Εδώ που το σκέφτομαι, η παρουσία του Περίκαλλου στο Αντιρατσιστικό φεστιβάλ, τείνει να γίνει θεσμός.
Φέτος είπα επιπροσθέτως να εκτεθώ δημοσίως -ομού μετά των δημιουργιών μου.
Πάντως χτες έφυγα με ένα ανάμικτο συναίσθημα, σχεδόν πρωτόγνωρο, υπό την έννοια ότι "too old to rock'n roll too young to die" έλεγαν οι έτσι το πάλαι -κι όπως και να το κάνεις δεν είναι δα και το καλύτερο συναίσθημα.
Αλλά τεσπα, για την κλάση μας ίσως είναι πλέον μόνο η Φαραντούρη -θα είναι στο Αντιρατσιστικό την Κυριακή λέει, ε?
(Εντάξει, και σήμερα καλό θα ήταν να πάει κάποιος, δε λέω -τι να έλεγα δλδ όταν βλέπω πως απόψε προβλέπονται Αέρα-πατέρα και Άννα Γούλα?)
Όμως εδώ λέγαμε για τη Φαραντούρη την Κυριακή, οπότε πάρε να 'χεις καλέ μου αναγνώστη μια Μπαλάντα Των Πειρατώνε, του Μπρεχτ, του Βάϊλ και ξερωγώ του Μάτεσι επί το ελληνικότερον.
Ανέμοι πάρτε μας μακριά, σε ορίζοντες αστραφτερούς,
πνίχτε και κάφτε τους θεούς, θεός για μας η θάλασσααααααααααααααα...
διότι μου έχει κολήσει απ' τα ξημερώματα και πρέπει να το τραγουδήσω για να ξεχαστεί λέμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Mi-la-re,
mi-la-re-si