ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΙΩΣ, ΒΕΒΑΙΑ

Κοιτώντας το βιντεάκι -οδική σήμανση προς το οποίο βρήκα εδώ- αναθάρρησα, μπορώ να σου πω, σκεπτόμενος κάτι σε στυλ "'ντάξ, εμείς μπορεί ν' αναρωτιόμαστε πόση ρουτίνα είμαστε αναγκασμένοι να τρώμε στη μάπα σ' αυτή την κωλοζωή, αλλά στην τελική παίζει στα γεμάτα η πιθανότητα, άθελά μας κι εν αγνοία μας, το τονίζω, κάποιος μάγκας ήδη να λιώνει το αλουμίνιο για τη χύτευση η οποία θα οδηγήσει στο μουσείο της αιωνιότητας το έργο τέχνης που φτιάχνουμε, άθελά μας κι εν αγνοία μας, επαναλαμβάνω, μέσω της ρουτίνας την οποία είμαστε αναγκασμένοι να τρώμε στη μάπα σ' αυτή την κωλοζωή".

Έπιασα δηλαδή τον εαυτό μου να σκέφτεται σαν πεντηκοστιανός ιεροκήρυκας την ώρα που ετοιμάζει το προσχέδιο ενός επόμενου παρηγορητικού κηρύγματός του...

Πράγμα που με έκανε ν' ανησυχήσω, μπορώ να σου πω.