ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ
(και η ώρα του παιδιού)

Ήρθε τις προάλλες και με βρήκε ένας φελάχος φίλος μου και μου λέει:

-Έλα Ρε Συντάκο εκεί στο φελαχιστάν, να μας φτιάξεις ένα δωδεκαδικό σύστημα αρίθμησης, εσύ που κόβει το μυαλό σου, διότι εμείς οι φελάχοι άμα λάχει βαρεθήκαμε αυτό το μπανάλ σύστημα με τους δέκα αριθμούς. Αραβικό είναι? δυτικό είναι? δε μας αρέσει. Έλα να φτιάξεις ένα όμορφο δωδεκαδικό σύστημα, με ψηφία που να αναπαριστούν τους 12 αριθμούς της δωδεκάδας, να βρούμε την υγειά μας και να μετράμε τα πρόβατα όχι σε δεκάδες αλλά σε δωδεκάδες!!!

Η ιδέα μου φάνηκε ενδιαφέρουσα και χαβαλεδιάρικη, άρχισα να τη δουλεύω στο μυαλό μου καθώς του ετοίμαζα κάτι μεζεκλίκια και κάτι τσίπουρα.

Έκεί λοιπόν που στρωθήκαμε και χτυπάγαμε τα τσίπουρα και τρώγαμε κάτι κυκλοτερή λουκάνικα (τι παράξενο πράγμα που τα λουκάνικα δεν έχουν γωνίες, ε?) μου ήρθε η θεία επιφοίτηση και το σκέφτηκα και του είπα:

-Μάγκα φελάχε, κάτι σκέφτηκα: Θα μετράμε γωνίες!!! Το νέο αριθμητικό σύστημα, θα μετράει γωνίες!!!
-Δηλαδή?
απόρησε ο φελάχος. Άρχισα να του ζωγραφίζω σε μια χαρτοπετσέτα:

-Να, ας πούμε, για το 12 μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα από αυτά τα 2 σύμβολα, που περιέχουν 12 γνωνίες:
Είτε αυτό....
Είτε αυτό εδώ:

Έξυσε το πηγούνι του ο φελάχος. Εγώ, απτόητος συνέχισα:

Και το 11 θα το κάνουμε έτσι, για να περιέχει 11 γωνίες!!!

Άρχισε να θαυμάζει το κοφτερό μυαλό μου ο φελάχος. Ατάραχος, συνέχισα:

-Για το 10, θα χρησιμοποιούμε αυτό το σύμβολο, που περιέχει 10 γωνίες!!!

Γεύθηκε κι άλλο τσίπουρο ο φελάχος και μου έγνεψε να συνεχίσω. Ήταν φανερό ότι κάτι είχε αρχίσει να τον προβληματίζει. Συνέχισα ατάραχος:
-Για το 9, θα χρησιμοποιούμε αυτό το σύμβολο, που περιέχει 9 γωνίες:

Θαύμασε ο φελάχος, ενώ εγώ συνέχισα:
-Και για το 8, θα χρησιμοποιούμε αυτό, που έχει 8 γωνίες:

...Μπορούμε βέβαια να χρησιμοποιήσουμε και αυτό ως 8:

...αλλά θα μας περάσουν για νεοναζί και δε λέει... Άσε που τα κοθώνια οι ναζήδες θ' αρχίσουν να χρησιμοποιούν τίποτα περίεργα "88" στα νικνέϊμ τους, και θα φταίμε εμείς γι' αυτό...

-Τώρα που το σκέφτομαι, μάλλον κάποιος που σκέφτεται σαν εμάς φταίει για τα 88άρια στα νικνέϊμ των ναζήδων... κι αν το καλοσκεφτείς, κάποιος που ξέρει τι σκατά κουβαλάνε στο κεφάλι τους, πιθανότατα τους έστησε την περιβόητη φάρσα με τις "88 λέξεις" και παπάρια μάντολες...
μονολόγησε χαμογελαστά ο φελάχος.

Του απάντησα:
-Από την άλλη, βέβαια, θα φρικάρουν οι χριστιανοί λεξαριθμολάγνοι που εκστασιάζονται με τη διαπίστωση ότι ο λεξάριθμος της λέξης "ΙΗΣΟΥΣ" είναι 888... Τους φαντάζεσαι να γράφουν το 888 του Ιησού με το δικό μας σύστημα αρίθμησης?


-Πιστεύω πως θα ταίριαζε... θα ταίριαζε αρκετά...
σχολίασε με μυστικιστικό χαμόγελο ο φελάχος.

Συνέχισα:
-Για 7, θα χρησιμοποιούμε αυτό, που οι γωνίες του είναι 7...

...και για 6 θα χρησιμοποιήσουμε αυτό με τις 6 γωνίες:


Κοίταζε με θαυμασμό ο φελάχος, χτυπώντας άλλο ένα τσίπουρο.
Συνέχισα να ζωγραφίζω στη χαρτοπετσέτα και να του δείχνω:
--Για 5 θα χρησιμοποιούμε αυτό με τις 5 γωνίες.

...Ενώ για 4, προτείνω ένα από αυτά τα 3 σχήματα με τις 4 γωνίες:
Είτε αυτό,
είτε αυτό εδώ...
...είτε, αν γουστάρουμε, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτό:



-Θα προτιμήσω το τελευταίο τεσσάρι, που με συνδέουν παλιές αναμνήσεις μαζί του...
είπε ο φελάχος και μου έγνεψε να συνεχίσω. Συνέχισα:

-Ως σύμβολο του 3 προτείνω αυτό! Προσέξτε τις 3 γωνίες του!

