ΚΑΪΝ ΚΑΙ ΑΒΕΛ

Όταν ήμουν μικρός, στο σχολείο, στο μάθημα των θρησκευτικών, μας δίδασκαν εκτεταμένα αποσπάσματα από την εβραϊκή μυθολογία. Μια από τις ιστοριούλες της εβραϊκής μυθολογίας, είχε να κάνει με τον Κάϊν και τον Άβελ.
Γνωστή σε όλους η ιστοριούλα, λέει πως οι πρωτόπλαστοι Αδάμ και Εύα, έκαναν εκεί πέρα δύο παιδιά, τον Κάϊν και τον Άβελ. Ο ένας έγινε γεωργός και ο άλλος έγινε κτηνοτρόφος.
Οι δυο πιτσιρικάδες κάποια δόση μεγάλωσαν και πήγαν να κάνουν θυσία στο θεό των Εβραίων. Ο θεός των Εβραίων, καθόλου δε γουστάρισε τη θυσία του Κάϊν, αντίθετα πολύ γουστάρισε τη θυσία του Άβελ. Ο Κάϊν βλέποντάς το αυτό, τα πήρε στο κρανίο, βούτηξε εκεί πέρα μια κοτρώνα και άνοιξε το κεφάλι του αδερφού του σκοτώνοντάς τον, γινόμενος έτσι ο πρώτος δολοφόνος - αδελφοκτόνος στην ανθρώπινη ιστορία.

Στα τέτοια μας, θα πεις καλέ μου αναγνώστη -σιγά μην ασχοληθούμε με την εβραϊκή μυθολογία.
Όμως ο τζερτζελές στο σχολείο ήταν ότι οι δάσκαλοι και οι καθηγητάδες δεν μπορούσαν να δικαιολογήσουν επαρκώς τι στα κομμάτια κρυβόταν πίσω από την ευαρέσκεια του θεού των Εβραίων προς τη θυσία που πρόσφερε ο Άβελ, ή, αν θες, τι κρυβόταν πίσω από την απέχθεια του θεού των Εβραίων προς τη θυσία που πρόσφερε ο Κάϊν.
Οι καημένοι οι δάσκαλοι, αρκούνταν σε παπαρολογίες του στυλ "Ο Άβελ ήταν δίκαιος" ή "Ο Κάϊν δεν ήταν δίκαιος".
Εγώ πάλι, επειδή ήμουν τσάμπιον της βαθμολογίας αλλά και πρακτικός μικρός άνθρωπος, τους έσπαγα τ' αρχίδια ζητώντας να μου εξηγήσουν για ποιό στον κόρακα λόγο ο ένας ήταν δίκαιος και ο άλλος όχι, ήτοι τι στα κομμάτια σημαίνει για το θεό των Εβραίων το να είναι κάποιος δίκαιος.

Όσο σου απάντησαν, τόσο απάντησαν και σε μένα: Απλώς δεν ήξεραν τι να απαντήσουν.

Περνώντας τα χρόνια, είχα σχηματίσει την εντύπωση ότι όσο να 'ναι, ο Κάϊν για να σκοτώσει ήταν πιο αιμοβόρος, επομένως λογικά ήταν κτηνοτρόφος και εκδοροσφαγέας, ενώ ο Άβελ λογικά λογικά θα ήταν ένας ειρηνικός φυτοφάγος γεωργός.
Προς μεγάλη μου έκπληξη, κάποια στιγμή έμαθα ότι τα θυμόμουν ανάποδα:
Ο Κάϊν ήταν ο γεωργός, ενώ ο Άβελ ήταν ο κτηνοτρόφος.
Έτσι θέτει το ζήτημα η εβραϊκή μυθολογία.

Το μόνο που μου έμενε, λοιπόν, ήταν να υποθέσω ότι τα κοπάδια του Άβελ πήγαν και μασούλησαν τη σοδειά του Κάϊν, με αποτέλεσμα ο Κάϊν να πάρει ανάποδες και να ανοίξει την κεφάλα του αδερφού του.
Άλλη εξήγηση δεν μπορούσα να βρω.

