Παρασκευή, Οκτωβρίου 30, 2015

Schrödinger δι' αρχαρίους

Δύσκολο ο μέσος νεοέλληνας να εννοήσει 
τα σχετικά με τη γάτα του Σρέντινγκερ.

Χρειαζόταν να υπάρξει μια απλούστευση,
 ένα απλουστευμένο παράδειγμα του όλου ζητήματος.

Και βουαλά: 
Ο μετανάστης του Σρέντινγκερ!!!


Πέμπτη, Οκτωβρίου 29, 2015

Ένα βαθιά αξιόλογο βιβλίο

Ένα βαθιά (πολύ βαθιά όμως) αξιόλογο βιβλίο που έχουν την τιμή και τη χαρά να το διδάσκονται τα ελληνόπουλα που πάνε στην πρώτη γυμνασίου και οι γονείς τους δεν έχουν φροντίσει να τα απαλλάξουν από το μάθημα των θρησκευτικών.

Κυρίες, κύριοι, τα θρησκευτικά της πρώτης γυμνασίου!!!

Μέρος πρώτον
Μέρος δεύτερον
Μέρος τρίτον

Είμαι βαθιά συγκινημένος, καλέ μου αναγνώστη!

Καλή ανάγνωση!!!

Μπόχα

Μοιάζει να υπάρχουν όλες εδώ (κλικ
όμως ένα γκούγκλισμα του όλου πράγματος 
αποδεικνύει πως υπάρχουν κι άλλες. 

Γάμησέ τα δηλαδή. 

Πίστευα πως η σχετική μυθολογία είχε τελειώσει 
επελθόντος του θανάτου των πρωτεργατών του όλου πράγματος
-και κυρίως επελθούσης (από το 2012) της κοινοβουλευτικής εκπροσωπήσεως 
της πολιτικής απολήξεως του όλου πράγματος,
ήγουν του ναζιστικού κόμματος. 

Όμως άβυσσος η ψυχή του ακροδεξιού, 
φαίνεται πως το πανηγύρι της ναζιστικής μαλακίας καλά κρατεί
-και μοιάζει έτοιμο να σπιλώσει την σοβαρότητα και την υπόληψη χώρων 
-όπως οι δωδεκαθεϊστές, για παράδειγμα- 
που αν μη τι άλλο όπως αποδεικνύεται 
δεν διέθεταν το (όχι και τόσο) προφητικό χάρισμα 
που θα τους επέτρεπε να εννοήσουν έγκαιρα 
ότι η ανοχή προς τα 
-μη σου πω και η συναναστροφή με τα -
διανοητικά περιττώματα 
 αναποφεύκτως θ' αφήσει πάνω σου μια μπόχα. 





Κυριακή, Οκτωβρίου 25, 2015

Τετάρτη, Οκτωβρίου 21, 2015

Ο Δημήτρης της καρδιάς μας

Πλησιάζει η εορτή του αγίου Δημητρίου, καλέ μου αναγνώστη. Θα γιορτάζουν οι Δημήτρηδες. Και είναι και κάμποσοι, ζωή να 'χουν. Εκ των πραγμάτων τίθεται το ζήτημα σε ποιον Δημήτρη να πρωτοπάς και σε ποιόν Δημήτρη να πρωτοευχηθείς και πως θα γίνει να μην ξεχάσεις κάποιον Δημήτρη και παρεξηγηθεί.

Αλλά ακόμα κι αν τους θυμηθείς όλους τους Δημήτρηδες, τι ώρα θα ήταν πρέπον να τους επισκεφθείς? Πότε να τους επισκεφθείς στο γραφείο και πότε στο σπίτι? Κι αν ένας Δημήτρης είναι σερβιτόρος με εναλλασσόμενη πρωινή/νυχτερινή βάρδια, πότε θα μπορέσεις να τον βρεις να του ευχηθείς στο χώρο εργασίας του? Κι αν είναι πλασιέ ή ντιλιβεράς σε πιτσαρία ή ταξιτζής και μετακινείται συνέχεια, που θα τον βρεις να του ευχηθείς?

