Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 21, 2009

ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΑΓΕΙΡΑ

Κι επειδή όσο πλησιάζει η μέρα των εκλογών, όλο και περισσότεροι θα σου ζαλίζουν τον έρωτα καλώντας σε να πας να ψηφίσεις, λέγοντάς σου ότι ψηφίζοντας αυτούς που θα σε αντιπροσωπεύσουν "παίρνεις μέρος στη γιορτή της δημοκρατίας" και ότι "εδώ στον τόπο που γέννησε τη δημοκρατία, δεν νοείται να υπάρχουν άνθρωποι που αδιαφορούν να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα", και άλλα τέτοια φούμαρα...

Άκου ένα τσιτάτο, καλέ μου ψηφοφόρε, για να έχεις να τους το λες κοιτώντας τους υποτιμητικά για την αμορφωσιά τους!

Το τσιτάτο είναι από τον Αριστοτέλη -που βέβαια δεν ήταν και κανένας φοβερός δημοκράτης, κι αυτό φαίνεται από την εξέλιξη των μαθητών του: δάσκαλος του Μεγαλέξαντρου ήταν, και η δημοκρατία με το Μεγαλέξαντρο είχαν σημαντικές διαφωνίες... τι διαφωνίες δηλαδή... εντελώς τσακωμένος ήταν ο Μεγαλέξαντρος με τη δημοκρατία- αλλά παρόλα αυτά ο Αριστοτέλης ήταν φοβερός φιλόσοφος και έκοβε η γκλάβα του, ως εκ τούτου είχε πιάσει την ουσία του νοήματος της δημοκρατίας:

"...Δημοκρατικόν μεν είναι το κληρωτάς είναι τας αρχάς, το δ' αιρετάς ολιγαρχικόν, και δημοκρατικόν μεν το μη από τιμήματος, ολιγαρχικόν δε το από τιμήματος..." (Αριστοτέλους Πολιτικά, 1294b)

Τι λέει ο φιλόσοφος, δηλαδή, καλέ μου ψηφοφόρε?
Θα στο κάνω δίφραγκα, για να το εμπεδώσεις:

Η βασική κατάκτηση της δημοκρατίας, λέει ο Αριστοτέλης, είναι το ότι οι αξιωματούχοι της πολιτείας εκλέγονται με κλήρωση. Σε όσο περισσότερα αξιώματα οι αξιωματούχοι εκλέγονται με κλήρωση, τόσο περισσότερο δημοκρατικό είναι το πολίτευμα.

Το να εκλέγονται οι αξιωματούχοι με ψηφοφορία (διότι και στην αρχαία δημοκρατία σε κάποια αξιώματα οι αξιωματούχοι εκλεγόντουσαν με ψηφοφορία), ο Αριστοτέλης το θεωρεί κατάλοιπο της ολιγαρχίας.

Επίσης, κατάλοιπο της ολιγαρχίας θεωρεί το να μην εκλέγονται ως αξιωματούχοι της πολιτείας προλετάριοι, φαναρτζήδες, λουστραδόροι επίπλων, εργαζόμενοι σε εκκοκκιστήρια βάμβακος, νταλικιέρηδες, ταξιτζήδες, οικιακές βοηθοί, βρεφονηπιοκόμοι, κοπτοραπτούδες, περιπτεράδες, σουβλατζήδες, σταυλίτες του ιπποδρόμου, μαρμαράδες κλπ,
αλλά, αντιθέτως, όλοι οι αξιωματούχοι της πολιτείας να είναι βιομήχανοι, δικηγόροι, αρχιτέκτονες, πολιτικοί μηχανικοί, παπατζήδες του χρηματιστηρίου, εισοδηματίες, ηθοποιοί, οικονομολόγοι, πράκτορες της ΚΥΠ, δημοσιογράφοι, απόστρατοι στρατηγοί, πρόεδροι ΜΚΟ και καθηγητές φιλοσοφίας.

Αυτό, το να εκλέγονται δηλαδή ως αξιωματούχοι της πολιτείας μόνο μέλη των ανώτερων εισοδηματικών στρωμάτων και τάξεων ("από τιμήματος") και μόνο επαγγελματίες των κυριλέ επαγγελμάτων, ο Αριστοτέλης το θεωρεί επίσης κατάλοιπο της ολιγαρχίας.

