Τρίτη, Ιανουαρίου 31, 2017
Παρασκευή, Ιανουαρίου 27, 2017
Η μαλθακοποίηση των αγοριών
Ίσως να ανήκω στη τελευταία γενιά αγοριών όπου έζησε τα παιδικά της χρόνια στην αλάνα, την βρομιά, την αντιπαλότητα και το βουνό. Δεν υπήρχε μέρα που να μην επιστρέφω στο σπίτι βρόμικος και με εκδορές σε όλο το σώμα μου. Ιδιαίτερα την καλοκαιρινή περίοδο, ξεκινούσαμε από το πρωί τις δραστηριότητες και τελειώναμε αργά το βράδυ, ακούραστοι και ανεξάντλητοι από ενέργεια. Παίζαμε ποδόσφαιρο, ποδήλατο, καλαθοσφαίριση, κρυφτό, κυνηγητό και κάναμε κάθε λογής παιδικές μπαγαποντιές και αταξίες. Αρπάζαμε μούρα και δαμάσκηνα από τις αυλές, επισκευάζαμε μόνοι μας τα ποδήλατά μας, φτιάχναμε ξίφη από σανίδες και δόρατα από χοντρά κλαδιά και παλεύαμε μεταξύ μας. Στο σχολείο υπήρχε αντιπαλότητα και ανταγωνισμός, μπορεί να είχε και νταήδες, αλλά μαθαίναμε να τους αντιμετωπίζουμε. Γενικά δεν ήμασταν τόσο ευαίσθητα παιδιά, ούτε παίρναμε βαριά ο,τι μας έκαναν, το ξεπερνούσαμε γρήγορα. Σήμερα θα μας χαρακτήριζαν αγροίκους και απολίτιστους. Όμως παρά τις σκανδαλιές και το θράσος που υπήρχε μεταξύ μας, διαπνεόμασταν από ένα σεβασμό και φρόνιμο ήθος, για να χρησιμοποιήσω λόγια του Κολοκοτρώνη περί φρονίμου ελευθερίας, προς τους μεγαλύτερους, τους δασκάλους, τα όργανα της τάξης και τους γονείς μας. Δεν θέλω να εξιδανικεύσω εκείνη την εποχή και τη γενιά μου, αλλά δεν μπορώ να πω ότι σήμερα είναι καλύτερα τα πράγματα.
Τα σύγχρονα αγόρια διακρίνονται για την μαλθακότητα και την ηττοπάθειά τους. Γεννήματα υπερπροστατευτικών γονέων που έχουν αναθρέψει μία γενιά άβουλων ανθρώπων που δεν λερώθηκαν ποτέ, δεν χτύπησαν ποτέ, δεν τσακώθηκαν και γενικώς έπαψαν να ζουν πριν προλάβουν να γεράσουν. Μία ολόκληρη γενιά γαλουχημένη μονάχα με τις θηλυκές αρετές, όπως η φροντίδα, η ευαισθησία και η λεπτότητα, ενώ απέβαλε και στιγμάτισε τις ανδρικές αρετές, το θάρρος, την ακεραιότητα, την σκληραγωγία και την τιμή. Όλα αυτά για να γίνουν πιο πολιτισμένα και ευγενικά τα παιδιά. Παραδόξως έφερε τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Τα παιδιά έγινα πιο ακοινώνητα, αφού δεν επιτρέπεται η έντονη αλληλεπίδραση για να μην έλθουν σε ρήξη, για να μην λερωθούν γιατί πλέον «έχουμε εκσυγχρονιστεί» με συνέπεια να γεμίσουν το κενό και την απουσία των εξωτερικών δράσεων με βιντεοπαιχνίδια και κάθε λογής δώρα που κατέστησαν τα παιδιά αποβλακωμένα και κακομαθημένα. Χωρίς κανένα σεβασμό απέναντι στους γονείς, τους δασκάλους, την έννομη τάξη, τους μεγαλυτέρους, αφού μεγάλωσαν με την νοοτροπία ότι δεν είναι καλό να τα τιμωρείς όταν αυθαδιάζουν, οι δάσκαλοι δεν μπορούν και δεν τολμούν να τα πειθαρχήσουν γιατί οι γονείς δεν θέλουν να πληγωθούν και να καταπιεστούν τα καμάρια τους, ενώ οι ίδιοι οι γονείς δεν τα τιμωρούν γιατί προτιμούν τον διάλογο.
