ΜΠΑΤΣΟΥΚ
(Μπατσικό Κίνημα Τσουκάτου).



Έέέέέέέτσι!

Καλορίζικον, κύριοι.

ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΠΡΟΣΔΟΚΙΩΝ

Μεγιστοτεράστιος ο Ιωάννου, όπως πάντα!!!
Μεγιστοτεράστιος και ο δικτυακός του τόπος.

ΤΑ ΝΤΟΝΑΤΣ ΩΣ ΕΝΑΡΘΡΟΣ ΛΟΓΟΣ

Διάβαζα λοιπόν στο εξαιρετικό μπλογκ "Δακρυγόνο" την τελευταία γραπτή γελοιότητα των μικροαστών, κι έλεγα να τη σχολιάσω. Έκατσα να γράψω κάτι σχετικό, αλλά το μετάνιωσα.
Σιγά μη δώσω αξία στα ντόνατς. Εμένα προσωπικά μου βρωμάνε φασισμό.
Καθαρόαιμο.

Ρε δεν πάνε στο διάολο? Πολύ ασχολήθηκα.
Δρόμος τους και δρόμος μας.
Το δράμα των μικροαστών που στριπτιζάρουν ιδεολογικά, ποσώς με συγκινεί.
Οποιοσδήποτε διαβάζει όχι τα κείμενά τους αλλά ανάμεσα στις γραμμές των κειμένων τους, δεν πρόκειται να συγκινηθεί. Το πολύ να ανατριχιάσει: Όλα θυμίζουν αυτό που μισώ. Όποιος έχει νου θα το δει.
Από την άλλη, οποιοσδήποτε αρκείται να διαβάζει τις γραμμές των κειμένων τους, απλά θα αποκοιμηθεί.
Θα αποκοιμηθεί όχι μόνο επειδή τα ντόνατς δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να εκφέρουν πολιτικό λόγο, αλλά και επειδή ούτως ή άλλως θα αποκοιμιόταν.
Ο κοιμισμένος είναι η πρώτη ύλη της δημοφιλίας κάτι τέτοιων απίθανων.

Να'ναι καλά το ευλόγιον "Πυρίσπορος Ζώσα Φιλοσοφία" που μου θύμισε μια ζόρικη φράση του Ηράκλειτου σχετικά με τους κοιμήσηδες που αρκούνται στα φαινόμενα:
Τους καθεύδοντας οίμαι εργάτας είναι και συνεργούς των εν τω κόσμω γινομένων"
ήτοι
"ψυλλιάζομαι πως οι κοιμισμένοι είναι εργάτες και συνεργοί όσων γίνονται στον κόσμο".

Και τι να πεις στους κοιμισμένους?
Μόνο καληνύχτα ταιριάζει να τους πεις.
Θα μασήσουν στα κείμενα του κάθε ταραμά που το παίζει επαναστάτης, αντί να ψάξουν μήπως άλλο το είναι και άλλο το φαίνεσθαι του εν λόγω ταραμά.

ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ
(φράξια ηδονιστών)

Το απαρέμφατο "βομβάζειν" συνεχίζει να είναι "φθέγμα επί τω διασύρειν και τωθάζειν λεγόμενον".
Όπου "φθέγμα" σημαίνει "φράση-θόρυβος", το "διασύρειν" το ξέρουμε, ενώ το "τωθάζειν" πρέπει να εξηγήσουμε ότι σημαίνει "το να περιγελάς κάποιον, να του κάνεις "μπουμ" και να χέζεται πάνω του".

"Βομβάζω" ουχί εκ του "βόμβες βάζω" αλλά εκ του "βόμβος -κάνω βόμβο", που σημαίνει "ψόφός τις -προξενώ ψόψον τινα -και κάνω τον άλλο να χέζεται πάνω του".
(Οι αρχαίοι ημών "ψόφο" έλεγαν τον ακανόνιστο θόρυβο, το "μπουμ", που λέμε σήμερα. "Ψοφοδεή" έλεγαν αυτόν που χεζόταν πάνω του όταν άκουγε νταβαντούρι, κρότου-λάμψης κλπ).

