ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΤΙ ΤΑ ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΦΟΝΤΑΜΕΝΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ

"It's a thin line between love and hate",
τραγούδησε κάποτε με τη φωνάρα της η τραγουδίστρια των Pretenders, και θυμάμαι πως την άκουγα εκστατικός (πιτσιρικάς ων), αναλογιζόμενος πόσο μεγάλα πράγματα μπορεί να κάνει μια λεπτή γραμμή!
Από τότε έχουν περάσει πολλά χρόνια, και τη συγκεκριμένη λεπτή γραμμή την έχω δει να εμφανίζεται και να ενεργοποιείται στη ζωή μου άπειρες φορές…

Βέβαια, πέρα από τη συγκεκριμένη λεπτή γραμμή, υπάρχουν χιλιάδες άλλες ανάλογες λεπτές γραμμές, που παίζουν τον ίδιο ρόλο: αποτελούν το όριο ανάμεσα σε δύο εντελώς αντίθετα πράγματα.
Φυσικά, αυτό αν το φιλοσοφήσουμε λίγο, μας οδηγεί στη σκέψη ότι εν τέλει, εφόσον διαχωρίζονται απλώς και μόνο από μια λεπτούλα διαχωριστική γραμμή, αυτά τα δύο "εντελώς αντίθετα πράγματα" ενδέχεται να μην είναι και τόσο "εντελώς αντίθετα"… Ίσως να αποτελούν απλώς υποσύνολα ενός μεγαλύτερου συνόλου, το οποίο διαλανθάνει (της οπτικής μας)…
Αλλά αυτό είναι μια άλλη, μεγαλύτερη κουβέντα, που βαριέμαι να την κάνω εδώ και τώρα μόνος μου.

Σε παλιότερη δημοσίευση εδώ πέρα, είχα εκφράσει (μισο-σοβαρά-μισο-χιουμοριστικά) την (φιλολογικά ορθότατη) άποψη ότι από τα ομηρικά έπη απουσιάζουν οι αναφορές σε χορτοφαγία και ιχθυοφαγία. Φυσικά, όταν το έγραφα αυτό, δεν ισχυριζόμουν ότι ανακάλυψα την πυρίτιδα: Ήξερα ότι το ζήτημα είχε απασχολήσει τους μελετητές του Ομήρου από αρχαιοτάτων χρόνων, ήξερα επίσης ότι όλοι αυτοί οι μελετητές είχαν καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα με εμένα: Ότι ο Όμηρος θεωρούσε την κρεατοφαγία ως ταιριαστή σε ήρωες και πολεμιστές, ενώ την χορτοφαγία και την ψαροφαγία την θεωρούσε ως ταιριαστή σε φλώρους.

Ως εδώ έχουμε ένα γεγονός.

Δίπλα από το γεγονός αυτό, υπάρχει μια λεπτή γραμμή (σαν τη λεπτή διαχωριστική "between love and hate" γραμμή που λέγαμε στην αρχή).

Από την άλλη πλευρά της λεπτής γραμμής, υπάρχει μια άποψη που είναι κάπως έτσι:
Εφόσον ο Όμηρος συχνά αποκαλείται "θείος Όμηρος", κατά προέκταση τα ομηρικά έπη δεν θα μπορούσε παρά να είναι "θεία έπη" που -ως θεία που είναι, δηλαδή ως θεϊκά που είναι- έχουν να μας διδάξουν σχεδόν τα πάντα… Επομένως, η άποψή του Ομήρου περί κρεατοφαγίας και ηρώων, δεν θα μπορούσε παρά να είναι "θεία άποψη", την οποία οφείλουμε να καταπιούμε αμάσητη.

