Φρέσκα αρχαιοελληνικά παραμύθια

Εντελώς τυχαία (μα γιατί δε με πιστεύεις καλέ μου αναγνώστη?) είπα να βάλω στην αναζήτηση του google (και μάλιστα εντός εισαγωγικών) τη φράση:

"ο ίδιος ο Σωκράτης (μας το λέγει ο Πλάτων)"

Ε, ρε μάγκα μου, φαντάσου την έκπληξή μου μόλις ανακάλυψα πως αυτή η φράση -ακριβώς έτσι γραμμένη- υπάρχει σε 3.100 (ολογράφως: τρεις χιλιάδες και εκατό) μπλογκ και σάιτ -ξέρεις, μιλάμε για μπλογκ και σάιτ εκείνης εκεί της περίεργης ποιότητας η οποία απευθύνεται μόνο σε κάφρους και σε χρυσαυγίτες. 

Η εν λόγω φράση εμπεριέχεται μέσα σε ένα υπερ-γαμάτο κείμενο, το οποίο έχει ως εξής: 

Ο ίδιος ο Σωκράτης (μας το λέγει ο Πλάτων) δείχνοντας μία ημέρα στους μαθητές του ένα πλοίο που έφθανε στον Πειραιά από την Παλαιστίνη με Εβραίους εμπόρους είπε: «Ιδού ο κίνδυνος» χωρίς όμως να συνεχίσει την ανάπτυξι της σκέψεώς του, προς μεγάλη απορία του Πλάτωνος (όπως ομολογεί). Είναι πιθανό, όπως απεδείχθη εκ των υστέρων, να είχε αντιληφθεί ο Σωκράτης την αλλοίωσι των εννοιών της ελευθερίας που έχει επιβάλει η λεγομένη «δημοκρατία» και την «πηγή» των αλλοιώσεων αυτών. «Πηγή» την οποία κυνήγησε ανελέητα.

Ίσως να είναι αυτός ο λόγος που κατεδικάσθη να πιει το «κώνειο» σε συνδυασμό με την άτεγκτη κριτική του εναντίον της υποχρεωτικής και θεσμοποιημένης μετριότητος του συστήματος διακυβερνήσεως των Αθηνών.

Στην περίφημη «Απολογία» του διαβάζουμε την αυστηρότερη και την πιο θεμελιωμένη κριτική της λεγομένης «δημοκρατίας» των Αθηνών. Την οποία απεκήρυξαν και ο Σωκράτης και ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης, χαρακτηρίζοντάς την «πόλεως νόσημα».«Δημοκρατία» την οποία ορισμένοι αγράμματοι πολιτικοί «μας» εξυμνούν σήμερα με πάθος.

Όλα δείχνουν πως η συγκεκριμένη πλαστογραφία είναι φρέσκια (οι παλιότερες αναφορές που βρήκα είναι μόλις πριν από μια βδομαδούλα). 

Ως εκ τούτου μοιάζει σχετικά εύκολο να κάτσει κάποιος υπομονετικός αναζητητής και να βρει ποιός ξεκίνησε αυτή τη νέα φάρσα. 

Έτσι, για την τιμή του Σωκράτη ρε παιδί μου! 

Για την τιμή του Πλάτωνα! 

Για την τιμή των αρχαίων! 

Αλλά κυρίως για να μου λυθεί η παλιά μου απορία: 

Αν αυτές τις φάρσες τις ξεκινάνε οι ίδιοι οι αγράμματοι φασίστες ή αν τις ξεκινάνε σπιρτόζοι μορφωμένοι άνθρωποι με αίσθηση του χιούμορ, αρεσκόμενοι να γελάνε με τα στουρνάρια που καταπίνουν αμάσητο ό,τι βλέπουν μπροστά τους.