Συγκρίσεις

Αν αυτό το μπλογκ το διαβάζεις πολύ καιρό τώρα, πιθανότατα θα είσαι σε θέση να μαντέψεις τη λεζάντα που θα έβαζε ο γράφων κάτω από μια τέτοια φωτογραφία. Κάτι σε στυλ "Βρε το καημένο το ζεύγος, είχε πάει για ήρεμη ηλιοθεραπεία και στα καλά καθούμενα πήρε την τρομάρα της ζωής του".

Ή ας πούμε, στην παρακάτω φωτογραφία η λεζάντα θα εμπνεόταν από το βλέμμα του σέρφερ και θα ήταν κάτι σε στυλ "Μαλάκα μου, πάμε να την κάνουμε γρήγορα, μπλέξαμε άσχημα, μου μυρίζει πόλεμος".

Ή ξερωγώ κάτω από την επόμενη φωτογραφία το πιθανότερο θα ήταν να αρκεστώ να γράψω τη λεζάντα"Ουδέν σχόλιον", λεζάντα που σε πάμπολλες περιπτώσεις αποτελεί ένα σαφέστατο σχόλιο.

Οι φωτογραφίες είναι από τη Νεμέα, όπου το περασμένο Σαββατοκύριακο έγινε κάτι σαν αναβίωση (κι επειδή ήδη από το 1958 ο Καζαντζίδης έχει ερμηνεύσει το "Δε ζωντανεύουν οι νεκροί" θα ήταν ακριβέστερο αν τη λέξη αναβίωση την αντικαθιστούσαμε με τη λέξη "αναπαράσταση") των αρχαίων αγώνων που γίνονταν στη Νεμέα και ονομάζονταν Νέμεα.

[Παράκαμψη: Λέω "αναπαράσταση" και όχι "αναβίωση", διότι στη δική μου πολυθεϊστική εκδοχή, ένας γιός του Δία και της νύμφης Αιδούς ονόματι Αδίδας, αδελφός του Πούμα, του Διαδώρα, της Νίκης και του Λεκοκσπορτίφη συναντήθηκε κάποια μέρα με έναν απόγονο του ήρωα που καθιέρωσε τη γυμνότητα των ανδρών στα στάδια (ενδεχομένως του Ηρακλέως, δηλαδή, αλλά μπορεί και να κάνω λάθος) και αφού τσακώθηκαν για τα μάτια μιας γυναίκας που λεγόταν Χρονομέτρηση και ήταν κόρη του βασιλέα Χρονόμετρου και της νύμφης Ρεκόρας, πάλεψαν στα Μαρμαρένια Αλώνια και νικητής ήταν ο Αδίδας, ο οποίος αμέσως μετά τη νίκη του έκανε μια σπονδή στον Δία και του ζήτησε από τούδε και στο εξής οι αθλητές να μην αγωνίζονται γυμνοί αλλά ενδεδυμένοι κάποια αθλητική ενδυμασία που θα αγόραζαν είτε από τον ίδιο τον Αδίδα είτε από έναν ή μία εκ των αδελφών του. Και ο ευρύοπας Ζεύς δέχτηκε το αίτημα του γιού του και από τότε οι αθλητές αγωνίζονται ελληνοπρεπώς ενδεδυμένοι με αθλητικά ρούχα. Βλέποντας αυτή την απόφαση του Δία, ο ήρωας που είχε επιβάλει τη γυμνότητα των αθλητών δοκίμασε ν'αυτοκτονήσει, όμως ο σπλαχνικός Δίας πήρε το πνεύμα του ήρωα στον Όλυμπο και τον έκανε ημίθεο πάνω στον Όλυμπο αναθέτοντάς του να εμπνέει στους ανθρώπους να φτιάχνουν παραλίες γυμνιστών. Όμως το σώμα του ήρωα το άφησε στη γη να πεθάνει, κατά τα πρότυπα των όσων έχουμε δει σχετικά με τον Ηρακλή στον Άδη της ομηρικής Οδύσσειας.

Διότι οι Έλληνες κάθε άλλο παρά είχαν τη φονταμενταλιστική στενομυαλιά να διανοηθούν πως οι θεοί τους είναι δυνατόν να σταματήσουν την τεκνοποιία ή, που θα ήταν ακόμα χειρότερο αλλά ευτυχώς δεν το έκαναν οι Έλληνες, να φανταστούν πως υπάρχει κάτι το οποίο συμβαίνει στη συνείδηση των ανθρώπων ενώ είναι αντίθετο με τη θέληση των θεών. Οι Έλληνες ήταν αδύνατον, δηλαδή, να διανοηθούν έναν κόσμο που δεν εξελίσσεται.

