Πέμπτη, Μαρτίου 29, 2012

ΟΜΗΡΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ 1

Η φιλοσοφική θεολογία, με όλες τις διατυπώσεις της "ένας θεός που σέβεται την ιδιότητά του ως θεού δεν θα μπορούσε παρά να ήταν έτσι κι έτσι κι έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα και πασαλιμανιώτικα", σίγουρα διαθέτει καλλιέπεια και λογική.

Αντίθετα, η πρακτική θεολογία, διαθέτει μόνο παρατηρητικότητα και μελέτη των συμπτώσεων, λέγοντας αποφθέγματα του στυλ "αδιαφορώ για το πως θα έπρεπε να είναι ο θεός, με ενδιαφέρει μόνο το πως θα καταφέρω να τον αντιλαμβάνομαι". Ζωώδης άποψη, ενδεχομένως, αλλά...


τοιν δ γνω πρόσθεν ϊλος ταχς Αας,
αψα δ ρ Ααντα προσέφη Τελαμώνιον υἱόν·

Ααν πεί τις νϊ θεν ο λυμπον χουσι

μάντεϊ εδόμενος κέλεται παρ νηυσ μάχεσθαι,

οδ  γε Κάλχας στ θεοπρόπος οωνιστής·    

χνια γρ μετόπισθε ποδν δ κνημάων
εῖ᾽ γνων πιόντος· ρίγνωτοι δ θεοί περ·

κα δ μο ατ θυμς ν στήθεσσι φίλοισι

μλλον φορμται πολεμίζειν δ μάχεσθαι,

μαιμώωσι δ νερθε πόδες κα χερες περθε.      

Που πάει να πει κάτι τέτοιο:

Πρώτος τον νόησε ο ταχύς Οϊλιάδης Αίας
κι εστράφη προς τον Αίαντα τον Τελαμωνιάδη:
Ω Αίας, κάποιος των θεών των Ολυμποκατοίκων,
με την μορφήν του μάντεως κινεί μας εις την μάχην.
Δεν είναι ο Κάλχας, όχι, αυτός, ο θείος χρησμολόγος.
Τα θεία χνάρια καθαρά του είδα και τα σκέλη
ως έφυγε. Και τους θεούς ευκόλως διακρίνεις.
Και μές στα στήθη μου η ψυχή ν’ αγωνισθώ στην μάχην
ζητεί με ορμήν σφοδρότερην και κρατημόν δεν έχουν
επάνω δω τα χέρια μου και οι πόδες μου αποκάτω.

 (Ιλιάδα, ραψωδία Ν, 66-75)


Άσε τους φιλοσοφούντες θεολόγους να λένε, καλέ μου. 
Ο Όμηρος είναι σαφέστατος: Ο Αίας είδε καθαρά τα πόδια και τις κνήμες του Ποσειδώνα -και επιπλέον ο Αίας είχε την παρατηρητικότητα να προσέξει πως τα πόδια του Ποσειδώνα άφηναν στο χώμα ίχνη διαφορετικά από τα ίχνη που θα άφηναν ανθρώπινα πόδια. 

Οι φιλοσοφούντες θεολόγοι θα το θεωρήσουν ανεπίτρεπτο σκάνδαλο, θα το καταγγείλουν ως φαινόμενο ανθρωπομορφισμού των θεών και θα βγάλουν μαλάκα τον Όμηρο. 

Ο Αίας δεν ήταν φιλόσοφος-θεολόγος, βέβαια. Ήταν εμπειρικός-πρακτικός θεολόγος και πολεμιστής. Το μόνο που τον είχε διδάξει η εμπειρία του -και το μόνο που τον ενδιέφερε προφανώς- ήταν να αναγνωρίζει τους θεούς όταν τον πλησίαζαν, ώστε να μην κάνει καμιά μαλακία και τους προσβάλει, ας πούμε -ή κάπως έτσι- και χάσει τη μάχη. 

Και η εμπειρία του τον οδήγησε στη μεγαλειωδώς απλοϊκή διαπίστωση-διατύπωση που λέει πως οι θεοί είναι "αρίγνωτοι". Πανεύκολα αναγνωρίσιμοι, δηλαδή. Έτσι και τους δεις μπροστά σου, τους αναγνωρίζεις αμέσως.

Ε, μετά πλάκωσαν οι φιλοσοφούντες θεολόγοι και το πράμα στράβωσε σε τέτοιο βαθμό που σήμερα πολλοί συνάνθρωποί μας είναι πεπεισμένοι ότι εμφανίσεις θεών δεν λαμβάνουν χώραν πλέον. 

(Για πληρέστερη ανάγνωση της όλης φάσης που περιγράφει ο Όμηρος, κλικ εδώ)


10 σχόλια :

  1. Εμπερεδεύθην.

    Τα ίδια επιχειρήματα θα μπορούσε να επικαλεστεί κάποιος ουφόπληκτος, προκειμένου να στηρίξει την άποψή του πως... καταλαβαίνετε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και πολλοί ιχθυοπώλες, επίσης, Ζαν-Λυκ, φωνάζουν "εδώ το φρέσκο ψάρι", ενώ στην πραγματικότητα πωλούν εντελώς μπαγιάτικους ιχθύες.
    Ως εκ τούτου, καλό είναι να είμεθα επιφυλακτικοί με τις δηλώσεις των ιχθυοπωλών ή ακόμα καλύτερα καλό θα ήταν να γίνουμε γνώστες και εκτιμητές της φρεσκότητας των ιχθύων.
    Ας μην τους καταργήσουμε, όμως, τους καημένους τους ιχθυοπώλες... Μεταξύ των υπάρχουν και καλά παιδιά
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Και ποιός δεν θα είχε την καρδιά του αφιερωμένη στις τριήρεις,
    φτάνοντας σε αδυναμο-περίγραπτα καθέκαστα ;

