Αποκάλυψη-σοκ. Αποκλειστικά στον ΑΝΤ1

Νομίζεις πως είναι φωτοσοπιά? Ε, όχι, λοιπόν. Δεν είναι. Η είδηση είναι αληθινή.
Περισσότερα στο ΑΝΤ1_ξεφτίλες.

Αναδεικνύοντας την πολιτιστική ταυτότητα της Ευρώπης

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα το ιερό λείψανο της Αγίας Ελένης

Παράλληλα με το ιερό λείψανο, θα μεταφερθεί στην πατρίδα μας σταυρός με τίμιο ξύλο, από τους λεγόμενους «θησαυρούς» της Βενετίας.

Tο πρόγραμμα προβλέπει ότι η υποδοχή θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 14/5/2017 στις 18:30 επί της Ιεράς οδού, μπροστά από το Δημαρχείο Αιγάλεω και εν πομπή θα μεταφερθεί στον Ι.Ν. της Αγίας Βαρβάρας όπου επισήμως θα το καλωσορίσουν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος και άλλοι επίσημοι.

Θα ακολουθήσει Δοξολογία χοροστατούντος του Αρχιεπισκόπου, ενώπιον του ΠτΔ και των εκπροσώπων της κυβέρνησης, της Βουλής, των Ενόπλων Δυνάμεων και του διπλωματικού Σώματος. Νωρίτερα το πρωί, αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ελλάδος θα μεταβεί στη Βενετία όπου σε ειδική τελετή που θα πραγματοποιηθεί στην Βασιλική του Αγίου Μάρκου θα παραδοθεί στην Εκκλησία της Ελλάδος το σεπτό σκήνωμα το οποίο θα λιτανευθεί στους Ορθόδοξους κληρικούς, στο Μεγάλο Κανάλι και εν συνεχεία μέσω ειδικής πτήσης θα μεταφερθεί στην Ελλάδα.

Η έλευση του ιερού λειψάνου εντάσσεται στο πλαίσιο των εορτασμών για τη συμπλήρωση 80 ετών από την ίδρυση της Αποστολικής Διακονίας και τελούν κάτω από το γενικότερο σύνθημα «Αναδεικνύουμε την πνευματική ταυτότητα της Ευρώπης».

Το λείψανο που θα αναδείξει την πολιτιστική ταυτότητα της Ευρώπης.

Πηγή:  εδώ.

Έτσι είναι, καλέ μου αναγνώστη. Αν η σημερινή Ευρώπη σου φαίνεται λίγο gtp κι αν σου φαίνονται κάπως ακατανόητα τα ευρωπαϊκά οράματα των ευρωπαϊστών, έρχεται η αποστολική διακονία να «Αναδείξει την πνευματική ταυτότητα της Ευρώπης» για να σου ξεδιαλύνει από ποιά πνευματική ταυτότητα πηγάζουν όλα αυτά τα μεγαλεία που βιώνουμε.

Τραγούδι

Ίσως το καλύτερο τραγούδι του Γιοβάν Τσαούς.

"Η Ελένη η ζωντοχήρα"

Παράγουμε διδασκάλους περισσότερους απ' όσους μπορούμε να καταναλώσουμε

Παράγουμε διδασκάλους περισσότερους απ' όσους μπορούμε να καταναλώσουμε.
Όχι ως χώρα αλλά ως χώρος.
Παράγουμε διδασκάλους περισσότερους απ' όσους μπορούμε να καταναλώσουμε.

Τελεία και παύλα και είμαι απόλυτος σε αυτό. 

Όχι πως είχα την παραμικρή αμφιβολία περί αυτού, απλώς η βεβαιότητά μου επαναβεβαιώθηκε καθώς διάβαζα το παρακάτω ενδιαφέρον κείμενο σιγοτραγουδώντας τον μεγαλοφυή στίχο του Καγιάντα που μελοποίησε ο Ζαμπέτας:
Γηράσκω διδασκόμενος. Τάδε Σωκράτης έφη,
κι ο Πλάτων είπε: "κάνετε ό,τι σας κάνει κέφι".
Αυτά κι αν τα 'πανε πολλοί σοφοί σαν τον Σωκράτη,
καθένας για την πάρτη του πορεύεται και πράττει...

