησης της εκλογικής δύναμης των δυνάμεων του λαϊκού κινήματος, κάποια στιγμή στο άμεσο ή έστω στο πολύ-πολύ μακρινό μέλλον, η Ευρυτανία θα γίνει κόκκινη.
Κάθε ανοιχτόμυαλος άνθρωπος οφείλει να επανακαθορίζει τη στάση του και τις επιλογές του με βάση τα νέα δεδομένα.
Για παράδειγμα, τι πάει να πει "είμαι αριστερός"?
Τίποτα δεν πάει να πει -ιδίως μετά την έλευση των αυνανιστών του ΣΥΡΙΖΑ.
Άλλωστε σάματις κι αυτοί δε λένε πως ανάμεσα στις ιδέες τους και στο καλό της πατρίδας επέλεξαν το καλό της πατρίδας?
Ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι.
Έτσι κι εγώ.
Ανάμεσα στις ιδέες μου και στο καλό της πατρίδας διαλέγω το καλό της πατρίδας.
Κι ποιό είναι το καλό της πατρίδας αν όχι το να κυβερνηθεί από τον ιδεώδη πρωθυπουργό?
Και ποιός είναι ο ιδεώδης πρωθυπουργός αν όχι εκείνος που θα εφαρμόσει καλύτερα το μνημόνιο?
Όσο κι αν σου φαίνεται απίστευτο, λοιπόν, καλέ μου αναγνώστη, σου προτείνω Μεϊμαράκη. Είναι ο ιδεώδης πρωθυπουργός. Είναι ο άνθρωπος που απέδειξε εμπράκτως ότι έχει εμπεδώσει ποιά είναι η σωστή και ενδεδειγμένη στάση για έναν μνημονιακό πρωθυπουργό!
Διότι κανείς διορατικός άνθρωπος δε μπορεί να πιστεύει πως ο Βαγγέλας σκόνταψε άθελά του, που λένε οι άσχετοι. Είναι εμφανές (και ο JoDi graphics το έκανε ακόμα πιο εμφανές) ότι ο πρόεδρος σκόνταψε συνειδητά προκειμένου να μας επιδείξει τα πλούσια προσόντα του στο μνημονικό πρωθυπουργιλίκι!
Στηρίζουμε-ψηφίζουμε Μεϊμαράκη, λοιπόν.
Αφ' ενός είναι ο καταλληλότερος μνημονιακός πρωθυπουργός και αφ' ετέρου είναι ο μόνος που μπορεί να εμποδίσει τον ΣΥΡΙΖΑ απ' το να διασύρει περισσότερο απ' όσο έχει διασύρει μέχρι σήμερα την έννοια της αριστεράς.
Τρία χρόνια κράτησε η έρευνα του δικηγόρου Χαρίδημου Α. Παπαδάκη από το χωριό Σελλιά κοντά στον Πλακιά Ρεθύμνου για τους Χαλικούτες ή Χαλικούτηδες, που ήταν Αφρικανοί σκλάβοι και οικονομικοί μετανάστες στην Κρήτη.
Ο Κος Παπαδάκης ταξίδεψε σ’ όλη την Κρήτη, πέρασε στην Τουρκία και τη Λιβύη, για να βρει στοιχεία για τους Αφρικανούς και γενικότερα για τους σκλάβους της Κρήτης.
Το εξώφυλλο του βιβλίου του «Οι Αφρικανοί στην Κρήτη, Χαλικούτες», που κυκλοφόρησε από τις Γραφικές Τέχνες Καραγιαννάκη στο Ρέθυμνο, κοσμείται από έναν Αφρικανό Κρητικό, τον Κεμάλ Τούτσμαν, που γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1922 και πέθανε στο Αϊβαλί το 2007.
Η πρώτη άφιξη Αφρικανών στην Κρήτη γίνεται το 1669 με την πτώση του Ηρακλείου απ’ τους Ενετούς. Τα σκλαβοπάζαρα γνωρίζουν άνθηση. Μαύροι σκλάβοι «εισάγονται» από την κεντρική Αφρική μέσω Καΐρου και λευκοί σκλάβοι από το Βορρά. Η μεγαλόνησος γίνεται σημείο πώλησης σκλάβων -στα Χανιά, επί της οδού Νοέλ, στο Ρέθυμνο και το Ηράκλειο, στο μεϊντάνι, δηλαδή την κεντρική αγορά.
Ενδιάμεσα θα υπάρξουν κι άλλες μεταφορές σκλάβων, όμως η δεύτερη μαζική μεταφορά θα γίνει κατά την περίοδο 1830-40 με την αιγυπτιοκρατία. Απελεύθεροι μαύροι που υπηρετούν στον στρατό του Μεχμέτ Αλή δημιουργούν χωριό έξω από τα τείχη των Χανίων, το Κουμ Καπί. Ομως ανά τακτά χρονικά διαστήματα Αφρικανοί οικονομικοί μετανάστες έρχονται για ένα καλύτερο μέλλον. Τα σκλαβοπάζαρα παραμένουν στην Κρήτη ως την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα.