"Ονοματοπεποίηται δε η λέξις κατά μίμησιν της γενομένης φωνής ("μπουμ") και μας προκύπτει το "βομβάζειν" και ο "βομβασμός".
Δηλαδή "βομβασμός" είναι το να κάνεις "μπουμ" και να χέζεται πάνω του ο κάθε... ψοφοδεής.

Είπα να ψάξω αν οι αρχαίοι ήξεραν να φτιάχνουν βομβίτσες, και μου προέκυψαν αυτά.

Θα μπορούσα να το ψάξω παραπάνω. Κάτι παραπάνω θα έβρισκα, διότι κάτι θα ήξεραν, δε μπορεί: Είπαμε, "αν οι Έλληνες σκέφτηκαν κάτι, θα το δείτε να συμβαίνει στις μέρες μας".
Όμως βαριέμαι να το ψάξω παραπάνω.
Μερικά πράγματα είναι δεδομένα.

Πάντα η κοινωνία χλεύαζε την εξουσία, και πάντα θα τη χλευάζει, μέχρι να αποτινάξει από πάνω της η κοινωνία αυτόν το ζυγό. Όπως ο λεπρός ονειρεύεται να αποτινάξει από πάνω του τη λέπρα.

Οπότε, τι κάνουμε με τα πιτσιρίκια?
Χώστε τους ισόβια εκεί πέρα (εκατοντηκονταπεντάκις ισόβια) να τελειώνουμε. Τα παιδιά μας είναι: Άμα δεν τους χώσουμε ισόβια, πως θα πηδάμε την παραδουλεύτρα χωρίς να μας καρφώσουν στη μάνα τους? Ε?
Πως θα τα χοντροπιάνετε από την κάθε πολυεθνική άμα το κάθε κωλοπαίδι σας έχει την αυθάδεια να σας λέει "Πατέρα σε είδα να τα παίρνεις για το κάθε Σι-Φορ-Άϊ" ή το άλλο "πατέρα σε είδα να προσκυνάς και να παίρνεις πίπα από τον αμερικάνο πρεσβευτή"?
Πως θα βοθροκυλιόσαστε στη διαφθορά, με τα μαλακισμένα να παίρνουν μάτι και να σας καταγγέλλουν βομβάζοντας? Θα αφήσετε τα μαλακισμένα να σας καταγγέλλουν που κυλιόσαστε στη λάσςςςςςπη?
Σκεφτείτε την υστεροφημία σας, λέμε! Χώστε τους 150άκις ισόβια να τελειώνουμε.
Κανείς δεν θα ήθελε να μάθει τη διαφθορά σας. (μας?)

Είπαμε: "Αν η εξουσία διαφθείρει, τότε η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα".
Έχετε τα κανάλια. Την απόλυτη εξουσία.
Πως το λέει ο υπουργός μας: "Τα χοντροτσεπώσαμε και θα τα ξαναχοντροτσεπώσουμε, και οι άλλοι τα χοντροτσέπωσαν -άσε που τα χοντροτσέπωσαν και οι αμφισβητίες- αλλά όλα έγιναν στα πλαίσια του δημοκρατικού πολιτεύματος. Όλα έγιναν με συνταγματική τάξη".
Έχετε την τηλεόραση: Είστε η απόλυτη εξουσία. Κουμαντάρετε τα μυαλά.
Έχετε αναγάγει τη χυδαιότητα σε εθνικό ύμνο.

Οπότε χώστε τους εκεί πέρα 150 φορές ισόβια, να'χετε το κεφάλι σας ήσυχο.
Ουφ πια με τα γαμημένα πιτσιρίκια που καταγγέλλουν ότι ακόμα και ο ηλιθιότερος βουλευτής έχει κάνει μεγάλα ντηλς...

Α, και να τα επικηρύξετε με 8 δις δολάρια: Το νούμερο το είδα στον ύπνο μου, και μου φαίνεται σημαδιακό και πιασάρικο.

