Για να προστατεύσουν τον ηττημένο από ενδεχόμενη ψυχολογική κρίση και κατάρρευση, οι σοφοί ιδρυτές του εκτρελανσισμού φρόντισαν να οργανωθεί ως έννοια η παρολιγονικία.
Τυπικά παραδείγματα παρολιγονικίας και παρολιγονικητών αποτελούν ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες, ο Σπάρτακος στη Ρώμη και ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στην Άλωση της Κωνσταντινούπολης.
Έτσι ξεκίναγε η εισαγωγική αναφορά που έκανε το Μανιφέστο του Εκτρελανσισμού προκειμένου να γίνει κατανοητό το φαινόμενο της παρολιγονικίας.
Όπως παρατηρείς, καλέ μου αναγνώστη, ως πρώτο παράδειγμα παρολιγονικητού αναφέρεται ο Λεωνίδας ο Σπαρτιάτης.
Όμως...
Τι είναι άραγε αυτό που διαχωρίζει έναν νικητή από έναν παρολιγονικητή?
Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα, φρονώ πως την δίδει ο Ιφικράτης Αμυράς (ναι, ο Ιφικράτης Αμυράς -και το εννοώ) σε ένα ε-ξαι-ρε-τι-κό του κείμενο το οποίο μόλις προχτές ανακάλυψα. Ένα κείμενο που έχει τον τίτλο "Η μάχη των Θερμοπυλών μόλις άρχισε".
Ανεπιφύλακτα προτείνω την ανάγνωσή του.
Το θεωρώ ένα από τα σοβαρότερα κείμενα που έχω διαβάσει τον τελευταίο χρόνο -και ΔΕΝ κάνω πλάκα.
Η μοναδική (ψιλο-μαύρη) πλάκα του όλου πράγματος, δεν έχει να κάνει με το ίδιο το κείμενο -το οποίο επαναλαμβάνω ότι το θεωρώ συγκλονιστικότατο και ευφυέστατο- αλλά έχει να κάνει με τα μέχρι στιγμής σχόλια κάτω από το κείμενο.
Καλή -και προσεκτική- ανάγνωση.
Πάντως ανεξάρτητα με το αν κάποιος συμφωνεί η διαφωνεί με το σύνολο ή τις επιμέρους πολιτικές απόψεις του Ιφικράτη, γεγονός είναι πως ο πολιτικός λόγος του τα τελευταία 2-3 χρόνια είναι απόλυτα συνεπής στον εαυτό του και απόλυτα λογική συνέπεια των αξιωματικών αρχών που έχει δεχτεί. Φυσικά και ανάμεσα σε όσα γράφει, πολλά διακρίνονται για οξυδέρκεια και πληρότητα ανάλυσης. Ώρες ώρες σαν σύνολο τοποθέτησης νομίζω πως είναι ότι πιο ριζοσπαστικό και καινοτόμο (χωρίς να χάνει ούτε στην "λογική συνέχεια" ούτε στο πρακτικό ώστε να ) έχει εμφανιστεί από την αντιπολίτευση και μετά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓυρνάω μετά και βλέπω και το "μέτρον άριστον" ολοκληρώνομαι σαν άνθρωπος και επιστρέφω στα βιβλία μου...
Α και φυσικά σωστή η ψιλο-μαύρη πλάκα ανάγνωση σου στα σχόλια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρήστο, εμένα πάντως με ξάφνιασε περισσότερο "αμιγώς λογοτεχνικά", σαν λογοτεχνική σύλληψη, παρά πολιτικά -όπου, όπως λες κι εσύ, κάποιος μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί περισσότερο ή λιγότερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το συγκεκριμένο προφανώς αλλά είπα να το σχολιάσω εντάσσοντας το στο γενικότερο πλαίσιο
ΑπάντησηΔιαγραφή