Αχ, τα κάλαντα...

Αχ, τα κάλαντα... 

Πόσες και πόσες νοσταλγικές αναμνήσεις ξυπνούν...

Πόσες και πόσες μνήμες 

της παιδικής ηλικίας... 

Αλλά και πόση κυριαρχία της παράδοσης σημαίνουν,

 πόση πλουσιοπάροχη απόδειξη παρέχουν 

περί του ότι η παράδοση ζει και βασιλεύει... 

Ωστόσο,

τα κάλαντα 

δύνανται να μεταβληθούν σε ένα δυνατό όπλο,

 σε μια δύναμη σφοδρής εκδίκησης 

στα χέρια ενός διαμένοντος σε πολυκατοικία. 

Για παράδειγμα, 

αντιπαθείς την κυράτσα του τρίτου 

ή τον ηλίθιο του πέμπτου 

ή τον αχώνευτο διαχειριστή στον δεύτερο? 

Τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα ήλθαν και παρήλθαν. 

Αν τα άφησες ανεκμετάλλευτα, τι να πω... 

Όμως τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα είναι καθ' οδόν.

Να η ευκαιρία σου: