ΤΟ ΚΑΛΣΟΝ

Την όλη πλάκα την ξεκίνησε η ΑΚ, η εφημερίδα "Βαβυλωνία", ή κάποιος απ' όλους αυτούς τελοσπάντων, όταν κάπου τον Απριλομάη έβγαλαν μια αφίσα για το φεστιβάλ της εφημερίδας "Βαβυλωνία". Κυρίαρχο στην αφίσα ήταν το σλόγκαν "Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΝΤΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ".

Αυτό ήταν! Το σλόγκαν "Η έτσι αντεπιτίθεται" είχε ξυπνήσει!

Τι έγινε τώρα?
Προφανώς είδαν την αφίσα οι εκδότες του περιοδικού "Τρίτο Μάτι", κάβλωσαν, και σου λέει "να ένας πιασάρικος τίτλος για το περιοδικό μας".
Με αποτέλεσμα, αυτό εδώ το έκτρωμα, που ναι μεν είναι συμβατό με ξερωγώ κάτι Σκαϊγουόκερς και τέτοιους καλαμοκαβαλλάρηδες, αλλά αισθητικώς και νοηματικώς είναι για τα μπάζα:

Όπου προφανώς υπονοείται (κι όταν θα έχω χρόνο και φράγκα για σκότωμα θα το διαπιστώσω, προφανώς σε καμιά παραλία για να γελάσουμε με τίποτα φίλους θα κάνουμε τρελό χαβαλέ με το θέμα), πως η φοβερή και τρομερή και γαμάουα "βυζαντινή αυτοκρατορία", αντεπιτίθεται!

Ένα έχω να πω εις τους συμπαθείς Τριτομάτειους εκδότας:

Κύριοι, πείτε στην αυτοκρατορία να προσέχει μη σκίσει κάνα καλσόν!
Πέρα από το να βουτήξει κάνα ολυμπιακό ακίνητο, δεν προβλέπω να κάνει τίποτα...

ΓΑΡΓΑΛΑ ΤΑ (ή ψαχ'τα τελοσπάντων)

Και ήταν τα στήθη σου
Ασπρα σαν τα γάλατα
Και μου 'λεγες:
"Γαργάλα τα"!

Ούτως έλεγαν οι διασημότεροι στίχοι του Γεωργίου Αθανασιάδη-Νόβα, και με αυτούς τους στίχους ο εν λόγω ακαδημαϊκός, λογοτέχνης, πολιτικός και νομικός έμελλε να περάσει εις την ιστορία.

Το ζήτημα είναι ότι για να μην περάσουμε και εμείς στην ιστορία (ή τελοσπάντων προκειμένου να περάσουμε στην ιστορία μια ώρα αργότερα), ας παραπεμφθούμε σε ενδιαφέρουσα δημοσίευση του ευλογίου "Αφαία" περί τα γάλατα.

Διότι, ως φαίνεται, υπάρχουν γάλατα και γάλατα...
Και το θέμα θέλει (κάποια) προσοχή.

ΤΟ ΞΥΡΙΣΜΑ
(αγαπημένο μου ημερολόγιο)

Εν τω μεταξύ ρε μάγκα μου, κάπως μου έκατσε χτες και ξυρίστηκα μετά από πολλούς μήνες. Το αποτέλεσμα ήταν να μη με αναγνωρίζει ο κόζμοζ. Πλάκα είχε. Ένιωθα ως αόρατος. Με έβλεπαν και δεν με κοίταγαν. Σκεφτόντουσαν πως είμαι κάποιος άλλος. Πλάκα είχε.
Όσοι με αναγνώρισαν -τους πήρε λίγη ώρα- με κολάκευαν λέγοντάς μου πως μίκρυνα πέντε χρόνια.
Πλάκα είχε.
Τους επιφυλάσσω κι άλλο χουνέρι: Να κουρευτώ κιόλας. Καιρός είναι, μετά από 5-6 χρόνια ακερσεκομίας.
Θα τους αναγκάσω να με πούνε νεογέννητο.
Είμαι δεκαεξάρης, σας γαμώ τα λύκεια.

Και εκεί που πίναμε τις καθιερωμένες μπύρες εν τω καφενείω, σκάει μια συμπαθεστάτη κυρία φιλόλογος που συνήθως δεν μας μιλάει, και αρχίζει στα καλά καθούμενα να μας απαγγέλλει
"Αρετά πολύμοχθε γένει βροτείω..."