Σήμερα θεωρείται κατακριτέο να υποστηρίζεις ότι δεν είναι κακό να παίζει το παιδί με όπλα, να φτιάχνει ξίφος από κλαδί, να παίζει στο ύπαιθρο και να χτυπήσει, παρουσιάζεται ως λάθος να θεωρούμε ότι οφείλει να αντιδρά όταν προσβάλλεται και παρενοχλείται. Είναι επίσης απαράδεκτο να το τιμωρήσεις και αναχρονιστικό να το μεγαλώσεις με πειθαρχία. Δεν θα ξεχάσω την τραγελαφική δήλωση του Καναδού πρωθυπουργού που είχε πει «αν εξοντώσεις τους αντιπάλους σου, αυτοί νικούν». Σήμερα επιβραβεύονται τα θύματα, όχι οι αγωνιζόμενοι. Δεν χαίρουν σεβασμού οι θαρραλέοι που αντιμετώπισαν τους θύτες και τους δυνάστες τους. Αυτό είναι το πρότυπο που επιλέξαμε να δώσουμε στα παιδιά μας: αποδέξου τον ρόλο του θύματος και θα κερδίσεις. Η ηττοπάθεια έχει ποτίσει τις δυτικές κοινωνίες και γαλουχούνται ολόκληρες γενιές άβουλων και μουδιασμένων ανθρώπων που έχουν ασπαστεί τον φεμινισμό και την κουλτούρα του θύματος.
Ο πυρήνας αυτού του προτύπου είναι η αφελής αντίληψη του προοδευτικού ότι ο άνθρωπος είναι κατά βάση καλός. Η αλήθεια είναι ότι ο άνθρωπος δεν είναι φύσει καλός και ανιδιοτελής. Είναι κτητικός, άπληστος και ιδιοτελής. Ελάχιστοι θα θυσίαζαν το συμφέρον τους για να υπερασπιστούν το καλό και το δίκαιο. Γι’ αυτό όσοι το κάνουν θεωρούνται ξεχωριστοί και αξιέπαινοι και τους αποδίδουμε φόρο τιμής. Αν οι περισσότεροι άνθρωποι έπρατταν το ίδιο, δηλαδή έθεταν το δίκαιο πάνω από το συμφέρον τους, τότε δεν θα θεωρείτο κάτι ξεχωριστό και αξιέπαινο, αφού θα το έκαναν οι περισσότεροι. Όμως αυτό δεν ισχύει. Είναι λοιπόν προτιμότερο να προετοιμάσουμε τα παιδιά μας για τον κόσμο όπως πραγματικά είναι και όχι όπως θα θέλαμε να είναι.
Προσωπικά προτιμώ την συνολική άσκηση των αρετών, τόσο την συντροφικότητα, την συμπόνοια, την ευγένεια και την καλοσύνη, όσο την ανδροπρέπεια, το θάρρος, τη μαχιμότητα και την σκληραγωγία. Να αφήσουμε τα παιδιά να λερωθούν, να χτυπήσουν, να τσακωθούν και μετά να τα βρουν. Αυτή είναι η ανθρώπινη κοινωνία, δεν χρειάζεται και δεν γίνεται να αγαπιόμαστε συνέχεια, ούτε πρέπει να δημιουργήσουμε μία γενιά λοβοτομημένων και νεκροζώντανων ανθρώπων για να σταματήσουμε τις διαμάχες.
Η πηγή του κειμένου είναι αυτή εδώ.
Μ' αρέσει να διαβάζω κείμενα με τα οποία δεν διαφωνώ.
