Συνθηματολογική εξέλιξη

Αν τα θυμάμαι καλά τα πράγματα, εδώ και μια πενταετία είναι που ανθεί η μόδα με τα συνθήματα εις -όνι.
Όπως είναι πανθομολογούμενο, η μαζικού επιπέδου εμφάνισις των συνθημάτων εις -όνι έκανε την εμφάνισή της εκεί γύρω στις αρχές του 2009.

Μιλάω για τα συνθήματα-απογόνους του θρυλικού
"Και τώρα ένα σύνθημα που όλους μας ενώνει: Μπάτσοι-Γουρούνια-Δολοφόνοι".

Αναφέρομαι δηλαδή σε συνθήματα του τύπου
"Το τσίπουρο μου τέλειωσε κι η μπύρα με φουσκώνει, Μπάτσοι-Γουρούνια-Δολοφόνοι"
ή στο
"Μαύρη είν' η νύχτα στα βουνά, στους κάμπους πέφτει χιόνι, Μπάτσοι-Γουρούνια-Δολοφόνοι"
ή στο
"Την παίρνω στο τηλέφωνο κι αυτή δεν το σηκώνει, Μπάτσοι Γουρούνια-Δολοφόνοι"
κλπ κλπ κλπ που μας συντρόφεψαν σε τόσες και τόσες νυχτερινές πορείες και άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις (ενδεικτική συλλογή υπάρχει εδώ), δημιουργώντας την αναγκαιότητα για την ύπαρξη της συντομογραφίας "Μ-Γ-Δ".

Και, ως γνωστόν, όταν εμφανίζεται η συντομογραφία, το σημαινόμενον της συντομογραφίας έχει καταντήσει ανούσιο ή μη-πρωτότυπον.

Φαίνεται πάντως ότι εις το ζαχαροπλαστείο της κινηματικής συνθηματολογίας, αρχίζει να ψήνεται μια φουρνιά ολόφρεσκων συνθημάτων εις -νιά.

Οι υποψήφιες φράσεις της καθημερινής ζωής, είναι πάμπολλες -όπως φαίνεται και στην εικόνα (ερανισθείσα από το ευλόγιον του Εργοδότου). Το αν υπάρξει η ανάλογη και η πρέπουσα συνθηματολογική παραγωγικότητα, μόνο ο καιρός μπορεί να το δείξει. 

Ελπίζω, ωστόσο, ότι αυτή τη φορά το (φοβερόν και τρομερόν, ως γνωστόν) κίνημα, θα επιδείξει την απαιτούμενη αυτοσυγκράτηση, ξεφεύγοντας από την απλοϊκού και σεξιστικού τύπου χρησιμοποίηση της καταληκτικής συλλαβής -νιά. Αλλέως, θα κινδυνεύσει να εμπλακεί στις ανούσιες αντιπαραθέσεις  που είχαμε εντοπίσει κατά το παρελθόν.