Κουφάθηκα λέμε, λέω τι μας λέτε καλέ, κι αρχίζω να τη συμπληρώνω εν είδει δεύτερης φωνής:
"...θήραμα κάλλιστον βίω,
σας πέρι, παρθένε, μορφάς
και θανείν ζαλωτός εν Ελλάδι πότμος
και πόνους τλήναι μαλερούς ακάμαντας,
τοίον επί φρένα βάλλεις καρπόν τ' αθάνατον,
χρυσού τε κρέσσω και γονέων,
μαλακαυγητοίο θ' ύπνου...
Δε θυμάμαι το παρακάτω καλή μου κυρία..."

και με κοίταγε σαν να' μαι ούφο:
Σου λέει, άλλο κακό να μη μας βρει παρθένα μου, ίσαμε τώρα φρικόφερνε αυτός ο τσιπουρομπυρομανής, ξέρει κι από τέτοια?
Άντε τώρα να της εξηγήσεις...

Πλάκα είχε.
Πάντα έχει πλάκα να απαγγέλλεις φρεσκοξυρισμένος ποιήματα του Αριστοτέλη ή ξερωγώ του Αρχίλοχου στην πλατεία Εξαρχείων και να γυρνάνε να σε κοιτάνε τα παιδιά αναρωτώμενα "ρε με τι μαλάκες αρχαιογκαγκάν έχουμε μπλέξει... κρίμας το παιδί, που ξυρίστηκε κιόλας..."
Πλάκα έχει.
Κι άντε να τους εξηγήσεις την ιστορία του ποιήματος και τις αντιφάσεις της ιστορίας... Κι ότι η ιστορία γενικώς χρησιμεύει ως χαράκτης δρόμων και ως οδική σήμανση για το σήμερα. Κι ότι γι' αυτούς γράφτηκαν και αυτούς περιγράφουν αυτά τα ποιήματα, κι ότι ο Ερμείας είναι απλώς το πρόσχημα-όχημα που χρησιμοποίησαν οι Μούσες και τέτοια...

Εν τω μεταξύ ένας στην παρέα που μπαίνει καμιά φορά και διαβάζει εδώ το ευλόγιον, τον είδα που είχε ένα ανήσυχο ύφος σε στυλ "ωχ-ωχ-ωχ, ακόμα δεν τέλειωσε με το Σόλωνα, να δεις που θα πιάσει και τον Αριστοτέλη τώρα..."
Αλλά δεν το βλέπω... Η θερινή ραστώνη με έχει βαρύνει πολύ.

ΣΕΧΤΑ ΚΩΛΟΠΑΙΔΩΝ

Διάβαζα, λοιπόν, τη γελοία θρασύτητα των κωλόπαιδων που αυτοπροσδιορίζονται ως "Σέχτα Επαναστατών" (μερικοί μιλάνε για "προκήρυξη της σέχτας επαναστατών", ενώ εμφανέστατα πρόκειται απλώς για έντυπες αυτοϊκανοποιούμενες εκσπερματώσεις μιας παρέας κωλόπαιδων), και αναρωτήθηκα:
"Μα, τι στα κομμάτια, οι γονείς τους που είναι? Να τα πιάσουν τα κωλόπαιδα να τα ρίξουν ένα χέρι ξύλο..."

Και καλά, οι γονείς τους απουσιάζουν.
Το κίνημα? Το κίνημα δεν έχει υποχρέωση να πιάσει αυτά τα κωλόπαιδα και να τ' αρχίσει στις φάπες?

Α στα διάλα με τα αμόρφωτα κωλόπαιδα...
Μέσα στη μαλακία που τα δέρνει τα εν λόγω κωλόπαιδα, απειλούν ότι θα αρχίσουν πόλεμο με την κοινωνία. Και είναι δουλειά της κοινωνίας να τα αρχίσει στις φάπες.
Όσο γρηγορότερα ξεμπερδεύουμε με τα μαλακισμένα, τόσο το καλύτερο.

ΟΡΓΗ

Φαίνεται πως και στο Ιράν και εδώ και παντού, το πράμα δεν αλλάζει, μέχρι την ευλογημένη ώρα που θα αλλάξει...

Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΩΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ

Προ ολίγου, εις το "Βήμα online", ανέγνωσα την εξής εύμορφον ανακοίνωσιν:

Αγαπητοί αναγνώστες,

Πολλές εφημερίδες της Κυριακής 21.6.2009, με πρώτο «Το Βήμα», διέπραξαν μια μνημειώδη γκάφα. Στις πρώτες τουλάχιστον εκδόσεις τους, στα φύλλα δηλαδή που προορίζονται για περιοχές μακράν της πρωτευούσης, αναφέρονται στη δήθεν συνάντηση Καραμανλή - Ερντογάν, που βεβαίως δεν έγινε καθώς ο πρωθυπουργός της Τουρκίας ματαίωσε την τελευταία στιγμή την επίσκεψή του στην Αθήνα.

Η μεγάλη αυτή γκάφα οφείλεται στο ότι οι εφημερίδες της Κυριακής, λόγω του μεγάλου αριθμού φύλλων κυκλοφορίας, αρχίζουν να εκτυπώνονται από το πρωί του Σαββάτου. Ετσι, πολλές φορές αναφέρονται σε συναντήσεις και άλλες δραστηριότητες ως εάν επρόκειτο για γεγονότα. Τέτοια περιστατικά έχουν συμβεί πολλές φορές και δυστυχώς τα παθήματα δεν έχουν γίνει μαθήματα.

Η γκάφα του «Βήματος» ήταν μεγαλύτερη καθώς δημοσιεύθηκε και «ρεπορτάζ» για το τι (θα) έλεγαν μεταξύ τους οι δύο πρωθυπουργοί. Δεν είναι παράδοξο να γράφεται προκαταβολικώς ένα κείμενο για τη συνάντηση ηγετών κρατών, καθώς οι ανεπίσημες αλλά έγκυρες πηγές (δηλ. άτομα του επιτελείου των ηγετών) αφήνουν να διαρρέουν προς τους διαπιστευμένους δημοσιογράφους πληροφορίες για τη συνάντηση και τις εκατέρωθεν θέσεις. Συνήθως αρκετοί δημοσιογράφοι συντάσσουν βάσει αυτών των πληροφοριών τα κείμενά τους και τα παραδίδουν προς δημοσίευση προτού λήξει η συνάντηση...

Αυτή η πρακτική οδηγεί σε γκάφες, όπως η τελευταία του «Βήματος» _ δεν χρειάζεται να αναφερθούν συγκεκριμένες περιπτώσεις διότι αυτά τα γεγονότα ασφαλώς δεν αποτελούν δικαιολογίες.

Πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι στο «Βήμα online» που παρουσιάζει την ειδησεογραφία από λεπτό προς λεπτό ΔΕΝ αναρτήθηκε το κείμενο της γκάφας. Φυσικά δεν υπήρχε πρόθεση παραπλανήσεως των αναγνωστών, καθώς είναι φανερό ότι η αποκάλυψη της γκάφας δεν θα αργούσε.

Οπωσδήποτε «Το Βήμα» έλαβε τα μέτρα που απαιτούνται για να μην ξανασυμβεί παρόμοιο περιστατικό, για το οποίο ζητεί συγγνώμη από τους αναγνώστες του.

Σταύρος Π. Ψυχάρης

Διευθυντής

Αξιοσημείωτον εστι ότι ο κύριος Ψυχάρης, βάσει των υπ' εμού υπογραμμισθεισών φράσεων, φαίνεται να θεωρεί δεδομένον ότι "το να γράφεται προκαταβολικώς ένα κείμενο", και μάλιστα το να "γράφονται πολλές φορές προκαταβολικώς πολλά κείμενα" δεν συνιστά απτήν απόδειξιν της προθέσεως περί "παραπλανήσεως ων αναγνωστών".

Απ' την καλή τους την καρδιά το κάμνουν! Για να μη μάθουμε την αλήθεια και παραπλανηθούμε! Το λέει και η κοινή λογική, άλλωστε:
"Μας εξαπατούν για να μην εξαπατηθούμε"!
Άφεριμ!

Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΩΣ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ

Εξαιρετικό ποστ από τον Σχολιαστή, για ένα ζήτημα που δεν είχα πάρει χαμπάρι εκεί που ήμανε!
Αφορά εκείνη εκεί τη συμπαθή τάξη εκείνων εκεί των γλοιωδών ανθρώπων που παριστάνουν πως πασχίζουν για την ενημέρωσή μας:

Από τα εγκαίνια του μουσείου της Ακρόπολης εγώ θα ήθελα επισημάνω δύο παράπλευρες απώλειες:
Η πρώτη απώλεια αφορά την έντυπη εξημέρωση: Ο τύπος ξεφτιλίστηκε μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Αντιγράφω το σχόλιο του Νίκου Δήμου από τη Lifo: “Εκτός από την «Καθημερινή» (το πρόλαβε) όλες οι άλλες κυριακάτικες που είδα αναφέρονται στη συνάντηση Καραμανλή - Ερντογάν (δεν έγινε). Μερικές μάλιστα, όπως το «Βήμα» και το «Έθνος», γράφουν και λεπτομέρειες. Π.χ., το «Βήμα» σε τετράστηλο άρθρο με τίτλο «Τα χαμόγελα δεν έκρυψαν την ψυχρότητα» λέει ότι «η συζήτηση κάλυψε όλα τα θέματα του φακέλου «ελληνοτουρκικές σχέσεις»». Όλες περιγράφουν με τον ίδιο τρόπο την αρνητική στάση των Τούρκων - λες και είχε πέσει «γραμμή». (Μήπως;)”
Επειδή δεν παρακολουθούν όλοι την επικαιρότητα, εγώ να υπενθυμίσω ότι ο κουμπάρος Ερντογάν ΔΕΝ ΗΡΘΕ στην Ελλάδα χτες. Το οποίο σημαίνει ότι η «είδηση» στις κερατιάτικες κυριακάτικες εφημερίδες είχε γραφεί από πριν. Ναι. Αυτό. Ξεκινάω λοιπόν τα συμπεράσματα γιατί δεν κρατιέμαι:
1. Προφανώς όλοι τους έχουν πάρει γραμμή ότι κανείς δεν τους διαβάζει. Τις κερατιάτικες ο κόσμος τις αγοράζει για τις ταινίες.
2. Εδώ και αρκετό καιρό προβληματιζόμουν με την ποιότητα των άρθρων. Μου φαινόταν πως ή εγώ είχα γίνει ξαφνικά πολύ έξυπνος με αποτέλεσμα να βαριέμαι τα άρθρα τους ή αυτοί το έχουν ρίξει στη φτήνια. Δυστυχώς, για μένα, αποδεικνύεται πανηγυρικά ότι δεν συνέβη το πρώτο…
3. Πίστευα ότι κάποιες εφημερίδες είναι πιο σοβαρές από κάποιες άλλες. Δεν ισχύει.
4. Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις (ή τουρκοελληνικές αν προτιμάτε) είναι τόσο, μα τόσο προβλέψιμες. Εδώ που τα λέμε αν είχε έρθει ο κουμπάρος στην Αθήνα οι ψευδοπροφήτες δημοσιογράφοι θα είχαν πέσει 100% μέσα.
5. Δεν υπάρχει λόγος να αγοράζετε εφημερίδες, τουλάχιστον όσοι έχετε δίκτυον. Η ενημέρωση που προσφέρουν είναι προτηγανισμένη και προβλέψιμη.

Η συνέχεια του ποστ (που όπως πάντα είναι καλογραμμένο: Να διαβάζετε Σχολιαστή!), υπάρχει εις το ευλόγιον http://osholiastis.blogspot.com/

Άλλα προτεινόμενα σχετικά:
Πολσεμάνιος
Καλτσόβρακος

Αρχίζω να αναθεωρώ τις απόψεις μου για την ωφελιμότητα των ταξιδιών...
Εμείς οι ταξιδιάρηδες, ενίοτε χάνουμε τα καλύτερα τζέρτζελα και τις καλύτερες φάσεις!
(αν κρίνω από κάτι αφίσες που είδα στο δρόμο, έχασα και τα "Μεθυσμένα ξωτικά" στα Προπύλαια, που να πάρει!)

ΕΚΑΣ

Δεν ξέρω αν είχε να κάνει μ' εμάς ή όχι, αλλά την ώρα που σηκώσαμε τα μπαγκάζια φεύγοντας από τα φετινά Προμήθεια, πίσω μας, εν χορώ, κάποιοι επαναλάμβαναν το ουρλιαχτό ενός οργάνου της τάξεως που ρητόρευε: "Εκάς οι βέβηλοι"!
Υποθέτω πως το εν λόγω "εκάς" δεν είχε να κάνει με το ΕΚΑΣ που παίρνουν οι συνταξιούχοι. Εμείς βέβαια πολύ θα γουστάραμε να εννοούσε ότι πρέπει να πάρουμε ΕΚΑΣ, αλλά...
Μάλλον σε άλλο "εκάς" πρέπει να αναφερόταν το όργανο της τάξεως.

