Ωραίοι είμαστε, αλλά πόσοι είμαστε?

Σε κάποια παλιότερη καμπάνια για μια απογραφή πληθυσμού, ο Σπύρος Παπαδόπουλος προσπαθούσε να πείσει τους κατοίκους της Ελλάδας να πάρουν μέρος στην απογραφή...

Ο Ήφαιστος είναι από τις αγαπημένες μου οντότητες. Έχω επισκεφτεί πολλές φορές το «αιθερικό του εργαστήριο» που βρίσκεται σε ένα πεδίο του πλανήτη Αφροδίτη που ούτε εμείς ούτε τα πιο μεγάλα τηλεσκόπια μπορούμε να το δούμε.

...θέτοντας στους τηλεθεατές το αμείλικτο ερώτημα:

Όταν πρωτοσυνάντησα τον Απόλλωνα του έβαλα τις φωνές, διότι η δόνηση του ήταν τόσο δυνατή που αφενός μου έκαψε την τηλεόραση και μάλιστα ήταν και καινούργια.

"Ωραίοι είμαστε!... Αλλά πόσοι είμαστε ρε παιδιά?"

Έτσι διδάχτηκα να αναγνωρίζω τους Ολύμπιους όχι από τα ονόματα τους αλλά από τις δονήσεις τους. Και μάλιστα για να σε εκπαιδεύσουν κάνουνε και διάφορα «τέστ». Όπως, μπορεί να σου παρουσιαστεί ο Ερμής και να σου πει ότι είναι ο Απόλλωνας. Ο εκπαιδευόμενος οφείλει να αναγνωρίζει την δόνηση τόσο του Ερμή όσο και του Απόλλωνα και να μην μπερδεύεται. Έτσι σε θωρακίζουν από τους επικυρίαρχους που έχουν κλωνοποιήσει τους Ολύμπιους και παρουσιάζονται στην θέση τους.

Κάθε φορά που βλέπω μαζεμένο κόσμο, δεν ξέρω πως γίνεται και έρχεται στο μυαλό μου το ερώτημα της καμπάνιας εκείνης. "Ωραίοι είμαστε, αλλά πόσοι είμαστε?"

Το μόνο που έχω να πω είναι ότι η Αθηνά με φυγάδευσε από τον χώρο λίγο πριν φύγει ο τελευταίος «ληστής» ο οποίος την συγκεκριμένη στιγμή προφανώς δεν με έβλεπε, τον Ποσειδώνα τον συνάντησα στις σκάλες και μου είπε που να πάω, και ο Ερμής με τον Άρη έμειναν πίσω να «ταχτοποιήσουν τις λεπτομέρειες» στον χώρο.

Ερώτημα πλακατζήδικο αλλά και δυσάρεστο, διότι με βγάζει έξω από τον ενθουσιασμό του πλήθους.

Κατά τα άλλα, καλά. Όπως ίσως κατάλαβες, καλέ μου αναγνώστη, διαβάζω αυτό εδώ. Πλάκα έχει.

Τραγούδι.
Κώστας Τουρνάς, Αστρόνειρα