Όσο περνάει η ώρα, κι ενώ όλο το κίνημα ετοιμάζεται να μεταβεί στο γνωστό άλσος για να παραστεί στις εργασίες του γνωστού φεστιβάλ, η γνωστή αγωνία αρχίζει σιγά-σιγά σαν ρίγος να διαπερνά τη ραχοκοκαλιά του κινήματος θέτοντας το γνωστό αξιακό ερώτημα και αναζητώντας εναγωνίως μια ουσιαστική απάντηση στο ερώτημα αυτό.
Ερώτημα που δεν είναι άλλο από το
"Χάϊντε να δούμε... Τουλάχιστον εφέτος θα έχει μάθει ο Φελέκης να ψήνει σωστά σουβλάκια?"
Δοθέντος ότι τα σύνορα δεν αναμένεται να σβηστούν στο αμέσως προσεχές μέλλον, το προαναφερθέν ερώτημα που έλκει την καταγωγή του από τα βάθη της κινηματικής προϊστορίας, βρίσκεται στο επίκεντρο του προβληματισμού όλων και αναμένεται να απασχολήσει απείρως περισσότερους απ' όσους θα απασχολήσει το κείμενο της εμής μετριότητος που θα διανέμεται άνευ του ονόματός μου κάπου εκεί πέρα.
Ευνόητο είναι πως δεν γνωρίζω την απάντηση στο προαναφερθέν ερώτημα -όχι ακόμα, τουλάχιστον.
Θα δοκιμάσω και θα μάθω όμως!
Τραγούδι.
12ος πίθηκος, Ο Μαχητής
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Mi-la-re,
mi-la-re-si