ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ

Ουρλιάζουν τα σκυλιά του καθεστώτος -διοικούντα και διοικούμενα, προπαγανδίζοντα και προπαγανδιζόμενα, αντιπροσωπεύοντα και αντιπροσωπευόμενα, αρμέγοντα και αρμεγόμενα, κυβερνώντα και αντιπολιτευόμενα.

Σκίτσο του Άντι
Προαιώνιες και πασίγνωστες καταστάσεις τα ουρλιαχτά τους, η προαιωνιότης των οποίων προδιαγράφει και γνωστοποιεί τη μοίρα των σκυλιών του καθεστώτος: θα καταστραφούν.

Η μαζικότητα, μάλιστα, της λαϊκής επιρροής που απολαμβάνουν τα σκυλιά του καθεστώτος, καθιστά το μέλλον δεδομένο για όλους, κυβερνώντες της φάπας και υπήκοους της φάπας.

Βρε δεν πα να τους το λέμε έτσι...
Βρε δεν πα να τους το λέμε γιουβέτσι...
Χαμπάρι δεν παίρνουν για το μέλλον τους.

Αλλά ακόμα κι έτσι, ο αγώνας μας αξίζει να δοθεί, κυρίως ως αγώνας για την ύπαρξη του αυτονόητου -και δευτερευόντως ως αγώνας ενάντια στην αυτοκαταστροφική ανοησία του καθεστώτος και των σκυλιών του -άλλωστε η τάση τους προς την αυτοκαταστροφή, μόνο χαροποιός μπορεί να είναι για εμάς.