ΥΓ: Παρ' όλα αυτά, συνεχίζω να θέλω να τα πλακώσω στις κλωτσές τα κωλόπαιδα. Κολλημένος εγώ στα δικά μου, συνεχίζω -και θα συνεχίζω- να απορρίπτω τη μορφή του αγώνα τους, κυρίως επειδή υποψιάζομαι ότι η κοινωνία συνεχίζει να είναι ταξική. Και τα εν λόγω άτομα ανήκουν σε άλλη τάξη από αυτή που ανήκω εγώ. (Αν μπορούν τα πιτσιρίκια να ανήκουν σε τάξη πέραν αυτών του λυκείου). Όχι, δεν είμαι μαζί τους. Είμαι αλλού. Έχω άλλα όνειρα. Τα αγαπάω και τα θαυμάζω για τον ηρωισμό τους, αλλά δεν πρόκειται να βαρέσω μαλακία για πάρτη τους. Ήτοι, δε με καυλώνουν. Και το να μη με καυλώνουν (εμένα τον ευκολοκαύλωτο) είναι κακό σημάδι.

ΥΓ2: Βρε μάστορη, βρε αγόρι μου, βρε Χρυσοχοϊδη μου, το ξέρω ότι είσαι οπαδός των Ζαπατίστας -οι Ζαπατίστας δεν το ξέρουν, αλλά οκέυ, αλλά βρε παληκάρι μου, γιόμισες Ζαπατίστας τα Εξάρχεια βρε συ... Έλεος! Σε κάθε γωνιά κι από ένας Ζαπατίστας με μάσκα? Και να 'ταν μόνο με μάσκα... Οπλοφόροι με μάσκα σου λέω, με τα όπλα φόρα-παρτίδα!!!
Μιλάμε, οι εμβάτσοι έχουσι στήσει αντάρτικο!
Το καταλαβαίνω ότι τα παιδιά κάθονται στο αγιάζι και δαγκώνουν το καβλί τους και κρυώνουν και φοράνε μάσκα, αλλά βρε συ όταν τα κρατικά όργανα κρύβουν το πρόσωπό τους, ποτέ δεν το κάνουν για καλό.
Έχω άδικο βρε Μιχάλη μου?
Πες τους βρε να βγάλουν τις μάσκες...
Αστυνόμο της γειτονιάς δεν θέλεις? Ε, φτιάχτονε να πάει στο διάολο, αλλά φτιάχτονε χωρίς μάσκα, γιατί η μάσκα τρομάζει όταν τη φοράει η εξουσία.
Πίστεψέ με, τρομάζουν τις γιαγιάδες, και είναι κρίμα.
Σου λέει η γιαγιά "ποιός ξέρει τι κάθαρμα κρύβεται κάτω από τη μάσκα" κι άντε τώρα εγώ να της εξηγήσω εάν και κατά πόσον είναι de facto ή δεν είναι de facto κάθαρμα κάποιος που ασκεί αυτό το επάγγελμα... έχουν αρχίσει να ψυλλιάζονται και οι γιαγιάδες τι σημαίνει κράτος και τι εξουσία, κι εγώ σε ρόλο πυροσβέστη με βενζίνη... καταλαβαίνεις...
Με καταλαβαίνεις, ελπίζω...
Είναι φρικτό πράμα μια διαδήλωση γιαγιάδων που να κοπανάει με ομπρέλες τους μασκοφόρους αλήτες... και από παρεξήγηση, θα βαρέσουν οι γιαγιάδες και τους δικούς σου μασκοφόρους, που είναι συντριπτικά απείρως περισσότεροι (και ως οπλοφόροι, προκαλούν απείρως περισσότερο τρόμο)...
Θα πέσει πολύ ξύλο εκ μέρους των γιαγιάδων σου λέω υπουργέ μου... Λιώμα θα τους κάνουν!

