«Σαφώς πιο έντεχνα νοηματισμένη και κατασταλαγμένη, φιλοσοφημένη και αναστοχαστική η πρόσφατη συλλογή του Τηλέμαχου Τζιριτζάντζουλα, που τιτλοφορείται με συμβολική πολυσημία «συππάρθενος» και σε αρμονική αντίστιξη αλληγορικών μεταβολισμών με το περιεχόμενο των ποιημάτων της.
Σ’ αυτό το σκηνογραφικό βάθος, εντούτοις, της νέας ποιητικής του προοπτικής- ουδόλως φαίνεται να φθίνουν οι οπώρες της ώριμης συγκομιδής του. Απεναντίας, δρέπονται εύχυμες και ηδύγευστες σε μικρότερα ή μεγαλύτερα κάνιστρα ευκαρπίας, ήτοι σε ολιγόστιχα ως επί το πλείστον ή και μακρότερα εύληπτα ποιήματα πολυθεματικής βιοποικιλότητας, αφήνοντας, ωστόσο, μιαν αίσθηση μνησιπήμονος πόνου και την αναπόληση ήρεμων αναμνησιακών αποδράσεων.
Εικόνες και σχήματα χρωμάτων και αποχρώσεων, λυρικοί συνειρμοί και αποκαλυπτικά συμφραζόμενα, έμψυχες παρουσίες υπαρκτών και μυθικών πλασμάτων ή ζωντανές απουσίες προσφιλών μορφών είναι που ανακαλούν την Παρθενία στην ανακύκληση των εποχών ή επικαλούνται μετωνυμικά το ηλικιακό μεταίχμιο της μετάβασης του ποιητή από την άνοιξη και το καλοκαίρι της νεότητας στον χειμώνα όχι, ασφαλώς, του γήρατος, αλλά της ανανεωμένης «αθωότητάς» του: «κι όμως / επιμένω να παραμένω παρθένος / κι εξακολουθώ να λέω / τα σύκα σύκα / και τη σκάφη σκάφη», όπως συμπερασματικά τονίζει στους ακροτελεύτιους στίχους του ταυτώνυμου ποιήματός του».
Αντιγράψτε το παραπάνω κείμενο και αλλάξτε απλώς το όνομα του συγγραφέα και τον τίτλο του βιβλίου. Αν πρόκειται για συλλογή πεζών όπου υπάρχει η λέξη «ποίημα» βάλτε διήγημα ή μυθιστόρημα. Όπου «Τηλέμαχος Τριριτζάντζουλας» να αντικατασταθεί με το όνομα του συγγραφέα που έτυχε της προσοχής σας. Μπορείτε να το αναπαράγετε επ’ αόριστον, αντικαθιστώντας κάθε φορά απλώς τα ονόματα για να αποκτήσετε φήμη κριτικού λογοτεχνίας σε μια εποχή που έχουμε ανάγκη τον κριτικό λόγο περισσότερο από τα ποιήματα και τα πεζά.
Έμεινα εκστατικός διαβάζοντας στο diavasinet τον παραπάνω "τυφλοσούρτη" ο οποίος γράφτηκε απ' τον Σωτήρη Παστάκα. Ω, ναι, έμεινα τόσο εκστατικός ώστε θεώρησα επιβεβλημένο να μοιραστώ τον τυφλοσούρτη μαζί σου, καλέ μου αναγνώστη, προκειμένου να είσαι κι εσύ σε θέση να εκφέρεις τον πρέποντα κριτικό λόγο όποτε χρειαστεί -που αχρείαστος να 'ναι, βέβαια...
Σ’ αυτό το σκηνογραφικό βάθος, εντούτοις, της νέας ποιητικής του προοπτικής- ουδόλως φαίνεται να φθίνουν οι οπώρες της ώριμης συγκομιδής του. Απεναντίας, δρέπονται εύχυμες και ηδύγευστες σε μικρότερα ή μεγαλύτερα κάνιστρα ευκαρπίας, ήτοι σε ολιγόστιχα ως επί το πλείστον ή και μακρότερα εύληπτα ποιήματα πολυθεματικής βιοποικιλότητας, αφήνοντας, ωστόσο, μιαν αίσθηση μνησιπήμονος πόνου και την αναπόληση ήρεμων αναμνησιακών αποδράσεων.
Εικόνες και σχήματα χρωμάτων και αποχρώσεων, λυρικοί συνειρμοί και αποκαλυπτικά συμφραζόμενα, έμψυχες παρουσίες υπαρκτών και μυθικών πλασμάτων ή ζωντανές απουσίες προσφιλών μορφών είναι που ανακαλούν την Παρθενία στην ανακύκληση των εποχών ή επικαλούνται μετωνυμικά το ηλικιακό μεταίχμιο της μετάβασης του ποιητή από την άνοιξη και το καλοκαίρι της νεότητας στον χειμώνα όχι, ασφαλώς, του γήρατος, αλλά της ανανεωμένης «αθωότητάς» του: «κι όμως / επιμένω να παραμένω παρθένος / κι εξακολουθώ να λέω / τα σύκα σύκα / και τη σκάφη σκάφη», όπως συμπερασματικά τονίζει στους ακροτελεύτιους στίχους του ταυτώνυμου ποιήματός του».
Αντιγράψτε το παραπάνω κείμενο και αλλάξτε απλώς το όνομα του συγγραφέα και τον τίτλο του βιβλίου. Αν πρόκειται για συλλογή πεζών όπου υπάρχει η λέξη «ποίημα» βάλτε διήγημα ή μυθιστόρημα. Όπου «Τηλέμαχος Τριριτζάντζουλας» να αντικατασταθεί με το όνομα του συγγραφέα που έτυχε της προσοχής σας. Μπορείτε να το αναπαράγετε επ’ αόριστον, αντικαθιστώντας κάθε φορά απλώς τα ονόματα για να αποκτήσετε φήμη κριτικού λογοτεχνίας σε μια εποχή που έχουμε ανάγκη τον κριτικό λόγο περισσότερο από τα ποιήματα και τα πεζά.
Έμεινα εκστατικός διαβάζοντας στο diavasinet τον παραπάνω "τυφλοσούρτη" ο οποίος γράφτηκε απ' τον Σωτήρη Παστάκα. Ω, ναι, έμεινα τόσο εκστατικός ώστε θεώρησα επιβεβλημένο να μοιραστώ τον τυφλοσούρτη μαζί σου, καλέ μου αναγνώστη, προκειμένου να είσαι κι εσύ σε θέση να εκφέρεις τον πρέποντα κριτικό λόγο όποτε χρειαστεί -που αχρείαστος να 'ναι, βέβαια...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Mi-la-re,
mi-la-re-si