Κάπου σε αυτό το σημείο, το βασίλειο του Ομήρου μπερδεύεται με το βασίλειο του Εύβουλου, του αρχαίου ποιητή κωμωδιών.
Ο Εύβουλος λοιπόν, (ανερυθρίαστος πράκτωρ των ιχθυοφάγων και χορτοφάγων), πήρε αυτό τον τρόπο ανάγνωσης των Ομηρικών επών, και τον επεξεργάστηκε με τον εξής εύστροφο τρόπο: Τον προέκτεινε προς το άπειρο -όπως πρέπει να κάνει κάθε καλός κωμωδιογράφος- με αποτέλεσμα να καταδείξει το λάθος μέσα από τον μεγεθυντικό φακό της υπερβολής!



Σε ελεύθερη μετάφραση:
Σε ποιο σημείο ο Όμηρος έχει πει ότι έφαγε κάποτε ψάρια
οποιοσδήποτε από τους Αχαιούς? Οι Αχαιοί έτρωγαν μόνο ψητά κρέατα!
Διότι δεν γράφει ο Όμηρος για κάποιον Αχαιό που βράζει το κρέας.
Αλλά αν ψάξει κάποιος, δεν θα βρει -επίσης- Αχαιό που να είχε εταίρα…
Φαίνεται πως οι Αχαιοί βολευόντουσαν με τη μαλακία επί δέκα χρόνια…
Η εκστρατεία τους βγήκε επώδυνη, διότι ναι μεν κατέκτησαν μια πόλη,
αλλά όταν έφευγαν από την πόλη, η κωλοτρυπίδα τους είχε γίνει
περισσότερο ευρύχωρη από την πόλη που κατέκτησαν τότε…

Είπαμε, "It's a thin line between love and hate"…
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στον Όμηρο και τον Εύβουλο…
Είπαμε όμως, επίσης, πως όταν δύο πράγματα χωρίζονται απλώς από μια λεπτή γραμμή, τότε ίσως να μην πρόκειται για δύο διαφορετικά πράγματα, αλλά ίσως να πρόκειται για δύο πράγματα όπου το ένα αποτελεί φυσική συνέχεια του άλλου…
(Ας πούμε, τόσο ο Όμηρος όσο και ο Εύβουλος, ήταν ποιητές).

ΗΤΑΝΕ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΤΡΙΗΡΗΣ,
ΠΟΥ ΗΤΑΝ Α-Α-ΑΤΑΞΙΔΕΥΤΗ…

Στο δεύτερο βιβλίο των Δειπνοσοφιστών, ψάρεψα την παρακάτω όμορφη ιστορία και είπα να την ψιλοαποδώσω στην καθομιλουμένη:

"Ο Τίμαιος ο Ταυρομενίτης, λέει ότι στον Ακράγαντα υπάρχει ένα σπίτι που το αποκαλούν "τριήρη" για τον εξής λόγο:

Κάποιοι νεαροί που μπεκρούλιαζαν εκεί μέσα, μόλις παρα-ζεστάθηκαν από το μεθύσι έφτασαν σε τέτοιο σημείο τρέλας, ώστε να νομίζουν πως πλέουν πάνω σε μια τριήρη και πως θαλασσοδέρνονται.
Έφτασε μάλιστα σε τέτοιο σημείο η τρέλα τους, ώστε άρχισαν να πετάνε έξω από το σπίτι όλα τα σκεύη και τα στρώματα, λες και τα πέταγαν στη θάλασσα, επειδή είχαν την εντύπωση ότι ο πλοίαρχος τους είπε ν' αδειάσουν το πλοίο ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει την τρικυμία.
Διάφοροι που περνούσαν έξω από το σπίτι, άρχισαν να οικειοποιούνται τα πεταμένα αντικείμενα, αλλά ούτε η διαπίστωση αυτού του γεγονότος δεν σταμάτησε τη μανία των νεαρών.