Διότι, Μιχάλη μου, μπορεί να θες να πείσεις ότι είσαι αμείλικτος αντίπαλος των πιτσιρικάδων, αλλά είναι οφθαλμοφανές:
Τις γιαγιάδες και τους παπούδες φοβάσαι.
Άμα οι εν λόγω γιαγιαδοπαπούδες τσαμπουκαλευτούν, τότε χλωμό το βλέπω το μέλλον σου -που δε με αφορά- και πολύ χειρότερο βλέπω το μέλλον αυτού που εκπροσωπείς... Ειδικά αν έχουν τους πιτσιρικάδες συμμάχους...
(Πράγμα που δεν θέλεις, βέβαια, εξ ου και η υπόνοια που έχω, σχετικά με το στημένο του πράγματος...)

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Όλη η απαιτούμενη ευαισθησία, όλο το απαιτούμενο όραμα, όλος ο μηχανισμός σκέψης που οδήγησε στο να επινοηθεί το μαγικό φίλτρο του Αστερίξ, όλη η αισιοδοξία αλλά και όλος ο πεσιμισμός, όλη η ματαιότητα για τους Μήδους που θα διαβούνε, όλη η υπόσχεση για μελλοντικά ραντεβού, όλη η υπόσχεση για αέναους έρωτες, όλη η κίνηση κι όλη η στατικότητα κι όλος ο ευγενής εκνευρισμός της στιγμής του πέναλτι, όλη η αγανάκτηση αλλά κι όλος ο σεβασμός στη δύναμη του αντιπάλου, όλη "η θέλησή μου που καταπατήθηκε τόσους αιώνες", κι όλα αυτά χωρίς να φαίνεται πρόσωπο...
Σε αυτή τη φωτογραφία εποχής -παλιάς εποχής, αν θυμάμαι καλά.

Την είχα αφίσα ως πιτσιρικάς -άλλοι είχαν τις δύο άλλες διάσημες αφίσες της εποχής:
Το Γκεβάρα ή το χαζοχαρούμενο πιτσιρίκι που έβαζε ένα λουλούδι σε μια κάνη.
Εμένα μου άρεσε αυτή.

Όχι, πείτε μου: Δεν είναι μια ωραία φωτογραφία?
Και δεν κρατάει την φρεσκάδα της?

Διότι εντάξει, σήμερις ο τουβλοφόρος λογικά θα είναι κοντά 60-70 χρονών, αν ζει, βέβαια.
Και μπορεί να την έχει δει αλλιώς πλέον, να είναι ξερωγώ Πράσινος, να έχει υπάρξει πρωτεργάτης του αιτήματος για βομβαρδισμό της Σερβίας, του Ιράκ και του Αφγανιστάν και να ασχολείται με το φενγκσούϊ και τα άγρια τσεπώματα μέσω ΜΚΟ.

Ή μπορεί να έχει αρνηθεί την πρόταση του διαφημιστή να παίξει σε διαφήμιση εταιρείας δομικών υλικών όπου να λέει
"Τα τούβλα να είναι ΤΟΥΒΛΕΞ!!!
ΤΟΥΒΛΕΞ σημαίνει αντοχή!!!"
Μπορεί να μην έχει κεφαλαιοποιήσει την όλη δημοσιότητα της πλάτης και του φουλαριού του και να παραμένει δικός μας δηλαδή -δεν ξέρω.

Το σίγουρο είναι ότι παραμένει επίκαιρος. Έτσι λέω.

Χαζεύοντας αυτήν εδώ την πρόσφατη φωτογραφία, συγκρίνοντάς την με την προηγούμενη, μου δημιουργείται η πεποίθηση ότι όπως και να'χει, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.

Όπως και το αντίπαλο δέος της ελπίδας: Το κακό σκυλί που ψόφο δεν έχει: Ο Κέρβερος.
Κι αυτό ζωντανό το βλέπω.

Πάντως η ελπίδα συνεχίζει να υπάρχει, κι αυτό είναι καλόν.

(Απλές σκέψεις που έκανα επισκεπτόμενος διά πρώτην φοράν το riotwolf.blogspot.com )

ΕΛΑ ΡΕ ΕΘΝΙΚΑΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!



