"Εγώ δεν έχω βγάλει το σχολείο, ούτε έχω μάθει γράμματα πολλά
Ξέρω όμως ένα κι ένα κάνουν δύο και πως τα φωνήεντα είναι επτά"
Αυτή την άποψη είχε ο ρεμπέτης Γιώργος Μουφλουζέλης και ήταν πολύ περήφανος για τις γραμματικές γνώσεις του. Εξακριβωμένα, ο μέσος Έλληνας γνωρίζει πως τα φωνήεντα του ελληνικού αλφαβήτου πράγματι είναι επτά. Έτσι μαθαίναμε τόσα χρόνια.
Όμως ζούμε σε εποχές λιτότητας και μνημονίου.
Μην το ξεχνάμε, ε?
Οπότε ξεχάστε όσα ξέρετε!
Κύριοι, τα φωνήεντα της ελληνικής γλώσσας μόλις έγιναν 5 -συμπεριλαμβανομένου του φωνηέντου "ού".
Άλφα, έψιλον, ιώτα, όμικρον και "ού".
Κι άμα σας αρέσει.
Μια περίεργη μετατροπή έχουν υποστεί και τα σύμφωνα:
Επί αιώνες και μέχρι πρόσφατα, τα σύμφωνα ήταν 17.
Αλλά τώρα, σε καιρούς λιτότητας, έχουν γίνει 15 -λείπουν το "ξ" και το "ψ".
(Βέβαια, στην πραγματικότητα, στα πλαίσια των γενναιόδωρων ευρωπαϊκών πακέτων στήριξης της ελληνικής γλώσσας, τα σύμφωνα πλέον είναι 18: Ναι μεν απαλείφτηκαν το "ψ" και το "ξ", αλλά προστέθηκαν τα ευρω-γαμάουα σύμφωνα "μπ", "ντ" και "γκ". Οπότε, 15 εναπομείναντα παλιά σύμφωνα, συν τρία φρέσκα, ίσον 18 σύμφωνα εν όλω -ενώ παλιά είχαμε μόνο 17...
Είμαστε σε καλό δρόμο, λοιπόν...)
Όχι ρε συ καλέ μου αναγνώστη, δε σαλτάρησα λόγω ζέστης.
Πρόκειται για απόψεις που εμπεριέχονται στη Γραμματική της 5ης και 6ης Δημοτικού, και όπως καταλαβαίνεις, αυτές τις γραμματικές απόψεις θα τις διδαχτούν τα παιδιά σου όταν πάνε 5η ή 6η Δημοτικού και πάρουν στα χέρια τους το νέο -γαμάουα και πρωτοποριακό- βιβλίο Γραμματικής της νεοελληνικής γλώσσας!
Περισσότερα, στο σάϊτ του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε "Αλέξανδρος Δελμούζος", στο οποίο υπάρχει και αυτό το εμπεριστατωμένο .pdf, το οποίο καλό είναι να διαβάσεις -εγώ πάντως το διάβασα και σοκαρίστηκα.
Ξέρω όμως ένα κι ένα κάνουν δύο και πως τα φωνήεντα είναι επτά"
Αυτή την άποψη είχε ο ρεμπέτης Γιώργος Μουφλουζέλης και ήταν πολύ περήφανος για τις γραμματικές γνώσεις του. Εξακριβωμένα, ο μέσος Έλληνας γνωρίζει πως τα φωνήεντα του ελληνικού αλφαβήτου πράγματι είναι επτά. Έτσι μαθαίναμε τόσα χρόνια.
Όμως ζούμε σε εποχές λιτότητας και μνημονίου.
Μην το ξεχνάμε, ε?
Οπότε ξεχάστε όσα ξέρετε!
Κύριοι, τα φωνήεντα της ελληνικής γλώσσας μόλις έγιναν 5 -συμπεριλαμβανομένου του φωνηέντου "ού".
Άλφα, έψιλον, ιώτα, όμικρον και "ού".
Κι άμα σας αρέσει.
Μια περίεργη μετατροπή έχουν υποστεί και τα σύμφωνα:
Επί αιώνες και μέχρι πρόσφατα, τα σύμφωνα ήταν 17.
Αλλά τώρα, σε καιρούς λιτότητας, έχουν γίνει 15 -λείπουν το "ξ" και το "ψ".