Τα σύγχρονα αγόρια διακρίνονται για την μαλθακότητα και την ηττοπάθειά τους. Γεννήματα υπερπροστατευτικών γονέων που έχουν αναθρέψει μία γενιά άβουλων ανθρώπων που δεν λερώθηκαν ποτέ, δεν χτύπησαν ποτέ, δεν τσακώθηκαν και γενικώς έπαψαν να ζουν πριν προλάβουν να γεράσουν. Μία ολόκληρη γενιά γαλουχημένη μονάχα με τις θηλυκές αρετές, όπως η φροντίδα, η ευαισθησία και η λεπτότητα, ενώ απέβαλε και στιγμάτισε τις ανδρικές αρετές, το θάρρος, την ακεραιότητα, την σκληραγωγία και την τιμή. Όλα αυτά για να γίνουν πιο πολιτισμένα και ευγενικά τα παιδιά. Παραδόξως έφερε τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Τα παιδιά έγινα πιο ακοινώνητα, αφού δεν επιτρέπεται η έντονη αλληλεπίδραση για να μην έλθουν σε ρήξη, για να μην λερωθούν γιατί πλέον «έχουμε εκσυγχρονιστεί» με συνέπεια να γεμίσουν το κενό και την απουσία των εξωτερικών δράσεων με βιντεοπαιχνίδια και κάθε λογής δώρα που κατέστησαν τα παιδιά αποβλακωμένα και κακομαθημένα. Χωρίς κανένα σεβασμό απέναντι στους γονείς, τους δασκάλους, την έννομη τάξη, τους μεγαλυτέρους, αφού μεγάλωσαν με την νοοτροπία ότι δεν είναι καλό να τα τιμωρείς όταν αυθαδιάζουν, οι δάσκαλοι δεν μπορούν και δεν τολμούν να τα πειθαρχήσουν γιατί οι γονείς δεν θέλουν να πληγωθούν και να καταπιεστούν τα καμάρια τους, ενώ οι ίδιοι οι γονείς δεν τα τιμωρούν γιατί προτιμούν τον διάλογο.
Σήμερα θεωρείται κατακριτέο να υποστηρίζεις ότι δεν είναι κακό να παίζει το παιδί με όπλα, να φτιάχνει ξίφος από κλαδί, να παίζει στο ύπαιθρο και να χτυπήσει, παρουσιάζεται ως λάθος να θεωρούμε ότι οφείλει να αντιδρά όταν προσβάλλεται και παρενοχλείται. Είναι επίσης απαράδεκτο να το τιμωρήσεις και αναχρονιστικό να το μεγαλώσεις με πειθαρχία. Δεν θα ξεχάσω την τραγελαφική δήλωση του Καναδού πρωθυπουργού που είχε πει «αν εξοντώσεις τους αντιπάλους σου, αυτοί νικούν». Σήμερα επιβραβεύονται τα θύματα, όχι οι αγωνιζόμενοι. Δεν χαίρουν σεβασμού οι θαρραλέοι που αντιμετώπισαν τους θύτες και τους δυνάστες τους. Αυτό είναι το πρότυπο που επιλέξαμε να δώσουμε στα παιδιά μας: αποδέξου τον ρόλο του θύματος και θα κερδίσεις. Η ηττοπάθεια έχει ποτίσει τις δυτικές κοινωνίες και γαλουχούνται ολόκληρες γενιές άβουλων και μουδιασμένων ανθρώπων που έχουν ασπαστεί τον φεμινισμό και την κουλτούρα του θύματος.
Ο πυρήνας αυτού του προτύπου είναι η αφελής αντίληψη του προοδευτικού ότι ο άνθρωπος είναι κατά βάση καλός. Η αλήθεια είναι ότι ο άνθρωπος δεν είναι φύσει καλός και ανιδιοτελής. Είναι κτητικός, άπληστος και ιδιοτελής. Ελάχιστοι θα θυσίαζαν το συμφέρον τους για να υπερασπιστούν το καλό και το δίκαιο. Γι’ αυτό όσοι το κάνουν θεωρούνται ξεχωριστοί και αξιέπαινοι και τους αποδίδουμε φόρο τιμής. Αν οι περισσότεροι άνθρωποι έπρατταν το ίδιο, δηλαδή έθεταν το δίκαιο πάνω από το συμφέρον τους, τότε δεν θα θεωρείτο κάτι ξεχωριστό και αξιέπαινο, αφού θα το έκαναν οι περισσότεροι. Όμως αυτό δεν ισχύει. Είναι λοιπόν προτιμότερο να προετοιμάσουμε τα παιδιά μας για τον κόσμο όπως πραγματικά είναι και όχι όπως θα θέλαμε να είναι.