We are the champions my friend
And we'll keep on fighting till the end
We are the champions
We are the champions
No time for losers
'Cause we are the champions
of the world!!!

Βροντερό όχι στο Χασίς – ναι στην Πρόοδο!

Αξιολογότατη επιχειρηματολογία από το ευλόγιον Scripta Deamonica εναντίον της χρήσεως του αθλίου και δαιμονικού παλιο-χασισιού!
Παραθέτω ενδεικτικώς τον επίλογο του κειμένου:

Το χασίς είναι μια επικίνδυνη ουσία. Όχι για τον άνθρωπο. Για την πρόοδο της ανθρωπότητας - που είναι η ραχοκοκαλιά του συστήματος. Κι απέναντι σε αυτό τον κίνδυνο πρέπει να ορθώσουμε το ανάστημα της ηθικής του σύγχρονου κόσμου μας!

Για τον πρόλογο και το κυρίως θέμα του κειμένου, το λίνκιον είναι το εξής:
http://deamonica.blogspot.com/2009/11/blog-post_10.html

ΑΣΚΗΣΙΣ ΕΠΙ ΧΑΡΤΟΥ

Άσκησις:
α) Να ευρεθεί ο ροζ διεθνιστούλης αστός πολιτικός, ο οποίος μεσούντος του ελληνοϊταλικού πολέμου το 1940 (22 Νοεμβρίου, για την ακρίβεια), εξέδωσε την παρακάτω διεθνιστική ανακοίνωσιν.
β) Να καταγγελθεί ο εν λόγω διεθνιστούλης.

Η ανακοίνωσις (ήτοι η άσκησις με το όνομα "Το κυνήγι του διεθνιστούλη")

Η Ελλάς δεν λησμονεί ούτε τον Σανταρόζαν, ούτε τον Φράττι, ούτε τον Γαριβάλδην, ούτε τόσους άλλους Ιταλούς, οι οποίοι έχυσαν υπέρ αυτής το αίμα των, όπως δεν λησμονεί και τους τόσους και τόσους Έλληνας, οι οποίοι έχυσαν το αίμα των υπέρ της αγωνιζομένης δια την ελευθερίαν και ανεξαρτησίαν της κατά τον παρελθόντα αιώνα, Ιταλίας. Οι Ιταλοί, οι αγωνισθέντες υπέρ ημών κατά τους Εθνικούς μας Αγώνας, θα μας είνε πάντοτε διπλά προσφιλείς και δια το αίμα, το οποίον έχυσαν και διότι, εάν έζων σήμερον, θα ήσαν οι καταδιωκόμενοι και οι αποδιοπομπαίοι τράγοι του φασισμού, όστις δεν είνε δυνατόν να ανεχθή ποτέ εις τους κόλπους του, ανθρώπους αγωνιζομένους δια τα μεγάλα και υψηλά ιδανικά, δια τα οποία ηγωνίσθησαν εκείνοι άλλοτε και ημείς αγωνιζόμεθα σήμερον. Θέλω να προσθέσω ακόμη και το εξής: Ο κ. Μουσσολίνι, απορών, διότι η θέλησίς του να υποδουλώση την Ελλάδα, προεκάλεσε κατ' αυτού το μίσος του Ελληνικού Λαού, έθεσεν ως σκοπόν του πολέμου της φασιστικής Ιταλίας την εξόντωσιν της Ελλάδος. Τον διαβεβαιούμεν, ότι έχομεν λάβει την απόφασιν να μην εξοντωθώμεν και να ζήσωμεν ως Έθνος ελεύθερον και ανεξάρτητον και θα ζήσωμεν και μαζί με τους Συμμάχους θα υπερισχύσωμεν. Ποίαι θα είνε αι συνέπειαι της τοιαύτης επικρατήσεώς μας δια την Ιταλίαν, ας το κρίνη ο ιταλικός λαός, όταν θα εκκαθαρίση ημέραν τινά, τους λογαριασμούς του με τον δικτάτορά του.

