ΚΑΡΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Προσωπικά μιλώντας, όταν βλέπω έναν απ' αυτούς -το Τζέφρι, ας πούμε- όντως γελάω μέχρι δακρύων. Τουλάχιστον κάποιοι άλλοι του σιναφιού του, έχουν πιο έξυπνη φάτσα.
Αλλά τέλος πάντων αυτά είναι υποκειμενικά, ίσως να υπάρχουν και κάποιοι που θεωρούν έξυπνη τη φάτσα του Τζέφρι, το ζήτημα είναι πως λέω να αναδημοσιεύσω εδώ ένα κείμενο από το anarchypress, που λέει τα εξής ενδιαφέροντα:

Ίσως να μη γνωρίζετε ότι στην Ολλανδία η τραπεζική κάρτα έχει ισχύ μεγαλύτερη της κανονικής ταυτότητας επειδή:
- Για να βρεις δουλειά θα πρέπει να έχεις τραπεζικό λογαριασμό αλλιώς η εταιρία δεν σε πληρώνει.
- Για να ανοίξεις τραπεζικό λογαριασμό θα πρέπει να έχεις δηλωθεί πρώτα στον τοπικό σου Δήμο, όπου δηλώνεις και τη διεύθυνση που μένεις (και το αποδεικνύεις με συμβόλαιο ενοικίασης). Για να μείνει κάποιος στην Ολλανδία θέλουν οπωσδήποτε να ξέρουν πού μένει.
- Τα στοιχεία που υποχρεωτικά καταθέτεις στην τράπεζα (τηλέφωνο, διεύθυνση, email) ελέγχονται κάθε τόσο.

Το παρακάτω γεγονός μου συνέβη πριν 2 εβδομάδες:
Πήγα να βγάλω λεφτά από το μηχάνημα αναλήψεων και μου λέει «η κάρτα σας είναι μπλοκαρισμένη». Πάω την άλλη μέρα στην τράπεζα για να μάθω το λόγο. Η (ευγενέστατη) υπάλληλος ψάχνοντας μου εξηγεί ότι η τράπεζα έστειλε ένα γράμμα στην παλιά μου διεύθυνση, αυτή που είχα πριν αλλάξω σπίτι, και το γράμμα της επιστράφηκε. Μου έστειλαν κατόπιν email αλλά το αγνόησα γιατί ήταν στα Ολλανδικά. Οπότε θεώρησαν ότι δεν μένω πλέον εκεί και μου μπλόκαραν το λογαριασμό για να με υποχρεώσουν (αυτή ήταν η ακριβής διατύπωση) να έρθω στην τράπεζα και να δηλώσω τη διεύθυνσή μου. Μου είπε: «είστε πελάτης μας και έχουμε δικαίωμα να γνωρίζουμε το πού μένουν οι πελάτες μας». Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα σε αφήσουν χωρίς λεφτά. Τους έκανα μια φασαρία για την τιμή των όπλων πριν καταλήξει να μου πει «ασφαλώς έχετε δικαίωμα να απευθυνθείτε σε δικηγόρο».
Πολιτισμένα πράματα!

