Jacob Barnett

Σήμερα θα σας πω την ιστορία του Jacob Barnett, ενός αυτιστικού παιδιού που όντας μόλις δύο ετών διαγνώστηκε με σύνδρομο Asperger και οι γνωματεύσεις των γιατρών τον ήθελαν να μην μπορεί να μιλήσει ποτέ, να μην μπορεί να μάθει ποτέ, ακόμα και να μην μπορεί να δέσει τα κορδόνια των παπουτσιών του.
Τελικά όμως τι έκανε αυτό το παιδί; Κατάφερε όχι μόνο να διαψεύσει τους πάντες, αλλά κι έγινε δεκτός στο πανεπιστήμιο από την ηλικία των δέκα ετών, συνέθεσε μια νέα ριζοσπαστική θεωρία στην αστροφυσική και προσκλήθηκε να μιλήσει στο TEDx Teen όπου εκφώνησε έναν από τους πιο εμπνευσμένους λόγους που έχω ακούσει ποτέ σχετικά με το πώς να αντιμετωπίζουμε τη διαδικασία της μάθησης και τι πρέπει να κάνουμε τελικά για να ξεπεράσουμε τα καλά δομημένα στεγανά της προκειμένου να καταφέρουμε να κάνουμε αυτήν την υπέρβαση κι εκείνο το άλμα προς την πραγματική προσωπική, αυθεντική δημιουργία.

Ποιο όμως είναι τελικά το μυστικό της επιτυχίας; Ο Jacob μας εξομολογείται ότι το μυστικό βρίσκεται στην αμφισβήτηση:
“Για να πετύχετε πρέπει να κοιτάζετε τα πάντα μέσα από το δικό σας μοναδικό πρίσμα. Όταν σκέπτεστε πρέπει να σκέπτεστε με τον δικό σας δημιουργικό τρόπο κι όχι να αποδέχεστε τα πάντα που ήδη υπάρχουν εκεί έξω.”
Ο λόγος του είναι ένας ύμνος στη δημιουργική μάθηση, στην εξερεύνηση του εαυτού και τον ορίων του εγκεφάλου ο οποίος έχει τη δύναμη να ξεπερνά και να υπερβαίνει τις κατεστημένες θεωρίες και παραδοσιακές σχολές της γνώσης, πάντοτε ανασυνθέτωντας και αναδημιουργώντας. Για να γίνει κατανοητός, αναφέρει δύο παραδείγματα επιστημόνων που το όνομα τους έγινε συνώνυμο της φυσικής: του Ισαάκ Νιούτον και του Άλμπερτ Αϊνστάιν.
Οι δύο αυτοί επιστήμονες, παρόλο που έζησαν σε μακρινή χρονική απόσταση ο ένας από τον άλλο μοιράζονταν κάτι κοινό. Το 1665 ο Νιούτον φοιτούσε στο Κέμπριτζ όμως το πανεπιστήμιο εκείνη την εποχή αναγκάστηκε να κλείσει λόγω της πανούκλας. Οπότε ο Νιούτον δεν είχε κανένα τρόπο να συνεχίσει να μαθαίνει και αναγκάστηκε να κάνει πειράματα μόνος του, να ξεπεράσει τις συμβατική γνώση της εποχής του και να φτάσει στο σημείο να ανασυνθέσει τη γνώση με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Το αποτέλεσμα; Εκείνη την εποχή διένυσε την πιο παραγωγική φάση της ζωής του επειδή ακριβώς αναγκάστηκε να σταματήσει να μαθαίνει αρχίζοντας παράλληλα να σκέφτεται με τον δικό του μοναδικό τρόπο και να δημιουργεί.
Ο Αϊνστάιν πάλι, την εποχή που συνέλαβε τη θεωρία της σχετικότητας βρισκόταν σε μια κατάσταση που δεν είχε τρόπο να μάθει, επειδή είχε αποκλειστεί ως Εβραίος από το πανεπιστήμιο, και το μόνο που μπορούσε να κάνει είναι να αρχίσει κι αυτός να σκέφτεται τα προβλήματα της φυσικής που τον απασχολούσαν. Το αποτέλεσμα; Κατάφερε να βρει τα κενά της θεωρίας του Νιούτον, κάνοντας τη δική του υπέρβαση αντιλαμβανόμενος το πρόβλημα με ένα δικό του μοναδικό τρόπο.
Κι ερχόμαστε στην περίπτωση του Jacob. Όταν ήταν μικρός η σκέψη του τον υπερέβαινε. Σκεφτόταν τον κόσμο με τόση λεπτομέρεια που φαινόταν σαν να μην σκέφτεται καθόλου και τίποτε. Μπορεί να επιδείκνυε παταγώδη αποτυχία στις καθημερινές δραστηριότητες ενός φυσιολογικού παιδιού, όμως μέσω της παρατήρησης άρχισε να κατανοεί εις βάθος τον φυσικό κόσμο. Κι όλα αυτά συνέβησαν γιατί έκανε τη μετάβαση από την μάθηση, στη σκέψη κι έπειτα στη δημιουργία.
Ποιο είναι όμως το μήνυμα του Jacob; Κι άλλοι άνθρωποι έχουν υψηλό IQ, αλλά δεν καταφέρνουν να κάνουν κάτι δημιουργικό, αντισυμβατικό και καινοτόμο. Η ουσία βρίσκεται στο να σταματήσουμε να αποδεχόμαστε άκριτα ότι μας δίνουν ως τροφή του πνεύματος και να αρχίσουμε να αναδημιουργούμε με τον δικό μας μοναδικό τρόπο ώστε να καταφέρουμε να αποκολληθούμε από το γνωστό και το οικείο για να κατακτήσουμε την πραγματική δημιουργία του νέου, αυτού που μπορεί να ξαφνιάσει και να πάει το παιδί μας, την οικογένεια μας, ίσως και μεγαλειωδώς την ανθρωπότητα ένα βήμα παραπέρα.
Ας εξερευνήσουμε τα όρια της γνώσης λοιπόν, ας πειραματιστούμε κι ας δοκιμάσουμε νέα πράγματα. Εμπνεόμενοι κι εμπνέοντας τους άλλους.

Αν και δεν συνηθίζω να αναδημοσιεύω αυτούσια κείμενα, το παραπάνω κείμενο -που το βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον και καλογραμμένο- είναι αυτούσια αναδημοσίευση από το http://poseginamana.gr

Άλλο σχετικό κείμενο για το ίδιο θέμα: Κλικ εδώ.

Τραγούδι.