Ώσπου έκατσα να διαβάσω την "Ιουδαϊκή Αρχαιολογία" του Φλάβιου Ιώσηπου και διαφωτίστηκα επί του θέματος: Υπήρχε και μια άλλη εξήγηση, που ουδόλως μου είχε περάσει από το μυαλό!

Όταν ήταν μικρός ο Ιώσηπος, λεγόταν Ιωσήφ και ήταν αναμφιβόλως Εβραίος. Όταν μεγάλωσε, προκειμένου να έχει mainstream όνομα, άλλαξε το Ιωσήφ και το έκανε Ιώσηπος, για τον ίδιο λόγο που ένας Έλληνας που πάει στην Αμερική αλλάζει το όνομά του από Γεώργιος Καραγιαννακόπουλος σε Τζορτζ Καράς. Κάπως έτσι και ο Ιώσηπος.
Όταν ο Ιώσηπος αποφάσισε να γράψει την "Ιουδαϊκή Αρχαιολογία", σκοπό είχε να εξηγήσει στο ευρύ κοινό της Ευρώπης τι στα κομμάτια πίστευαν ως μυθολογία οι Εβραίοι, να κάνει δηλαδή την εβραϊκή μυθολογία προσιτή και κατανοητή στο μέσο ευρωπαίο της εποχής του. Γι' αυτό και εξελλήνισε (ή εκρωμαίϊσε) τα ονόματα που αναφέρονταν στην εβραϊκή μυθολογία.
Μαγκιά του.

Για το επίμαχο ζήτημα του Κάϊν και του Άβελ, δίνει μια εξήγηση αρκετά πειστική και λογική (λογική μέσα στον παραλογισμό της, ενδεχομένως), γράφοντας τα εξής -σε δική μου μετάφραση-παράφραση:

"Τα δυο αδέρφια έκαναν διαφορετικές δουλειές: Ο μικρότερος, ο Άβελος δηλαδή, φρόντιζε να είναι δίκαιος έχοντας την αίσθηση ότι ο θεός είναι πάντα κάπου δίπλα και τον βλέπει. Αυτός ο Άβελος ασχολιόταν με την κτηνοτροφία. Ο άλλος, ο Κάις, ήταν πονηρός και είχε το μυαλό του στο εύκολο κέρδος, με αποτέλεσμα να αρχίσει να καλλιεργεί τη γη. Αυτός λοιπόν ο Κάις σκότωσε τον αδερφό του για τον εξής λόγο:
Κάποια μέρα τους ήρθε η ιδέα να κάνουν θυσία στον θεό. Ο Κάις έφερε τους καρπούς από τη γη που καλλιεργούσε, μαζί με τους καρπούς από τα αυτοφυή φυτά. Ο Άβελος έφερε γάλα και επίσης έφερε τα πρωτότοκα ζώα των κοπαδιών του.
Ο θεός, ο οποίος σαφώς προτιμάει να του προσφέρονται όσα γεννιούνται μόνα τους με φυσικό τρόπο και όχι όσα δημιουργούνται με τεχνητό τρόπο βασισμένα στις πατέντες ενός πλεονέκτη ανθρώπου, προτίμησε τη θυσία του ’βελου, με αποτέλεσμα να τσαντιστεί ο Κάις και να σκοτώσει τον αδερφό του..."

Προσέχεις αναγνώστη μου πως θέτει το ζήτημα ο Ιώσηπος?
Το θέτει ζόρικα, κατά τη γνώμη μου:
Ο θεός των Εβραίων, πέρα από την καλλιέπεια και την καλλιτεχνία, απεχθάνεται και την καλλιέργεια της γης. Με λίγα λόγια, απεχθάνεται οτιδήποτε δημιουργεί ο άνθρωπος.
Φτάχνει αγάλματα ο άνθρωπος? Δεν τα γουστάρει ο θεός των Εβραίων.
Φτιάχνει σπίτια ο άνθρωπος? Ο θεός των Εβραίων προτιμάει τα τσαντήρια.
Φτιάχνει όμορφα ρούχα ο άνθρωπος? Ο θεός των Εβραίων του ζητάει να ντύνεται με τσουβάλια.
Φτιάχνει αρδευτικά έργα ο άνθρωπος? Τον απεχθάνεται ο θεός των Εβραίων.
Τέτοια πράγματα.

