Η ιδέα της χρυσοποιίας γεννήθηκε στην αρχαία Αίγυπτο. Είναι η «Τιμία και Ιερά τέχνη» για την οποία έγραφαν τεχνικές και συνταγές , οι μεταλλουργοί- ιερείς ,στις στήλες των Αιγυπτιακών Ναών.
Οι μυστικές συνταγές αυτής της εμπειρικής χρυσοποιίας, διασώθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες φιλόσοφους και από Βυζαντινούς ερευνητές.
Ο M. Berthelot, ο σπουδαίος Γάλλος ακαδημαϊκός, χημικός και φιλόσοφος, συγκέντρωσε αυτές τις πραγματείες και τις εξέδωσε το 1887 με τον τίτλο Collection des Alchimistes Grecs. Οι εργασίες αυτές του Berthelot είναι πρώτες αναφορές στις πραγματικές απαρχές της χημείας, και ξεδιαλύνουν την αχλύ του μύθου και της παραφιλολογίας.
Τα Αιγυπτιακά κείμενα, αναφέρονταν στην κατεργασία του χρυσοφόρου μεταλλεύματος και την εξαγωγή από αυτό, του καθαρού χρυσού.
Η εργασία αυτή, απαιτεί την χρήση κάποιων συλλιπασμάτων, δηλαδή, κάποιων ουσιών που μεσολαβούν για να αποσπαστεί ο χρυσός από το μετάλλευμα. Μία τέτοια ουσία είναι ο μόλυβδος.
Το γεγονός αυτό ήταν και η αφετηρία των προσπαθειών της χρυσοποιίας, όπου η προσπάθεια μετατοπίστηκε στην μετουσίωση του μολύβδου σε χρυσό. Η θεία και ιερή θεωρούμενη αυτή γνώση, ήταν προνόμιο των ιερέων, και η αποκάλυψή της σε αμύητους τιμωρείτο με την ποινή του θανάτου.
Οι πάπυροι και τα βιβλία που περιείχαν τις συνταγές και τα υπόλοιπα στοιχεία της χρυσοποιίας, κάηκαν κατ΄ εντολήν του Διοκλητιανού. Ο αυτοκράτορας πίστευε ότι οι ιερείς μπορούσαν να κατασκευάζουν απεριόριστες ποσότητες χρυσού και ήθελε να αποτρέψει την χρηματοδότηση με αυτό τον χρυσό, της εξέγερσης που είχε ξεσπάσει την εποχή εκείνη στην Αίγυπτο.
Το έγκλημα του Διοκλητιανού ακολούθησαν άλλα πολύ μεγαλύτερα εγκλήματα, εναντίον της παγκόσμιας πνευματικής κληρονομιάς, από τους βυζαντινούς αυτοκράτορες Θεοδόσιο και Ιουστινιανό, οι οποίοι συστηματικά και με μένος κατέστρεψαν το μεγαλύτερο μέρος της τεράστιας πνευματικής δημιουργίας των αρχαίων Ελλήνων, αλλά και των υπολοίπων λαών του αρχαίου κόσμου καίγοντας τα βιβλία τις βιβλιοθήκες , και εξοντώνοντας τους ιερείς και τους σοφούς.
Οι μυστικές συνταγές αυτής της εμπειρικής χρυσοποιίας, διασώθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες φιλόσοφους και από Βυζαντινούς ερευνητές.
Ο M. Berthelot, ο σπουδαίος Γάλλος ακαδημαϊκός, χημικός και φιλόσοφος, συγκέντρωσε αυτές τις πραγματείες και τις εξέδωσε το 1887 με τον τίτλο Collection des Alchimistes Grecs. Οι εργασίες αυτές του Berthelot είναι πρώτες αναφορές στις πραγματικές απαρχές της χημείας, και ξεδιαλύνουν την αχλύ του μύθου και της παραφιλολογίας.
Τα Αιγυπτιακά κείμενα, αναφέρονταν στην κατεργασία του χρυσοφόρου μεταλλεύματος και την εξαγωγή από αυτό, του καθαρού χρυσού.
Η εργασία αυτή, απαιτεί την χρήση κάποιων συλλιπασμάτων, δηλαδή, κάποιων ουσιών που μεσολαβούν για να αποσπαστεί ο χρυσός από το μετάλλευμα. Μία τέτοια ουσία είναι ο μόλυβδος.
Το γεγονός αυτό ήταν και η αφετηρία των προσπαθειών της χρυσοποιίας, όπου η προσπάθεια μετατοπίστηκε στην μετουσίωση του μολύβδου σε χρυσό. Η θεία και ιερή θεωρούμενη αυτή γνώση, ήταν προνόμιο των ιερέων, και η αποκάλυψή της σε αμύητους τιμωρείτο με την ποινή του θανάτου.
Οι πάπυροι και τα βιβλία που περιείχαν τις συνταγές και τα υπόλοιπα στοιχεία της χρυσοποιίας, κάηκαν κατ΄ εντολήν του Διοκλητιανού. Ο αυτοκράτορας πίστευε ότι οι ιερείς μπορούσαν να κατασκευάζουν απεριόριστες ποσότητες χρυσού και ήθελε να αποτρέψει την χρηματοδότηση με αυτό τον χρυσό, της εξέγερσης που είχε ξεσπάσει την εποχή εκείνη στην Αίγυπτο.
Το έγκλημα του Διοκλητιανού ακολούθησαν άλλα πολύ μεγαλύτερα εγκλήματα, εναντίον της παγκόσμιας πνευματικής κληρονομιάς, από τους βυζαντινούς αυτοκράτορες Θεοδόσιο και Ιουστινιανό, οι οποίοι συστηματικά και με μένος κατέστρεψαν το μεγαλύτερο μέρος της τεράστιας πνευματικής δημιουργίας των αρχαίων Ελλήνων, αλλά και των υπολοίπων λαών του αρχαίου κόσμου καίγοντας τα βιβλία τις βιβλιοθήκες , και εξοντώνοντας τους ιερείς και τους σοφούς.
Πηγή η jewelpedia
Ενισχυτικά βοηθήματα μελέτης:
α) Αυτό
και
β) Αυτό
Τραγούδι.
Σοφία Βέμπο
Το φιλί σου είναι μέλι, φίλα με και μη σε μέλει
κι άσε τον παλιόκοσμο να λέει, να λέει ό,τι θέλει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Mi-la-re,
mi-la-re-si