Λέω καμιά φορά να περιορίσω σε θέματα διαχρονικού ενδιαφέροντος τις δημοσιεύσεις μου εδώ μέσα. Βαριές ή αλαφριές φιλοσοφίες κι έτσι.
Όμως είναι μερικές φορές η ίδια η επικαιρότητα με αναγκάζει ν' ασχοληθώ μαζί της, υπό την έννοια ότι μερικές φορές η επικαιρότητα μοιάζει να είναι ένα πράμα σαν έργο τέχνης. Μερικές φορές η επικαιρότητα είναι τόσο ανεπανάληπτη που λες "ρε μπας και το μεγαλείο της μείνει στην αιωνιότητα"?
Ένα τέτοιο πράγμα παίχτηκε σήμερα με μια ανακοίνωση του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη (όπως λέμε Υπουργείο Αγάπης).
«Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη για την περιορισμένη χρήση χημικών κατά τη διάρκεια διαδήλωσης συνταξιούχων σήμερα, 3 Οκτωβρίου 2016, στη συμβολή της λεωφόρου Βασ. Σοφίας με την οδό Ηρώδου Αττικού.
Μετά το σημερινό περιστατικό, δόθηκε εντολή να απαγορευτεί κάθε χρήση δακρυγόνων σε διαδηλώσεις εργαζομένων και συνταξιούχων».
Τη διάβασα την ανακοίνωση, την ξαναδιάβασα... Και είπα να τη δημοσιεύσω εδώ μέσα.
Έχει όλες τις προϋποθέσεις να θεωρηθεί κάτι σαν έργο τέχνης.
Κακής τέχνης, αλλά τέχνης τελοσπάντων.
Τραγούδι.
Τα όνειρα που χτίζονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Mi-la-re,
mi-la-re-si