ΓΗ ΜΕΛΑΙΝΑ, ΜΗΤΗΡ ΜΕΓΙΣΤΗ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΟΛΥΜΠΙΩΝ...
(μέρος ζωή να’χουμε -η λαθρομετανάστευσις)

[πρόκειται για τη νιοστή συνέχεια αυτού εδώ]

Ας προχωρήσουμε λοιπόν στην ανάγνωση του υπόλοιπου ποιήματος του Σόλωνα.

Έχει ξεκαθαρίσει από πριν, ότι σε όσα θα πει, μοναδικό αξιόπιστο μάρτυρα για να επιβεβαιώσει τα λεγόμενά του θεωρεί τη γη -όχι τους ανθρώπους.
Σοφός ήταν, και μες τη σοφία του γνωρίζει ότι οι άνθρωποι ξεχνάνε εύκολα, ακόμα και αυτά που τους αφορούν άμεσα.
Λέει λοιπόν, ότι η "γη η μέλαινα, η μήτηρ η μεγίστη των Ολυμπίων δαιμόνων", το δίχως άλλο θα θυμάται και θα βεβαιώσει μεταξύ άλλων και τα εξής:

Πολλούς δ’ Αθήνας πατρίδ’ ες θεόκτιστον
ανήγαγον πραθέντας, άλλον εκδίκως,
άλλον δικαίως, τους δ’ αναγκαίης υπό
χρειούς φυγόντας, γλώσσαν ουκέτ’ Αττικήν
ιέντας, ως δη πολλαχήι πλανωμένους.

που πα να πει κάτι τέτοιο:

Έφερα πίσω στην Αθήνα που από θεούς εκτίσθηκε
όσους πουληθήκαν σκλάβοι -είτε παράνομα
είτε βάσει νόμων. Κι όσους γι' ανάγκη,
για να ξεφύγουν απ' τα χρέη και τη φτώχεια,
περιπλανιόντουσαν εδώ κι εκεί
έχοντας ως και τη γλώσσα τους, την αττική, ξεχάσει.

Παρατηρούμε ότι ο Σόλων όλους αυτούς για τους οποίους μιλάει (και προφανώς ήταν πολλοί -αλλιώς δεν θα το έκανε θέμα), δεν τους θεωρεί σίγουρους υπερασπιστές του "εν δίκη Χρόνου".
Ξενάκια είχαν γίνει όλοι αυτοί, λαθρομετανάστες είχαν γίνει, αλλά είναι σε όλους γνωστό -και πολύ περισσότερο είναι γνωστό στους σοφούς όπως ο Σόλων- ότι ο κόσμος ξεχνάει εύκολα: Τα παθήματα σπανίως γίνονται μαθήματα.

Μπορούμε να πιθανολογήσουμε ότι στις μέρες που ανέλαβε καθήκοντα Άρχοντος ο Σόλων, η Αθήνα πρέπει να είχε ψιλο-ερημώσει -αρκετοί Αθηναίοι θα την είχαν κοπανήσει για άλλα μέρη, ή θα είχαν πουληθεί σκλάβοι.

Παρατηρούμε ότι ο Σόλων δε λέει απλώς "έφτιαξα τα πράγματα ώστε να μπορούν να γυρίσουν". Το πάει ακόμα παραπέρα: Λέει "τους ανήγαγον", δηλαδή "με προσωπική μου φροντίδα τους έφερα πίσω στην πατρίδα". Και διευκρινίζει ότι δεν έφερε μόνο όσους πουλήθηκαν ως σκλάβοι κατά παράβαση των νόμων, αλλά και όσους πουλήθηκαν ως σκλάβοι βάσει των τότε ισχυουσών διατάξεων.
Θα μπορούσε να πει γι' αυτούς τους δεύτερους: "Ας πρόσεχαν -Ας κόψουν το σβέρκο τους". Δεν το είπε όμως. Και μόνο γι' αυτό, θα έπρεπε να του χρωστάνε ευγνωμοσύνη. Χώρια που θα έπρεπε να τους γίνει μάθημα για κάθε φορά που είχαν να αντιμετωπίσουν τον ανάλογο πόνο των -όποιων- άλλων.
Διότι δε χρειάζεται μυαλό για να καταλάβεις ότι αν εσένα τον ίδιο σε πούλησαν σκλάβο, τότε πρέπει να είσαι αλληλέγγυος με όποιον άλλο πουλήθηκε σκλάβος: Ανήκετε στην ίδια κατηγορία πονεμένων ανθρώπων.
Με τους εκμεταλλευτές είναι που πρέπει να παίζετε σφαλιάρες. Είναι ντροπή να παίζετε σφαλιάρες μεταξύ σας...