Το ζήτημα είναι σοβαρό!

Προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτό το φλέγον ζήτημα, είναι απαραίτητη η εκ μέρους των Δημήτρηδων εκπόνηση ενός όσο το δυνατόν πιο συγκεκριμένου προγράμματος έτσι ώστε να μην μπερδεύονται οι θέλοντες να ευχηθούν.

Υπό αυτή την έννοια, δεν μπορώ παρά να εξάρω τη σημαντικότητα της παρακάτω ανακοίνωσης, που ανοίγει νέους δρόμους στην αντιμετώπιση αυτού του  φλέγοντος ζητήματος. Ομιλώ για την ανακοίνωση που (προς αποφυγήν χάους και κοσμοσυρροής) εξέδωσε -με κάθε επισημότητα- το Γραφείο Δημάρχου του Δήμου Πεντέλης:

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΝΟΜΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΔΗΜΟΣ ΠΕΝΤΕΛΗΣ Μελίσσια, 21 Οκτωβρίου 2015

ΓΡΑΦΕΙΟ ΔΗΜΑΡΧΟΥ

Καλαμβόκη 2α – 151 27 Μελίσσια

Τηλ.: 213-2050002-3   


ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 

 Σας ενημερώνουμε ότι ο Δήμαρχος Πεντέλης τη Δευτέρα  26 Οκτωβρίου 2015, ημέρα της ονομαστικής του εορτής,  θα δέχεται ευχές σύμφωνα με το παρακάτω πρόγραμμα:

1. Από ώρα 10.00 - 12.00 στην έδρα του Δήμου Πεντέλης στο Δημαρχείο (Δ.Κ. Μελισσίων). 

2. Από ώρα 12.00 - 13.30 και από ώρα 17.00-19.00 στο Κατάστημα της Δημοτικής Κοινότητας Πεντέλης.

3. Από ώρα 13.30-15.00 στο  Κατάστημα της Δημοτικής Κοινότητας Νέας Πεντέλης.




 Ο Δήμαρχος  

Δημήτριος  Στεργίου- Καψάλης



Μπλέξαμε

Στρατιωτική άσκηση για ανακατάληψη εργοστασίου που το έχουν καταλάβει ταραξίες εργάτες.
Μια αριστερά που η αριστερότητα της τρέχει απ' τα μπατζάκια.

Τα βλέπει κάτι τέτοια ο άλλος, σου λέει -και δικαιολογημένα- 
"ρε συ, ψηφίσαμε σοσιαλισμό και μας βγήκε τρίτο ράιχ", 
έρχεται αυτομάτως ο συνειρμός και η ανάμνηση 
και σκαρώνει ένα ωραίο βιντεάκι με την πρέπουσα μουσική υπόκρουση.

Εδώ, φίλε αναγνώστη, αρχίζει η δουλειά του μουσικού,
του claimant εν προκειμένω,
 ο οποίος έχοντας εκπομπή στο ραδιόφωνο του κόμματος ΣΥΡΙΖΑ 
βάζει μπρος το ζήτημα του μουσικού και στιχουργικού copyright. 
Σου λέει, εγώ εμπνεύστηκα από την καταστροφή που προκάλεσε ο GAP,
ποσώς μ' ενδιαφέρει η καταστροφή που προκαλούν τούτοι δω 
που μου παρέχουν και εκπομπή κι απ' όλα,
 και με λίγα λόγια δεν υπήρχε περίπτωση να τους πω να φάνε σκατά
 -αυτό το είπα μόνο σε άλλους που έκαναν τα ίδια. 