Την επόμενη μέρα έφτασαν στο σπίτι οι στρατηγοί και ζήτησαν εξηγήσεις από τους νεαρούς. Στις ερωτήσεις των στρατηγών, οι νεαροί (που ακόμα τους ταλαιπωρούσε η ναυτία) απάντησαν ότι αναγκάστηκαν εξαιτίας της τρικυμίας να πετάξουν στη θάλασσα τα περιττά φορτία του πλοίου.
Και ενώ οι στρατηγοί είχαν αρχίσει να τους κοιτάνε παράξενα, ένας από τους νεαρούς (παρ' όλο που έμοιαζε να είναι ο μεγαλύτερος στην ηλικία) είπε:
"Σεβαστοί Τρίτωνες, εγώ δεν φταίω σε τίποτα, εγώ προσωπικά δεν πέταξα τίποτα στη θάλασσα, γιατί φοβήθηκα τόσο πολύ ώστε χώθηκα στο αμπάρι, όσο πιο κάτω μπορούσα, κι εκεί έμεινα ξαπλωμένος μέχρι να περάσει η φουρτούνα…"

Οι στρατηγοί, καταλαβαίνοντας σε τι κατάσταση βρίσκονταν οι νεαροί, τους επέπληξαν, και καταλαβαίνοντας ότι δεν υπήρχε περίπτωση να συνεννοηθούν, τους είπαν να το κόψουν το ρημάδι το αλκοόλ αφού τους χαλάει τόσο, και ότι γι' αυτή τη φορά, τους κάνουν χάρη και τους συγχωρούν…
Οι νεαροί συμφώνησαν ότι χρωστούν χάρη, και πρόσθεσαν τα εξής:
"Όταν με το καλό πιάσουμε λιμάνι ξεφεύγοντας από την τόσο μεγάλη τρικυμία, θα σας ονομάσουμε Σωτήρες Επιφανείς, και μόλις επιστρέψουμε στην πατρίδα μας τον Ακράγαντα, θα στήσουμε τα αγάλματά σας στην πατρίδα μας δίπλα σε αυτά των υπολοίπων θαλάσσιων θεών μας, αναγνωρίζοντας πως φανήκατε μπροστά μας μεσοπέλαγα για καλό, για να μας βοηθήσετε"!
Αυτός είναι ο λόγος που το συγκεκριμένο σπίτι ονομάστηκε "Τριήρης".

(Αθήναιου "Δειπνοσοφισταί", 2 : 5)


Να τους διαβάσετε τους Δειπνοσοφιστές! Είναι τεράστιο έργο, τόσο από άποψη μεγέθους, όσο και από άποψη όγκου πληροφοριών…
Τους τελευταίους μήνες την έχω καταβρεί μελετώντας το!

ΔΗΜΩΔΕΣ ΜΟΙΡΟΛΟΓΙ




Αυτού που πας στον καφενέ, 'φτού που θα πας για μπύρες,
μη μας ξεχάσεις, άμοιρε και μη μας λησμονήσεις,
γιατί λυπούνται τα παιδιά και κλαιν' και λαχταρίζουν,
που μείναμε στην αρφανιά, στο κάμπο ξαπλωμένα,
κι άλλος τα λέει κακόμοιρα, κι άλλος κατακαημένα,
κι έρχονται στη μανούλα τους κι ούλο παραπονιούνται:
-Μάνα γιατ' είμαστ' αρφανά και μαυροφορεμένα;
Για στόλισέ μας τ' αρφανά κι ας είν' και μαύρα ρούχα,
να πα να γονατίσουμε μπροστά εις τον πατέρα,
ναν τον παρακαλέσουμε να ξαναρθεί στο σπίτι,
να έρθει πάλι στη Βουλή, να έρθει να μιλήσει,
λόγια να πει παρηγοριάς, λογύδρια εμπνευσμένα,
για να μη κλαις μανούλα μου και να μη κοπανιέσαι.
Αν δε θελήσει για ναρθεί, να κάτσουμε κοντά του,
για να μας έχει συντροφιά, να τον παρηγοράμε.