Η λέξη «Χαλικούτης», σημειώνει ο Χ. Α. Παπαδάκης, είναι άγνωστη για πολλούς. Και σήμερα ακούγεται ελάχιστα, αλλα υποτιμητικά, σε ορισμένες περιοχές της Κρήτης, χωρίς οι περισσότεροι να γνωρίζουν τη σημασία της. Το «χαλικούτης» προέρχεται από το αφρικανικό Χαλ Ιλ Κούτι, δηλαδή «Αφησε κάτω το κιβώτιο», φράση συνηθισμένη ανάμεσα στους αφρικανούς αχθοφόρους.
Οι Αφρικανοί “Χαλικούτες” ήταν φτωχοί μεροκαματιάρηδες, εργάτες κυρίως στο λιμάνι, αχθοφόροι, ιχθυοπώλες, βοηθοί στα σφαγεία και αλλού. Μιλούσαν αραβικά και ήταν Μουσουλμάνοι. Κυκλοφορούσαν ατημέλητοι, ντυμένοι φτωχικά, συχνά ξυπόλητοι και ζούσαν σε ταπεινά δωμάτια και παράγκες, γι’ αυτό κι η λέξη “χαλικούτης” κατάντησε συνώνυμη του απεριποίητου, “του λέτσου”, σε συνδυασμό με την ακαταλαβίστικη γλώσσα που μιλούσαν αδιάκοπα.
Αξίζει να αναφέρουμε πώς γιόρταζαν την Πρωτομαγιά οι Χαλικούτες στα Χανιά. Την 1η του Μάη ξεκινούσαν από τη συνοικία Άνω – Κουμ – Καπί και πήγαιναν στην παραλία της Νέας Χώρας. Εκεί έτρωγαν, χόρευαν και τραγουδούσαν. Στο ηλιόγερμα έπαιρναν το δρόμο της επιστροφής χορεύοντας. Προπορευόταν ο Αλή Κογκός, ένας πανύψηλος κοκαλιάρης Αράπης χτυπώντας ρυθμικά την τραμπούσκα του. Οι Χανιώτες, Τούρκοι και Έλληνες περίμεναν την πομπή. Όταν η πομπή έφτανε στη συνοικία του Άνω – Κουμ – Καπί, διαλυόταν ήσυχα. Την Εποχή της Κρητικής Πολιτείας η πορεία σταματούσε μπροστά στο παλάτι του πρίγκιπα. Για να τιμήσουν τον πρίγκιπα τραγουδούσαν ρυθμικά ένα τραγούδι, το οποίο ήταν δικό τους δημιούργημα.
Ομως, παρ’ όλο που έζησαν στο νησί για τρεις αιώνες, οι χαλικούτες αγνοήθηκαν από τους συγγραφείς, εκτός από περιστασιακές αναφορές, και εξαφανίστηκαν, χωρίς να γνωρίζουμε πού βρίσκονται σήμερα και αν θυμούνται κάτι από τους προγόνους τους που έζησαν στην Κρήτη».
Ο αναγνώστης μπορεί να πάρει ουσιαστικές πληροφορίες σχετικά με την εγκατάσταση των Αφρικανών στην Κρήτη, τα επαγγέλματα, την ενδυμασία, τη θρησκεία τους. Υπάρχει επίσης αναφορά στους περιηγητές της εποχής, σε λογοτέχνες.
Ο Αλή Γκογκό, η Αμπλά, ο Σαλής Χελιδωνάκης ήταν μερικοί από όσους επέλεξαν να παραμείνουν στην Κρήτη μέχρι τον θάνατό τους. Ο συγγραφέας, όμως, παρουσιάζει και μερικούς απ’ τους σημερινούς απογόνους των Αφρικανών της Κρήτης που συνάντησε στα ταξίδια του στην Τουρκία και τη Λιβύη.
Απόσπασμα από το ανέκδοτο βιβλίο μου "Η Αυτοβιογραφία Ενός Προλετάριου" και πιο συγκεκριμένα απ' το κεφάλαιο "Τι κάνει ο άνθρωπος για να ζήσει".
Τάκης Μουσαφίρης, Στράτος Διονυσίου,
"Και του λιμανιού και του σαλονιού"
Τις προάλλες έτσι όπως έσπαγα με το κομπρεσέρ ένα πεζοδρόμιο, αναλογίστηκα με δέος την τεχνολογική υπεροχή μου έναντι κάποιων συντρόφων που επίσης αρέσκονται να σπάνε πεζοδρόμια από καιρού εις καιρόν.