Ωστόσο πέρα από τον προφητικώς μεγαλοφυές τραγούδι του Ζαμπέτα σχετικά με τον χώρο, υπάρχει και το μεγαλοφυές στην χωρική τυπικότητά του κείμενο που διάβασα.

Καλού-κακού έσβησα τα ονόματα (όμως κράτησα την τυπική για το χώρο σύνταξη και την εξίσου τυπική για τον χώρο ορθογραφία του κειμένου), ούτως ώστε το κείμενο  (με απλή αλλαγή ονομάτων) να μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον ως πρότυπο δημιουργίας αντίστοιχων κειμένων.
Όρεξη να υπάρχει και αφορμές πάντα θα βρίσκονται.

Ο κ. Ε****** (Α******) Δ. Κ***** - δημιουργός τόσο της παρούσας ιστοσελίδας, "Α*****" όσο και της εορτής "Α***** 2016", ΔΕΝ αποτελεί μέλος κάποιου εκ των εν λειτουργεία θρησκευτικών σωματείων/κοινοτήτων.     Ο κ. Ε******* (Α******) Δ. Κ*****, όντας ο δημιουργός του "Α****** Δρώμενου" και της "Α****** Τελετής" της αμφικτιονίας Πανελλήνιας(Ορφικής) Θεολογίας & Πυθαγόρειας-Πλατωνικής Φιλοσοφίας “Α*******”, απλά και μόνον δημιούργησε και την εορτή "Α***** 2016" - δια της "Α******* Τελετής" και του "Α****** δρωμένου" που τροποποίησε κατάλληλα ώστε να καταστεί δυνατή η κατανόηση του θεολογικού νοήματος αφενός της εορτής αφετέρου των απαραίτητων & συμπληρωματικών για την εορτή Ιερών θεολογικών λόγων τόσο στα συμμετέχοντα μέλη των σωματείων όσο και στους παρακολουθούντες την εορτή - και δημιούργησε τη εορτή "Α****** 2016" ο κ. Ε******* (Α********) Δ. Κ******* έπειτα από αίτηση του ιερατικού τμήματος του Θρησκευτικού σωματείου «ΕΛΛ******» προς τον κ. Ε******** (Α******) Δ. Κ******* – ο οποίος αφού προηγουμένως δίδαξε όπως απαιτούταν –επί 6,5 μήνες, τόσο το ιερατικό τμήμα του θρησκευτικού σωματείου "ΕΛΛ*****" όσο  και επι του προσωπικού (ιδιωτικά) την συνεργαζόμενη με το Θρησκευτικό σωματείο "ΕΛΛ*****" θεατρική ομάδα "Δ****** Ε*******”(δηλ. τον κ. Ι***** Μ******) αφενός Πανελλήνια (Ορφική) Θεολογία, Πυθαγόρεια & Πλατωνική Φιλοσοφία αφετέρου την "Αδωνιακή βίβλο" και τους συμπληρωματικούς για αυτήν "Ιερούς λόγους" που ο ίδιος ο κύριος Ε****** (Α*******) Δ. Κ******* δημιούργησε, εν συνεχεία δε καθοδήγησε το ιερατικό τμήμα του θρησκευτικού σωματείου "ΕΛΛ******" και την θεατρική ομάδα «Δ******* Ε********» [δηλ. τον κ. Ι****** Μ******] όσο αφορά την πραγμάτωση του «Α****** Δρώμενου» και της "Α****** Τελετής".     