Η ΗΧΗΡΟΤΑΤΗ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΦΑΝΤΟΥ
Όταν μου το είπαν, το θεώρησα αδύνατον. Αλλά όταν το έψαξα, είδα πως είναι δυνατόν.
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, μου φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό:
Σε ολόκληρο το λεκανοπέδιο της Αττικής (υποθέτω και σε ολόκληρη την Ελλάδα) δεν υπάρχει ούτε ένα τοσοδούλι δρομάκι που να λέγεται "Οδός Δημοφάντου".

Τώρα βέβαια, θα αναρωτηθεί κάποιος: "Τι σόϊ νέος καημός είναι πάλι αυτός με τον Δημόφαντο, ρε Συντ? Και στην τελική, ποιός είναι αυτός ο Δημόφαντος?"

Εξηγούμαι:
Ο Δημόφαντος ήτο αρχαίος Αθηναίος. Η ιστορία αμφιβάλλω αν γνωρίζει πολλά για τη ζωή του, όμως είναι σίγουρο πως ο Δημόφαντος έχει επηρεάσει κάπως το τωρινό ελληνικό σύνταγμα, και ειδικά την τέταρτη παράγραφο του άρθρου 120 (ακροτελεύτια διάταξη):
H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.

Με ποιόν τρόπο επηρέασε την εν λόγω παράγραφο του εν λόγω άρθρου ο Δημόφαντος?
Με το ιστορικό "ψήφισμα του Δημοφαντου", το οποίο αναφέρεται στο βιβλίο του Ανδοκίδη "Περί μυστηρίων".

Θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω το εν λόγω ψήφισμα:

Εδοξε τη βουλή και τω δήμω. Αιαντίς επρυτάνευε, Κλειγένης εγραμμάτευε, Βοηθός επεστάτει.

Τάδε Δημόφαντος συνέγραψεν. Άρχει χρόνος τούδε του ψηφίσματος η βουλή οι πεντακόσιοι οι λαχόντες τω κυάμω, οίς Κλειγένης πρώτος εγραμμάτευεν.
Εάν τις δημοκρατίαν καταλύη την Αθήνησιν, ή αρχήν τινα άρχη καταλελυμένης της δημοκρατίας, πολέμιος έστω Αθηναίων και νηποινεί τεθνάτω, και τα χρήματα αυτού δημόσια έστω, και της θεού το επιδέκατον. Ο δε αποκτείνας τον ταύτα ποιήσαντα και ο συμβουλεύσας όσιος έστω και ευαγής.

Ομόσαι δ' Αθηναίους άπαντας καθ' ιερών τελείων, κατά φυλάς και κατά δήμους, αποκτενείν τον ταύτα ποιήσαντα. Ο δε όρκος έστω όδε:

"Κτενώ και λόγω και έργω και ψήφω και τη εμαυτού χειρί, αν δυνατός ώ, ός αν καταλύση την δημοκρατίαν την Αθήνησι. Και εάν τις άρξη τιν' αρχήν καταλελυμένης της δημοκρατίας το λοιπόν, και εάν τις τυραννείν επαναστή ή τον τύραννον συγκαταστήση. Και εάν τις άλλος αποκτείνη, όσιον αυτόν νομιώ είναι και προς θεών και δαιμόνων, ως πολέμιον κτείναντα τον Αθηναίων, και τα κτήματα του αποθανόντος πάντα αποδόμενος αποδώσω τα ημίσεα τω αποκτείναντι, και ουκ αποστερήσω ουδέν.
Εάν δε τις κτείνων τινά τούτων αποθάνη ή επιχειρών, εύ ποιήσω αυτόν τε και τους παίδας τους εκείνου καθάπερ Αρμόδιόν τε και Αριστογείτονα και τους απογόνους αυτών. Οπόσοι δε όρκοι ομώμονται Αθήνησιν ή εν τω στρατοπέδω ή άλλοθί που εναντίοι τω δήμω τω Αθηναίων, λύω και αφίημι".