Γενικά μιλώντας, φαντάζομαι πως ήταν δύσκολο πράγμα να είσαι Εβραίος την εποχή του Ιώσηπου: Όλα όσα οι υπόλοιποι λαοί τα θεωρούσαν επιτεύγματα του πολιτισμού, για τον θεό των Εβραίων αποτελούσαν μισητά πράγματα άξια να καταστραφούν.

Επόμενο ήταν οι γύρω λαοί να αντιμετωπίζουν τους φορείς τέτοιων ιδεών ως ένα μάτσο γύφτους, αντιπαθείς και ανάξιους λόγου, όπως και αντίστροφα, επόμενο ήταν οι φορείς τέτοιων ιδεών να θεωρούν τους γύρω λαούς ως απόλυτα ξένους προς το θεϊκό θέλημα, επομένως ως μιαρούς.

Η κόντρα ήταν σαφής.
Οι πιο αισθητικώς μπάνικοι γείτονες των Εβραίων, οι Έλληνες δηλαδή, είχαν την άποψη ότι ο Κρόνος και η Ρέα γέννησαν πρώτα την Εστία και αμέσως μετά τη Δήμητρα, τη μόνιμη εγκατάσταση και την καλλιέργεια της γης, δηλαδή, και μόνο αρκετά αργότερα ο Κρόνος και η Ρέα γέννησαν τον Δία, τον νου, το νιονιό, δηλαδή. Χωρίς μόνιμη εγκατάσταση (Εστία) και χωρίς καλλιέργεια της γης (Δήμητρα), οι Έλληνες δεν έβλεπαν δυνατότητα να γεννηθεί ο Δίας - νους.
Οι Εβραίοι βέβαια, ως πιο νομαδικής καταγωγής, το έβλεπαν αλλιώτικα το θέμα.

Όμως αν το δούμε φιλοσοφικά το ζήτημα, ο θεός των Εβραίων (στην ουσία δηλαδή οι Εβραίοι), είχαν ένα μικρό σποράκι δίκιου στη σκέψη τους: Σου λέει, με τη φόρα που έχουν πάρει οι γύρω λαοί, είναι θέμα χρόνου να φτάσουμε στα μεταλλαγμένα και στα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα, και τότε άστα να πάνε: Θα τρώμε μήλα με γεύση συναγρίδας και κολοκύθια με γεύση ζαμπόν γαλοπούλας, και δε λέει.

Μπορεί να είχαν δει και οι προφήτες τους κανένα όραμα όπου όλες οι εταιρείες που παράγουν γενετικά τροποποιημένα σπόρια θα είναι εβραϊκών συμφερόντων κάποια στιγμή, και σου λέει "όπα μεγάλε, θα μας καταραστεί ο θεός μας αν γίνει κάτι τέτοιο, κι αν μας καταραστεί αυτός, μπορεί και να μας πετάξουν στη θάλασσα οι Παλαιστίνιοι".

Ενδεχομένως λοιπόν άρχισαν να διαδίδουν την αποψάρα τους σε όλες τις ευαίσθητες ψυχές που τύχαιναν στο δρόμο τους, μπας και καθυστερήσουν το κακό που έβλεπαν να εμπερικλείεται μέσα στην επιστημονική πρόοδο.

Αλλά δεν τα εξήγησαν καθαρά τα πράγματα, με αποτέλεσμα κάτι μυστήριοι σαν και του λόγου μου, να έχουν απορίες στο μάθημα των θρησκευτικών.