Προσωπικά προτιμώ την συνολική άσκηση των αρετών, τόσο την συντροφικότητα, την συμπόνοια, την ευγένεια και την καλοσύνη, όσο την ανδροπρέπεια, το θάρρος, τη μαχιμότητα και την σκληραγωγία. Να αφήσουμε τα παιδιά να λερωθούν, να χτυπήσουν, να τσακωθούν και μετά να τα βρουν. Αυτή είναι η ανθρώπινη κοινωνία, δεν χρειάζεται και δεν γίνεται να αγαπιόμαστε συνέχεια, ούτε πρέπει να δημιουργήσουμε μία γενιά λοβοτομημένων και νεκροζώντανων ανθρώπων για να σταματήσουμε τις διαμάχες.
Η πηγή του κειμένου είναι αυτή εδώ.
Μ' αρέσει να διαβάζω κείμενα με τα οποία δεν διαφωνώ.
Παρασκευή, Ιανουαρίου 20, 2017
Αδύνατον να τους φτάσω
Με έχουν ξεπεράσει προ πολλού.
Αδύνατον να τους φτάσω.
Η ταχύτητα που έχουν αναπτύξει είναι ιλιγγιώδης.
Παραιτούμαι.
Δεν παίζονται.
Απαπαπα, απογοητεύτηκα.
Βάζω άζμα θλιμμένο.
Dylan, One Too Many Mornings.
Όχι τη γνωστή εκδοχή που μεγάλωσε γενιές,
αλλά την εκδοχή που μεγάλωσε εμένα.
Από το Hard Rain.
Τετάρτη, Ιανουαρίου 18, 2017
Τρέχουν πανικόβλητοι
Τρέχουν πανικόβλητοι μές τη νύχτα.
Τροχοί αμαξών βγάζουν ήχους γδαρσίματος στο χώμα.
Σκοτάδι και δάδες και πυρσοί
και πανικόβλητοι τρέχουν μες τη νύχτα.
Τα σκυλιά τους, ακολουθούν ουρλιάζοντας.
Κλάμματα μωρών
και πανικόβλητοι τρέχουν μες τη νύχτα.
Κουτσαίνοντας και υποβασταζόμενοι οι ανήμποροι
προσπαθούν ν' ακολουθήσουν τους υπόλοιπους.
Ψιθυριστές κατάρες και βογκητά
και πανικόβλητοι τρέχουν μες τη νύχτα.
Κι αν οι κατάρες τους είναι γι' αυτούς που τους ξεσπίτωσαν,
μαύρα μεσάνυχτα έχουν για την ταυτότητά τους.
Κανένας δεν τους ξέρει,
όλοι τους ονοματίζουν "εχθρούς".
Οι εχθροί.
Που τους έχουν κυκλωμένους τώρα
-οι δάδες και οι πυρσοί των εχθρών δείχνουν πως σφίγγει ο κλοιός-
και πανικόβλητοι τρέχουν μες τη νύχτα.
Ο κόσμος τους έχει ανατραπεί.
Τούτοι δω οι άγνωστοι εχθροί
ως προς τούτο δεν μοιάζουν με τους προηγούμενους:
Κανείς δεν τους γνωρίζει.
Κι όλο δείχνει να σφίγγει ο κλοιός
και πανικόβλητοι τρέχουν μες τη νύχτα.
Έτσι έχουν τα πράγματα
και μη νομίσεις πως το λέω μόνο γι' αυτούς.
Πρκλς
Τροχοί αμαξών βγάζουν ήχους γδαρσίματος στο χώμα.
Σκοτάδι και δάδες και πυρσοί
και πανικόβλητοι τρέχουν μες τη νύχτα.
Τα σκυλιά τους, ακολουθούν ουρλιάζοντας.
Κλάμματα μωρών
και πανικόβλητοι τρέχουν μες τη νύχτα.
Κουτσαίνοντας και υποβασταζόμενοι οι ανήμποροι
προσπαθούν ν' ακολουθήσουν τους υπόλοιπους.
Ψιθυριστές κατάρες και βογκητά
και πανικόβλητοι τρέχουν μες τη νύχτα.
Κι αν οι κατάρες τους είναι γι' αυτούς που τους ξεσπίτωσαν,
μαύρα μεσάνυχτα έχουν για την ταυτότητά τους.
Κανένας δεν τους ξέρει,
όλοι τους ονοματίζουν "εχθρούς".
Οι εχθροί.
Που τους έχουν κυκλωμένους τώρα
-οι δάδες και οι πυρσοί των εχθρών δείχνουν πως σφίγγει ο κλοιός-
και πανικόβλητοι τρέχουν μες τη νύχτα.
Ο κόσμος τους έχει ανατραπεί.
Τούτοι δω οι άγνωστοι εχθροί
ως προς τούτο δεν μοιάζουν με τους προηγούμενους:
Κανείς δεν τους γνωρίζει.
Κι όλο δείχνει να σφίγγει ο κλοιός
και πανικόβλητοι τρέχουν μες τη νύχτα.
Έτσι έχουν τα πράγματα
και μη νομίσεις πως το λέω μόνο γι' αυτούς.
Πρκλς
Πέμπτη, Ιανουαρίου 12, 2017
Νοερά Προσευχή & σύγχρονες επιχειρήσεις
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Θέμα: «Διοργάνωση επιστημονικής Ημερίδας με θέμα η Νοερά Προσευχή ως οδηγός ανάπτυξης και ενδυνάμωσης στις σύγχρονες επιχειρήσεις και οργανισμούς.»
To Εργαστήριο Οργάνωσης και Διοίκησης Υπηρεσιών & Ποιότητας Ζωής του Πανεπιστήμιου Πελοποννήσου σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη Μονεμβασίας και Σπάρτης, διοργανώνει Επιστημονική Ημερίδα, με θέμα «Η Νοερά Προσευχή ως οδηγός ανάπτυξης και ενδυνάμωσης στις σύγχρονες επιχειρήσεις και οργανισμούς», τη Δευτέρα στις 16 Ιανουαρίου 2017 και ώρα 17:00, στο αμφιθέατρο της Σχολής Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, στη Σπάρτη.
Σκοπός της ημερίδας αποτελεί η προσέγγιση της έννοιας και της μεθόδου - τεχνικής της Νοεράς Προσευχής, με ιδιαίτερη έμφαση στην επίδρασή της και στα οφέλη της στις σύγχρονες επιχειρήσεις και οργανισμούς (στελέχη του ιδιωτικού, δημόσιου, μη κερδοσκοπικού τομέα). Επίσης η συσχέτιση της Νοεράς Προσευχής με την αποτελεσματικότητα, παραγωγικότητα και κερδοφορία των επιχειρήσεων.
Θέμα: «Διοργάνωση επιστημονικής Ημερίδας με θέμα η Νοερά Προσευχή ως οδηγός ανάπτυξης και ενδυνάμωσης στις σύγχρονες επιχειρήσεις και οργανισμούς.»
To Εργαστήριο Οργάνωσης και Διοίκησης Υπηρεσιών & Ποιότητας Ζωής του Πανεπιστήμιου Πελοποννήσου σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη Μονεμβασίας και Σπάρτης, διοργανώνει Επιστημονική Ημερίδα, με θέμα «Η Νοερά Προσευχή ως οδηγός ανάπτυξης και ενδυνάμωσης στις σύγχρονες επιχειρήσεις και οργανισμούς», τη Δευτέρα στις 16 Ιανουαρίου 2017 και ώρα 17:00, στο αμφιθέατρο της Σχολής Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, στη Σπάρτη.
Σκοπός της ημερίδας αποτελεί η προσέγγιση της έννοιας και της μεθόδου - τεχνικής της Νοεράς Προσευχής, με ιδιαίτερη έμφαση στην επίδρασή της και στα οφέλη της στις σύγχρονες επιχειρήσεις και οργανισμούς (στελέχη του ιδιωτικού, δημόσιου, μη κερδοσκοπικού τομέα). Επίσης η συσχέτιση της Νοεράς Προσευχής με την αποτελεσματικότητα, παραγωγικότητα και κερδοφορία των επιχειρήσεων.
Το παραπάνω δελτίο τύπου αλιεύθηκε εδώ, ήτοι στο Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ.
Τραγούδι.
Λένα Παπαδοπούλου,
Τώρα μας σώνει μόνο ένα θαύμα
ένα θαύμα
ένα θαύμα
λαλαλαλαλα
Κυριακή, Ιανουαρίου 08, 2017
Κέντρο και περιφέρεια
Η διαφορά ιδανικών ανάμεσα στο κέντρο και στην περιφέρεια.
Ένα ενδιαφέρον φωτογραφικό - ιδεολογικό κοντράστ.