Αλλά είπαμε: Ο Σόλων ήταν σοφός και ως εκ τούτου δεν είχε αυταπάτες.
Αν ζούσε σε κατοπινά χρόνια (στο χρυσό αιώνα του Περικλή, ας πούμε), κι έβλεπε την Αθήνα γεμάτη δούλους και σκλάβους, μπορεί και να κατέληγε αλκοολικός σε κάνα καπηλειό, αναρωτούμενος πως στα κομμάτια ξέχασαν έτσι εύκολα το παρελθόν τους οι Αθηναίοι.
Μόνο η σοφία του θα τον έσωζε από τον αλκοολισμό. Θα έκανε τη χαρακτηριστική κίνηση "τοκ-τοκ" και θα έλεγε "Να για ποιό λόγο δεν είχα εμπιστοσύνη στους συμπολίτες μου, να γιατί δεν τους περίμενα ως μάρτυρες στο δικαστήριο του Χρόνου: Μόλις έπιασαν την καλή, ξέχασαν πόσο φρικτό πράμα είναι η σκλαβιά και η δουλεία".
Αν πάλι ζούσε στις μέρες μας και έβλεπε το ρατσισμό να θεριεύει, θα έκανε τη χαρακτηριστική κίνηση "τοκ-τοκ" και θα έλεγε "Το είχα φανταστεί, ο καψερός... Γι' αυτό δεν τους ήθελα ως μάρτυρές μου "εν δίκη Χρόνου: Αν η δίκη Χρόνου γινόταν το 2009-2010 μ.Χ, θα με είχαν χαντακώσει τέτοιοι μάρτυρες".

Ξέρει επίσης ότι αυτά που έκανε για να επαναφέρει στην πατρίδα τους λαθρομετανάστες "πολλαχή πλανωμένους" Αθηναίους, ενδέχεται να υποτιμηθούν και να λησμονηθούν από τους ίδιους τους λαθρομετανάστες, ή από τους απογόνους τους.
Θα μπορούσε να πει απλώς "στα παπάρια μου: τυχοδιώκτες είναι που πάνε στα ξένα να πιάσουνε την καλή". Αυτό που λέει σήμερα η ανθρωπιστική φράξια των ηλιθίων, δηλαδή.

Δεν το είπε όμως ο Σόλων. Πήγε και τους βρήκε (ή έστειλε άλλους να τους βρουν) εκεί που είχαν στήσει τις λαθρομεταναστευτικές τους κοινότητες, έχοντας "ενσωματωθεί" στις τοπικές κοινωνίες σε τέτοιο βαθμό ώστε να έχουν ξεχάσει και την ίδια τους τη γλώσσα, και ενδεχομένως τους είπε "είστε για λύπηση: είναι θλιβερό να μη μιλάει κάποιος τη μητρική του γλώσσα -να το θυμάστε".
Αλλά σαν σοφός, ήξερε ότι δεν επρόκειτο να το θυμούνται. Ήξερε ότι στις μέρες μας, το ζητούμενο θα ήταν η "ενσωμάτωση". Να ξεχάσει ο άλλος γλώσσα, ήθη και έθιμα.

Αν δεν ήταν σοφός ο Σόλων, θα πάθαινε πλάκα βλέποντας αυτά που εν πολλοίς βλέπουμε σήμερα: Ο φασισμός-ρατσισμός σηκώνει κεφάλι και αποκτά έρεισμα μεταξύ των σύγχρονων Αθηναίων, που κοιτάζουν λοξά τους σύγχρονους λαθρομετανάστες, θέτοντας ηλίθια ερωτήματα του στυλ "ποιός τους φέρνει εδώ όλους αυτούς?".

Την απάντηση, βέβαια, την έχει δώσει εδώ και πολλούς αιώνες ο Σόλων μέσα από αυτό του το ποίημα. Απαντά σαφώς:
Τους φέρνει η ανάγκη, τους φέρνει η προσπάθειά τους να ξεφύγουν από τα χρέη και τη φτώχεια, τους φέρνει η σκλαβιά, η φτώχεια και η μιζέρια που βίωναν στα μέρη τους.
Αλλά που να καταλάβουν οι σύγχρονοι Αθηναίοι... Σάματις ξέρουν ποιός ήταν ο Σόλων? Μόνο την οδό Σόλωνος ξέρουν.

