Παρασκευή, Δεκεμβρίου 18, 2009

ΑΝΑΚΡΕΩΝ ΜΕ ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

Ο Ανακρέων ήταν ένας μάστορης αρχαίος λυρικός ποιητής, με αξιόλογους στόχους στη ζωή του: Οι κακές γλώσσες έλεγαν πως η ζωή του ήταν ταγμένη "προς έρωτας παίδων και γυναικών και ωδάς".
Συνέγραψε παροίνια μέλη (κάτι σαν τραγούδια για να μερακλώνουν οι μπεκρήδες δηλαδή), ιάμβους, και τα λεγόμενα "Ανακρεόντεια".

Από αυτά τα τελευταία, τα Ανακρεόντεια, επειδή πολύ τα γουσταρίζω, λέω να αρχίσω να βάζω κάμποσα εδώ -προεκτείνοντάς τα προς το άπειρο, και βγάζοντας σημαντικά ηθικά συμπεράσματα για το σήμερα.
Ξεκινάμε με αυτό που θα μπορούσε να λέγεται

Ο ΕΡΩΣ, Η ΜΕΛΙΣΣΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ

Έρως ποτ' εν ρόδοισι
κοιμωμένην μέλιτταν
ουκ είδεν, αλλ' ετρώθη.
Τόν δάκτυλον παταχθείς
τας χειρός ωλόλυξε,
δραμών δέ καὶ πετασθείς
πρός τήν καλήν Κυθήρην
"όλωλα, μήτερ", είπεν,
"όλωλα καποθνήσκω·
όφις μ' έτυψε μικρός
πτερωτός, όν καλούσιν
μέλιτταν οι γεωργοί".
Ά δ' είπεν: "ει το κέντρον
πονείς τό τας μελίττας,
πόσον δοκείς πονούσιν,
Έρως, όσους σύ βάλλεις"?

Θα το μεταγλώττιζα κιόλας, αλλά βαριέμαι: Δεν έχει ανάγκη. Καλύτερο είναι ως έχει.
Πάντως, το σκεφτόμουν στο τραίνο και χαμογέλαγα.

Άσχετον υστερόγραφον:
Πέρασα από την παλιά Αγορά του Πύργου. Προορίζεται λέει για αρχαιολογικό μουσείο. Ναι, καλά. Αρχαιολογικό μουσείο εγώ δεν είδα.
Αλλά, έπεσα πάνω σε μια έκθεση αρχαίων ελληνικών μουσικών οργάνων. Πλήρης έκθεση, πληρότατη. Από λύρα και κιθάρα και ξερωγώ άσκαυλο, μέχρι το μονόχορδο του Πυθαγόρα ή το άλλο που μοιάζει με το εκκλησιαστικό όργανο. Τι να λέμε τώρα!
Βέβαια, το σκάλωμά μου ήταν η λύρα.
(Μου θύμισε τότε που γρατζούναγα ένα αντίστοιχο όργανο νυχτιάτικα εν Δελφοίς ενώ δίπλα μου απαγγελόταν ένας ύμνος -καλή φάση, αλλά δεν θα ήταν καλύτερη άραγε αν είχα κάτσει να κατασκευάσω ένα τέτοιο όργανο?)

Όπως όλες οι εκθέσεις του κ. Κοτσανά και των συνεργατών του, χωρίς πολλές φανφάρες και ταρατατζούμ. Να' ναι καλά οι άνθρωποι -δυστυχώς δεν ήταν παρόντες όταν πήγαμε.
Δεν μπορέσαμε να μάθουμε μέχρι πότε θα φιλοξενείται η έκθεση στην παλιά αγορά του Πύργου.
Οπότε, άμα βρεθεί κανείς προς τα εκεί τις προσεχείς μέρες, ας ρίξει μια ματιά μπας και είναι τα εκθέματα εκεί -θα εκπλαγεί βλέποντας πόσο εύκολο είναι, μια ομάδα ανθρώπων με απλά μέσα στη διαθεσή τους, να κάνουν παπάδες και να δώσουν εναύσματα εκρηκτικά. Χωρίς ταρατατζούμ και φανφάρες. Απλά κι όμορφα, με ενδιαφέρον, μελέτη και μεράκι.

Την επόμενη φορά, θα πεταχτώ και μέχρι το Κατάκολο, όπου, απ' ό,τι κατάλαβα, ο Κοτσανάς και οι συνεργάτες του έχουν στήσει ημι-αθόρυβα έναν χώρο τιμής και μελέτης του σε τι επιτεύγματα μπορεί να φτάσει το ανθρώπινο μυαλό όταν σκέφτεται μεθοδικά και καθαρά, θα έλεγα. Και μιλάω, βέβαια, τόσο για το δικό τους μυαλό, όσο και για το μυαλό κάποιων αρχαίων μου προγόνων.
Μερικά από τα υπόλοιπα εκθέματά τους ("αρχαία ελληνική τεχνολογία") τα είχα δει προ ετών, πάλι στον Πύργο και αυτή η εμπειρία με είχε βοηθήσει να κατανοήσω πως αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννάνε οι κότες, καθώς επίσης και ότι είναι να το'χει η κούτρα σου να κατεβάζει ψείρες, που λένε.

Όποτε είναι και σε πάει ο δρόμος σου προς τα εκεί, καλέ μου αναγνώστη, ρίξε καμιά ματιά!

5 σχόλια :

  1. Επειδή τα μουσικά όργανα χωρίς τους μουσικούς είναι κενά:
    http://www.lyravlos.gr/
    Είναι μια ενδιαφέρουσα προσπάθεια από καλούς μουσικούς που αγαπούν την τέχνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλά δεν ντρέπεσαι "προς έρωτας παίδων"; Θες να σου στείλω τον μπουμπούκο;

    Μάλλον παρεξήγησες "το ώ παι παρθένιον βλέπων δίζημαι σε, συ δ' ού κλύεις."

    Εγώ πάντως θα άρχιζα με το "Φοραδίτσα μου θρακιώτισσα...γιατί δεν έχεις άξιο καβαλάρη"
    δεν παλεύεται και με έχει καταστρέψει και ψυχολογικά. Μένει η εικόνα καρφωμένη στο μυαλό :-)

    Στο άσχετο υστερόγραφο:
    Δεν θα ντραπώ και θα πώ πως δεν γνώριζα την δουλειά του κ. Κοτσανά. Εντυπωσιάστηκα και σε ευχαριστώ για την πληροφορία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. *Ptomas, πολύ καλοί φαίνονται! Θα τους ψάξω!!!

    *Πανδίων, οχι, όχι και πάλι όχι!!! Θα αρχίσει να αναψοκοκκινίζει και να στριγγλίζει σαν ηπειρώτικο κλαρίνο και δεν θα το αντέξω!!!
    (για τον μπουμπούκο μιλάω, βέβαια...)
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Περικαλε σε εγκαλω στην "ταξη"... ειναι δυνατον να συγκρινεις τις υστερικες στριγγλες του Μπουμπουκου με το Ηπειρωτικο κλαρινο? με επιασε το τοπικιστικο μου... .. εμενα οι στριγγλες του υστερικου Σπυριδωνα μου θυμιζουν σειρηνες μπατσικου....
    δικαιοπολις ο πελασγος..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. :-) Δικαιόπολι, αν είναι να το δούμε έτσι, προσωπικά μου θυμίζει περισσότερο σειρήνα ασθενοφόρου!!! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Mi-la-re,
mi-la-re-si