Τετάρτη, Ιουλίου 09, 2014

Υπόκλιση στη σουρρεαλιστική συνιστώσα της Χ.Α.

Από τότε που η Χρυσοί Αβγύ απέκτησε σουρρεαλιστική συνιστώσα (ενδεχομένως της τάσεως του Αντονέν Αρτώ, ενδεχομένως και όχι), οι εν Ελλάδι δημιουργηθείσες και δημιουργούμενες φωτοσοπιές πέρασαν σε ένα νέο, διαλεκτικά ανώτερο επίπεδο, απρόσιτο και ακατανόητο τόσο για τους εκπροσωπούντες την τετριμμένη μετριότητα αντίφες φωτοσοπούντες, όσο και για τους ξένους και βάρβαρους φωτοσοπάδες.

Να, αν δε με πιστεύεις, καλέ μου αναγνώστη, συγκράτησε τον γέλωτά σου και προσπάθησε να εντρυφήσεις στα σημαίνοντα και στα σημαινόμενα της παρακάτω δημιουργίας ενός εκλεκτού δημιουργού ο οποίος ζει ανάμεσά μας:

18 σχόλια :

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το διαβάζεις με λάθος τρόπο, γι' αυτό καταλήγεις σε λάθος κόμμα.
    Σχετικά με αυτό το ζήτημα έχω γράψει στο μπλογκ πριν από χρόνια ολόκληρα.
    Κλικ εδώ για να δεις ότι αυτό το μπλογκ όλα τα έχει προβλέψει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι ενδιαφέρει εμένα ή οποιονδήποτε άλλον
    η απαρίθμηση προσώπων και τόπων
    διαμέσου των οποίων αναζητούσε ένα άλλοθι πνευματικών ενδιαφερόντων
    η ύπαρξή σου
    στα διαλείμματα του συρσίματός της από μπουρδέλο σε μπουρδέλο
    κι από σκυλάδικο σε σκυλάδικο
    με ενδιάμεσες στάσεις στα ανά την Ελλάδα καζίνα,
    με αποτέλεσμα να σου προκύψει τέτοια ενδοεγκεφαλική σύγχυση
    ώστε το μεγαλύτερο καμάρι κάθε σωστού χριστιανού
    (το ότι είναι δούλος του Χριστού και δούλος του θεού),
    το καμάρι που οδήγησε δεκάδες εκκλησιαστικούς μελωδούς
    να συνθέσουν αριστουργήματα της βυζαντινής μουσικής
    που όλα περιέχουν και διαιωνίζουν σε διάφορες παραλλαγές τον στίχο
    "Αινείτε δούλοι τον κύριον",
    εσύ να το θεωρείς "καθύβριση θρησκεύματος"
    καθυβρίζοντας εσύ ο ίδιος με αυτό τον τρόπο
    το κρυφό καμάρι του κάθε πιστού χριστιανού που ζει γύρω σου?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ρε συ, λύσε μου μια απορία:
    Πίνεις? Α ναι, τι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κατάλαβα...
    Πίνεις.
    Δεν ξέρω τι, αλλά μάλλον είναι κάτι που σε χαλάει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αν θες τη συμβουλή μου, κόψε το.
    Ειδικά αν είναι σε μορφή σκόνης.
    Αλλά και σε μορφή υγρού αν είναι, πάλι κόψε το.
    Σε χαλάει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Λοιπόν, άκου τη λύση που σκέφτηκα για το πρόβλημά σου:
    Θα ξανα-ενεργοποιήσω το σκριπτάκι με το φίλτρο των γκρίκλις,
    οπότε επί της ουσίας θα σε ξανα-συνδέσω με Κάϊρο, μόνιμα όμως αυτή τη φορά.
    Εσύ ως αντίδραση μπορείς να πας στον ΟΗΕ, στο ΝΑΤΟ,
    στα προμήθεια, στο συμβούλιο εφετών, στην Πυροσβεστική,
    στο Λιμεναρχείο, στον ΟΠΑΠ, στη λαϊκή,
    παντού τέλος πάντων
    για να καταγγείλεις ό,τι σε φωτίσει ο πανάγαθος
    ή ρε παιδί μου πήγαινε και για κανένα μπάνιο...
    Δεν ξέρω.

    Απλά νιώθω άσχημα να ξέρω ότι είσαι όλη μέρα μπροστά σε μια οθόνη
    τρώγοντας τη μέρα σου με τη συγγραφή μαλακιών στο μπλογκ μου,
    μαλακιών που αν τουλάχιστον δεν ντρεπόσουν γι' αυτές και δεν τις έσβηνες
    θα μπορούσα να τις εκμεταλλευτώ και να γίνω συγγραφέας
    -θα έπαιρνες και καλό ποσοστό.
    Ενώ τώρα απλώς κάθεσαι και χαλιέσαι γράφοντας τις μαλακίες σου άσκοπα
    -πράγμα που είναι κρίμα.

    Νιώθω σα να σε παίρνω στο λαιμό μου... και δε λέει.
    Τουλάχιστον όχι όσο είναι καλοκαίρι και μπορείς να ξαμοληθείς έξω
    στον ήλιο ρε παιδί μου, ξέρω γώ να ρίξεις και καμιά βουτιά, τι να σου πω...

    Και από το Σεπτέμβρη πάλι, που θα έχει επιστρέψει και ο Περίκαλλος,
    ξαναβγάζω το σκριπτάκι και ας κόψει το σβέρκο του
    κι αν βγάζει άκρη με το παραλήρημά σου, έχει καλώς.

    Καλό καλοκαίρι παιδί μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Mi-la-re,
mi-la-re-si