H Μικρομέρια της Ακρόπολης (Micromeria acropolitana) είναι είδος μικρού φυτού του γένους Μικρομέρια (Micromeria) της οικογένειας των χειλανθών (Lamiaceae ή Labiatae).
Αποτελεί ενδημικό φυτό της Αθήνας και συγκεκριμένα του βράχου της Ακροπόλεως, στον οποίο ζει αποκλειστικά. Έχει ύψος 5 έως 20 εκατοστά. Ανθίζει από το Μάιο έως τον Ιούνιο. Τα άνθη της έχουν χρώμα ροζ.
Το φυτό ανακάλυψαν, χωρίς να το ορίσουν, οι H. Rainer και W. Till, δινοντάς του το όνομα Micromeria athenae. Ορίστηκε για πρώτη φορά το 1908 από τον Αυστριακό βοτανολόγο Eugen von Halácsy με το όνομα Micromeria acropolitana.
Για πολλά χρόνια υπήρχε η άποψη πως πρόκειται για φυτό που έχει εξαφανιστεί. Πρόσφατα, το 2004 ανακαλύφθηκε τυχαία γύρω από την Ακρόπολη από τον Έλληνα βιολόγο Γρηγόρη Τσούνη, ένας μικρός πληθυσμός 200 φυτών. Ταυτοποιήθηκαν το 2009 από τη βοτανολόγο δρ Κιτ Ταν από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης.
Η θέση του πληθυσμού κρατείται μυστική για λόγους ασφαλείας.
Είναι προφανές ότι έχω κάνει αντιγραφή από εδώ.
Και, θεωρώ εύλογο να βάλω ένα λινκ και προς εδώ, όπου, βρε αδερφέ, το κείμενο κλείνει με τους στίχους του Δροσίνη:
Ανάερα ριζωμένο,φτωχό της γης χορτάρι,
Σε μια του Παρθενώνος αθάνατη γλυφή,
Χωρίς καν να ναι δάφνης,ελιάς,μυρτιάς κλωνάρι,
Της δόξας στεφανώνει την πιο ψηλή κορφή.
Θεωρώ όμορφους τους στίχους του Δροσίνη υπό την έννοια ότι, ξέρεις εσύ, Ελληναρά αναγνώστη μου: Αν σε καμιά πέριξ της Ακροπόλεως βόλτα σου πετύχεις την εν λόγω micromeria acropolitana, μην σκεφτείς κάτι σε στυλ "Α! Να μια micromeria acropolitana! Κάτσε να την ξεριζώσω να την πάρω στο σπίτι να τη βάλω σε μια γλάστρα ή σε ένα ανθοδοχείο ώστε να έχω να τη ρίχνω στις μαρμελάδες που θα φτιάξω κλπ κλπ".
Όχι λέμε!
Ο σκοπός του παιχνιδιού είναι να αρκεστείς σε έναν γεμάτο σεβασμό χαιρετισμό προς έναν αρχαιότερο εσού φίλο και κάτοικο της Ακροπόλεως.
Και, που ξέρεις καμιά φορά, μπορεί να έχει τα μέσα και τα κονέ και να σου ανταποδώσει το σεβασμό που θα του έχεις δείξει -αν μη τι άλλο κάνοντάς σε να βλέπεις με πλείονες του ενός τρόπους τη βόλτα πέριξ της Ακροπόλεως.
Λαλούν τ' αηδόνια - Με την Αλίκη Καγιαλόγλου
Αποτελεί ενδημικό φυτό της Αθήνας και συγκεκριμένα του βράχου της Ακροπόλεως, στον οποίο ζει αποκλειστικά. Έχει ύψος 5 έως 20 εκατοστά. Ανθίζει από το Μάιο έως τον Ιούνιο. Τα άνθη της έχουν χρώμα ροζ.
Το φυτό ανακάλυψαν, χωρίς να το ορίσουν, οι H. Rainer και W. Till, δινοντάς του το όνομα Micromeria athenae. Ορίστηκε για πρώτη φορά το 1908 από τον Αυστριακό βοτανολόγο Eugen von Halácsy με το όνομα Micromeria acropolitana.
Για πολλά χρόνια υπήρχε η άποψη πως πρόκειται για φυτό που έχει εξαφανιστεί. Πρόσφατα, το 2004 ανακαλύφθηκε τυχαία γύρω από την Ακρόπολη από τον Έλληνα βιολόγο Γρηγόρη Τσούνη, ένας μικρός πληθυσμός 200 φυτών. Ταυτοποιήθηκαν το 2009 από τη βοτανολόγο δρ Κιτ Ταν από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης.
Η θέση του πληθυσμού κρατείται μυστική για λόγους ασφαλείας.
Είναι προφανές ότι έχω κάνει αντιγραφή από εδώ.
Και, θεωρώ εύλογο να βάλω ένα λινκ και προς εδώ, όπου, βρε αδερφέ, το κείμενο κλείνει με τους στίχους του Δροσίνη:
Ανάερα ριζωμένο,φτωχό της γης χορτάρι,
Σε μια του Παρθενώνος αθάνατη γλυφή,
Χωρίς καν να ναι δάφνης,ελιάς,μυρτιάς κλωνάρι,
Της δόξας στεφανώνει την πιο ψηλή κορφή.
Θεωρώ όμορφους τους στίχους του Δροσίνη υπό την έννοια ότι, ξέρεις εσύ, Ελληναρά αναγνώστη μου: Αν σε καμιά πέριξ της Ακροπόλεως βόλτα σου πετύχεις την εν λόγω micromeria acropolitana, μην σκεφτείς κάτι σε στυλ "Α! Να μια micromeria acropolitana! Κάτσε να την ξεριζώσω να την πάρω στο σπίτι να τη βάλω σε μια γλάστρα ή σε ένα ανθοδοχείο ώστε να έχω να τη ρίχνω στις μαρμελάδες που θα φτιάξω κλπ κλπ".
Όχι λέμε!
Ο σκοπός του παιχνιδιού είναι να αρκεστείς σε έναν γεμάτο σεβασμό χαιρετισμό προς έναν αρχαιότερο εσού φίλο και κάτοικο της Ακροπόλεως.
Και, που ξέρεις καμιά φορά, μπορεί να έχει τα μέσα και τα κονέ και να σου ανταποδώσει το σεβασμό που θα του έχεις δείξει -αν μη τι άλλο κάνοντάς σε να βλέπεις με πλείονες του ενός τρόπους τη βόλτα πέριξ της Ακροπόλεως.
Λαλούν τ' αηδόνια - Με την Αλίκη Καγιαλόγλου
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Mi-la-re,
mi-la-re-si