ΚΕΙΜΕΝΑΚΙΟΝ ΖΟΡΙΚΟΝ

Κειμενάκιον ζόρικον και εμβριθές, που εδιανέμετο χθες εν Ομονοία, έπεσεν εις τας χείρας του υποφαινομένου, ός υπό προϋποθέσεις συμφωνών τα μάλα με το ύφος και το περιεχόμενον του κειμενακίου, το αναδημοσιεύει αυτολεξεί εις αυτό εδώ το διαδικτυακόν μετεωριζόμενον μετερίζιον.

YOU CAN'T DANCE TO BEETHOVEN
ή
ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΗΛΙΘΙΟΥΣ ΒΑΛΤΟΥΣ Ή ΟΧΙ

Η βία δεν μας σοκάρει. Είναι πρωταρχικό συστατικό του πολιτισμού μας, του τρόπου ζωής μας. Τη ζούμε καθημερινά. Στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, στις εργασιακές μας σχέσεις, σε κάθε έκφανση του κοινωνικού μας βίου. Είναι το θεμέλιο αυτού του οργανωτικού οικοδομήματος που βασίζεται στα πατριαρχικά, αυταρχικά, ιεραρχικά, συγκεντρωτικά ήθη και ιδεώδη. Είναι η αρχή και το τέλος του ευνομούμενου, φιλελεύθερου, κράτους. Είναι το ίδιο το κράτος.

Ο φετιχισμός της βίας δεν μας τρομάζει. Μας θλίβει. Είναι η ανικανότητά μας να διεκδικήσουμε την αξιοπρέπειά μας. Μας μειώνει σαν υποκείμενα που δρουν πρώτιστα για τη δικιά τους απελευθέρωση. Μας εγκλωβίζει σ' ένα μεταφυσικό σύμπλεγμα μέσα στο οποίο πράττουμε σαν άβουλα αντικείμενα υπόλογα στη μαμή της ιστορίας.

Δεν είμαστε εργαλεία καμιάς μηχανής.
Δεν θέλουμε να είμαστε χριστιανοί.
Δεν είμαστε χριστιανοί.
Δεν είμαστε θρησκόληπτοι.
Δεν είμαστε ηλίθιοι.

Δεν αποδεχόμαστε το δόγμα "οφθαλμός αντί οφθαλμού". Δεν δεχόμαστε να συμμετάσχουμε σ' ένα παιχνίδι που τους όρους έχει θέσει εκ των προτέρων το κράτος. Δεν δεχόμαστε την εξίσωσή μας με τους πιο κατασταλτικούς μηχανισμούς της εξουσίας. Δεν επιδιώκουμε την εκτόνωσή μας. Δεν θα γυρίσουμε το άλλο μάγουλο.

Επιδιώκουμε την ανταρσία. Επιζητούμε την εξέγερση. Θέλουμε να ορίσουμε εμείς οι ίδιοι ο καθένας για τον εαυτό του τους όρους της αντιπαράθεσης με την εξουσία. Γνωρίζουμε πως η τρομοκρατία "επαναστατική" ή κρατική μας θέλει απλώς ενατενιστές. Υπάκουους καταναλωτές άλλου ενός υπερθεάματος. Μας θέλει απλώς θύματα. Δεν θα αγοράσουμε. Με κανένα τρόπο δεν θα γίνουμε άλλο ένα νεκροταφείο.

Θεωρούμε πως ο ρομαντισμός της παρανομίας τελείωσε. Το ίδιο το κράτος παρανομεί έναντι των δικών του θεσμίσεων. Το ίδιο το κράτος δολοφονεί. Ξέρουμε καλά πως δεν υπάρχουν εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου. Έχουμε γνώση των συνεπειών του κράτους δικαίου και γι' αυτό απαιτούμε την κατάργηση της αστυνομίας. Δεν θα είμαστε πια ευαίσθητοι εγκληματίες.

Απέναντι σε κάθε πρωτοπορία ένοπλη ή μη δείχνουμε απλώς τους αγωγούς της αποχέτευσης. Δυστυχώς γι' αυτούς αποστρεφόμαστε το θάνατο. Είμαστε θνητοί. Είμαστε οπλισμένοι με τη βεβαιότητα ότι η ανθρώπινη επικοινωνία δεν επιδέχεται στεγανοποίησης. Είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι ο άνθρωπος δεν είπε την τελευταία του κουβέντα.

Ξέρουμε καλά ότι ο αγώνας ενάντια στο κράτος είναι αγώνας ενάντια στο θάνατο.

Υ.Γ. Ιδού μια πρόκλησις για κάθε μιλιταριστή σύντροφο: Εάν ποτέ νιώσετε τη θανάσιμη ανάγκη να ξεσκίσετε τα ρούχα σας και να βουτήξετε γυμνοί σ' ένα λουτρό αίματος, φροντίστε να έχετε τη διαύγεια μιας λεπίδας και την κόψη μιας αναπνοής. Μην κρίνετε τούτη την ενέργειά σας ως αυτοκτονική ή έστω αυτοκαταστροφική, αλλά σαν κάτι που αρμόζει στην ανθρώπινη σας φύση.

τσου ρε μαλάκες
(φράξια των ταξιαρχιών σουρρεαλιστών ουρακοτάγκων ρέμπελων)