ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ"

Πάνω κάτω μέχρι την εποχή του Κρόμγουελ, όταν κάποιος μίλαγε για Δημοκρατία, εννοούσε την αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία. Άλλη δημοκρατία που να πληρεί τους όρους να λέγεται έτσι, ΔΕΝ είχε υπάρξει, ως εκ τούτου η αθηναϊκού τύπου δημοκρατία ήταν η μόνη έως τότε ιστορικώς υπάρξασα δημοκρατία.

Βέβαια, τα πράγματα άλλαξαν στα χρόνια του Κρόμγουελ: Τα μασονικά εργαστήρια της εποχής, δούλεψαν πυρετωδώς και κατάφεραν να κατασκευάσουν ένα είδος πολιτεύματος που το ονόμασαν "αντιπροσωπευτική δημοκρατία".
Με το πέρασμα των δεκαετιών και συνεργούσης της ικανότητος των μασόνων στις δημόσιες σχέσεις, φτάσαμε στο σήμερα, όπου η "αντιπροσωπευτική δημοκρατία" θεωρείται (ψευδέστατα) ως συνέχεια της αθηναϊκής δημοκρατίας...

Το 1876 ιδρύθηκε στην Πάτρα ο "Δημοκρατικός Σύνδεσμος του Λαού".
Επρόκειτο για μια αναρχική οργάνωση, που πιθανόν είχε ως σκληρό πυρήνα 12 μέλη (είπαμε, ο αριθμός 12 είναι ζόρικος αριθμός).
Σύντομα, ο Δημοκρατικός Σύνδεσμος του Λαού απέκτησε μεγάλη επιρροή, τόσο στην Πάτρα όσο και σε άλλες πόλεις της Πελοπονήσου.
Ο Δημοκρατικός Σύνδεσμος του Λαού ήταν σε επαφή και επικοινωνία με την Ένωση της Γιούρα (ήτοι την διεθνή τάση των οπαδών του μεγιστοτεράστιου Μιχαήλ Μπακούνιν), και συμμετείχε στο συνέδριο της Βέρνης το 1877.
Η Association Internationale, ήτοι οι διεθνείς οπαδοί των ιδεών του Μπακούνιν, αναγνώριζαν πως ο Δημοκρατικός Σύνδεσμος του Λαού "είναι η πρώτη οργάνωση στην Ελλάδα που σήκωσε ψηλά το λάβαρο του μοντέρνου σοσιαλισμού, υιοθετώντας την άποψη πως η λύση του κοινωνικού ζητήματος δεν είναι δυνατή παρά μόνο με κοινωνική επανάσταση".

Ο Δημοκρατικός Σύνδεσμος του Λαού, το 1877 εξέδωσε στην Πάτρα την εφημερίδα του, η οποία, αν και αναρχική εφημερίδα, δεν θα μπορούσε παρά να έχει τον τίτλο "Ελληνική Δημοκρατία".

Ήταν η πρώτη φορά που -μετά από τόσους αιώνες- κάποιος Έλληνας μιλούσε για "Ελληνική Δημοκρατία"!
Γιατί απέφευγαν τόσους αιώνες να μιλήσουν για "ελληνική δημοκρατία"?

Μα είναι απλό:
Η "ελληνική δημοκρατία", εθεωρείτο ταυτόσημη της αναρχίας!

Ακόμα και ο περιβόητος "ανώνυμος Έλλην" που συνέγραψε τη θρυλική "Ελληνική Νομαρχία", απέφυγε επιμελώς να χρησιμοποιήσει τον τίτλο "ελληνική δημοκρατία" στον τίτλο, εξαιτίας του φόβου ότι τοιουτοτρόπως οι Έλληνες θα εθεωρούντο σαν αναρχικοί που δεν σέβονται τους νόμους... Και κατασκεύασε τη λέξη "νομαρχία" ως αντίθετη της λέξεως "αναρχία"...

Εν πάση περιπτώσει, στους αναρχικούς της Πάτρας ανήκει η τιμή να είναι οι πρώτοι που μίλησαν για "Ελληνική Δημοκρατία". Προμετωπίδα της εφημερίδας τους, ήταν το φοβερό και τρομερό σλόγκαν "Η επανάστασις είναι ο νόμος της προόδου".
(Το ίδιο σλόγκαν χρησιμοποίησε αργότερα και ο Πλάτων Δρακούλης ως προμετωπίδα σε δικά του έντυπα).

Τι εννοούσαν όμως οι αναρχικοί της Πάτρας, όταν μίλαγαν για "Ελληνική Δημοκρατία"?

Όπως διευκρίνιζε ο Διονύσιος Αμπελικόπουλος -καθηγητής μαθηματικών και ιδρυτικό στέλεχος του Συνδέσμου- σε επιστολή του προς τη Διεθνή:
"Ό,τι σημαίνει στη Δύση ο όρος "κομμουνισμός" ή "σοσιαλισμός", εκφράζεται στην Ελλάδα με τον πανάρχαιο όρο "Δημοκρατία".