Ταύτα δε ομοσάντων Αθηναίοι πάντες καθ' ιερών τελείων, τον νόμιμον όρκον, πρό Διονυσίων και επεύχεσθαι ευορκούντι μέν είναι πολλά και αγαθά, επιορκούντι δ' εξώλη αυτόν είναι και γένος.

Ε, με τέτοια ψηφίσματα που έγραφες βρε συ Δημόφαντε, τι περίμενες? Να ονομάσουν δρόμο με το όνομά σου? Τρελός είσαι? Ευνόητο είναι ότι πολλοί θα ήθελαν να ξεχαστείς...

ΕΚΛΟΓΕΣ, ΚΟΜΜΑΤΑ, ΜΕ ΦΡΟΥΦΡΟΥ ΚΙ ΑΡΩΜΑΤΑ...

Την είδηση την αλίευσα από την προχτεσινή"Καθημερινή".

Αυξημένο τηλεοπτικό χρόνο στα μικρά κόμματα αλλά και αυξημένη κρατική επιδότηση, προκειμένου να διεξάγουν αρτιότερα τον προεκλογικό τους αγώνα αποφάσισε να παραχωρήσει χθες η Διευρυμένη Διακομματική Επιτροπή Εκλογών στη δεύτερη και τελευταία σύσκεψή της πριν την διεξαγωγή των εκλογών. Σύμφωνα με την απόφαση που ελήφθη μετά από εκτενή συζήτηση, τα 10 κόμματα που θα κατεβάσουν συνδυασμούς στο 70% των εκλογικών περιφερειών της χώρας, θα μοιραστούν 440.000 ευρώ. Τα χρήματα αυτά θα τα λάβουν από την «πίτα» των 5 κομμάτων που εκπροσωπούνται στη Βουλή και στο Ευρωκοινοβούλιο. Τα 440.000 ευρώ που θα δοθούν στα μικρά κόμματα αφαιρούνται εν ολίγοις από τα 11 εκατομμύρια ευρώ που εδόθησαν στα «κοινοβουλευτικά» κόμματα από την Πολιτεία για την κάλυψη των αναγκών της προεκλογικής τους εκστρατείας. Προκύπτει λοιπόν ότι ένα ποσοστό της τάξης του 3,1% αφαιρείται από την αρχική επιδότηση προκειμένου να χρηματοδοτηθεί και η προεκλογική εκστρατεία των μικρών κομμάτων. Βεβαίως καθίσταται εμφανές ότι τα χρήματα αυτά θα δοθούν αμέσως μετά τις εκλογές με βάση τα εκλογικά αποτελέσματα.

Σχόλιο και υπολογισμός του Περίκαλλου:
Πιθανολογώ βάσιμα, ότι και τα 10 κόμματα για τα οποία γίνεται λόγος, αθροιστικά δεν πρόκειται να πάρουν περισσότερο από 3%. Θα επιθυμούσα να πάρουν παραπάνω, αλλά το βλέπω από χλωμό έως πολύ χλωμό!

Έχουμε και λέμε, λοιπόν:

Αν στο 3% αντιστοιχούν 440.000 ευρώ,
και με δεδομένο ότι το 3% σημαίνει 220.000 ψήφους περίπου,
αυτό σημαίνει ότι κάθε ψήφος στα "πολύ μικρά" κόμματα, τα χρηματοδοτεί με 2 ευρώ.

Σκέφτομαι, στις επόμενες εκλογές, να βρω ξερωγώ 50-100 φιλαράκια και να φτιάξω κόμμα. Αφού θα ψηφίσουμε που θα ψηφίσουμε, τουλάχιστον ας ψηφίσουμε τους εαυτούς μας, και μάλιστα με το αζημίωτο (θα πληρωθούμε 2 ολόκληρα ευρώ επειδή θα ψηφίσουμε τον εαυτό μας).
Που ξέρεις? Μπορεί να βρεθούν καμιά χιλιάδα ή δυο χιλιάδες νοματαίοι και να μας ψηφίσουν, να βγάλουμε και μεροκάματο από την όλη φάση!