Κι έτσι, ο claimant 
-που ούτως ή άλλως το έργο του δεν το είχα σε εκτίμηση-
  σε συνδυασμό με την προαναφερθείσα στρατιωτική άσκηση
κατάφερε να με πείσει απόλυτα κι οριστικά πλέον
πως ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα 
και πως τα ακόόόμα καλυτερότερα έρχονται 
ή για να το θέσω αλλέως πως,
μπλέξαμε αδέρφια και να δούμε πως θα ξεμπλέξουμε με δαύτους που μπλέξαμε.


Τρίτη, Οκτωβρίου 20, 2015

Άστεγο

Αν και για μερικά πράγματα δεν σηκώνει χιούμορ, μόλις είδα τη σχετική αφίσα εμπνεύστηκα μια άλλη αφίσα όπου το περιεχόμενό της θα ήταν του στυλ:

ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΣ ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΩΡΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΔΕΣ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΣΤΕΓΟ;;;
Η ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΟΥ ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΕΙΟΥ ΕΙΝΑΙ 
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΝΑ 2, 
ΤΗΛΕΦΩΝΟ 213 2052701

Μπας και υπάρξει περισσότερη συνειδητοποίηση του μεγέθους που έχει το ζήτημα.

Τέλος πάντων προς το παρόν ενόψει του χειμώνα 
το μήνυμα είναι αυτό:

Πέμπτη, Οκτωβρίου 15, 2015

Εργάτης δημοσίων έργων

Το να δουλεύεις σε δημόσια έργα
 ενίοτε σε φέρνει αντιμέτωπο 
μ' εκείνη την αξιοθαύμαστη μορφή καταμερισμού της εργασίας 
που διδάσκει ότι καθένας πρέπει να περιορίζεται στον τομέα της αρμοδιότητάς του 
δίχως να επεμβαίνει στους τομείς αρμοδιότητας άλλων. 
Ο καταμερισμός της εργασίας οφείλει να είναι διαυγώς σαφής 
και να παράγει αξιομνημόνευτα αποτελέσματα 
όπως η κάτωθι εικών.

Αλλά και η κάτωθι η εικών δεν δείχνει 
τον απεριόριστο σεβασμό των συναδέλφων 
προς τον καταμερισμό εργασίας?

Το ίδιο και η κάτωθι εικών. 
Είπαμε: Ο καθείς οφείλει να περιορίζει το έργο του 
μόνο στον τομέα της αρμοδιότητός του.

Βέβαια, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, 
οι εργαζόμενοι στα δημόσια έργα 
κατά κανόνα εκτελούν το καθήκον τους με ζήλο,
αξιοποιώντας στο έπακρο 
ακόμα και τις γνώσεις τους στις ξένες γλώσσες
-γνώσεις οι οποίες, αλίμονο, 
σε μερικές περιπτώσεις αποδεικνύονται τραγικά λίγες:

Διότι κατά κανόνα στα δημόσια έργα 
συναντάς ανθρώπους που εργάζονται με φαντασία και μεράκι 
για τρεις κι εξήντα 
παράγοντας έργο αξιοζήλευτης πρωτοτυπίας.

Τα λιγοστά παραδείγματα άγνοιας, βαρεμάρας και αφηρημάδας 
είναι υπαρκτά μεν, 
όμως ακόμα κι αυτά κρύβουν εντός τους 
μια πρωτότυπη εικαστική σύλληψη του καθήκοντος
-σύλληψη ενίοτε επηρεασμένη από τον Πάμπλο Πικάσο και τον κυβισμό.


Τρίτη, Οκτωβρίου 13, 2015

Ό μη γένοιτο, φτου-φτου-φτου, όξω από δω!