Και τώρα, σεις Έλληνες, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, στρατευόμενοι και μη, να σφίξωμεν τα δόντια μας και τις γροθιές μας, ν' ατσαλώσωμεν την ψυχήν μας, να πολεμήσωμεν με όλην την λύσσαν, που προκαλεί η άτιμος και ανίερος επίθεσις εναντίον μας. Ο αγών μας, να το ξέρουμε όλοι, θα είνε μακρός και σκληρός και ο δρόμος μας δεν θα είνε ανθόσπαρτος, αλλά θα υπερνικήσωμεν όλας τα δυσκολίας, θα αντιμετωπίσωμεν όλους τους κινδύνους και θα νικήσωμεν τον εχθρόν. Αγωνιζόμεθα, όχι μόνον δια την ύπαρξίν μας, αλλά και υπέρ των άλλων Βαλκανικών Λαών και δια την απελευθέρωσιν της Αλβανίας. Αγωνιζόμεθα δι' αγαθά, των οποίων η σημασία υπερβαίνει τα σύνορά μας και τα σύνορα τα Βαλκανικά και επεκτείνεται εφ' όλης της ανθρωπότητος.

ΤΟ ΠΑΣΑΛΙΜΑΝΙΩΤΙΚΟ
(και το έτσι, και το αλλιώτικο)

Παρακολουθούμε έκπληκτοι τον Πικασο να έχει φκιάξει κάτι που του λείπουν τα ξερωγώ γκέμια, γαμώ το κιόρατόν μου!!!
Αίσχος!
Να αποσυρθεί πάραυτα, διότι άνευ γκεμίων δεν υφίστανται games.
(ή μπας και μόνον τότε υφίστανται?)

Φκαριστώ που εμοιράσθητε τον προβληματιζμόνε μου

Ἰσοκράτης: «τσακῖστε τοὺς φασίστες ὅπου τοὺς βρῇτε»

Πρόκειται για ένα εξαίρετο ποστ από το ευλόγιον "Πότμος". Κάτι τέτοια βλέπω και λέω "είμαστε κάμποσοι τελικά..."

Οἱ ῥητορικοὶ λόγοι δὲν ἐνδείκνυνται μὲν γιὰ τὴν ἐξαγωγὴ συμπερασμάτων πολιτικῆς φιλοσοφίας· καθὼς εἶναι ἐκ φύσεως προωρισμένοι νὰ στηρίξουν μία καὶ μόνη ἄποψι σὲ μιὰ διαμάχη. Δὲν παύουν ὄμως νὰ περιέχουν ψήγματα πολιτικῆς σκέψης· καὶ δὴ ὅταν μιλᾶμε γιὰ ἕνα πραγματιστὴ δημοκράτη ὅπως ὁ Ἰσοκράτης.

Ἕνα πολὺ ἀξιόλογο τέτοιο δεῖγμα εἶναι τὸ ἀπόσπασμα ποὺ μᾶς σῴζεται ἀπὸ τὸν λόγο του «Κατὰ Λοχίτου».

Πρόκειται γιὰ δικανικὸ λόγο, δηλαδὴ γιὰ ἀγόρευση στὸ δικαστήριο. Ὁ Λοχίτης ἦταν ἕνας θερμόαιμος νεαρός ὀλιγαρχικός, τὸ ἀντίστοιχο τοῦ φασίστα ἐκείνη τὴν ἐποχὴ στὴν Ἀθῆνα. Ὄντας ἀριστοκράτης (γόνος μιᾶς ἀπὸ τὶς οἰκογένειες που εἶχαν συνεργαστεῖ μὲ τοὺς Σπαρτιᾶτες κατακτητὲς γιὰ νὰ καταλύσουν τὴν Δημοκρατία καὶ νὰ ἐγκαθιδρύσουν ὀλιγαρχικὸ πολίτευμα) γιὰ κᾄποιον - προφανῶς καὶ πολιτικό - λόγο, ἐπετέθη στὸν δημοκρατικὸ Ἰσοκράτη.