Δεν είναι κι άσχημα, δεδομένης της ανεργίας που υπάρχει στις μέρες μας...
(Χώρια που σε αυτές τις περιπτώσεις παίζει και το σλόγκαν του τζόκερ: "Κι αν σου κάτσει" και εκλεγείς βουλευτής? Βέβαια το να εκλεγώ εγώ βουλευτής, ακούγεται (και είναι) σενάριο επιστημονικής φαντασίας... Αλλά το να βγει μεροκάματο μέσω των εκλογών, ακούγεται άκρως ρεαλιστικό και ενδιαφέρον)!!!

ΚΥΡΙΑ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΔΕΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ ΑΣΥΝΔΕΤΩΝ No2.

Αντιγραφή από το αθηναϊκό ινδυμήδιον:

Οσοι και όσες έτυχε να δούμε την τελευταία ταινία "Harry Potter - Το τάγμα του Φοίνικα" θα παρατηρήσαμε μια περίεργη ομοιότητα του αρχιμάγου Ντάμπλντορ με τον Μπακούνιν.

Η ομοιότητα τους δεν περιορίζεται στην εμφάνιση αλλά ο Ντάμπλντορ φέρεται να υποκινεί και να καλύπτει συνομωτικές, μάχιμες οργανώσεις νεαρών μάγων που μάχονται το κακό το οποίο εκφράζεται από το "Υπουργείο Μαγείας", την κυβέρνηση και την κακιά συντηρητική διευθύντρια της σχολής των μάγων.

Στο τέλος βέβαια οι καλοί νικάνε, το κακό αποκαλύπτεται και οι συνομώτες αναγνωρίζονται από την "καλή" κυβέρνηση που επιτέλους "κατάλαβε".

Χιούμορ του σκηνοθέτη ή σαφείς αναρχικές αναφορές;

ΚΥΡΙΑ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΔΕΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ ΑΣΥΝΔΕΤΩΝ.

Τις μέρες που πέρασαν, έγινε αρκετός λόγος για κάποιους ανθρώπους στην Πελοπόννησο (κυρίως στην Ηλεία), που εμφανίστηκαν σε τράπεζες και κατάφεραν να πάρουν το βοήθημα των 3.000 ευρώ, χωρίς να είναι οι ίδιοι πυρόπληκτοι, ήτοι χωρίς να το δικαιούνται. Συχνά οι παρανόμως τσεπώσαντες το τριχίλιαρο, ήταν τσιγγάνοι. Όταν δεν ήταν τσιγγάνοι, τους βάφτιζαν τσιγγάνους με το ζόρι, κρίνοντας την καταγωγή τους από την εμφανισιακή τους αθλιότητα. (Δεν ξέρω αν ήταν τσιγγάνοι, ξέρω όμως ότι σίγουρα ήταν φτωχοί).

Αρκετοί έντιμοι και νομοταγείς συμπολίτες μας (προεξαρχόντων των εντιμότατων δημοσιογράφων), βλέποντας το (οπωσδήποτε αρνητικό) φαινόμενο, βγήκαν από τα ρούχα τους. Στα λόγια τους θα μπορούσε κάποιος να διαβλέψει μια αγωνία για την εθνική οικονομία, του στυλ: "Όλοι αυτοί οι παρανόμως εισπράξαντες το παραδάκι, μήπως ρίξουν έξω την εθνική οικονομία διά της μικροαπάτης τους"?

Παράλληλα, εμφανίστηκαν προβληματισμοί του στυλ "Μήπως η απλόχερη διανομή του τριχίλιαρου συνιστά απόπειρα εξαγοράς της ψήφου των εν λόγω φτωχοδιαβόλων"?