Η νέα διακόσμηση της πρόσοψης των γραφείων του Σώρρα στη Γλυφάδα...
...όπου κυριαρχεί η προτροπή "ΚΡΕΜΑΛΑ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ"
μαζί με την προτροπή "ΤΟΝ ΠΟΥΛΟ".
Ενώ στη μακρινή και εξωτική Ορεστιάδα,
η νέα διακόσμηση της πρόσοψης των γραφείων του Σώρρα...
... χαμπάρι δεν έχει πάρει
από τη γνώση και τη σοφία των Γλυφαδιωτών.
Στη μακρινή και εξωτική Ορεστιάδα
η νέα διακόσμηση των γραφείων του Σώρρα
είναι περισσότερο βυζαντινού ρυθμού:
Κυριαρχεί το ιχθυοκαλλιεργητικό σύνθημα "ΕΛΛΑΣ-ΙΧΘΥΣ-ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ"...
... μαζί με το "ΕΛΛΑΣ - ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ - ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΑΓΑΝΙΣΜΟ".
Είναι προφανής η αναγκαιότητα μεταλαμπαδεύσεως στην Ορεστιάδα
-και εν γένει στην επαρχία-
της Γλυφαδιώτικης διακοσμητικής προτάσεως,
ήτις εμπεριέχει μια πλήρη, σφαιρική και εις βάθος
ανάλυση του "φαινομένου Σώρρα",
εν αντιθέσει προς την εξ Ορεστιάδος ορμώμενην διακοσμητικήν πρότασιν
ήτις αποτελεί τυπικόν δείγμα παρεξηγήσεως
και επιφανειακής αναλύσεως των πραγμάτων.
Πέμπτη, Ιανουαρίου 05, 2017
Εμφάνιση πολικής αρκούδας στο Σούνιο – Ξεκίνησε ο φονικός χιονιάς
Η φιλική πολική αρκούδα
που αποφάσισε να μεταναστεύσει από τον βόρειο πόλο
σε ψυχρότερα πολικά κλίματα
H φωτογραφία που τράβηξε σήμερα ένας αμερικανός τουρίστας που επισκέφθηκε τον Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο και την ανέβασε εντυπωσιασμένος στον προσωπικό του λογαριασμό στα social media αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα: Δείχνει ξεκάθαρα μια πολική αρκούδα να αναπαύεται για λίγο ενώ σκαρφαλώνει στον «ιστορικά φονικά» παγωμένο βράχο!
Σύμφωνα με τους μετεωρολόγους το αρχέγονο ένστικτο επιβίωσης του ζώου ήταν εκείνο που το έκανε να εγκαταλείψει τους πάγους του αρκτικού κύκλου και να αναζητήσει ένα πιο φιλόξενο περιβάλλον με χαμηλότερες θερμοκρασίες στη χώρα μας.
ΠΗΓΗ
Τετάρτη, Ιανουαρίου 04, 2017
Αρχή σοφίας...
Διδασκαλία σοφίας:
Αφού εντοπίσεις έναν ήσυχο χώρο, είσελθε σ' αυτόν και κάνε ησυχία. Απόλυτη σιωπή. Μέσα στην απόλυτη σιωπή, αυτοσυγκεντρώσου. Διώξε κάθε έγνοια, αγνόησε κάθε ανεπαίσθητο θόρυβο, επικεντρώσου στη σιωπή.
Σιγά-σιγά, μέσα στην απόλυτη σιωπή θα εντοπίσεις έναν ανεπαίσθητο θόρυβο.
Συγκεντρώσου και προσπάθησε να εννοήσεις την πηγή του.
Ω, ναι!
Είναι ο θόρυβος που κάνει το μολύβι του νέου χρόνου καθώς εκείνος το χρησιμοποιεί για να γράψει τις ευχές μας στ' αρχίδια του.
Δωράκι:
Αντί ευχών -και για να πάει καλά η νέα χρονιά- τι σου'χω, αναγνωσταρά μου:
Το πολυτραγουδισμένο Nukemap!
Διάλεξε την πόλη της αρεσκείας σου, διάλεξε τη βόμβα της αρεσκείας σου και... κάνε παιχνίδι!!!
Διάλεξε την πόλη της αρεσκείας σου, διάλεξε τη βόμβα της αρεσκείας σου και... κάνε παιχνίδι!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)