Στὸ δικαστήριο (αὐτὸ μὲ τοὺς κληρωτοὺς δικαστές - πολῖτες, μὴ ξεχνιόμαστε), κλείνοντας τὸν λόγο, δίνει τὴν πολιτικὴ διάσταση τῆς ὑπόθεσης, χρησιμοποιώντας καὶ τὴν πρόσφατη, μετὰ τὸν Πελοποννησιακὸ Πόλεμο, ἐμπειρία. Καλεῖ τοὺς δικαστὲς σὲ «'μηδενικὴ ἀνοχὴ' στοὺς ὀλιγαρχικούς, γιατὶ ὅσο παραβλέπεται ἡ ἀντιδημοκρατικὴ συμπεριφορά τους, τόσο ἐπῳάζεται 'τὸ αὐγὸ τοῦ φιδιοῦ'»:

Αὐτοὶ γὰρ ἡμεῖς δὶς ἤδη τὴν δημοκρατίαν ἐπείδομεν καταλυθεῖσαν καὶ δὶς τῆς ἐλευθερίας ἀπεστερήθημεν, οὐχ ὑπὸ τῶν ταῖς ἄλλαις πονηρίαις ἐνόχων ὄντων, ἀλλὰ διὰ τοὺς καταφρονοῦντας τῶν νόμων καὶ βουλομένους τοῖς μὲν πολεμίοις δουλεύειν, τοὺς δὲ πολίτας ὑβρίζειν. Ὧν οὗτος εἷς ὢν τυγχάνει.


Ἐπειδὴ, ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, δυὸ φορὲς ἤδη είδαμε τὴν δημοκρατία να καταλύεται καὶ δυὸ φορὲς τὴ λευτεριὰ στερηθήκαμε, ὄχι ἀπ' αὐτοὺς ποὺ εἶναι ἔνοχοι γιὰ ἄλλα ἐγκλήματα, παρὰ απ' αὐτοὺς ποὺ δὲ λογαριάζουν τοὺς νόμους κι ἐπιθυμοῦν νὰ συνεργάζοντια με τοὺς ἐχθρούς, καὶ νὰ ἐπιτίθενται στοὺς πολῖτες. Ποὺ ἕνας ἀπὸ 'κείνους εἶναι κι αὐτός.

Νεοελληνικὴ δεξιά - ἀρχαῖοι Ἀθηναῖοι ὀλιγαρχικοί: τάλε κουάλε. «Ταγματασφαλῖτες» τῆς ἐποχῆς οἱ ἀριστοκρατικοί πού, προκειμένου να καταλάβουν τὴν ἀγαπημένη τους ἐξουσία δὲν δίστασαν νὰ συνεργαστοὺν μὲ τὸν ὀμοϊδεάτη κατακτητή, ἐναντίον τῶν συμπολιτῶν τους. Χίλιους πεντακόσιους ἔσφαξαν οἱ ἀριστοκρατικοὶ δοσίλογοι μὲ συνοπτικὲς διαδικασίες, λέει ὁ Ἰσοκράτης:

Καὶ γὰρ εἰ τῶν τότε κατασταθέντων νεώτερός ἐστιν, ἀλλὰ τόν γε τρόπον ἔχει τὸν ἐξ ἐκείνης τῆς πολιτείας. Αὗται γὰρ αἱ φύσεις εἰσὶν αἱ παραδοῦσαι μὲν τὴν δύναμιν τὴν ἡμετέραν τοῖς πολεμίοις, κατασκάψασαι δὲ τὰ τείχη τῆς πατρίδος, πεντακοσίους δὲ καὶ χιλίους ἀκρίτους ἀποκτείνασαι τῶν πολιτῶν.

Διότι, ἂν και εἶναι πιὸ καινούργιος ἀπὸ 'κείνους ποὺ διορίστηκαν τότε, κληρονόμησε ὄμως βέβαια τὴν συμπεριφορὰ ἀπὸ 'κείνη τὴν κατάστασι. Τοῦτες 'δὼ εἶναι οἱ φύσεις ποὺ παρέδωσαν τὴν δύναμή μας στοὺς ἐχθρούς, γκρέμισαν τὰ τείχη τῆς πατρίδας μας και σκότωσαν χίλιους πεντακόσιους πολῖτες χωρὶς δίκη.