Αυτό ο κ. Ε******* (Α*******) Δ. Κ****** το έπραξε αυστηρώς & μόνον εντός των πλαισίων εξηγήσεως & υπερασπίσεως - από παντός είδους παραχαράξεις, διαστρεβλώσεις & παραποιήσεις της αληθούς & όντως υποστάσεως της ιερής Θρησκείας των Ελλήνων και των θείων & ιερών αυτής δογμάτων περί Θεών, κρειττόνων γενών & ψυχών.     Δηλαδή η εκ του κ. Ε****** (Α******) Δ. Κ****** δημιουργία της εορτής "Α****** 2016" - για λογαριασμό του Θρησκευτικού σωματείου "ΕΛΛ******" έγινε αυστηρώς & μόνον εντός των πλαισίων υπερασπίσεως από την επι σειρά ετών παραχάραξη, διαστρέβλωση & παραποίηση του αληθούς & όντως θεολογικού νοήματος της εορτής των Αδωνίων από την θεατρική ομάδα "Δ****** Ε******", ήτοι από τον κ. Ι******* Μ****** - λόγω παντελούς άγνοιας της Πανελλήνιας(Ορφικής) Θεολογίας & Πυθαγόρειας-Πλατωνικής-νεοπλατωνικής Φιλοσοφίας, από την θεατρική ομάδα "Δ****** Ε******", ήτοι λόγω παντελούς άγνοιας της Πανελλήνιας(Ορφικής) Θεολογίας & Πυθαγόρειας-Πλατωνικής-νεοπλατωνικής Φιλοσοφίας από τον κ. Ι****** Μ*******. Εξ ου και το προαναφερόμενο αίτημα από το Ιερατικό τμήμα του θρησκευτικού σωματείου "ΕΛΛ******" προς τον κ. Κ***** Δ. Ε****** (Α*******) να δημιουργήσει για λογαριασμό τους τα "Α****** 2016". Τουτέστιν η παρουσίαση της πραγματωμένης απο το Θρησκευτικό σωματείο «ΕΛΛ******» εορτής "Α******* 2016" στην παρούσα ιστοσελίδα οριοθετείτε αυστηρώς & μόνον μέσα στα πλαίσια αφενός της προασπίσεως των πνευματικών δικαιωμάτων του κειμένου του "Α******* Δρώμενου" και της "Α****** Τελετή", που ο κ. Ε****** (Α******) Δ. Κ****** δημιούργησε εν έτει 10/8/2012μ.Χ. (και η Αμφικτιονία Πανελλήνιας(Ορφικής) Θεολογίας & Πυθαγόρειας-Πλατωνικής Φιλοσοφίας «Α*****» πραγματώνει από το 2012μ.Χ. όπου αυτή ορίζει και όπως η ιερή θρησκεία ορίζει), αφετέρου μέσα στα πλαίσια εξηγήσεως, υπερασπίσως & προασπίσεως - από παντός είδους παραχαράξεις, διαστρεβλώσεις & παραποιήσεις του αληθούς & όντως θεολογικού νοήματος της εορτής των Α***** απο τον οποιοδήποτε, καθώς το ιερότερο πράγμα που έχει ο άνθρωπος είναι η δια της θρησκείας του ιερή των θεών θεραπεία!