-Εξαίρετο το τριάρι... και τι πρωτότυπη σύλληψη!
είπε ο φελάχος και, προλαβαίνοντας τη σκέψη μου, πήρε κι αυτός μια χαρτοπετσέτα όπου ζωγράφισε το 2 κάπως έτσι:

...και το 1 κάπως έτσι:


Είχε μπει στο νόημα. Παρατήρησε μάλιστα ο καλοκάγαθος φελάχος:
-Υποθέτω πως το "μηδέν" θα συμβολίζεται με έναν κύκλο που δεν έχει γωνίες, ε?
-Θα μπορούσε να είναι και μια παύλα, οριζόντια, που πάλι δεν θα έχει γωνία.
-Σωστό κι αυτό! Αλλά ως μηδενικό προτιμώ τον κύκλο, που με συνδέουν παλιές αναμνήσεις μαζί του...

είπε ο καλοκάγαθος φελάχος, και με ρώτησε:
-Όμως ρε μάστορη, μη νομίζεις πως είσαι ο πρώτος και ο μόνος που έχει αυτή την ιδέα... Άμα είχα μαζί μου το νετμπουκ, θα μπορούσα να σου το αποδείξω δείχνοντάς σου αυτό εδώ, το οποίο, πως να το κάνουμε, μου φαίνεται πως το απορρίπτει ως ιδέα η επιστημονική κοινότητα.

Έτσι είπε και άρχισε να μασουλάει ένα ντολμαδάκι ακούγοντάς με να του λέω πως...

-Κοίτα, εγώ δε μιλάω για τους αριθμούς που ξέρουμε σήμερα, μιλάω για νέο σύστημα αρίθμησης... Επομένως, της επιστημονικής κοινότητας δεν της πέφτει λόγος: Δικό μου είναι το σύστημα, ό,τι θέλω κάνω!

-Παραδέξου τότε, Συντ, ότι ευκολότερο θα ήταν αν το 5 το συμβολίζαμε με το Α, που έχει 5 γωνίες, επίσης το 3 θα μπορούσαμε να το συμβολίζουμε με το Δ, που έχει 3 γωνίες... Ε?

-Θα γίνει μπάχαλο και μπέρδεμα, μεγάλε. Το Α και το Δ έχουν ήδη ταυτιστεί με το άλφα και το δέλτα. Θα γίνει μπέρδεμα αν τα ταυτίσουμε με το 5 και το 3 αντίστοιχα.

-Σωστό... σωστό... Ελληνικά μιλάμε άλλωστε!
μονολόγησε ο φελάχος χαϊδεύοντας στοχαστικά το φελάχικο γενάκι του. Και συνέχισε:

-Θα ήταν άστοχο να πούμε πως το Α δεν είναι άλφα και είναι πέντε. Ο κόσμος όλος άλφα το λέει, κανείς δεν πρόκειται να το πει πέντε. Διάολε, πρέπει να σεβαστούμε το γεγονός πως ζούμε σε μια εποχή και σε μια περιοχή όπου οι άνθρωποι γνωρίζουν το αλφάβητο και το χρησιμοποιούν!

-Ακριβώς! Τόσο εμείς όσο και τα δημιουργήματά μας, είμαστε παιδιά του χώρου και της εποχής που ζούμε: Ο χώρος και η εποχή που ζούμε, αντικαθρεφτίζονται σ' εμάς και στα δημιουργήματά μας!

-Επομένως, οι επόμενες γενιές, μπορεί να μην μας ξέρουν ποιοί είμαστε, αλλά θα καταλάβουν ότι εφόσον το δωδεκαδικό αριθμητικό σύστημα δεν περιέχει το πιο απλό πεντάρι, το Α, και τα πιο απλά τριάρια: το Δ, το Μ και το W, τότε οπωσδήποτε φτιάχτηκε σε χώρο και σε εποχή που εχρησιμοποιείτο το ελληνικό και το λατινικό αλφάβητο! Για τον ίδιο λόγο το 2 δεν το αναπαριστούμε με το Π, παρόλο που το Π έχει 2 γωνίες. Ούτε και το 1 το κάνουμε σαν Γ ή σαν Λ, παρόλο που το Γ και το Λ έχουν μια γωνία. Και λοιπά, και λοιπά, για το 4 δεν χρησιμοποιούμε το Χ ή το Ε, κι ας έχουν 4 γωνίες και λοιπά και λοιπά....
Ε, λοιπόν Περίκαλλε, νομίζω πως είσαι ιδιοφυής!!!
Μου φαίνεται πως κάποια εποχή, η ανθρωπότητα θα καταλάβει τι με βάζεις να σκέφτομαι...

είπε ο φελάχος φίλος μου, και σταμάτησε να ξύνει το πηγούνι του και όρμησε στο τζατζίκι. Περίμενα να καταπιεί και τον παρότρυνα να συνεχίσει.

Και συνέχισε, λέγοντας το αναμενόμενο:

-Ρε μαλάκα Περίκαλλε, έτσι και εννοήσουν οι ελληναράδες και οι ελλαδέμποροι τι είπες τώρα, θα χεστούν απ' τη χαρά τους, κι ας τραβάνε τα μαλλιά τους οι επιστήμονες!!! Ρε μπαγάσα, δεν το κυκλοφοράς σε βιβλίο να κονομήσουμε?

Και λέγοντας αυτό, έγινε σκιά και εξαερώθηκε.

Μυστήριο πράμα: όσοι σκέφτονται έτσι, γίνονται σκιά και εξαερώνονται...