Η σύγκρισή μου με τους συντρόφους ήρθε μέσω ενός συνειρμού που μου δημιούργησαν κάποιοι ηλικιωμένοι οι οποίοι περνώντας με επιδοκίμασαν λέγοντας κάτι σε στυλ "μπράβο, επιτέλους, καιρός ήταν, τόσος κόσμος έχει γλιστρήσει εδώ" -φράση ευθέως συγκρίσιμη με τη συχνά ακουγόμενη φράση αντίστοιχων ηλικιωμένων προς συντρόφους: "μπράβο παιδιά, αγωνιστείτε και για μας που μας έχουν πάρει τα χρόνια!".
Όπως και να 'χει, το να σπας πεζοδρόμια, ανεξαρτήτως του λόγου για τον οποίο τα σπας, είναι κουραστικό ρε φίλε... Χώρια που, σε τελική ανάλυση, η κούραση επιτείνεται από το αποκαρδιωτικό θέαμα των μπάζων που, σιγά-σιγά, αρχίζουν να σχηματίζουν ευμεγέθη πλην άχαρα βουναλάκια -"βομβαρδισμένο τοπίο θύμιζε η πλατεία Συντάγματος" που λένε και τα κανάλια την επομένη μιας νύχτας συγκρούσεων.
Τέλος πάντων, ναι μεν έχουν δίκιο οι φιλόσοφοι που μας καλούν "να μετατρέψουμε την καταστροφή της χαράς σε χαρά της καταστροφής" -με κομπρεσέρ ή χωρίς- όμως κάθε ευαίσθητη ψυχή θα αναγνωρίσει πως η ομορφιά της ζωής βρίσκεται στη δημιουργία.
Κι αν το μάτι αγριεύει με το αποκρουστικό θέαμα των βουνών από μπάζα, περίμενα ότι το μάτι θα γαληνέψει με το χαρμόσυνο θέαμα της νέας πλακόστρωσης του πεζοδρομίου.
Έβαλα λοιπόν όλη μου την έμπνευση και τη μαεστρία να πλακοστρώσω άψογα το πεζοδρόμιο, εν πολλοίς εμπνευσμένος από τον γλυκό μελωδικό ήχο της μπετονιέρας ("Τη μπετονιέρα μη την κατηγοράς! Αυτή σου δίνει για να φας!", που λέει και ο δάσκαλος).
Η μέρα είχε προχωρήσει, θα είχα πλακοστρώσει ίσως και 12 τετραγωνικά, ένιωθα πως ζωγράφιζα πλημμυρισμένος από θεολογικές ανησυχίες του στυλ ποιος να είναι ο θεός των πλακάδων... ώσπου εμφανίστηκαν πάλι κάποιοι ηλικιωμένοι.
Μιλάμε για το είδος των ηλικιωμένων που ζαλίζουν τους συντρόφους "και τι θα τρώμε, και ποιος θα μας δίνει συντάξεις, και ποιος θα μας γράφει τα φάρμακα αν δεν υπάρχει κράτος, και ποιος θα μαζεύει τα σκουπίδια μέχρι να λειτουργήσουν αποτελεσματικά τα εργατικά συμβούλια?".
Στην περίπτωσή μου τα λόγια τους έπαιρναν τη μορφή "και πότε θα έρθετε έξω απ' το σπίτι μου που το πεζοδρόμιο είναι χάλια? όλο έργα βιτρίνας είσαστε! αλλά έτσι είναι ο Έλληνας" και τέτοια και κόντευα να ξενερώσω.
Πάλι καλά που μπροστά στα μάτια μου εξαπλωνόταν φαρδύ-πλατύ το αποτέλεσμα των κόπων μου, αψευδής μάρτυρας του ταλέντου μου.
Γάμησέ τα σου λέω, ζούμε σε δύσκολες εποχές. Κούραση.
Αλλά διατηρώ το δικαίωμά μου στη ρεφορμιστική ουτοπία -ή και στην αυταπάτη- ότι βάζω το λιθαράκι μου (τις πλάκες μου εν προκειμένω) για να γίνει πιο όμορφη αυτή η πόλη.
Η πρώτη ολική έκλειψη υπερπανσελήνου από το 1982 θα πραγματοποιηθεί στις 27 Σεπτεμβρίου, ενώ η επόμενη αναμένεται να συμβεί το 2033.