(Πάντως και το ΕΚΑΣ των συνταξιούχων, ίσως να ονομάστηκε έτσι επειδή οι συνταξιούχοι το παίρνουν ως "δώρο εξ ουρανού". Διότι από τη λέξη "εκάς" (εκάς=μακρυά, από μακρυά) προκύπτουν λέξεις όπως "εκάτη", "εκατηβολος" και τέτοια, που οι μυημένοι γνωρίζουν ότι φανερώνουν "ενέργεια από απόσταση": Σαν την ενέργεια του τάδε υπουργού να δώσει ΕΚΑΣ στους συνταξιούχους... Τέλος πάντων, μην ξεφεύγουμε από το θέμα).

Μεγάλη ιστορία το "εκάς οι βέβηλοι", αγαπητέ αναγνώστη, διότι έχει επικρατήσει η άποψη ότι "βέβηλος" είναι κάτι σε στυλ "ο βρωμιάρης, ο μιαρός". Ή, όπως θα το έθετε το όργανον της τάξεως: "ο αναρχοάπλυτος".
(Μερικοί σαλταρισμένοι, μάλιστα, διατείνονται ότι η λέξη "βέβηλος" έχει να κάνει με τον Βάαλ-Βήλο που λάτρευαν οι αρχαίοι Φοίνικες).

Όπως πάντα, μόνο ο θείος Συντ θα σου πει την αλήθεια, φίλε αναγνώστη. Και όπως πάντα, η γνώση αυτή θα είναι τζάμπα:

Η λέξη "Βέβηλος" προκύπτει από το "βω - βαίνω- βήσω", από το οποίο μας προέκυψε αφενός η λέξη "βωμός" (που ουδείς πνευματηφόρος την βρίσκει κακή), αφετέρου οι λέξεις "βάσις-βάσιμος" (που επίσης ουδείς πνευματηφόρος τις βρίσκει κακές), η λέξη "βαθμός" (που ουδείς βαθμοφόρος την βρίσκει κακή) και η λέξη "βηλός" που πα να πει "σκαλοπάτι-κατώφλι".
Με διπλασιασμό της πρώτης συλλαβής, από το "βηλός-σκαλοπάτι" προκύπτει συτός που είναι αραχτός στο σκαλοπάτι και πίνει μπύρες: ο "βέβηλος".

Με λίγα λόγια, "βέβηλος" είναι αυτός που την αράζει στο σκαλοπάτι κάτω από το θαυμάσιο φως του Απόλλωνα ή της Αρτέμιδας και παίζει τρίλιζα με κανέναν άλλο βέβηλο πίνοντας μπύρες, για να περάσει η ώρα, μέχρι να τελειώσουν με τις μυήσεις οι μυητικώς μυούμενοι που αντί να κάτσουν στο σκαλοπάτι να παίξουν τρίλιζα και να πιούν καμιά μπύρα απολαμβάνοντας τη λιακάδα, την είδαν στραβά και χώθηκαν στο σκοτεινό άδυτο για να μυηθούν στο μυητικό σκοτάδι.

(Σοβαρολογώ φίλε αναγνώστη: Αν πας στην Ελευσίνα, θα τη βρεις γεμάτη "βηλούς-σκαλοπάτια" που έχουν πάνω τους σκαλισμένες αρχαίες τρίλιζες όπου έπαιζαν οι "βέβηλοι" απολαμβάνοντας τα δώρα της λιακάδας ή της φεγγαράδας, μέχρι να τελειώσουν τις σκοτεινές μυήσεις τους οι μυούμενοι.
Με αυτή την έννοια -που είναι και η μοναδική ορθή έννοια της λέξεως "βέβηλος"- οι βέβηλοι ήταν τέκνα και λάτρεις του φωτός, σε αντίθεση με τους μυστηριακώς μυστήριους μυστηριώδεις, που επέλεγαν το σκοτάδι).

Με αυτή την έννοια, η φράση "Εκάς οι βέβηλοι" δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο από κάτι του στυλ: "Εντάξει ρε παιδιά, πηγαίνετε λίγο πιο πέρα να παίξετε και να πιείτε μπύρες, κι αφήστε μας στα σκοτάδια μας..."

