Οι δρόμοι μου και οι δρόμοι του Χαράλαμπου Π. Σοφία διασταυρώθηκαν πριν κάμποσα χρόνια σε γνωστό καφενείο γνωστής πλατείας του κέντρου της Αθήνας και στη διάρκεια κάποιας κουβέντας πληροφορήθηκα το γεγονός ότι γράφει. Ποιήματα.
Δεν μου είχε δοθεί η ευκαιρία να αποκτήσω άποψη, πέρα από μερικούς σκόρπιους στίχους.
Τα τελευταία χρόνια είχαμε χαθεί, αν εξαιρέσεις κάποιες έως και συμπτωματικές εν τω δρόμω συναντήσεις κατά τις οποίες συμπορευθήκαμε για λίγο κάθε φορά μέσα σε συνθήκες συνωστισμού, συνθημάτων, παλμού, κρότου, λάμψης, δυσωδών αερίων και ανθρώπων με άσπρα κράνη -συνθήκες που όπως καταλαβαίνεις, αναγνωσταρά μου, δεν ευνοούν τις λογοτεχνικές συζητήσεις.
Μην τα πολυλογώ, εκεί γύρω στα μέσα Νοεμβρίου ξανα-διασταυρώθηκαν οι δρόμοι μας και μου λέει "όπου να 'ναι κυκλοφορεί το νέο μου βιβλίο. Εκπυρσοκρότηση. Εκδόσεις Κονιδάρη".
Έμενε να το διαβάσω.
"Εξηνταέξι μικρά πεζά κεντημένα στο χέρι με ασημένιες κλωστές από αστρόσκονη".
Τεμπέλης αλλά και βιβλιοφάγος εγώ, έκανα την εύλογη σκέψη ότι 66 μικρά πεζά είναι, θα τα διαβάσω στο πι και φι.
Αλλά υπολόγισα λάθος: Τα 66 μικρά πεζά αποδείχτηκαν βαθύτερα και βαρύτερα του αναμενομένου, με όμορφη, ψαγμένη και πολυτονική ποιητική γραφή, αφαιρετική και ταυτόχρονα συνθετική. Ταξιδιάρικη γραφή, όχι όμως φωτογραφική, όχι, πιο πολύ φέρνει στο νου μου ακτινογραφία των όντων παρά φωτογραφία των πραγμάτων.
Εἶδε τή ζωή της ἀργά τό βράδυ. Εἶχε κάτι ἀπό τό βάθος τοῦ ὠκεανοῦ καί κοιτοῦσε ἔντονα μέ τά θλιμμένα μάτια της τόν καθρέπτη τοῦ Σαββάτου. Ἀπουσίαζε τό καλοκαίρι, ὁ ἱδρῶτας ὁ ἀλμυρός, τό φτερούγισμα τῆς ψυχῆς, τό σῶμα πού πολιορκοῦσε τό ἄλλο σῶμα. Άντιστάθηκε στήν πολιορκία τῶν λέξεων, στήν πιθανότητα σύλληψης τῆς στιγμῆς καί τραβήχτηκε μέ τρόμο, ὅταν τό ὄνειρο δέ ἄντεξε τή πραγματικότητα. Ἔχωσε μιά σφαῖρα στή θαλάμη καί ὁδηγήθηκε στό θυσιαστήριο τοῦ ἔρωτα, τήν ὥρα πού ἡ σελήνη βυθιζόταν στό ἀνερμήνευτο τοῦ ἀνεκπλήρωτου. Ξάπλωσε στό ἔδαφος μετά ἀπό ὑπερβολική δόση μοναξιᾶς καί κράτησε τήν ἀναπνοή της, μέχρι νά φανεῖ τό μπλέ τῆς ἀνάγνωσης. Μέχρι νά φανεῖ ὁ ποιητής.
Ένα αξιόλογο και αξιοπρόσεκτο βιβλίο. Όχι επειδή είναι φίλιο πρόσωπο ο Χαράλαμπος Π. Σοφίας αλλά επειδή είναι αξιόλογο το βιβλίο και τα 66 μικρά πεζά του, τα κεντημένα με ασημένιες κλωστές από αστρόσκονη.
Περισσότερες πληροφορίες, στον ιστότοπο του δημιουργού.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Mi-la-re,
mi-la-re-si