Βεβαίως τα παραπάνω αποτελούν ένα δικό μου βλάσφημο σύνολο ιδεών, το οποίο (ευτυχώς) έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα επί των ημερών μας νομιζόμενα αρκετών που επιδιώκουν (από διάφορες οπτικές γωνίες ο καθένας) κάποια παραλλαγή από τη λεγόμενη "επανελλήνιση", η οποία σαφέστατα υπογραμμίζει πως οι θεοί των Ελλήνων έπαψαν να τεκνοποιούν πριν από 2.000 χρόνια και, βεβαίως, πως ζούμε σε μια μισητή κοινωνία που την κυβερνούν κάτι κακοί όμως εμείς πρέπει να διαδώσουμε τα πλεονεκτήματα που είχε η ζωή όταν οι οπλίτες πολεμούσαν με δόρυ και περικεφαλαία και τους σεισμούς τους προκαλούσε ένας τιτάνας που είχε κλειστεί κάτω από τη γη, ο Εγκέλαδος κλπ κλπ.

Κλείνει η παράκαμψη].

Καθόμασταν λοιπόν και το χαζολογούσαμε στις Αλές την Κυριακή το μεσημέρι, κι ένας γνωστός που ξέρει ότι ασχολούμαι με τέτοια, μου λέει "Γίνονται και τα Νέμεα αυτό το Σ/Κ", τον κοίταξα απορημένος αλλά κι εκείνος δεν ήξερε κάτι παραπάνω να μου πει, τελοσπάντων τη Δευτέρα αργά τ' απόγευμα γυρνώντας απ' τη δουλειά μου στην πολυεθνική, ανοίγω το φέισμπουκ και πέφτω πάνω σε φωτογραφίες από τα Νέμεα αντίστοιχες κι εφάμιλλες εκείνων που παρέθεσα. Και με σχόλια από χλευαστικά έως υβριστικά. Όχι ότι κι εγώ δεν είχα γελάσει, βέβαια, απλώς υποθέτω ότι το δικό μου γέλιο ήταν καλοπροαίρετο.

Διότι το πράγμα πήγαινε κάπως έτσι στο δικό μου φέισμπουκ: Ο τάδε είχε μια φωτογραφία κι ένα χλευαστικό σχόλιο για τα Νέμεα και τσουπ, δυο σχόλια πιο κάτω είχε ένα συγκινητικό αγαπησιάρικο σχόλιο για το Athens Pride που κατά διαβολική σύμπτωση είχε συμβεί επίσης το ίδιο Σαββατοκύριακο. Η άλλη, των δικαιωμάτων και του αυτοπροσδιορισμού, πάρε τρία ενθουσιώδη για το Athens Pride και τον αυτοπροσδιορισμό και πάρε κι ένα χοληφόρο για τα Νέμεα. Και το πράμα πήγαινε κάπως έτσι απ' όλους.

Που με αποψοήτεψε σα φαινόμενο δηλαδή, σε στυλ "μαλάκα μου τούτοι δω το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό το περιορίζουν στους γκέι (και στους LGBDK ή όπως αλλιώς είναι τα αρχικά του όλου πράγματος) κι άντε, αν είναι στις καλές τους θα απλώσουν το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού και στη μακεδονική μειονότητα ή στην τουρκική μειονότητα. Αλλά ο άλλος, ο επιθυμών χλαμύδες και δωδεκάθεα και σπαθάκια και σάρισες και τέτοια, αυτός μόνο χλευασμό αξίζει. Εκεί δικαιώματα δεν υπάρχουν και ο αυτοπροσδιορισμός πάει για μπάνιο".

Κάτι τέτοια σκεφτόμουν κι ήρθε και με αποτέλειωσε ένα εξαιρετικό δημοσίευμα που βρήκα στο μπλογκ anemosantistasis, ένα μπλογκ που γενικά κινείται στον πέραν του ΣΥΡΙΖΑ προοδευτικό χώρο. Το δημοσίευμα είχε τον απόλυτο τίτλο. Διότι μόνο "απόλυτος τίτλος" μπορεί να θεωρηθεί ένας τίτλος που τιτλοφορείται "Εθνικισμός από τα Lidl από τον Αλβανό πρωθυπουργό. Βάφτισε Αλβανό τον ανύπαρκτο Δία".

Τι καθόμουνα και διάβαζα ο άμοιρος την παραμονή των γενεθλίων μου...