    Αλλά και ποιός θα περίμενε να περιγράφει το περπάτημα του κροκόδειλου Swam, σε τριπλο-τελική, μνήσθιιι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συγνώμη.
    Γράφω λες και μιλάω στον εαυτό μου,
    περιμένοντας να τα καταλαβαίνει όλα.
    (Όμοιος ομοίω αεί εικάζει)

    Εννοώ, ότι ο Ποσειδώνας μάλλον έγινε ορατός
    υπό την έννοια, ότι ο ήρωας είχε
    (πάντα ή σε κάποια στιγμή περιγραφής)
    την καρδιά του αφιερωμένη στις τριήρεις (ή στον δρόμο που ήταν θαλάσσιος)
    και πιό συγκεκριμένα :
    Σε εκείνες τις τριήρεις (ή θαλάσσιο δρόμο), που όταν ερχόταν η πολυπόθητη ώρα, θα επιπλέανε και θα βουλιάζανε λιγότερο (απ' όσο ήταν ήδη σφηνωμένες, σε αναμονή των "πιστών" τους).

    Τα βήματα του ήρωα, γίνονται ανάλαφρα,
    βουλιάζουν λιγότερο τα αχνάρια,
    ναι, νάτος ο Ποσειδώνας,
    όπως ακριβώς θα κυλούσανε και τα πατρώα πλοία,
    μετά την ολοκλήρωση του σκοπού.

    Το νοηματικό συνεχές εκείνο,
    που τα εσώψυχα αλληλεπιδρούν με την υφιστάμενη ύλη
    και εν συνεχεία αντανακλούν τις θέσεις (θέσεις = θεοτικές) ως εξελίξεις,
    μάλλον έχουμε τη χαρά να τις διαβάσουμε (ενστερνιστούμε) στο άρθρο προηγουμένως.

    Τέτοιες θεοτικές αλληλεπιδράσεις και σημεία στις εξελίξεις, εύκολα διακρίνεις = έχουν ορατές διαφορές σε έμπειρο μάτι, κι ας είναι σχετικά διαφορετικές από τις συνήθεις.

    Άποψη είναι, δεν ξέρω κιόλας.

    Μπορεί ομοίως να είναι και ο τρόπος άφιξης, δηλαδή οι πλέοντες σύντροφοι, μέχρι την Τροία και όλο το θαλασσόφερτο "γένος", μέσα στο είναι, του ήρωα, ορατό στον ποιητή. Γιατί δηλαδή να δούμε κάπου την αλήθεια στα μάτια, γιατί δηλαδή να δούμε κάπου το πείσμα στο στόμα και να μην δούμε τον Ποσειδώνα στα πόδια του ήρωα ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Είναι πάντως και γαιοσείστης, ε?
    Ποσειδάων ενοσίχθων.
    Οπότε εκεί να δεις κάτι ίχνη που αφήνει στο χώμα...

    Αλλά τεσπα, "don't let Costas destroy you" που τραγουδούσε και διεκτραγωδούσε κάποτε μια ψυχή, κι άντε μετά να μην είναι επιφυλακτικός ο ποιητής...
    (costa θαρρώ είναι η ακτή, ας πούμε, εξ ου και το costa concordia που ναυάγησε ως σχέδιο ή ως σχεδία),
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δε τε φυτάλμιος.
    Σίγουρα όχι πέσε και τρώγε φύκια Αία.

    Costa Concordia ;
    Σαν γιότ τού Παδήμου, φέρνει το όνομα.
    Μπορεί και σαν ηρωϊκή τηλε-περιγραφή από πλεύση συγκυβέρνησης.

    Ω ! Τι λέξω !
    Βρε τι να πω !!

    Κάτσε να πετάξει ο Τσίπρων-ας τη μάσκα της δεξιάς από πάνω του, να βγει με σφυρο-κινητό και δρεπανο-κοντρόλ στη γύρα, με τίποτα κραυγές "Τσερνιένκοφ 2020" και αντι-σύνθημα "πούτας ντε ναθιόν", να κάτσει το "επιτέλους" στα όνειρά μας και να πάω να συγκαλέσω όλες τις ιέρειες από τα Ισχομάχεια, για γενική συνέλευση ωδής προς τον Άη Ξενοφώντα, από τη Μονή Οικονομικού. Η μητέρα Κριτομάχη να ευλογήσει το ικανότερο σπερματοζωάριο του βραδινού sex, κι εγώ θα ανάψω κεράκι στο ναό με το ρητό "Νωπήν Ψάξας" που να διπαλέψει τα ημισφαίρια ο κατσικο-Λέων, δόξα να έχει ο Ζεύς που θα μας αντι-καταστραφεί το τάρταλον τρις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Βρε κυμπατζής να μην είναι κι ας είναι ό,τι θέλει λένε στο χωριό μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. http://youtu.be/6O6x_m4zvFs
    Δεν ξέρω τι λέτε αλλά ο μόνος σύγχρονος απόγονος του Όμηρου και του Διόνυσου ήταν ο Jim Morrison

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Προσωπικώς ωσάνεσθας κακομαθημένος
    τον συγχωρώ που δεν έβγαλε να ωδεί "ρήιδες των στεριών" αλλά θα με λέγανε γραφικό και ας είναι riders on the storm και ας τον παρεξηγούν
    ότι παρρήσσεται Ερμήδες και πληθυντικούς.

    Τσε raiders κουζουλερμήδαρους !

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Mi-la-re,
mi-la-re-si