"... Υπεράνω όλων βρίσκεται το εθνικό καλό, εντός του οποίου εντάσσονται τα επιμέρους συμφέροντα και όχι η αύξηση του θρησκευτικού ποιμνίου από προσχώρηση αλλοδαπών. Εστιαζόμενο στο κοσμικό κράτος, στο έθνος, στην κοινωνία, στον πολίτη και στη χρηστή, δίκαιη και προοδευτική διοίκηση της πολιτείας, το Ελληνικό κίνημα δεν έχει θεοκρατικές αντιλήψεις, δεν αποσκοπεί στην προώθηση κάποιας ορισμένης θρησκείας εις βάρος μιας άλλης. Την κοινωνία που το κίνημά μας πρεσβεύει είναι, συνεπώς, ανεξίθρησκη, όπως πρέπει να είναι κάθε σύγχρονη κοσμική κοινωνία, η οποία οφείλει να επιτρέπει την πλήρη θρησκευτική ελευθερία των πολιτών.
Όμως η θρησκευτική ελευθερία δεν είναι ταυτόσημη με τη θρησκευτική ασυδοσία. Οι θρησκείες που υπάρχουν ή πιθανώς να υπάρξουν στο μέλλον, πρέπει να μην αντιτίθενται στο εθνικό καλό και εθνικό συμφέρον, να μην αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα στην ανύψωση του Έλληνα, να μην αντιστρατεύονται τον σχηματισμό ελληνικού έθους, παρά να συμβάλλουν στην ηθική ανάπλαση των Ελλήνων και γενικώς να υπηρετούν το έθνος και την πολιτεία.
(...)
Να μην ειδωλοποιεί η χριστιανική εκκλησία τα πράγματα εις βάρος του έθνους μας. Αν χρειάζεται μύθο και παράσταση για τους πιστούς, ας το συνδέσει με την εθνική μας γη, ας ιεροποιήσει την Ελλάδα. Ας παίρνει πασχαλινό φως από τα Μετέωρα ή από την Πάτμο ή από την Τήνο.
(...)
Ως συμπέρασμα εκ των ανωτέρω προκύπτει ότι αναζητείται μια εθνική θρησκεία που θα ξανακάνει τον Έλληνα ένα αξιοπρεπές, δυναμικό και ελεύθερο ον. Αυτή δε η θρησκεία πρέπει να μας προσφέρει τα τέσσερα ανωτέρω περιγραφέντα γνωρίσματα: να μας δίδει εθνική θεογονία, επιστημονική κοσμογονία, ελληνική εθνογονία και ελληνική ηρωογονία, αφού αυτά τα τέσσερα γνωρίσματα μαζί με ό,τι περιέχουν, συνιστούν τον χαρακτήρα του έθνους μας. Διότι αν θέλουμε να θανατώσουμε ένα έθνος, είναι αρκετό να του αποκεφαλίσουμε μια από αυτές τις δοξασίες της υπάρξεώς του".
Τι να πει κανείς... Διαβάζω και ξαναδιαβάζω με θαυμασμό ανακράζοντας "Α ρε κατακαημένε Προμηθέα, α ρε κατακαημένε Δία, α ρε κατακαημένοι..."
Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο "Ιδέες και προτάσεις για Ελληνική Αναγέννηση" (σελ. 60-61). Συγγραφέας ο Τρύφωνας Ολύμπιος.
Όμως η θρησκευτική ελευθερία δεν είναι ταυτόσημη με τη θρησκευτική ασυδοσία. Οι θρησκείες που υπάρχουν ή πιθανώς να υπάρξουν στο μέλλον, πρέπει να μην αντιτίθενται στο εθνικό καλό και εθνικό συμφέρον, να μην αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα στην ανύψωση του Έλληνα, να μην αντιστρατεύονται τον σχηματισμό ελληνικού έθους, παρά να συμβάλλουν στην ηθική ανάπλαση των Ελλήνων και γενικώς να υπηρετούν το έθνος και την πολιτεία.
(...)
Να μην ειδωλοποιεί η χριστιανική εκκλησία τα πράγματα εις βάρος του έθνους μας. Αν χρειάζεται μύθο και παράσταση για τους πιστούς, ας το συνδέσει με την εθνική μας γη, ας ιεροποιήσει την Ελλάδα. Ας παίρνει πασχαλινό φως από τα Μετέωρα ή από την Πάτμο ή από την Τήνο.
(...)
Ως συμπέρασμα εκ των ανωτέρω προκύπτει ότι αναζητείται μια εθνική θρησκεία που θα ξανακάνει τον Έλληνα ένα αξιοπρεπές, δυναμικό και ελεύθερο ον. Αυτή δε η θρησκεία πρέπει να μας προσφέρει τα τέσσερα ανωτέρω περιγραφέντα γνωρίσματα: να μας δίδει εθνική θεογονία, επιστημονική κοσμογονία, ελληνική εθνογονία και ελληνική ηρωογονία, αφού αυτά τα τέσσερα γνωρίσματα μαζί με ό,τι περιέχουν, συνιστούν τον χαρακτήρα του έθνους μας. Διότι αν θέλουμε να θανατώσουμε ένα έθνος, είναι αρκετό να του αποκεφαλίσουμε μια από αυτές τις δοξασίες της υπάρξεώς του".
Τι να πει κανείς... Διαβάζω και ξαναδιαβάζω με θαυμασμό ανακράζοντας "Α ρε κατακαημένε Προμηθέα, α ρε κατακαημένε Δία, α ρε κατακαημένοι..."
Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο "Ιδέες και προτάσεις για Ελληνική Αναγέννηση" (σελ. 60-61). Συγγραφέας ο Τρύφωνας Ολύμπιος.
Φίλε το άρμα του Φαέθωνα από το ναό της Πατάτειας
ΑπάντησηΔιαγραφήδιέσχιζε τις αχτίδες του ηλίου προς Δραπετσώνα,
αλλά έπεσε επάνω σε λιθοβολισμό
επειδή ήταν άπιστο.
Τι να εθνουργήσουμε
άμα δεν μπορεί να έχει 1 αμάξι ο Ηνίοχος ο Θηβαίος ;
Ούτε μία εθνική πατάτα δεν μπορεί να ευλογήσει
η ιερο-γερουσία των συνμπολιτών καταναλωτών
άμα δεν δώσει το Ο.Κ. ο "παπα-μίζας".
Ο μεσάζων δηλαδή.