Νὰ σχολιάσω μόνο τὴν ἔκφραση «αὗται αἱ φύσεις», πόση ἀπέχθεια κρύβει για τοὺς ὀλιγαρχικούς. Καὶ συνεχίζει, μὲ πάθος:

Ὧν εἰκὸς ὑμᾶς μεμνημένους τιμωρεῖσθαι μὴ μόνον τοὺς τότε λυμηναμένους ἀλλὰ καὶ τοὺς νῦν βουλομένους οὕτω διαθεῖναι τὴν πόλιν, καὶ τοσούτῳ μᾶλλον τοὺς ἐπιδόξους γενήσεσθαι πονηροὺς τῶν πρότερον ἡμαρτηκότων, ὅσῳ περ κρεῖττόν ἐστι τῶν μελλόντων κακῶν ἀποτροπὴν εὑρεῖν ἢ τῶν ἤδη γεγενημένων δίκην λαβεῖν.

Αὐτὰ νὰ θυμᾶστε καὶ νὰ καταδικάζετε ὄχι μόνον αὐτοὺς ποὺ τότε λυμαίνονταν, ἀλλὰ κι αὐτοὺς ποὺ σήμερα πάλι ἔτσι ἐπιθυμούν νὰ κάνουν την πόλι. Και τόσο περισσότερο (νὰ τιμωρήσετε) τοὺς ἐπίδοξους κακοὺς ἀπὸ τοὺς παλιότερα ἐγκληματήσαντες, ὅσο καλύτερο εἶναι νὰ ἀποτραποῦν τὰ μελλοντικὰ δεινά, ἀπὸ τὸ να δικαστοῦν ὅσα ἤδη ἔγιναν.

«Θυμηθείτε τὴν προδοσία!», φωνάζει· «καταδικάστε τὸ φασιστάκι σήμερα γιατὶ ἂν τὸ ἀφήσετε τῶρα, αὕριο θὰ εἶναι τύραννος!» Ἔχει κι ἄλλο, πιό ὡραῖο:

Καὶ μὴ περιμείνηθ’ ἕως ἂν ἀθροισθέντες καὶ καιρὸν λαβόντες εἰς ὅλην τὴν πόλιν ἐξαμάρτωσιν, ἀλλ’ ἐφ’ ἧς ἂν ὑμῖν προφάσεως παραδοθῶσιν, ἐπὶ ταύτης αὐτοὺς τιμωρεῖσθε, νομίζοντες εὕρημ’ ἔχειν ὅταν τινὰ λάβητ’ ἐν μικροῖς πράγμασιν ἐπιδεδειγμένον ἅπασαν τὴν αὑτοῦ πονηρίαν.

Και μή περιμένετε ἔως ὅτου νὰ γίνουν πολλοὶ καὶ να βροὺν τὴν εὐκαιρία νὰ ἐγκληματήσουν ἐνάντια σ' ὅλη την πόλι, ἀλλὰ μ' ὅποια κατηγορία καὶ νὰ σᾶς παραδίνονται, μ' αὐτὴν νὰ τοὺς καταδικάζετε, θεωρῶντας ἀνακάλυψη ὅταν κἄποιος σὲ μικρὰ πράγματα ἐπιδεικνύει ὅλη του τὴν κακότητα.

«Τῶρα τόνε βρήκατε, τῶρα τσακῖστε τον! Ἐπιτέθηκε ὀλιγαρχικὸς σὲ δημοκρατικὸ πολίτη! Τί περιμένετε, νὰ γίνουν πάλι πολλοὶ καὶ να μᾶς κάτσουν καινούργια δικτατορία στὸ σβέρκο;

Ὅπου τοὺς πιάνετε, τσακῖστε τους!»
-----------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------------------

Και πάλι συγχαρητήρια στο ευλόγιον "Πότμος". Αγνοούσα την ύπαρξή του, αλλά θα το παρακολουθώ με ενδιαφέρον!