Κυριακή, Ιανουαρίου 23, 2011

ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙΟΝ ΚΑΙ ΤΡΙΧΕΣ ΚΑΤΣΑΡΕΣ
-για να πάει καλά η Κυριακή



Σχετικό με το θέμα, παλαιότερο δημοσίευμα της εγκρίτου εφημερίδος "καθημερινή":

Ο Αχιλλέας έτρεφε την κόμη του για τον ποταμό Σπερχειό, καθώς μας πληροφορεί ο Ομηρος (Ιλ. Ψ 142), ενώ, σύμφωνα με τον Αισχύλο (Χοηφόροι, 6), ο Ορέστης είχε αφιερώσει τον θρεπτήριο βόστρυχό του στον ποταμό Ιναχο. Από τον Ηρόδοτο (IV, 34) πληροφορούμαστε ότι τα παιδιά των κατοίκων της Δήλου, κορίτσια και αγόρια, πριν από το γάμο αφιέρωναν τα μαλλιά τους επάνω στον τάφο (σήμα) των δύο Υπερβορείων παρθένων, Λαοδίκης και Υπερόχης, που είχαν προστρέξει στην Λητώ για να της συμπαρασταθούν κατά τον τοκετό. Στην Τροιζηνία επίσης οι κοπέλες πριν από τον γάμο τους προσέφεραν την κόμη τους προς τιμήν του Ιππολύτου, στο Αργος προς τιμήν της Ηρας, ενώ στα Μέγαρα τα αφιέρωναν επάνω στον τάφο της Ιφινόης. Στην Πάρο η ανάθεση της κόμης κατά την εφηβεία γινόταν στον Ασκληπιό και την Υγεία, ενώ στους Δελφούς από τα αγόρια αφιερωνόταν ο μπροστινός βόστρυχος. Μάλιστα η πράξη αυτή ονομαζόταν Θησηίς, επειδή πιστευόταν ότι αυτός που την είχε εγκαινιάσει ήταν ο Θησεύς. Στην Αθήνα η τρίτη ημέρα της εορτής των ομοπατορίων, της εγγραφής δηλαδή των αγοριών στους καταλόγους των εφήβων, ήταν αφιερωμένη στην κουρά και λεγόταν κουρεώτις. Για να γιορτάσουν το γεγονός οι νέοι πριν να κουρευτούν, «πριν αποκείρασθαι», έκαναν σπονδή στον Ηρακλή, τα λεγόμενα οινηστήρια. Οσο για την αρχαία Σπάρτη, για να γίνουν δεκτά τα αγόρια στην αγέλη, σε ηλικία επτά ετών, έπρεπε να έχουν ξυρίσει το κεφάλι τους.

10 σχόλια :

  1. μη μου πεις οτι η μοναχικη κουρα ειναι ξερωγω επιβιωση του αρχαιου εθιμου!?!?!

    :$

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ωρε Φιλενάδε..
    Με όλες αυτές τις πληροφορίες κόντεψα να αποκρυπτογραφήσω τον δίσκο της Φαιστού.. κάτι λίγα μου έμειναν ( Δηλαδή όλα τα υπόλοιπα εκτός του ξυρισμένου κεφαλιού)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. *Netrino, όντως μοιάζει να έχει εκεί τις ρίζες της και η κουρά των μοναχών... έτσι δεν είναι?
    (Ε, ρε, και να το καταλάβαιναν...)
    :-)

    *Ελίτσα, καλημέρα!!!! σωστά, είναι σχετικός και ο δίσκος της Φαιστού!!!
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κι εγώ αφιέρωσα την κόμη μου στο ...ROL. Φοιτητικά χρόνια, αφραγκία και των γονέων, πού χρήματα για σαμπουάν ή για πράσινα σαπούνια. Λουζόμουνα, λοιπόν, με το ίδιο απορρυπαντικό που έπλενα και τα σώβρακά μου. Αποτέλεσμα; Μια εντυπωσιακή ...φαλάκρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συγνώμη αλλά δεν μπορούσα να γελάω μόνη σαν τρελή με αυτό που έγραψε το πειραχτήρι και ήρθα να γελάσω εδω :
    Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχ
    αχαχαχαχχααχαχαχαχαχαχαχχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. *Πειραχτήρι, ναι, αλλά γλίτωσες μια για πάντα από την πιτιρίδα, ε?
    :-)

    *Ελίτσα, ντρτοπή σου να γελάς με τις φαλάκρες μας!!!
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλημέρα σε όλους!Πλκς με λίγα λογια τριχες αρχαίες! Πάντως έμεινα αφωνος σχετικά με τον δισκο της Φαίστου! Χαλάλι!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δεν γελάω με τις φαλάκρες βρε!
    Με το ROL γελάω γιατί το έκανα κι εγώ, και ναι μεν έκανα φαλάκρα :)))
    αλλα ισως επειδή ειμαι γυναίκα λειτούργησε διαφορετικά και έβγαλα και μουστάκι:Ρ:Ρ:Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. *Benikos Place, είδες τι μαθαίνει κανείς διαβάζοντας το παρόν ευλόγιον?
    :-)

    *Ελίτσα, τι να πω... εγώ πάντα προτιμούσα το Τάϊντ, οπότε δεν έχω άποψη... ΛΟΛ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Mi-la-re,
mi-la-re-si