Όταν λοιπόν σε ρωτήσει κάποιος για ποιό λόγο γράφεις στ' αρχίδια σου τη γιορτή της δημοκρατίας, εσύ θα του πεις:
α) Διότι "δημοκρατικόν είναι το κληρωτάς -και όχι αιρετάς- είναι τας αρχάς",
β) Διότι δεν έχεις υπόψη σου κάποιον σουβλατζή, περιπτερά, λαχειοπώλη ή βιομηχανικό εργάτη που να έχει εκλεγεί βουλευτής στην Ελλάδα τα τελευταία 160 χρόνια, επομένως οι εκλεγόμενοι βουλευτές είναι "από τιμήματος", πράγμα ολιγαρχικόν και ουδόλως δημοκρατικόν, και
γ) Διότι, εσύ δεν είσαι ολιγαρχικών αρχών, αλλά είσαι δημοκρατικός πολίτης.

Πίστεψέ με, θα σε κοιτάει σα χαζός. Θα τον έχεις ταπώσει.

Διότι, καλέ μου ψηφοφόρε, η έννοια "δημοκρατία" είναι μια ταλαιπωρημένη έννοια. Το είχα πιάσει και το Δεκέμβρη αυτό το θέμα της έννοιας "δημοκρατία" και δη "Ελληνική Δημοκρατία", αλλά -όπως σχεδόν πάντα- βαρέθηκα και το άφησα στη μέση.
(Άμα θες να δεις τι έλεγα πριν από 9 μήνες, κάνε κλικ εδώ... Μάλλον θα μάθεις πράγματα που δεν ήξερες για την ιστορία -ίσως και την πατρότητα- του όρου "Ελληνική Δημοκρατία").

Διότι, μιλάμε, έχουμε πήξει στους ολιγαρχικούς δημοκράτες, και κάποιος πρέπει να τους τα σούρει. Διότι, εδώ μιλάμε -και σου μιλάω μπέσα- ακόμα και η χούντα (ξέρεις, η χούντα του 1967-1974) όταν έδιωξε το βασιλιά για τους δικούς της λόγους, άλλαξε τις σφραγίδες στα δημόσια έγγραφα και αντί για "Βασίλειον της Ελλάδος" έγραφαν "Ελληνική Δημοκρατία", παρόλο που ήταν χούντα του κερατά. Μιλάμε, ακόμα απορώ πως δε βρικολάκιασαν οι αρχαίοι δημοκράτες να δαγκώσουν το λαρύγγι των χουντικών γι' αυτή την θρασύτατη προσβολή μνήμης.

Κάτι άλλα αριστερόστροφα ρετάλια όταν διένυαν τη νεανική επαναστατική τους περίοδο -ήτοι πριν να πιάσουν την καλή- είχαν το εφιαλτικό όραμα να μας κάτσουν στο σβέρκο ως δικτάτορες του προλεταριάτου, και να ονομάσουν την εφιαλτική δικτατορία τους "Λαϊκή Δημοκρατία", με λουλουδάκια και παπαρουνίτσες... Άλλοι λαϊκοδημοκράτες αυτοί...

Γενικά, το'χουνε βρει παιχνίδι όλοι να παίζουν με λέξεις και έννοιες και να μας πουλάνε δημοκρατία και δωστου "ο τόπος που γέννησε τη δημοκρατία", και πάλι καλά που υπάρχουν τα κείμενα -σαν τα "Πολιτικά" του Αριστοτέλη, για παράδειγμα- που μπορούμε να τους τα τρίβουμε στη μούρη και να τους λέμε "κόφτε το δούλεμα ρε μπαγάσηδες".

Σε βλέπω όμως να με κοιτάς περίεργα και ν' αναρωτιέσαι αν πιστεύω στα σοβαρά ότι μπορεί να δουλέψει αποτελεσματικά ένα πολίτευμα όπου θα έχει "κληρωτάς τας αρχάς".

Το να είναι κληρωτές οι αρχές μιας πολιτείας, έχει βέβαια τα ζόρια του. Έχει όμως κι ένα βασικό καλό, που λέω να το δούμε:

Η κλήρωση αποκλείει την πιθανότητα να είναι κάποιος ισόβιος αξιωματούχος της πολιτείας.
Στην αρχαία Αθήνα, αν θυμάμαι καλά -έχουν περάσει και τα χρόνια- η κλήρωση γινόταν τις παραμονές των Παναθηναίων, και η θητεία των αξιωματούχων κρατούσε ένα χρόνο: Από Παναθήναια σε Παναθήναια. Κάτι τέτοιο, τεσπα.