(...) τῶν δ' ἄλλων αὐτοῦ νόμων ἴδιος μὲν μάλιστα καὶ παράδοξος ὁ κελεύων ἄτιμον εἶναι τὸν ἐν στάσει μηδετέρας μερίδος γενόμενον. Βούλεται δ', ὡς ἔοικε, μὴ ἀπαθῶς μηδ' ἀναισθήτως ἔχειν πρὸς τὸ κοινόν, ἐν ἀσφαλεῖ θέμενον τὰ οἰκεῖα καὶ τῷ μὴ συναλγεῖν μηδὲ συννοσεῖν τῇ πατρίδι καλλωπιζόμενον, ἀλλ' αὐτόθεν τοῖς τὰ βελτίω καὶ δικαιότερα πράττουσι προσθέμενον, συγκινδυνεύειν καὶ βοηθεῖν, μᾶλλον ἢ περιμένειν ἀκινδύνως τὰ τῶν κρατούντων.

Αυτά τα όμορφα μας λέει, ανάμεσα στ' άλλα, ο Πλούταρχος μιλώντας μας για τον Σόλωνα...

...και μην κοιτάς που ο μέσος συνέλληνας μπερδεύει τους Πλούταρχους -εμείς οφείλουμε να είμαστε νηφάλιοι και διαυγείς σχετικά με το ζήτημα των Πλουτάρχων.

Σε απλά ελληνικά, δηλαδή, ο παππούς Πλούταρχος μας λέει:

Από τους υπόλοιπους νόμους (του Σόλωνα) ιδιότροπος και παράδοξος είναι εκείνος που επιβάλλει να θεωρείται άτιμος (να μην μπορεί να λαμβάνει δημόσιες τιμές και αξιώματα) εκείνος (ο Αθηναίος) που σε περίπτωση κοινωνικής αναταραχής και κοινωνικών συγκρούσεων απλώς κοιτάει τη δουλειά του και δεν συντάσσεται με κάποιον από τους συγκρουόμενους. Θέλει (ο νόμος του Σόλωνα), όπως φαίνεται, κανείς να μην μένει απαθής και αναίσθητος προς τα κοινά κοιτώντας να σώσει το τομάρι του δίχως να συμπάσχει μαζί με την -και να πονάει για την- πατρίδα του. Αντίθετα, (ο νόμος του Σόλωνα) θέλει να παρακινήσει όλους να συντάσσονται στο πλευρό όσων πολιτεύονται δικαιότερα και καλύτερα, να συμμετέχουν στον κίνδυνο για το μέλλον της πατρίδας και να βοηθούν την πλευρά που τους εκφράζει, παρά να κάθονται στην άκρη περιμένοντας ποιά από τις αντιτιθέμενες πλευρές θα νικήσει.

(Να, παρ΄το και σε απόδοση Ραγκαβή αν θεωρείς αναξιόπιστη τη δική μου απόδοση).

Βέβαια ο λαός μερικές φορές θα κάνει και λάθος επιλογές, όμως σε εκείνη τη μακρινή εποχή όπου νομοθετούσε ο Σόλωνας δεν είχε ανακαλυφτεί ακόμα το αλάθητο του Πάπα, (καλά-καλά δεν είχε ανακαλυφτεί ακόμα ο Πάπας), οπότε το να κάνει λάθος ένας άνθρωπος ή ένας λαός δεν εθεωρείτο ως κάτι το αφύσικο. Κι εδώ που τα λέμε, ακόμα και απόλυτα σωστές επιλογές να κάνεις, η πουτάνα η ζωή έχει επανειλημμένα αποδείξει πως είναι ικανή να σε καταστρέψει σε πείσμα της ορθότητας των επιλογών σου -κι όποιος πει το αντίθετο, ας το ξανασκεφτεί. Κι από την άλλη -και σκέψου το κι αυτό- οι αρχαίοι συχνότατα πολεμούσαν υπέρ προγόνων και βωμών και εστιών και τέτοια που αφορούν το παρόν και το ένδοξο παρελθόν, ωστόσο μόνο σπανιότατα (έως και ποτέ, μπορώ να σου πω, κι αν έχεις άλλη άποψη διαφώτισέ με σχετικά), πολεμούσαν για τα δισέγγονά τους, ας πούμε. Μιλάμε απέφευγαν συστηματικά να πολεμήσουν "για να βρουν έναν καλύτερο κόσμο τα δισέγγονά τους". Ξεμπέρδευαν λέγοντας φράσεις του στυλ "το μέλλον άδηλον" και κράταγαν πεισματικά για τον εαυτό τους το δικαίωμα να επιλέγουν -έστω και κάνοντας τη λάθος επιλογή.

