Τετάρτη, Φεβρουαρίου 03, 2016

Αι οικονομικαί ωφέλειαι των μη-παχυσάρκων

Κακά τα ψέμματα:

Το να είσαι χοντρός, πιο συγκεκριμένα το να είσαι πολύ χοντρός, δηλαδή το να είσαι απελπιστικά χοντρός, το να είσαι πασίχοντρος δηλαδή, είναι κάτι που σου αφαιρεί δυνατότητες ευελιξίας. Οικονομικής ευελιξίας.

Αλλά ακόμα κι αν δεν είσαι απελπιστικά χοντρός, ακόμα κι αν απλώς είσαι ευτραφής, χοντρούλης που λένε, παχουλούλης δηλαδή, πάλι στερείσαι σημαντικών δυνατοτήτων ευελιξίας και δη οικονομικής ευελιξίας.

Ενώ, αντίθετα, εάν είσαι (όπως είναι ο γράφων) αδυνατούλης μέχρι σκασμού και σικ και στυλάτος, με χαρά διαπιστώνεις πως οι δυνατότητες ευελιξίας και δη οικονομικής που διαθέτεις, είναι σχεδόν απεριόριστες, ξεκινώντας από το πλέον βασικό: το φαγητό.

Όπως και να το κάνουμε, ο σικ, στυλάτος και αέρινος αδυνατούλης δαπανά για φαγητό μόλις ένα μικρό κλάσμα του ποσού που δαπανά για φαγητό ένας χοντρός -κι ας μη μιλήσουμε για τα ιλιγγιώδη ποσά που δαπανά για φαγητό ένας πασίχοντρος.

Όμως, όπως έλεγε και ο Ιησούς, ουκ επ' άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος.

Πράγματι. Ο άνθρωπος χρειάζεται και να ξεσκάσει, να διασκεδάσει, να ψυχαγωγηθεί.

Ε, όπως απέδειξε το πρόσφατο πείραμα, ακόμα και για να πάει σινεμά ο αδυνατούλης έχει τη δυνατότητα να δαπανήσει έως και τα μισά χρήματα απ' όσα δαπανά ένας χοντρός που πάει σινεμά.

Το παρακάτω βίντεο εξηγεί το πως και το γιατί:

2 σχόλια :

Mi-la-re,
mi-la-re-si