ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ

"Πάντων χρημάτων μέτρον εστίν άνθρωπος, των μεν όντων ως έστιν, των δε μη όντων ως ουκ έστιν".
Κάτι τέτοια έλεγε ο Πρωταγόρας και έμεινε στην ιστορία.
Βέβαια, όταν ο Πρωταγόρας μίλαγε περί "χρημάτων", ελάχιστα έως καθόλου εννοούσε έννοιες όπως "φράγκα", "μπικικίνια", "κομπόδεμα", "μπεζαχτάς" κλπ.
Όχι ότι απέρριπτε τα "χρήματα" ως λεφτά, απλώς είχε κατά νου άλλα χρήματα. Το είχε ιεραρχήσει αλλιώς το θέμα.

Βέβαια, τόσο σήμερα όσο και στην εποχή του Πρωταγόρα, με δεδομένη την ύπαρξη πλούσιων και φτωχών, φραγκάτων και άφραγκων, κάλλιστα θα μπορούσε να διατυπωθεί η ιδέα πως
"Πάντων ανθρώπων μέτρον εστί χρήμα, των μεν όντων ως έστιν, των δε μη όντων ως ουκ εστιν".

Για να μην πω ότι με το χρήμα τα "όντα" κάλλιστα μετατρέπονται σε "μη-όντα" και τα "μη-όντα" μετατρέπονται σε όντα.

Ενδεχομένως μαγεμένος από αυτή την τόσο καθημερινή αλλά και τόσο διαλεκτική σχέση όντων, μη-όντων, χρημάτων και ανθρώπων, ο ποιητής Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου έγραψε αυτή τη διδακτική προσευχή:

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Πρίγκηπα, χρειάζομαι χρήματα, κι άλλα χρήματα
Σ’ έναν κόσμο που αλλάζει αδίστακτα, χρειάζομαι χρήματα
Για να σε κερδίσω δε θα ’φταναν όλα τα τραγούδια της γης
Xρειάζομαι πολλά, πάρα πολλά μπορώ να σου πω

Aυτά τ’ ανθοκήπια, κι αυτές οι πισινες, κι αυτά τα υδρόβια
Μες στα δωμάτια που μας προσμένουν χρειάζονται χρήματα
Χρειάζομαι τόσα λεφτά για τσιμέντο και χάλυβα κι όλη τη θάλασσα
Χρειάζομαι φως από πικρό αμμοχάλικα, Πρίγκηπα
Κι είμαστε τόσο, μα τόσο φτωχοί

Χρειάζομαι χρήματα να γεννηθώ σαν κι εσένα απαράλλαχτος
Το ήρεμο γαλάζιο τοπίο στα μάτια σου χρειάζεται χρήματα
Τα μισάνοιχτα χείλη σου και το άσκεφτο ανάβλυσμα
Η ανώφελη άγνοια χρειάζεται χρήματα
Nα παγιωθεί

Άρχοντα, δε νιώθω πια τίποτε για σένα
Το παιχνίδι μας δεν αλλάζει τα καθορισμένα βήματα
Xρειάζομαι χρήματα για να μεταμορφώσω ένα χερσότοπο
Σε πανδαιμόνιο μουσικής