Με τον καιρό, βέβαια, και ειδικά μετά την επικράτηση του σκοταδιού των κακορίζικων, η λέξη "βέβηλος" έγινε συνώνυμη του απόλυτου κακού: Οι κακορίζικοι, στα πλαίσια του μίσους τους προς τη ζωή, κάθε εκδήλωση ζωής και χαράς (όπως το να παίζεις τρίλιζα στη λιακάδα πίνοντας μπύρες) την ονόμασαν απόλυτο κακό. Κατά συνέπεια, οι "βέβηλοι" έγιναν συνώνυμοι του απόλυτου κακού.

Τώρα βέβαια, όσοι από εμάς είμαστε αρχαιότροποι, καλό θα ήταν να τα ξέρουμε όλα αυτά και να μην πέφτουμε σε λούμπες του στυλ "εκάς οι βέβηλοι". Ελπίζω κάποια στιγμή να μάθουμε να μιλάμε σωστά ελληνικά: Να μη φορτώνουμε τις φράσεις των προγόνων μας, με νοηματικά φορτία που ουδέποτε είχαν.
(Από την άλλη, βέβαια, θα είχε δίκιο κάποιος να μου έλεγε ότι "Συντάκο, λούμπα είναι και το να προσδοκάς ανάσταση νεκρών"...)

Κατά τα άλλα, ποιές είναι οι εντυπώσεις μου από τα Προμήθεια?
Διότι εντάξει, καλά τα είπα και καλά τα ήπια με παλιούς και νέους φίλους, έγινε και μια σχεδόν πανέμορφη απόδοση τιμής στους θεούς για το ηλιοστάσιο -ήταν τόσο ωραία ώστε τελείωσε μέσα σε ένα αυθόρμητο και θεωρητικώς απαράδεκτο -πλην όμως συγκλονιστικό- ξέσπασμα χειροκροτήματος των "από κάτω", παίξανε και κάποιοι μουσικοί που πολύ μου άρεσαν, υπήρξε και το πολύ καλό μονίμως ανανεούμενο θεατρικό δρώμενο, έλαβε χώραν μια ουσιαστικότατη -κατ' εμέ- συνάντηση των Επικούρειων, μέχρι κι ο μάστορης στην ταβέρνα είχε βελτιώσει το φαγητό...
πολλά τα ωραία δηλαδή.

Το κλίμα όμως ποιό ήταν?

Πολλές σκηνές (περισσότερες δεν μπορώ να θυμηθώ) αλλά μάλλον λιγότεροι άνθρωποι. Ίσως φταίει η κακούργα η οικονομική κρίση.
Λίγες γυναίκες, και μάλιστα τραγικά λίγες νέες γυναίκες, και μάλιστα τραγικώς τραγικά λίγες ωραίες νέες γυναίκες.
Από την άλλη όμως, πολλοί νέοι άντρες, τραγικά πολλοί νέοι στρατόκαυλοι άντρες, φέτος είχε και τοξότες -πέρα από τα ανησυχητικώς πολλαπλασιαζόμενα αγήματα οπλιτών με τις ασπίδες, τις περικεφαλαίες και τα κοντάρια και τέτοια.
Ελπίζω να μην κατέβει σε κανέναν η ιδέα για καμιά λοξή φάλαγγα με σάρισες, γιατί θα μας βγάλουν κάνα μάτι (και προσωπικά προτιμώ να μου βγει το όνομα).

Από την άλλη, είναι γκίνια το γεγονός ότι το "υγρόν πυρ" δεν θεωρείται μέρος της αρχαίας ελληνικής πολεμικής παραδόσεως: Θα μπορούσα να συνεισφέρω τα μάλα στη δημιουργία ενός σχετικού αγήματος (έχω κάμποσους γνωστούς εξασκημένους στη χρήση του υγρού πυρός). Θα μπορούσε να λέγεται "άγημα υγροπυριτών" και να αποτελείται από νέα παιδιά, τα οποία, στο κάτω-κάτω, μαθητές μου είναι, μ' όποιο δάσκαλο έκατσαν, τέτοια γράμματα έμαθαν. (Και θα σου'λεγα εγώ μετά, φίλε αναγνώστη, αν θα συνέχιζαν να αυξάνονται τα αγήματα οπλιτών... Αστειεύομαι, βέβαια...).

Η άγνοια όρων και εννοιών έδινε κι έπαιρνε. Ενδεικτικά, κάποια κεφαλή εξέφρασε την άποψη πως "αν είχα να διαλέξω ανάμεσα στη θρησκεία και την πατρίδα θα επέλεγα την πατρίδα". Μου εφάνη ότι καθώς το έλεγε, ανατιναζόταν μια γέφυρα (αλλά μπορεί να κάνω και λάθος).

