ΧΑΛΚΟΣ ΗΧΩΝ

Καθόμουνα λοιπόν πριν λίγο και κατασκεύαζα κάτι εμπνευσμένα κοσμήματα από χαλκό, και ξαφνικά (βρε ουστ από δω) ήχησαν στ' αυτιά μου τα λόγια του απόστολου Παύλου από την Α' προς Κορινθίους:

Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον αλαλάζον.


Πρόσεξε τώρα:
Από μια ματιά που είχα ρίξει παλιότερα στο διαδίκτυο, υπάρχει η εξήγηση πως ο Παύλος έχωσε μέσα στη φράση αυτή το χαλκό από την εξής αφορμή:

Στο θέατρο της αρχαίας Κορίνθου "χρησιμοποιήθηκαν χάλκινα ακουστικά αγγεία για να βελτιώσουν την ήδη κακή ακουστική. Το παράδειγμα του θεάτρου της Κορίνθου πρέπει να ήταν αρκετά διαδεδομένο στην εποχή αυτή και ίσως δεν είναι τυχαία η σχετική αναφορά" στην επιστολή προς Κορινθίους.

Για το "κύμβαλο αλαλάζον", η εξήγηση που επικρατεί πάει αλλού:
Η φράση λέγεται μεταφορικά για ανθρώπους που απηχούν ξένες γνώμες άκριτα και γενικότερα για ανθρώπους φλύαρους που τα λόγια τους είναι θορυβώδη αλλά χωρίς ουσία.
Έτσι λέει εδώ, και γενικά αυτή η άποψη επαναλαμβάνεται παντού.

Εγώ όμως λέω -μέρες που έρχονται κάθε τέτοια εποχή για μερικούς εξ ημών- να θυμηθούμε πως

Ο του χαλκού ήχος οικείος τοις κατοιχομένοις. Φησίν Απολλόδωρος Αθήνησι τον Ιεροφάντην της Κόρης επικαλουμένης επικρούειν το λεγόμενον ηχείον. Και παρά Λάκωσι, βασιλέως αποθανόντος ειώθασι κρούειν λέβητα.

(Ελπίζω να γνωρίζεις πως οι "κατοιχόμενοι" είναι οι πεθαμένοι. Οι μακαρίτες).

Αντίθετα, για τα κύμβαλα, μια μάλλον αντικειμενική άποψη λέει πως

"ήταν ασιατικής προέλευσης και στην αρχή χρησιμοποιούνταν στις οργιαστικές λατρείες της Κυβέλης και αργότερα του Διόνυσου (Βάκχου). Τα κύμβαλα δεν είχαν για τους Έλληνες καμιά πραγματική μουσική αξία.
(Πηγή, η Musipedia)

 Παίζει λοιπόν και το ενδεχόμενο ο μάστορης ο Παύλος απλώς (ή όχι και τόσο απλώς) να φέρνει στα χριστιανά της εποχής του -ως παράδειγμα- κάποιες λατρευτικές συνήθειες εκείνων εκεί των παλιο-εθνικών (ξέρεις, εκείνους τους περίεργους με τις χλαμύδες) και να τους λέει κάτι σε στυλ
"κοιτάχτε, μη τυχόν αρχίσετε να φέρεστε σαν τον Ιεροφάντη ή σαν τους άλλους τους Βακχευτές και τέτοια, θα μου χαλάσετε το κοπάδι".

Κι εκείνοι τον άκουσαν και πρόκοψαν, και το χαϊρι τους το βλέπουμε ακόμα γύρω μας.

Ας κλείσουμε με κάτι χαρούμενο:
Αργύρης Μπακιρτζής και κάμποσα χάλκινα.