Η «υπερπανσέληνος» συμβαίνει διότι η τροχιά της Σελήνης γύρω από τη Γη δεν είναι κυκλική αλλά ελλειπτική. Ενώ η μέση απόσταση Γης – Σελήνης είναι περίπου 384.600 χιλιόμετρα, η πιο μακρινή απόσταση είναι 405.600 χιλιόμετρα (απόγειο) και η πιο κοντινή 363.700 χιλιόμετρα (περίγειο). Υπερπανσέληνο έχουμε όταν η Σελήνη βρίσκεται στο περίγειό της και τότε φαίνεται 14% μεγαλύτερη και 30% λαμπρότερη σε σχέση με την εμφάνισή της όταν βρίσκεται στο απόγειό της.
Το γεγονός της 27ης Σεπτεμβρίου είναι σπάνιο διότι ταυτόχρονα θα έχουμε και έκλειψη Σελήνης – η Γη θα παρεμβληθεί μεταξύ Σελήνης και Ήλιου.
Εκλείψεις υπερπανσελήνου έχουν συμβεί 5 φορές από το 1900! Το 1910, 1928, 1964 και 1982.
Δείτε το παρακάτω βίντεο της NASA σχετικά με το σπάνιο αυτό γεγονός:
Είδηση και κείμενο από εδώ.
Με τη δική μου επισήμανση ότι ήδη προγραμματίζω κι οραματίζομαι σενάρια για μια αξέχαστη παρακολούθηση του όλου αξέχαστου πράγματος.
Υπάρχει άραγε καμιά σχέση ανάμεσα στα χρυσά μήλα των Εσπερίδων αφ' ενός και στα εσπεριδοειδή αφ' ετέρου?
Για να πω την αλήθεια, σε σχέση με το τι στην ευχή ήταν/συμβόλιζαν τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων, έκλινα προς την άποψη που φαίνεται πως έκλινε και ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, ο οποίος γράφοντας σχετικά με τον Ηρακλή και τα χρυσά μήλα φαίνεται να πιθανολογεί πως τα μήλα δεν ήταν μήλα αλλά πρόβατα:
Ωστόσο τις προάλλες διάβαζα ένα ενδιαφέρον σημείωμα της Michele Foyer σχετικά με την καταγωγή της λέξης orange/πορτοκάλι.
There is some mystery to orange. Orange is the only color in the seven-color spectrum besides violet that originates as a noun, naming a particular thing. It refers to the berry fruit of the orange tree, something very concrete and specific and not as abstract as the other colors. Was the experience of the orange fruit so strong that it came to stand for the orange experience? The Old English Dictionary (OED) states that in Medieval Latin “the forms ‘arangia’, ‘arantia’ (Du Cange) whence ‘aurantia’ have “popular association with ‘aurum’ gold from the colour.” Perhaps, the OED postulates, there is an etymological relationship between the Old French “orenge” for “arauge” after “or” gold. The OED traces the “loss of the initial ‘n' in French, English and Italian” as “ascribed to its absorption into the indefinite article” resulting in “narange” absorbing “une" and “narancia” absorbing ”una.” Also from the OED we understand that the “native country of orange appears to have been the northern frontier of India, where wild oranges are still found and the name may have originated there.” In Late Sankrit the word for orange is “naranga;” in Hindi it is “narangi" (OED, p. 2001) Is “orange” related to the color of the fruit and/or to gold and the word “ore” (OED, p. 2001)? Are both these not only things, but also perhaps experiences of light? More questions arise as we consider other correspondences that I call “rhymes and ricochets.” In Persian the world for pomegranate is “nar” (OED, p.2001) which echoes the nar of narange. Is this coincidence or relationship? The OED states it is not certain. Was the “nar” / pomegranate the fateful fruit of the tree in the Garden of Eden myth? It is possible because the pomegranate rather than the apple was the indigenous fruit. If the pomegranate was the tree of knowledge, what was the knowledge that this golden ball embodied? Might it have reflected a relationship of light to dark? Is there anything other than coincidence to the resonance of the pomegranate which also figures in the myth of Persephone who spends half her days in a descent into Hades when the earth experiences the dark of winter and the other half above ground when the earth experiences the light of spring – alternations or gradients of light and dark?
κλπ κλπ κλπ, τα οποία μπορεί κάποιος να διαβάσει κάνοντας κλικ εδώ.
Τραγούδι. Ας ακούσουμε το εισαγωγικό τραγούδι σε πιο επική μορφή.
Θεοδωράκης, στην κατ' εμέ καλύτερη εκτέλεση του τραγουδιού του.
Είχα φυτέψει μια πορτοκαλιά κλπ κλπ
Εν κατακλείδι, μιας και αρχίσαμε με την άποψη ενός Σικελιώτη, και μιας και συνεχίσαμε μελετώντας μεταξύ άλλων μεσαιωνικές λατινικές λέξεις για τα χρυσάφια και τα πορτοκάλια, ας κλείσουμε μελετώντας θρύλους της Σαρδηνίας.
...από τη διεθνή κοινότητα!