Ο υπουργός οικονομικών της εποχής, νομίζω ότι εκλεγόταν και δεν έβγαινε με κλήρωση (είπαμε, ακόμα και στην αθηναϊκή δημοκρατία, είχεν απομείνει κατάλοιπα της ολιγαρχίας), αλλά ας τον πάρουμε για παράδειγμα υποθέτοντας ότι έβγαινε με κλήρωση, και χάριν του παραδείγματος ας υποθέσουμε ότι ήσουν ΕΣΥ ο πρώτος κληρωτός υπουργός οικονομικών:

Κληρωνόσουν υπουργός οικονομικών, ας πούμε, και μετά από ένα χρόνο έληγε η θητεία σου, οκέϋ? Όλοι ετοιμαζόντουσαν να γιορτάσουν τα Παναθήναια, κι εσύ κοπάναγες το κεφάλι σου στον τοίχο, γιατί είχες πιαστεί μαλάκας, και είχες βάλει τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων σε δομημένα ομόλογα, οκέϋ? Και τα ασφαλιστικά ταμεία είχαν φαληρίσει με τη μαλακία που έκανες, οκέϋ?
Και όχι μόνο ήταν στατιστικώς απίθανο να ξανακληρωθείς υπουργός οικονομικών για να κρύψεις κάτω από το χαλί τη μαλακία που έκανες, όχι μόνο δεν θα υπήρχε κόμμα να σε στηρίξει και να σε ρίξει στα μαλακά, αλλά επιπλέον ο κλήρος τα έφερε έτσι ώστε να κληρωθεί διάδοxός σου υπουργός οικονομικών ο γείτονάς σου, αυτός που σε αντιπαθεί επειδή η κατσίκα σου του τρώει το γκαζόν, Οκέϋ?

Ε, πως το φαντάζεσαι? Θα καλοπέρναγες?
Τι θα έκανε ο γείτονας που σε αντιπαθεί, μόλις έβρισκε άδεια τα ταμεία?
Θα σε έτρεχε άσχημα, μιλάμε!
Εγώ πιστεύω ότι θα σου δημεύανε την περιουσία (κυρίως την κατσίκα -που θα την κάνανε θυσία ξερωγώ στην Αρτέμιδα ώστε να σταματήσει να τρώει το γκαζόν του γείτονα), θα σε περνάγανε από 144 δικαστήρια, κι αν σε έβρισκαν ότι δεν είχες δόλο αλλά απλώς πιάστηκες μαλάκας, θα δίνανε το όνομά σου -τιμής ένεκεν- στα κεντρικά ουρητήρια της πόλης... για να σε θυμούνται οι επόμενες γενεές συνταξιούχων και να σε τιμούν δεόντως...
Και, αν δε σε τρατάρανε κανένα ποτηράκι κώνειο στο Πρυτανείο, μπορεί απλώς να σε εξορίζανε ως ανεπιθύμητο μαλάκα. Αλλά και να μη σε εξορίζανε, όλη η πόλη μαλάκα θα σε ανέβαζε, γελοίο θα σε κατέβαζε... Στα θέατρα οι Αριστοφάνηδες θα σε ξέσκιζαν, όλη η πόλη θα γέλαγε με την πάρτη σου, στην αγορά -δεξιά όπως κοιτάς τη Θόλο- θα στήνανε περικαλλή προτομή σου (από φελιζόλ, για να παίζουν βελάκια οι συνταξιούχοι).
Η μπάλα της χλεύης θα έπαιρνε και τη γυναίκα σου, που θα σου έκοβε την καλημέρα, τα παιδιά σου θα δήλωναν ότι είναι νόθα και θα άλλαζαν σχολείο, θα πήγαιναν στο Κυνόσαργες, για να μην τα λένε παιδιά του μαλάκα... Θα αναγκαζόσουν μόνος σου να πάρεις το δρόμο της ξενητειάς.
Τέτοια πράγματα θα συνέβαιναν αν δεν ήσουν προσεκτικός.

Δε θα υπήρχε η κομματική αλληλεγγύη να σε σώσει, να σε ρίξει στα μαλακά. Κανείς δε θα σε λυπόταν: Θα ήσουν εσύ και η κοινωνία. Κι εφόσον δε στάθηκες στο ύψος των απαιτήσεων του αξιώματός σου, η κοινωνία θα σε λιάνιζε.
Εντάξει ως εδώ?