Γι' αυτό οι αρχαίοι Αθηναίοι, προκειμένου να μην πολυσκοτίζονται για την ορθότητα των επιλογών τους, σε πολλά δημόσια αξιώματα επέλεγαν με κλήρωση τους αξιωματούχους.

Με αποτέλεσμα να συμπυκνώσει την όλη διαδικασία ο σοφός Αριστοτέλης ως εξής:

"...Δημοκρατικόν μεν είναι το κληρωτάς είναι τας αρχάς, το δ' αιρετάς ολιγαρχικόν, και δημοκρατικόν μεν το μη από τιμήματος, ολιγαρχικόν δε το από τιμήματος..." (Αριστοτέλους Πολιτικά, 1294b)

Τα 'χουμε ξαναπεί αυτά, παλιότερα.

Αυτό όμως δε σημαίνει ότι μπορούσε να εκλεγεί βουλευτής το κάθε καρυδιάς καρύδι.
Να, για παράδειγμα κοιτάω εδώ πέρα το "Κατά Φίλωνος δοκιμασίας" του Λυσία. Το background της υποθέσεως είναι κάπως έτσι:

Ο Φίλων ήταν ένας τυπάκος από το Μενίδι. Τις Αχαρνές. Είχε κληρωθεί βουλευτής και επρόκειτο να κριθεί από τη βουλή των πεντακοσίων αν ήταν άξιος για να γίνει βουλευτής. Τότε εμφανίστηκε ένας τυπάκος που αγνοούμε το όνομά του και παράγγειλε στον Λυσία να γράψει μια ομιλία με την οποία να κατηγορεί τον Φίλωνα όχι τόσο σαν παλιάνθρωπο και απατεώνα και τέτοια, αλλά κυρίως σαν ανάξιο να γίνει βουλευτής επειδή, απλώς, παραβίασε τον νόμο του Σόλωνα που είδαμε παραπάνω μένοντας ουδέτερος την περίοδο που η Αθήνα δεινοπαθούσε από τους τριάκοντα τυράννους. Ότι έμεινε, δηλαδή, ουδέτερος στη μεγάλη κόντρα μεταξύ δημοκρατικών και ολιγαρχικών.

Δώσε βάση στο παρακάτω απόσπασμα για να καταλάβεις τη σκέψη του Λυσία:

ἀλλὰ μὴν οὐδ᾽ ἀπεχθήσεσθέ γε τῶν πολιτῶν οὐδενὶ τοῦτον ἀποδοκιμάσαντες, <ὃς> οὔ τι τοὺς ἑτέρους ἀλλ᾽ ἀμφοτέρους φανερός ἐστι προδούς, ὥστε μήτε τοῖς ἐν τῷ ἄστει γενομένοις φίλον προσήκειν εἶναι τοῦτον (οὐ γὰρ ἠξίωσεν ὡς αὐτοὺς ἐλθεῖν κινδυνεύοντας), μήτε τοῖς τὸν Πειραιᾶ καταλαβοῦσιν: οὐδὲ γὰρ τούτοις ἠθέλησε συγκατελθεῖν, καὶ ταῦτα ὥς φησι καὶ ἀστὸς γενόμενος. εἰ μέντοι τι μέρος περίεστι τῶν πολιτῶν ὅ τι τῶν αὐτῶν μετέσχε τούτῳ πραγμάτων, μετ᾽ ἐκείνων, ἐάν ποτε (ὃ μὴ γένοιτο) λάβωσι τὴν πόλιν, βουλεύειν ἀξιούτω.

Που σε απλά ελληνικά σημαίνει κάτι τέτοιο:

Δεν πρόκειται να σας αποδοκιμάσει ούτε ένας πολίτης αν κρίνετε πως ο Φίλωνας είναι ανάξιος για βουλευτής. Γιατί ο Φίλωνας δεν πρόδωσε μόνο τη δική μας δημοκρατική παράταξη, αλλά πρόδωσε και την άλλη -τους ολιγαρχικούς. Ούτε έμεινε στο άστυ να υπερασπιστεί τους ολιγαρχικούς ούτε πήγε με τους δημοκρατικούς που κατέλαβαν τον Πειραιά.  Αν λοιπόν υπάρχει μια τρίτη πολιτική παράταξη (ας πούμε η πολιτική παράταξη των φιλήσυχων νοικοκυραίων), και αν ποτέ (ό μη γένοιτο, δηλαδή φτου-φτου-φτου) κυβερνήσει την Αθήνα η παράταξη των φιλήσυχων νοικοκυραίων, τότε και μόνο τότε θα έχει δικαίωμα τούτος δω να αξιώσει να γίνει βουλευτής στη βουλή των φιλήσυχων νοικοκυραίων. 

Η πλάκα είναι -και οι σχολιαστές του Λυσία το έχουν εντοπίσει- πως ο Λυσίας δεν κάνει ρητή αναφορά στον σχετικό νόμο του Σόλωνα. Μερικοί μάλιστα υποστηρίζουν ότι αυτό αποδεικνύει πως η εφαρμογή του σχετικού νόμου του Σόλωνα είχε ατονήσει. 

Όμως αν αυτό είναι σωστό, δίνει ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στο "ό μη γένοιτο" που έχει γράψει ο Λυσίας. Φαίνεται πως ακόμα και με ατονισμένη την εφαρμογή το σχετικού νόμου του Σόλωνα, για τους Αθηναίους συνέχιζε να είναι κατάρα και ντροπή και όνειδος το να μην παίρνει κάποιος μέρος στις συγκρούσεις των πολιτικών παρατάξεων, των ιδεολογιών και των κοσμοθεωριών, και αντιμετώπιζαν με τρόμο το ενδεχόμενο να υπάρξει εποχή όπου η Αθήνα θα κυβερνάται από φιλήσυχους νοικοκυραίους. 

Ω, ναι, αναγνώστη μου, ας το παραδεχτούμε: 

Είμαστε ο τρόμος των αρχαίων Αθηναίων -και είμαστε περήφανοι γι' αυτό!!!


Κυριακή, Οκτωβρίου 11, 2015

Νέο θαυμαστό σημείον!!!

(Σε άμεση νοηματική συνέχεια με το προηγούμενο)

«Πριν πολλά χρόνια σε κάποιο χωριό της Εύβοιας, ζούσε μία ηλικιωμένη γυναίκα, η οποία αποτελούσε την εξαίρεση των ημερών μας διότι ήταν, σύμφωνα με όλους τους γνωστούς, φίλους, οικείους και συγχωριανούς της, πολύ ενάρετη, φροντίζοντας να μην στεναχωρεί σε τίποτε τον Θεό και παραδειγματίζοντας με την ταπεινή ζωή της και την αγαθή ψυχή της τους υπόλοιπους συγχωριανούς της.

Η γερόντισσα αυτή κοιμήθηκε στην δεκαετία του ‘90.

Όταν λοιπόν ήρθε η ώρα της εκταφής της, συνέβη ένα πολύ παράδοξο γεγονός, το οποίο συγκλόνισε τους παρευρισκομένους, αλλά δεν μπόρεσαν να δώσουν τότε κάποια πιθανή εξήγηση. Θεώρησαν όμως χρέος τους, λόγω της αγιότητος της γυναικός, να μεταφέρουν και σε άλλους το θαυμαστό αυτό γεγονός.

Κατά την εκταφή λοιπόν, της αγίας αυτής γερόντισσας, όλοι οι παρευρισκόμενοι είδαν έκπληκτοι, ότι επάνω στο κρανίο της γερόντισσας και συγκεκριμένα στο μέτωπο, υπήρχε ολοκάθαρα, χαραγμένος ανεξίτηλα, όχι από ανθρώπινο χέρι, αλλά από θεϊκή παρέμβαση, ένας αριθμός. Ο αριθμός αυτός ήταν το «2015»!

Το ακόμη πιο εντυπωσιακό δε, είναι, ότι όσοι θέλησαν να φωτογραφήσουν, η να βιντεοσκοπήσουν το κρανίο, δεν το κατόρθωσαν! Σε καμμία φωτογραφία δεν αποτυπώθηκε ο αριθμός, και σε κανένα βίντεο δεν υπήρχε!  Όλοι όμως όσοι ήταν εκεί, το είδαν και μάλιστα, στην προσπάθειά τους να καταλάβουν τι συμβαίνει, επιχείρησαν να σβήσουν κάποια μικρή γωνία, αλλά, ούτε αυτό στάθηκε δυνατό, αφού ο αριθμός αυτός, ήταν ανεξίτηλος!

Το κρανίο με τον αριθμό αυτό, υπάρχει μέχρι και σήμερα και φυλάσσεται, όπως όλα τα οστά των προσφιλών μας ατόμων μετά την εκταφή τους, σε οικογενειακό οστεοφυλάκιο!
Ο ευσεβής ιερεύς δε που ετέλεσε την εκταφή, ο οποίος ζει μέχρι και σήμερα και γνωρίζοντας την αρετή της γυναικός από κοντά, αντελήφθην αμέσως, ότι πρόκειται για θείο μήνυμα! Πως κάτι δηλαδή, ήθελε να μας πει ο Θεός γι’ αυτήν την συγκεκριμένη χρονολογία! Ίσως ότι θα συμβεί κάποιο πολύ μεγάλο κακό!
Τι όμως ακριβώς δεν μπορούσε να γνωρίζει, όπως μας πληροφόρησε».

Πρόκειται για αναδημοσίευση γλαφυρού αποσπάσματος από εδώ, όπου, βέβαια, το κείμενο καταλήγει στα κλασικά: Μπλα-μπλα-μπλα ο αντίχριστος, μπλα-μπλα-μπλα ο Ιησούς. 

Όμως εμείς οι του παρόντος μπλογκ ξέρουμε ότι το θαύμα προαναγγέλλει τη μαχητική αφύπνιση του προλεταριάτου -αλλά και της ηγεσίας του! 


Ζώντας σε προεπαναστατική περίοδο

Είμαστε τυχεροί 
εμείς που ζούμε σε αυτή 
την προεπαναστατική περίοδο,
σε αυτή την περίοδο 
των κατακλυσμιαίων αλλαγών!

Σάββατο, Οκτωβρίου 10, 2015

Σάλος από μαρμάρινη προτομή στα Εξάρχεια


Στο επίκεντρο της δημοσιότητας βρέθηκαν και πάλι τα Εξάρχεια. Αυτή τη φορά, αφορμή στάθηκε μαρμάρινη προτομή που οι αντιεξουσιαστές σχεδιάζουν να τοποθετήσουν σε κεντρικό σημείο της περιοχής. Φωτογραφίες της προτομής, που απεικονίζουν το κεφάλι κουκουλοφόρου, αλλά και την πρόοδο των εργασιών στο σημείο τοποθέτησης της κεφαλής, δημοσιεύθηκαν χθες σε γνωστή σελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου.


Αυτά διαβάζω εις την έγκριτον ιστοσελίδα provo και φρίττω μόνο και μόνο με την ιδέα...
Αίσχος!!! Παρακμή!!!
Που βαδίζομεν κύριοι?
Έλληνες, γρηγορείτε! Διαφυλάξτε τις Θερμοπύλες όσο είναι καιρός!!!