Γενικά, άρχισε να κυκλοφορεί η άποψη ότι το γεγονός πως 100-200 φτωχοδιάβολοι εισέπραξαν παρατύπως το τριχίλιαρο, αποτελεί κυβερνητική γκάφα ολκής.

Η γνώμη μου είναι η εξής:
Δοθέντος ότι οι εν λόγω φτωχοδιάβολοι-απατεωνίσκοι εμφανέστατα έχουν ανάγκη τα φράγκα που παρανόμως εισέπραξαν, ας τους αφήσουμε στην ησυχία τους. Εν ανάγκη, ας τους δοθεί και κάτι παραπάνω, μπας και καταφέρουν να δουν θεού πρόσωπο.
Καλό είναι όταν αναφερόμαστε στους εν λόγω φτωχοδιάβολους, να θυμόμαστε δύο (ενδεικτικές) ειδήσεις του τελευταίου μήνα:

ΣΕ ΝΕΑ ρύθμιση χρεών των ΠΑΕ και ΚΑΕ για βεβαιωμένες οφειλές προς το Δημόσιο προχωρά η κυβέρνηση, με σχετική τροπολογία που κατατέθηκε χθες στη Βουλή. Η εν λόγω ρύθμιση θα επιβαρύνει το ελληνικό δημόσιο με 51,5 εκατ. ευρώ στα επόμενα δέκα χρόνια....
Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Σάββατο, 28 Ιουλίου 2007
http://www.naftemporiki.gr/news/story.asp?id=1392411

και επίσης:

Σε 10.817.400 ευρώ ανέρχεται η εκλογική επιχορήγηση των κομμάτων όπως καθορίστηκε με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Προκόπη Παυλόπουλου περισσότερες πληροφοριές, μετά τη συμφωνία που υπήρξε στη διακομματική επιτροπή. Το ποσό κατανέμεται στα κόμματα της Βουλής και της Ευρωβουλής για να καλύψουν τις προεκλογικές τους δαπάνες. Το 60%, δηλαδή 6.490.440 ευρώ θα καταβληθεί πριν από τις εκλογές ως εξής: Στη Ν.Δ. 3.026.968,85 ευρώ. Στο ΠΑΣΟΚ 2.705.902,03. Στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας 393.472,51, στο Συνασπισμό 217.728,70 και στο ΛΑΟΣ 146.367,91 ευρώ.
Σάββατο, 22 Αυγούστου 2007
http://news.pathfinder.gr/news/greece/politics/422343.html

Αν αθροίσουμε τα ανωτέρω ποσά, θα διαπιστώσουμε ότι περίπου 62.000.000 ευρώ πάνε σε τσέπες ανθρώπων που θα μπορούσαν να ζήσουν και χωρίς αυτά.

Αν αυτά τα ποσά περισσεύουν όταν πρόκειται να καταλήξουν στις τσέπες ευκατάστατων, τότε είμαι σίγουρος πως περισσεύουν και όταν είναι να φτάσουν σε τσέπες φτωχοδιάβολων.

Και, στην τελική, αν κάποιος εξοργίζεται επειδή κάποιοι μικροαπατεώνες εκμεταλλεύτηκαν τον πόνο των πυροπαθών για να γίνουν πλουσιότεροι... Ε, τότε αυτός ο κάποιος, καλό είναι να μάθει να μην εξοργίζεται επιλεκτικά!

Το λέω αυτό, επειδή είμαι πεπεισμένος ότι ο επιλεκτικός θυμός ενάντια στις μικροαπάτες, είναι -τζίζ!- κακό πράγμα, που συμβάλλει στην απόκρυψη των χοντρών καταστάσεων... Συμβάλλει στο να μας γίνονται συνήθεια οι καρχαρίες, και να ασχολούμαστε μόνο με τις αθερίνες.
Έτσι νομίζω.