Τι θα συνέβαινε όμως με τους υπόλοιπους? Οι υπόλοιποι θα φοβόντουσαν μην την πατήσουν όπως εσύ. Θα προσλάμβαναν δασκάλους, φιλοσόφους, κόλπα, ιστορίες, θα καλούσαν ξερωγώ τον Αναξαγόρα και τον Παρμενίδη από πόλεις μακρινές, θα γραφόντουσαν στην Ακαδημία του Πλάτωνα και παράλληλα ξερωγώ θα πήγαιναν νυχτερινό στο Λύκειο του Αριστοτέλη, ώστε να μορφωθούν αυτοί και τα παιδιά τους, για να μπορούν να ανταπεξέλθουν στα ζόρια του ενδεχόμενου δημόσιου αξιώματος.
Το δημόσιο αξίωμα θα έπαυε να είναι ελκυστικό.
Πως λέμε σήμερα "κάντε με πρωθυπουργό για μια μέρα!",
ε, τότε θα έλεγαν "Μακριά από μένα τα πρωθυπουργιλίκια!"
Με βούρδουλες θα τους μάζευαν στο χώρο της συνέλευσης - κλήρωσης (και πίστεψέ με, γινόταν αυτό στην Αθήνα). Χρυσούς θα τους έκανε η πολιτεία για να δεχτούν αξιώματα, θα τους χρυσοπλήρωνε, κι αυτοί θα έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τα αποφύγουν (και πίστεψέ με, γινόταν κι αυτό στην Αθήνα).
Η εξουσιολαγνεία θα είχε πάει περίπατο.

Με λίγα λόγια, αφενός θα ανέβαινε το επίπεδο της πόλης (Όλο και περισσότεροι θα ήταν κατάλληλοι να κληρωθούν και να μπορούν να ανταπεξέλθουν στα ζόρια) αφετέρου θα μειωνόταν η ελκυστικότητα της εξουσίας, που δεν θα ήταν εξουσία αλλά απλώς υπηρεσία (Όλο και περισσότεροι θα ήταν λόγω μορφώσεως σε θέση να εντοπίσουν νωρίς αυτόν που βάζει την κουτάλα στη σούπα, οπότε όλο και περισσότεροι θα ήθελαν να μείνουν μακριά από την κουτάλα).
Με εννοείς?

Ε, αυτά είναι που θέλουν να αποφύγουν οι οπαδοί της ψηφοφορίας και της αιρετότητας. Γι' αυτό έχουν ιδρύσει εκεί πέρα τις δυο εταιρείες "Καραμανλής-Πρωθυπουργοί της Ελλάδος Α.Ε." και "Παπανδρέου-Πρωθυπουργοί της Ελλάδος Α.Ε." και ξέρουν ότι εφόσον δεν σκέφτεσαι αυτά που σου λέω, οι επιχειρήσεις τους θα έχουν πάντα μεγάλη πελατεία κι αυτοί ισοβίως θα περνάνε μπέϊκα.

Και γι' αυτό σε ταράζουν στα βαρύγδουπα "Η Ελλάδα γέννησε κοτζάμ Αριστοτέλη" και σε φανφάρες του στυλ "Η Ελλάδα είναι η κοιτίδα της Δημοκρατίας", αλλά δεν σου λένε τι έλεγε ο Αριστοτέλης για τη δημοκρατία.
Ας τα επαναλάβουμε: repeat after me, όπως κάνουν στις ορκωμοσίες:

"...Δημοκρατικόν μεν είναι το κληρωτάς είναι τας αρχάς, το δ' αιρετάς ολιγαρχικόν, και δημοκρατικόν μεν το μη από τιμήματος, ολιγαρχικόν δε το από τιμήματος..."

Κατά τα άλλα, κι εγώ θα ψηφίσω κι εσύ να πας να ψηφίσεις.
Καθότι, άλλο Δημοκρατία και άλλο αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Ζούμε σε αντιπροσωπευτική δημοκρατία, και μέχρι να ζήσουμε -άμποτε- σε δημοκρατία, θα πρέπει να ξηγηθούμε σωστά (όπως το εννοεί ο καθένας) εντός της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, αλλιώς θα μας φάνε.
Αλλά να θυμάσαι και τα λόγια του Αριστοτέλη... Κακό δεν κάνει, καλό κάνει!

Υ.Γ:
Τώρα που το σκέφτομαι, υπάρχει και μια εφημερίδα, "ΗΕLLHNΩN ΛΟΓΟS" είναι ο τίτλος της, κι έχει αυτή τη φράση του Αριστοτέλη ως προμετωπίδα. Από κάτι φορές που την έχω αγοράσει καλή μου φάνηκε. Τώρα βέβαια γούστα είναι αυτά θα μου πεις. Πάντως άμα την πετύχεις σε κάνα περίπτερο, πάρτην, ένα ευρώ κάνει. Κι αν τυχόν το γυρίσει στα καλαματιανά κι αυτή, εδώ είμαστε, θα σε ειδοποιήσω.
Πάντως είναι σημαντικό να υπάρχει μια εφημερίδα με την πρωμετωπίδα "Δημοκρατικόν το κληρωτάς είναι τας αρχάς". Διότι καλό είναι να το θυμόμαστε, έστω και μόνο ως φράση.

10 σχόλια :

  1. Αρχίζουμε να γινόμαστε πολλοι!

    Και ο Τραϊανου τα λέει αυτα, δια μακρων (εδωνανάς: http://www.eamb.gr/new_text/democracy.htm), κι εγω συμφωνω απολύτως! :-)

    Είσαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρεις! :-)

    Υγ: Να δω τον Πάγκαλο έξω απ' τη Βουλη, χωρις εισοδήματα, και τί στον κόσμο! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καίριος ως συνήθως.
    Σιγά μην θελήσει ο Έλληνας Δημοκρατία. Αστειεύεσαι; Και να έχει ευθύνη;
    Δεν είναι καλλίτερα μόλις αποχωρεί από την κάλπη να λέει ότι θα κόψει το χέρι του αν ξαναψηφίσει το ίδιο; Και καθάρισε κάθε ευθύνη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. *Μου φαίνεται ότι δεν λέμε ακριβώς τα ίδια με τον Τραϊανού, αλλά πάντοτε είναι θετικό μια ιδέα να κινείται...
    (Με πιο κυριλέ διατυπώσεις, μελέτη του θέματος εδώ: http://dimoklirokratia.gr/blog/?p=23#more-23 )

    Καλά, ο Π. δεν έχει ανάγκη... Είναι και βιολογικός αμπελουργός νομίζω, οπότε θα έχει να πίνει για να ξεχάσει...

    *Πολύκαρπε, λέγε-λέγε θα πειστούν, ελπίζω... Θέλω να ελπίζω, δηλαδή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Προς ενίσχυση.
    http://megaseniautos.blogspot.com/2009/09/blog-post.html

    Επίσης να θυμίσω στους επικριτές του Αριστοτέλη πως είχε πει πως " οι πολλοί είναι πολύ πιο δύσκολο να διαφθαρούν απο τους ολίγους " στην Αθηναίων πολιτεία μια θετική λοιπόν άποψη που εξέφραζε για την δημοκρατία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η αλήθεια είναι ότι και μόνο που μπαίνει στον κόπο να εξετάσει τα εξελικτικά στάδια της αθηναϊκής δημοκρατίας στην "Αθηναίων Πολιτεία", δείχνει ότι το είχε κατανοήσει το ζήτημα. Φιλόσοφος ήταν, άλλωστε.

    Αλλά, όπως και να το κάνουμε, "ο καθένας είναι παιδί της εποχής του", και υποψιάζομαι πως εκείνη η εποχή γεννούσε ιδέες για πιο συγκεντρωτικά μοντέλα.
    Οπότε, δεν θα τον επικρίνουμε κιόλας...
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μπράβο φίλε, δυνατή ανάρτηση!
    Και το στυλ σου άπαιχτο, ελπίζω να την διαβάσει πολύς κόσμος...

    Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ε, άμα είναι τόσο καλό...
    Επειδή είναι και τζάμπα...
    προωθήστε το!
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εξαίρετο, πραγματικά εξαίρετο και ως συνήθως με πιάνει και εντελώς αδιάβαστο... Μπράβο ρε Συντ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σε προωθήσαμε καταλλήλως! :)

    Ήρωες οι πολιτικοί άνδρες τούτου του τόπου. Γι' αυτό παραδίδονται οι σκυτάλες ενδο-οικογενειακώς. Μα να χαθεί τέτοια γραμμή αίματος; κρίμα, ντροπή κι άδικο θα 'ταν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. *Σχολιαστά, κοκκινίζω με τους πολλούς επαίνους... :-)

    *Λόλα, "με προωθήσατε καταλλήλως" με την καλή έννοια, θέλω να ελπίζω!
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Mi-la-re,
mi-la-re-si