(Βέβαια, στην πραγματικότητα, στα πλαίσια των γενναιόδωρων ευρωπαϊκών πακέτων στήριξης της ελληνικής γλώσσας, τα σύμφωνα πλέον είναι 18: Ναι μεν απαλείφτηκαν το "ψ" και το "ξ", αλλά προστέθηκαν τα ευρω-γαμάουα σύμφωνα "μπ", "ντ" και "γκ". Οπότε, 15 εναπομείναντα παλιά σύμφωνα, συν τρία φρέσκα, ίσον 18 σύμφωνα εν όλω -ενώ παλιά είχαμε μόνο 17...
Είμαστε σε καλό δρόμο, λοιπόν...)
Όχι ρε συ καλέ μου αναγνώστη, δε σαλτάρησα λόγω ζέστης.
Πρόκειται για απόψεις που εμπεριέχονται στη Γραμματική της 5ης και 6ης Δημοτικού, και όπως καταλαβαίνεις, αυτές τις γραμματικές απόψεις θα τις διδαχτούν τα παιδιά σου όταν πάνε 5η ή 6η Δημοτικού και πάρουν στα χέρια τους το νέο -γαμάουα και πρωτοποριακό- βιβλίο Γραμματικής της νεοελληνικής γλώσσας!
Περισσότερα, στο σάϊτ του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε "Αλέξανδρος Δελμούζος", στο οποίο υπάρχει και αυτό το εμπεριστατωμένο .pdf, το οποίο καλό είναι να διαβάσεις -εγώ πάντως το διάβασα και σοκαρίστηκα.
Βρε αμπούνγκα χούνγκα, ούνγκα ούνγκα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ' το κακό στο χειρότερο..
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιακρίνω έναν ενθουσιασμό για τις γλωσσικές καινοτομίες ή κάνω λάθος?
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)
Πατρίδα μου είναι η γλώσσα... χάνεται και αυτή
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι 2...
ΑπάντησηΔιαγραφήέχω μείνει κάγκελο...
"φωνήεντα τα οποία ενυπάρχουν στο DNA μας από την αρχή της υπάρξεως μας στον πλανήτη";;;
:D
Άντι, ίσως εννοεί ας πούμε το ύψιλον που οι αρχαίοι απλώς το έλεγαν "υ" -χωρίς το ψιλόν, αλλά οι Γάλλοι το λένε "υ-γκρέκ": το ελληνικό "υ", δηλαδή και το έχουν για 25ο γράμμα στο αλφάβητό τους- κάτι ξέρουν αυτοί
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)
Τι να σου πω, δεν ξέρω.
Το άκουγα πολύ συχνά, μικρότερος. Πάρα πολύ συχνά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί όμως κάποιος να μου εξηγήσει τί εννοεί ο ποιητής ; Τι θέλει να πει τέλος πάντων, σε 1 σημείο, που έκανε εσκεμμένη παράφραση :
Διότι η γραμματική καθόριζε :
Η προ-παρα-λήγουσα, ποτέ δεν περισπάται - σκέτο.
Η ΠΑΡΑ-λήγουσα δεν περισπάται, όταν η λήγουσα είναι μακρά.
Στον δε ρυθμό, χώραγε κάλλιστα, άμα ήθελε να πει το σωστό. Αρκεί να τράβαγε το "Η' ελάχιστα (το άρθρο). Και θα έριχνε και ρεμπέ χροιά, άμα το τράβαγε
...ηηηη παραλήγουσα...
Επομένως, το έβαλε σκόπιμα λάθος, θέλοντας κάτι να πει, έμμεσα.
Τι όμως ;
Ίσως κάτι είχε άρει τ' αυτί του μύστη ρεμπέτη σχετικά με το ότι η προ-παραλήγουσα δεν τονίζεται όταν η λήγουσα είναι μακρά: Η λήγουσα (τονίζεται η προπαραλήγουσα) της ληγούσης (εδώ η λήγουσα είναι μακρά, οπότε η προπαραλήγουσα ου τονίζεται). Κάτι τέτοιο εννούσε, φαντάζομαι, ε, θα ήπιε και κάτι, οπότε ψιλομπερδεύτηκε η μούσα του
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)