Η θέση αυτή των Ελλήνων αναρχικών, έγινε δεκτή από τη Διεθνή, ως αυτονόητη αλήθεια. (Οι μόνες αντιρρήσεις της διεθνούς, είχαν να κάνουν με τις ήπιες εκφράσεις του Αμπελικόπουλου, σχετικά με το ρόλο του κατώτερου κλήρου στην Ελλάδα - είπαμε: Κλήρος και Μπακούνιν είναι έννοιες αντίθετες).

Είναι όμως προφανές, πως όταν οι πρωτοπόροι Έλληνες αναρχικοί της Πάτρας μιλούσαν για "Ελληνική Δημοκρατία", εννοούσαν "Δημοκρατία σαν αυτή της αρχαίας Ελλάδας". Δηλαδή, αυτό που σήμερα λέμε Άμεση Δημοκρατία.
Ουδόλως εννοούσαν "Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία του Ελλαδιστάν".

Πάντως γεγονός είναι ότι -για πολλούς και διάφορους λόγους- η έκδοση του πρώτου φύλλου της "Ελληνικής Δημοκρατίας" κατατρομοκράτησε τους λακέδες του "Βασιλείου της Ελλάδος": Το πρώτο -και μοναδικό- φύλλο της εφημερίδας κατασχέθηκε, και τα μέλη του Συνδέσμου υπέστησαν βαρβάτες διώξεις...

Πάντως, από αυτό το πρώτο φύλλο, μπορούμε να βρούμε τους σκοπούς και τις επιδιώξεις του Συνδέσμου:
Να εξαλείψει τους δύο μεγαλύτερους εχθρούς του λαού, τη φτώχεια και την αμάθεια, μέσα από τη χειραφέτηση του λαού διά της Αλήθειας, της Δικαιοσύνης και της Ηθικής, έχοντας ως μέσο "την άκραν αποκέντρωσιν και τελείαν αυτοδιοίκησιν των Δήμων" και την κατάκτηση "της πλήρους ελευθερίας του ατόμου".

Με κάτι τέτοια αποκεντρωτικά, γίνεται σαφές ακόμα και στον πιο δύσπιστο, ότι οι άνθρωποι μίλαγαν για άμεση δημοκρατία. Η οποία δεν έχει καμιά σχέση με την κοινωνική μπουρδελοποίηση που προϋποθέτει η αντιπροσωπευτική δημοκρατία.

Μερικές δεκαετίες αργότερα, το μπλοκ των καταπιεστών της κοινωνίας απέκτησε και προοδευτική πτέρυγα, αντιβασιλική. Η πτέρυγα αυτή, το 1920τόσο, όταν έστειλε στο διάολο το βασιλιά, βρέθηκε στην ανάγκη να μετονομάσει κάπως το "Βασίλειον της Ελλάδος".
Το βάφτισαν "Ελληνική Δημοκρατία". Φυσικά, ουδόλως εννοούσαν "δημοκρατία αρχαιοελληνικού τύπου". Εννοούσαν απλώς "αντιπροσωπευτική δημοκρατία του Ελλαδιστάν".

Σε αυτή την αντιπροσωπευτική δημοκρατία ζούμε σήμερα. Τας συνεπείας της υφιστάμεθα. Γι' αυτό οι μπάτσοι είναι παντού. Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία απαιτεί μπάτσους. Πολλούς μπάτσους. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος ύπαρξής της.

Βέβαια, και η "άμεση δημοκρατία", κράτος δημιουργεί. Αλλά χαλαρό κράτος. Σαφώς η άμεση δημοκρατία δεν είναι παρά ένα στάδιο προς την αναρχία. Σαφώς δεν μιλάμε για "Εδώ και τώρα αναρχία".

[Άλλη πονεμένη ιστορία το "εδώ και τώρα"... Θυμάμαι ότι εμείς οι πιτσιρήδες του τότε, μεγαλώσαμε ακούγοντας τους ηλικιακά μεγαλύτερους αναρχικούς να χρησιμοποιούν το σύνθημα "εδώ και τώρα αναρχία" και το γουστάραμε πολύ.
Ώσπου κάποια μέρα, πριν από τις εκλογές του 1981 που πρωτοέγινε κυβέρνηση το Πασόκ, οι Πασόκοι έπαθαν μια παράκρουση και απαλλοτρίωσαν το σύνθημα, μετατρέποντάς το σε "Εδώ και τώρα αλλαγή"...]

Τέτοιοι είναι οι οπαδοί της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας: Μας κλέβουν τις ιδέες, μας κλέβουν τα λεφτά, μας κλέβουν τα συνθήματα... Μέχρι και τα ονόματα των εφημερίδων μας κλέβουν, και τα κάνουν ονόματα κρατών...

Αλλά είμαστε αστείρευτοι σε συναισθήματα και ποιήματα, σε συνθήματα και σε ιδέες! Διότι ναι μεν αυτοί έχουν τις τράπεζες μαζί τους, εμείς όμως έχουμε μαζί μας τις Μούσες!

Όσο και να κλέψουν, την ιστορία πάντα θα την κινούμε εμείς:
Οι εχθροί της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Εμείς, οι μοναδικοί και πλέον φανατικοί οπαδοί της!