Τραγούδι.
Καγιάντας/Ζαμπέτας,
Κυρ δάσκαλε

Θωμάς ο άπιστος προλετάριος

Εκ της καθημερινής εφημερίδος ΑΜΥΝΑ  των Αθηνών (1920), 

όπως έγραψε και ο akrat εις το θαυμαστόν του ευλόγιον

-απ' όπου και το υπεξαίρεσα.

Τραγούδια 2.

Α. 

Τσιτσάνης-Νίνου, 

"θα ξημερώσει και για μας, μην είσαι άπιστος Θωμάς.

Πίκρες και χαρές χαρμάνι, θα τη βγάλουμε κοτσάνι".

Β.

Μωράκης, Σουγιούλ,

"Μην είσαι άπιστος Θωμάς, ο κόσμος έγινε για μας.

Και κάτσε πλάι μου εσύ, να πιούμε αγάπη και κρασί

και να γινούμε χάλια".

Οι αρχαίοι ημών κάγκουρες...

... δεν έχω βρει ιστορικά στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι πράγματι υπήρξαν, όμως αν τυχόν υπήρχαν, σίγουρα θα ήταν κάπως έτσι:

(Από τα αξιοπρόσεχτα "Κολυμπηθρόξυλα" και τον Αντώνη Βαβαγιάννη)

Το επεισοδιακό πρώτο Πάσχα των προσφύγων στον Βύρωνα

Μέχρι και την 16/4/1924, όταν δηλ. είχε ήδη ολοκληρωθεί το χτίσιμο και η παράδοση όλων των κατοικιών του λεγόμενου χωνιού και δόθηκε την ημέρα εκείνη η ονομασία «Συνοικισμός Βύρωνος», δεν είχε υπάρξει ακόμη καμία πρόβλεψη για την ανέγερση ιερού ναού. Και σε 11 μέρες ακριβώς οι πρόσφυγες έπρεπε να γιορτάσουν το Πάσχα. Και επειδή ο Βύρωνας ήταν ο πρώτος προσφυγικός συνοικισμός που χτίστηκε σ' ολόκληρη την Ελλάδα, το Πάσχα αυτό θα ήταν το πρώτο που θα έκαναν κάποιοι πρόσφυγες σε δικά τους σπίτια στη νέα Πατρίδα.

Έτσι ο παριστάμενος και στα γεννητούρια και στα βαφτίσια του Βύρωνα Αρχιεπίσκοπος Χρυσ. Παπαδόπουλος κλήθηκε να λύσει το πρόβλημα του εκκλησιασμού των προσφύγων για τη Μεγ. Εβδομάδα. Δεν υπήρχε βέβαια άλλη λύση εκτός από το ξωκκλήσι του Αγίου Λαζάρου. Αλλά οι διαχειριστές του ναΐσκου υποπτεύτηκαν ότι κινδυνεύουν να χάσουν το ξωκκλήσι και μετά τη λειτουργία το Σάββατο του Λαζάρου το κλείδωσαν και δεν επέτρεψαν να χρησιμοποιηθεί τη Μ. Δευτέρα.

Έτσι, την επομένη 22/4/24, Μ. Τρίτη, με την υπ' αριθμ. 1451 πράξη του ο Αρχιεπίσκοπος όρισε ως χώρο εκκλησιασμού των προσφύγων το ξωκκλήσι του Αγίου Λαζάρου, κατάργησε τους μέχρι τότε διαχειριστές και διόρισε ταυτόχρονα νέα επιτροπή διαχείρισης με πρόεδρο τον Πρωτοσύγγελο Κύριλλο Ψύλλα και μέλος τον Στίλπωνα Πιττακή και όχι Στυλιανό Πιττάκη, όπως εσφαλμένα γράφει σχετική έκδοση της Ι.Μ. Βύρωνος - Καισαριανής - Υμηττού. Αμέσως η επιτροπή αυτή ζήτησε από τους μέχρι τότε διαχειριστές του Αγίου Λαζάρου την παράδοση της διαχείρισης του χώρου με τα λατρευτικά του σύμβολα (Επιτάφιο και σύνεργα της Ανάστασης). Αυτοί αρνήθηκαν και έτσι η επιτροπή κάλεσε τον τοπικό σταθμάρχη της χωροφυλακής να παρέμβει. Αλλά και η επέμβαση της χωροφυλακής δεν απέδωσε. Κατέφθασαν από την Αθήνα προς ενίσχυση της επιτροπής ο φρούραρχος και η κουστωδία του. Και πάλι δεν υπήρξε αποτέλεσμα.

Στη συνέχεια τη μεθεπομένη, 24/4/24 Μ. Πέμπτη, η επιτροπή συνήλθε στην πρώτη της συνεδρίαση και αποφάσισε να καταλάβει το ξωκκλήσι δυναμικά. Αυτό και έγινε με τη βοήθεια της Αστυνομίας. Όμως δεν βρήκαν μέσα ούτε τον Επιτάφιο, ούτε τα σύνεργα της Ανάστασης, ούτε και το ταμείο του ναΐσκου. Ξαναζήτησαν τη βοήθεια της Αστυνομίας, η οποία κάλεσε τους προηγούμενους διαχειριστές μέσα στο ξωκκλήσι για να βρεθεί ένας συμβιβασμός. Αυτοί, όμως, προφανώς εμπαίζοντας πλέον την επιτροπή, πρότειναν η συνάντηση να γίνει στο «Ζυθεστιατόριον ο Βύρων» τη Μ. Παρασκευή το μεσημέρι, μέσα στη Δημοτική Αγορά (είναι η μετέπειτα ταβέρνα Καρακούλια).