Ένας άλλος ήθελε να βάλει εισιτήριο σε όσους θα ανεβαίνουν στον Όλυμπο τις ημέρες των Προμηθείων. (Κάπου εκεί ο ουρανός μαύρισε και πήγε να βρέξει, και μου φάνηκε ότι ο Δίας είχε όρεξη να μας φτύσει κι ότι μετά βίας τον συγκράτησε η Ήρα).

Το γενικό πρόσταγμα στην όλη εκδήλωση θεωρητικώς το είχε ένας φίλος, ο οποίος κατά τη γνώμη μου τα πήγε θαυμάσια.
Αλλά εμένα μου φάνηκε ότι πρακτικώς το γενικό πρόσταγμα το είχε ένας συμπαθής μεσο-μακρο-μεσήλιξ από την ομάδα "Ε" (μιλάμε για εκείνη την ομάδα Ε που έχει σήμα το άστρο του Ανδρόνικου).
Γενικά, πάντως, έπαιζαν πολύ τα αντίρροπα Ε (κάποιοι μου είπαν ότι αυτό συνέβαινε πάντα, κι ότι τις άλλες φορές απλώς δεν ήθελα να το δω).

Μέσα σ' όλα, έσκασε μύτη κι ένα χαρτί από τον εμπνευστή του όλου πράγματος, και πολύ με ανησύχησε, γιατί θέλει, λέει, να φτιάξει κίνημα, το οποίο θα λέγεται ΕΛΛΑΝ και "δεν θα είναι ανοιχτό σε όλους, παρά μόνο στους αποδεδειγμένως Έλληνες".
Βράσε ρύζι, δηλαδή.
Θα βγάζει ο άλλος το καυλί του έξω για να διαπιστωθεί εάν είναι περιτετμημένον ή ουχί. Ή ίσως ο εμπνευστής των Προμηθείων να έχει εμπνευστεί -μετά από τη νομοκρατία και τον ερομισμό- και το "ελληνόμετρον".
Φαιδρότητες. Θλιβερές μεν, φαιδρότητες δε.

Μην τα πολυλογώ, η κοινωνία έχει πάρει φασίζουσα στροφή, και αυτό είναι επόμενο να αντανακλάται σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις. Τα Προμήθεια δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν εξαίρεση.

Όταν είχα πρωτοπάει πριν κάτι χρόνια, είχα ρωτήσει έναν φίλο φεύγοντας:
-Πως σου φάνηκε?
-Τι να σου πω ρε Συντ... Έπληξα... Αλλά γνώρισα και άκουσα ανθρώπους ενδιαφέροντες και εξαιρετικούς!

Φέτος, πάλι φεύγοντας, έτυχε να ρωτηθεί μια φίλη που ερχόταν κι αυτή για πρώτη φορά:
-Πως σου φάνηκαν οι άνθρωποι?
-Καμμένοι!

Η διαφορά των απαντήσεων, νομίζω πως είναι απόλυτη. Θα μπορούσα να το παλέψω λίγο και να εκμαιεύσω ότι "εντάξει, δεν ήταν όλοι καμένοι", ότι ας πούμε υπήρχε ένα υγιές 20 ή 30 ή 40%, αλλά δεν είχα λόγο να εκμαιεύσω κάτι τέτοιο. Αν κάποιοι προτιμούν να είναι ζωντανή δυσφήμιση του εαυτού τους, είμαι πολύ μικρός για να τους εμποδίσω.

ΠΙΣΤΩΜΑ ΟΥ ΠΟΙΕΙΤΑΙ...

Μέχρι προ ολίγου, πίστευα πως το γνωστό νησιώτικο σουξέ "Λυγαρίς" (διασκευή του γνωστού νησιώτικου σουξέ "Λυγαριά, λυγαριά, θα σε κλέψω μια βραδιά") αποτελούσε τη μοναδική απόπειρα για ένα γενικευμένο αρχαιόγλωσσο ντού που θα οικειοποιηθεί τους παραδοσιακούς σκοπούς του τόπου μας.
Για την ιστορία, να πω ότι η τιμή και η δόξα για τη σύλληψη και απόδοση του άσματος "Λυγαρίς", ανήκει στους θρυλικούς "Etsi de", που στη θέση των κακόηχων στίχων
"Κόρη καραβοκύρη, όμορφη κοπελιά,
κορμί κυπαρισσένιο λυγά σαν λυγαριά.
Λυγαριά, λυγαριά, εσένα έχω στην καρδιά
λυγαριά, λυγαριά θα σε κλέψω μια βραδιά"

και άλλα τέτοια κακόηχα, έντυσαν το παραδοσιακό άσμα με τους εξής μεγαλοφυείς στίχους:

Πλοιάρχου η θυγάτηρ, εύμορφος κορασίς
κυπαρρισίου σώμα πάλλεται ως λυγαρίς.