Πέμπτη, Οκτωβρίου 08, 2015

Ζήτημα συνδυασμών

Πρόκειται για ζήτημα συνδυασμών.

Διότι καλή η πληροφορία
και καλύτερη η γνώση, 
όμως ο ηλίθιος δεν θα πάψει να πιστεύει πως πρέπει να αισθάνεται υπερήφανος
για το χάρισμα να διαθέτει εντός του
εκείνο το ξεχωριστό είδος αναλυτικής και συνθετικής ικανότητας
που κάνει τους πολλούς να τον αποκαλούν ηλίθιο.

Τρίτη, Οκτωβρίου 06, 2015

Ωδή σε έναν ...

Από την υπό έκδοση ποιητική μου συλλογή υπό τον τίτλο "Ωδή σε έναν ...", ας παραθέσω εδώ ένα μικρό δήγμα. Πρόκειται για το ποίημα με τίτλο "Φως και σκότος".

ΦΩΣ ΚΑΙ ΣΚΟΤΟΣ

Ράθυμα η μέρα σου ξεκίνησε
Έντεκα η ώρα το μεσημέρι.

Μα έξω ο ήλιος λάμπει!
Αστραφτολάμπει
Λες και σε καλεί
Αγέρωχος, υπέροχος
Και λαμπερός, προετοιμάζοντας ένα λαμπρό
Απόγευμα.

Μη χάνεις λοιπόν το χρόνο σου στο ίντερνετ!
Ιδίως τη νιότη σου μη χάνεις μπροστά σε μια οθόνη!
Χαίρου τη ζωή και τη λιακάδα!
Αδιαλείπτως έσο στο φως!
Λαμπρός έξω ο ήλιος σε προσκαλεί!
Η μέρα λαμπρή ζητά να σε δει!

Κρυμμένος στα σκότη
Ουδέν θα κερδίσεις!
Υπέρλαμπρος ήλιος
Ζωής χορηγός
Απλέτου φωτός πατήρ σε καλεί.

(Μέρα φωτεινή,
Περήφανα λαμπρή
Ολοφώτεινη
Υπερβολικά λαμπρή
Γνέφει σε σένα
Αγνά)

Σάλπαρε στο φως
Αμέριμνος για όλα
Λεύτερος από λύπες και μικρότητες!
Τα μαύρα σκότη του ίντερνετ ξέχνα,
Άφησέ τα στο χτες!

Καλημέρισε το φως
Αναπέμποντάς του παιάνες και
Ιάμβους.

Γίνε ένα με το φως.
Ανέβα πάνω από τα σκότη.
Μην αφήνεσαι στο σκοτάδι!
Η μέρα η φωτεινή, η ολοφώτεινη
Σε καλεί.
Όμως μόνο αν δεχτείς το χαρμόσυνο κάλεσμα
Υπάρχει περίπτωση

                να δεις κι εσύ, καημένε, χαρά.




Δευτέρα, Οκτωβρίου 05, 2015

Κλε

Αυτός που κλέ για να ταϊ κουτσουβελάκια
απ’ το Θεό κι από εμέ συγχωρεμέ.
Αυτός που κλέ γι’ αποταμί σε μασουράκια, 
παλιοκοπρί, αηδιαστί και σιχαμέ.

Αυτός που κλέ γιατί δε βγαί με το τιμίως, 
είναι αθώ. Σου λέει κλέ γιατί πεθαί.
Αυτός που κλέ για να τα κρύ και υπογείως, 
όταν ψοφή κι οι κολασμέ δεν τονε θέ.

Αυτός που κλέ ένα καρβέ κι ύστερα τρέχει,
κύριε πρό δεν είναι κλέ σεσημασμέ. 
Πέντ’ έξι μη ένα ψωμί... Δικαίως έχει
φασκελωμέ την κοινωνί τη χαλασμέ.