Παρ’ όλα αυτά οι Ολλανδοί είναι καρτόπληκτοι: Με κάρτα κυκλοφορούν με τα μέσα μαζικής μεταφοράς και με κάρτα κάνουν τα ψώνια τους. Ρευστό σπάνια θα τους δεις να κρατούν πάνω τους. Η συντριπτική πλειοψηφία των μαγαζιών (εστιατόρια, ρουχάδικα, σούπερ μάρκετ, ότι τέλος πάντων μπορείς να φανταστείς) έχουν ένα φορητό μηχανηματάκι σαν ΑΤΜ και μέσω αυτού μπορείς να πληρώσεις με την τραπεζική κάρτα.
Οπότε η τράπεζα καταγράφει όλες τις συναλλαγές σου: τί πλήρωσες, γιατί, το μέρος που το πλήρωσες (μέσω του ΑΦΜ του μαγαζιού) και πότε.
Και φυσικά σου δίνουν τη δυνατότητα να έχεις εποπτεία όλων αυτών μέσω του Internet. Το Internet banking στο δίνουν τσάμπα με το που βγάζεις κάρτα. Οπότε οι πρακτικότατοι και βολικότατοι ψυχάκηδες του ελέγχου Ολλανδοί σκέφτονται ως εξής: Γιατί να κουβαλάω ρευστό ενώ με την κάρτα:
- Κάνω τα ψώνια μου σχεδόν παντού
- Δεν μπορούν να με κλέψουν
- Έχω εποπτεία μέσω του Internet πού και πώς ξόδεψα τα λεφτά μου, οπότε δε χρειάζεται να κρατάω μολύβι και χαρτί.
Το γεγονός ότι μετατρέπονται σε τρόφιμους του τραπεζικού στρατοπέδου συγκέντρωσης δεν τους απασχολεί καθόλου, άλλωστε το σύστημα υπάρχει για να δουλεύει γι’ αυτούς… Τους βλέπω να αγοράζουν μέχρι και ένα πακέτο τσιγάρα που στοιχίζει 4-5 ευρώ με κάρτα αντί για κέρματα. Φυσικά το κράτος έχει άμεση πρόσβαση όποτε το θελήσει στα στοιχεία αυτά για έλεγχο φοροδιαφυγής κλπ, κλπ. Και το γεγονός ότι μπορούν να μπλοκάρουν χωρίς προειδοποίηση το λογαριασμό σου σημαίνει το αληθές και προφανές: ότι τα υποτιθέμενα λεφτά «σου» δεν σου ανήκουν. Ουσιαστικά τα «δανείζεσαι» εφ’ όσον είσαι καλό παιδί (σκλαβάκι).

Βεβαίως, επίσης, σχεδιάζεται η πανευρωπαϊκή τραπεζική ένωση (SEPA -https://en.wikipedia.org/wiki/Single_Euro_Payments_Area) για την οποία ήδη οι Ευρωπαίοι λένε ότι θα λειτουργήσει (τάχα) ως το ανάχωμα της κρίσης, αφού θα ενδυναμώσει την Ευρωπαϊκή ενοποίηση (οι παγίδες που κρύβει η δήθεν κρίση και ο «θαυμαστός» κόσμος της ευρωπαϊκής; ενοποίησης που επαγγέλλεται η αριστεροδεξιόστροφη εξουσία )…
Ουσιαστικά δηλαδή δεν θα έχει καμία σημασία του πού στην Ευρώπη έχεις τον τραπεζικό σου λογαριασμό ανεξάρτητα από το που μένεις. Όλες οι τράπεζες θα έχουν πρόσβαση στα ίδια στοιχεία οπότε αν πας π.χ. να ανοίξεις λογαριασμό στην Ολλανδία ενώ, ας πούμε, έχεις εκκρεμότητες σε μια τράπεζα στην Ελλάδα… Πάπαλα…
Ο τελικός τους στόχος με όλη αυτήν την «καρτολογία» είναι η κατάργηση του υλικού χρήματος, δηλαδή του χαρτονομίσματος και σ’ αυτό οι ολλανδοί είναι πρωτοπόροι. Αν, λοιπόν, κάθε συναλλαγή υποχρεωτικά γίνεται μέσω καρτών, τότε είναι προφανές ότι οι τράπεζες και το κράτος γνωρίζουν τα πάντα για σένα ανά πάσα ώρα και στιγμή. Φυσικά αυτό θα είναι βολικό αφού δε θα χρειάζεται να κάνεις και φορολογική δήλωση και να ταλαιπωριέσαι στις εφορίες… Αφού ξέρουν το εισόδημά σου, ξέρουν και τί ξόδεψες και πού, άρα στα βγάζουν αυτόματα. Η φορολογική δήλωση στην Ολλανδία, τουλάχιστον για τους υπαλλήλους (δημόσιους και ιδιωτικούς) έχει τυπικό χαρακτήρα προς επιβεβαίωση αυτών που ήδη γνωρίζει το κράτος (ε, και μπορεί να έχει ξεφύγει και κάτι). Ο ορισμός του αποτελεσματικού κράτους που σέβεται και παρέχει υπηρεσίες στον πολίτη!
Παρ’ όλα αυτά οι αχάριστοι Ολλανδοί γκρινιάζουν ακόμα για τη γραφειοκρατία που υπάρχει…

Όλα όσα πρόκειται να ακολουθήσουν θα γίνουν επειδή θα τα ζητάν πλέον οι πολίτες, που όπως πάντα σκέφτονται την πρακτικότητά τους: «Αφού έχω την κάρτα τί τα θέλω τα χαρτονομίσματα; Και γιατί να μην μπορώ να χρησιμοποιώ την ίδια κάρτα για να μετακινούμαι με το μετρό και να έχω δύο; Και γιατί να κουβαλάω και τρίτη κάρτα (ταυτότητα, αφού μπορεί να ενσωματωθεί στην πρώτη;». Οπότε… κάθε άνθρωπος καταλήγει να αντιστοιχεί σε μία κάρτα.

Επόμενη ιστορία φρίκης:
Πριν από ένα μήνα ψήσαμε στην αυλή ενός φίλου και κάποια στιγμή ήρθαν και οι γείτονες (ένα ζευγάρι ολλανδών). Αυτοί λοιπόν είχαν έναν πολύ ωραίο γάτο (από τους πιο μεγάλους που έχω δει) που σουλάτσαρε βαρεμένος στην αυλή. Μας έλεγαν πόσο πολύ αγαπούν τα ζώα. Μετά μου σκαν το παραμύθι ότι έχουν ευνουχίσει το γάτο. Για το καλό του φυσικά, τί να ταλαιπωριέται τώρα το ζώο… Τα παίρνω στο κρανίο και τους αρχίζω πάρε κι αυτό, κι εκείνο και τ’ άλλο και πώς σέβεστε δηλαδή το γάτο, όταν του έχετε στερήσει την ίδια του τη φύση; Και γιατί αν σας φαίνεται φυσιολογικό να το κάνετε στο γάτο να μη σας φαίνεται φυσιολογικό να γίνεται και στους ανθρώπους στο μέλλον; Μούγκα στη στρούγκα, αλλά το θέμα δεν είναι εκεί. Αφού έχουν αποχωρήσει μου λέει ο φίλος:
«Αυτό που δε σου είπαν είναι ότι ο γάτος είναι τσιπαρισμένος».
«Δηλαδή»; του λέω.
«Του έχουν εμφυτεύσει τσιπ στο σβέρκο, ώστε να είναι σαφές ότι ο γάτος έχει αφεντικό (δεν είναι αδέσποτος). Επί πλέον το τσιπ (επειδή εκπέμπει σήμα) μπορεί να ανοίγει ηλεκτρονικά το πορτάκι του γάτου για να μπαίνει στο σπίτι, οπότε ο γάτος μπαινοβγαίνει όποτε θέλει από εκεί χωρίς να μπορεί να μπει άλλος γάτος…»
Τρελάθηκα, δικέ μου. Μετά μου είπε ότι είναι υποχρεωμένοι από το νόμο για να το κάνουν αυτό, στα πλαίσια της προστασίας των ζώων και της ανάληψης ευθύνης από τον «ιδιοκτήτη» του ζώου, αλλά και για να παρακολουθείται το ιατρικό ιστορικό του ζώου κλπ, κλπ. Ή σε περίπτωση που χαθεί το ζώο να βρουν μέσω του chip τον ιδιοκτήτη του (έχει όλα τα στοιχεία του μέσα).
Πρόβλεψη δική μου και χωρίς ίχνος υπερβολής: Πριν τελειώσει αυτή η δεκαετία στην Ολλανδία (μόνο;) θα τσιπάρουν τα νεογέννητα μωρά. Το κάνουν πρώτα στα ζώα για να συνηθίσουν όλοι ότι αυτό είναι φυσιολογικό και έχει και «πλεονεκτήματα». Δεν θα φοβάσαι πλέον μη χαθεί το μωρό. Δεν θα μπορεί να πάει σχολείο αν δεν είναι τσιπαρισμένο. Και γιατί να μην είναι δηλαδή; Οι γονείς που «αγνοούν αυτά τα «πλεονεκτήματα» θα κατανομάζονται ως «ανεύθυνοι» αφού δεν ξέρουν το τί είναι καλό για το παιδί τους. Και πως να το ξέρουν δηλαδή αφού το έχουν ήδη κάνει στο γάτο;
Γι’ αυτό στην Ολλανδία δεν βλέπεις αδέσποτα σκυλιά και γατιά. Κυκλοφορούν μόνο με το «φιλόζωο» αφεντικό τους που τα κρατάει με το λουρί. Πόσο «ανεύθυνοι» είμαστε εμείς που έχουμε ακόμα τα καημένα τα ζώα αδέσποτα… Γι’ αυτό στην Ολλανδία τα σκυλιά δε γαβγίζουν και τα γατιά δε νιαουρίζουν (δεν κάνω πλάκα). Πολιτισμένα πράματα.