Αυτό η επιτροπή, που συνήλθε αμέσως, το θεώρησε μεγάλη απρέπεια και ασέβεια. Όμως επειδή πιεζόταν ασφυκτικά για το Πάσχα, αναγκάστηκε να υποχωρήσει και έστειλε στη συνάντηση της μπυραρίας δύο μέλη της. Εκεί παρουσία και πλήθους άλλων προσφύγων, που περίμεναν με αγωνία, οι παλιοί διαχειριστές δήλωσαν ορθά κοφτά ότι τίποτε άλλο δεν είχαν να παραδώσουν, παρά μόνο 138 δραχμές και 70 λεπτά. Ο εξευτελισμός ήταν πλήρης. Εξουθενωμένη πια η επιτροπή ζήτησε αμέσως την παρέμβαση δύο πολιτών με ιδιαίτερο, όπως φαίνεται, κύρος, των Σπ. Μαυρουδή και Γ. Κοζαδίνου για να παραλάβουν τουλάχιστον τον Επιτάφιο και τα λοιπά αναγκαία για την Ανάσταση. Αλλά και αυτοί απέτυχαν. Έτσι η επιτροπή με εντελώς πρόχειρα και αυτοσχέδια μέσα προχώρησε στην κατασκευή Επιταφίου και των άλλων αναγκαίων σκευών για την Ανάσταση. Όλα τα σχετικά με την περιπέτεια αυτή αναφέρονται στα πρακτικά των δύο πρώτων συνεδριάσεων της νεοδιορισμένης εκκλησιαστικής επιτροπής του Αγίου Λαζάρου της 24 και 25/4/1924.

Αυτό το επεισοδιακό Πάσχα στο Βύρωνα ήταν και το πρώτο των στεγασμένων προσφύγων σ' ολόκληρη την Ελλάδα.

Πηγή : « 90 ΧΡΟΝΙΑ ΒΥΡΩΝΑΣ Στους πρόποδες του Υμηττού »
του Απόστολου Κ. Κοκόλια

Οι τελευταίες συγκλονιστικές στιγμές του τραγουδοποιού Παντελίδη

Πολλές από τις εκατοντάδες φορές που έχει τύχει να περάσω από το σημείο στο οποίο ο Χάρος αντάμωσε τον Παντελίδη, η σκέψη μου φτερούγισε στον άδικο θάνατο του τραγουδοποιού. 

Στον Παντελίδη και στη σημαντική συνεισφορά του στο ελληνικό τραγούδι, έχουμε ήδη αναφερθεί σε αυτό το μπλογκ (κλικ).

Ένας ασυμβίβαστος δημιουργός, που δεν δίστασε να συγκρουστεί με την ΑΕΠΙ σε εποχές που λίγοι τόλμησαν μια τέτοια σύγκρουση. Ένας ασυμβίβαστος συνθέτης που (ως γνωστόν) ο θάνατος τον βρήκε πάνω στο πάλκο....

Αντιγράφω από εδώ: 

Λίγο πριν πεθάνει ξεχασμένος από πολιτεία και φίλους, ο Σταύρος Παντελίδης έπαιζε μουσική σε ένα κουτούκι στην αγορά του Βύρωνα για να ξεγελάει τον καημό του. Ήταν 23 Ιανουαρίου 1956, όταν η οικογένειά του έμαθε ότι λιποθύμησε με το μπουζούκι αγκαλιά. Έφυγε λίγες ώρες μετά από καρδιακή ανεπάρκεια.

Έτσι αξίζει να πεθαίνουν οι μεγάλοι καλλιτέχνες: Να πεθαίνουν την ώρα που ασκούν την τέχνη τους!

Τραγούδι.

Σταύρος Παντελίδης, Χρ. Κολοκοτρώνης, Στ. Χρυσίνης, Στέλιος Καζαντζίδης

"Είδα κι έπαθα κυρά μου"