Βέβαια, το πιο γελοίο του πράγματος, υπάρχει ως απάντηση στην ερώτηση "ποιοί είναι οι σύγχρονοι Αθηναίοι"?
Εδώ γελάνε, δοθέντος ότι οι σύγχρονοι Αθηναίοι είναι στην πλειοψηφία τους Βλάχοι, καραγκούνηδες, αρβανίτες, τουρκόσποροι, γύφτοι, παφλαγόνες, παίονες, μολοσσοί, φρύγες, κάρες και κάθε καρυδιάς καρύδι... Άνθρωποι που αναγκάστηκαν να αφήσουν τους τόπους και τις πατρίδες τους και να έρθουν ως μετανάστες (ακόμα και η "εσωτερική μετανάστευση" δεν παύει να είναι εξίσου πικρή με την εξωτερική μετανάστευση), ακριβώς εξαιτίας των ίδιων αιτίων που αναφέρει ο Σόλων.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά αντί να τσαντιστούν για το γεγονός ότι είναι αναγκασμένοι ακόμα και την τοπική ντοπιολαλιά τους να ξεχνάνε μέρα με τη μέρα (όπως με τόσο πόνο λέει ο Σόλων ότι συνέβαινε στους αρχαίους Αθηναίους λαθρομετανάστες), αντί να τσαντιστούν γι' αυτό, επιμένουν να βάλουν στο γκεζί και τους υπόλοιπους:
Απ΄το να τους αλλάζουν ονόματα ("σιγά μη σε λέω Αλομγκίρ... θα σε λέω Κώστα"), μέχρι να κοιτάνε με καχυποψία και τρόμο όποιον μιλάει κάποια γλώσσα που δεν καταλαβαίνουν.

Γι' αυτό δεν τους ήθελε ως μάρτυρες "εν δίκη Χρόνου" ο Σόλων. Σοφός ήταν, και ήξερε με ποιά διαλεκτική δουλεύει η διαδικασία της απανθρωπιάς.
Τα λέω καλά πνεύμα?

-Καλά το πας, αλλά ο αναγνώστης θα σου πει ότι οι περιπλανώμενοι Αθηναίοι που μάζεψε πίσω στην πατρίδα ο Σόλων, είχαν πάει σε άλλες ελληνικές πόλεις... επομένως δεν ήταν αλλοεθνείς σε αυτές τις πόλεις, αλλά ήταν απλώς ξένοι. Καταλαβαίνεις που το πάω?
-Κατάλαβα... Το πας στην υπόθεση του έθνους πάλι... Και δη, στην υπόθεση του «ελληνικού έθνους». Σωστά?
-Ναι ρε Συντ, γιατί είπαμε: "αρχή παιδεύσεως, η των ονομάτων επίσκεψις". Κι εμείς δεν επισκεφτήκαμε διεξοδικά την υπόθεση-λέξη "έθνος"... Που είναι και ελληνική λέξη, που να πάρει ο διάολος...
Θα ήταν επίκαιρο νομίζω να ασχοληθούμε με την ελληνική λέξη «έθνος», σήμερα, που ο εθνικισμός πάει να θεριέψει και να ξανα-καταστρέψει την Ελλάδα.
-Θα μας παιδέψει όμως μια τέτοια επίσκεψη! Φοβάμαι ότι μια τέτοια επίσκεψη στη λέξη «εθνικισμός», θα εξελιχτεί σε "αρμένικη βίζιτα"...

-Έλα μωρέ… Γάτος είσαι... το κατέχεις το ζήτημα. Θα τα καταφέρεις!
Διότι έχει σημασία να μην αφήσουμε ψευδείς εντυπώσεις ότι ο Σόλων ήταν κανένας διεθνιστής... Να μην αφήσουμε την ψεύτικη υποψία ότι ο Σόλων ήταν κάτι σαν τον λεγόμενο Διογένη από τα Οινόανδα, ας πούμε, και "Πατρίδα μας όλη η γη" και τέτοια... Ωραία είναι αυτά, πράγματι υπήρχαν ως ιδέα μεταξύ των προγόνων μας, και κάποια στιγμή καλό θα ήταν να ασχοληθούμε μαζί τους, αλλά θα πρέπει να πούμε την αλήθεια, ότι δηλαδή ο Σόλων μιλάει σαν εθνικιστής (αν και ήταν κοσμοπολίτης ο ίδιος) και λέει στους Αθηναίους ότι πολύ απλά αποτελούν ξεχωριστό έθνος. Άντε! Άνοιξε το στοματάκι σου! Βάλε ταφόπλακα στη λέξη "εθνικισμός"! Κάνε τους εθνικιστές ν' αλλάξουν όνομα!

-Λες να δημοσιέψω και την αλληλογραφία μου με το Λευτεράκη?
-Για να τη δω πρώτα...
-Ορίστε!
-Χμμμ... Χμμμ... Καλά το πάτε....
-Εγκρίνεται?
-Χαχαχαχαχαχα!!!!!! ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!!! Είστε απίστευτοι!!!! Επιβάλλεται να δημοσιευτεί!!! Το απαιτώ!
-Πας να τηγανίσεις καμιά πατάτα μέχρι να το σενιάρω?
-Πάω τρέχοντας!!!!!

(συνεχίζεται με παράρτημα: Περί έθνους, εθνικισμού και εθνικοφροσύνης)