Γι’ αυτό η Ολλανδία αλλά και γενικότερα οι χώρες του βορρά είναι οι χώρες-πρότυπα της Νέας Τάξης. Τους χειρίζονται σαν ινδικά χοιρίδια κι αυτοί κάθονται γιατί αναγνωρίζουν στο κάθε τί τα «πλεονεκτήματα». Συμβαίνει και στην Ελλάδα, βεβαίως, και παντού. Αλλά στις «κάτω χώρες» είναι που βλέπεις εικόνες από το μέλλον.
Τα παραπάνω είναι κι ένας από τους λόγους για τους οποίους οι χώρες του νότου (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία) θα έπρεπε να υποφέρουν. Δεν γίνεται όλα αυτά να γίνουναποδεκτά από εμάς υπό φυσιολογικές συνθήκες. Για να αποδεχτείς το αδιανόητο θα πρέπει πρώτα να πονέσεις πολύ. Πάρα πολύ κι αυτό ακριβώς συμβαίνει. Στο τέλος του πόνου βρίσκεται η ευτυχία και η λύτρωση της πλήρους αποδοχής. Όπως ακριβώς και στον βασανιζόμενο από ηλεκτροσόκ.
Οι «ιθαγενείς» του ελλαδικού χώρου, μέσα στη σύγχυση από τις σφαλιάρες που πέφτουν δεν βλέπουν ότι αυτό είναι το μέλλον που τους υπόσχονται. Αυτό είναι το μέλλον απέναντι στο οποίο νοιώθουν υποδεέστεροι και διδάσκονται ότι πρέπει να αρνηθούν τους εαυτούς τους, προκειμένου να το καβαλήσουν και να γίνουν «επιτυχημένοι», ειδ’ άλλως δεν θα επιβιώσουν μέσα στην παγκοσμιοποιημένη σούπα.

Οι Παπαλάγκι και οι ιθαγενείς… Οι «ιθαγενείς» θα πρέπει να σταματήσουν να πονάνε και ν’ αρχίσουν να γελούν. Όχι επειδή περνάν καλά, αλλά επειδή η γελοιότητα των πραγμάτων ξεπερνά την τραγικότητά τους. Γιατί όταν μπορείς και γελάς, ο πόνος δεν έχει επίδραση πάνω σου και άρα δεν μπορούν να σε αλλάξουν κατά πώς θέλουν. Αν μπορούσαν να δουν κατάφατσα (και χωρίς μίσος) πραγματικά ποιοί είναι όλοι αυτοί που τους κουνάνε το δάχτυλο είναι βέβαιο πως θα ξεκαρδίζονταν στα γέλια μέχρι δακρύων.