Λυγαρίς, λυγαρίς πεφυλαγμένη της καρδίης.
Λυγαρίς, λυγαρίς έσει θύμα απαγωγής.

Σελήνην τε κι αστέρας ερώτησον ομού
ως οι οφθαλμοί μου κλαίουσιν αναμνησθέντες σου.

Λυγαρίς, λυγαρίς πεφυλαγμένη της καρδίης.
Λυγαρίς, λυγαρίς έσει θύμα απαγωγής.

Βέλει επλήγωσάς με πληγήν αόρατος
και πλην εσού ουκ έστι θεράπων ιατρός.

Λυγαρίς, λυγαρίς πεφυλαγμένη της καρδίης.
Λυγαρίς, λυγαρίς έσει θύμα απαγωγής.

Ώσπου, προ ολίγου, στο αξιόλογο ευλόγιον "Αφαία", γεμάτος χαρά διαπίστωσα πως υπάρχει πλέον και ένα νέο κρούσμα αυτού του αισιόδοξου αρχαιόγλωσσου γενικευμένου ντού!
Πρόκειται για στιχουργική διασκευή του γνωστού άσματος "Η μέρα είναι βροχερή", του Γιώργου Μητσάκη.
Η μέρα είναι βροχερή
Και σιγοψιχαλίζει
Κι απ΄ την απέναντι γωνιά
Το καπηλειό φωτίζει

Κι ένας απένταρος μπεκρής
Εξω απ το ταβερνάκι
Συλλογισμένος κάθεται
Στο χαμηλό πορτάκι

Θέλει κι αυτός μέσα να μπεί
Ν΄ αρχίσει για να πίνει,
Μα είναι φτωχό το μαγαζί
Και βερεσέ δεν δίνει

Οι αρχαίοι-νέοι στίχοι που αντικατέστησαν τους παλιούς κακόηχους, είναι οι εξής:

Ομβρώδης η ημέρα εστί
Ηρέμα τε ψεκάζει,
Το καπηλείον δ΄ εκ μυχού
Του άντικρυς αυγάζει.

Οινόφλυξ τις δ΄ ανάργυρος
Έξω του καπηλείου
Κάθηται σύννους έμπροσθεν
Του χθαμαλού θυρίου.

Βούλεται γ΄ εισελθείν κ'αυτός
- οινοποσίας δείται -
το καπηλείον δ΄ όν πτωχόν
πίστωμα ου ποιείται.

Σύντροφοι και συντρόφισσες της γλωσσαμυντορικής σχολής, υποκλίνομαι!
Θα νικήσουμε!
Βενσερέμος!

ΓΗ ΜΕΛΑΙΝΑ, ΜΗΤΗΡ ΜΕΓΙΣΤΗ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΟΛΥΜΠΙΩΝ...
(μέρος "χάσαμε το μέτρημα" -
-συνέχεια από αυτό εδώ)

παράρτημα: περί ελληνικού έθνους
Μέρος α)
Αποσπάσματα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας μεταξύ prkls και Λευτεράκη:
*************************
Αγαπητόν Λευτεράκην, ενταύθα.
Αγαπητέ Λευτεράκη, σε φιλώ σταυραετίσια και σταυρωτά.
Εδώ και μέρες σκέφτομαι να κάνω μια κουλτουριάρικη συνεισφορά εις τον ελληνικόν εθνικισμόν:
Λέω να ανοίξω το πρόγραμμα Μουσαίος και μέσω αυτού, να ψάξω όλη τη σωζόμενη ελληνική γραμματεία που υπάρχει εις το TLG, αναζητώντας τις ρίζες της φράσεως "ελληνικόν έθνος" μέσα στην αρχαία ελληνική γραμματεία.
Πιστεύω πως η έρευνα που θα κάνω, θα είναι μια τεράστια συνεισφορά στους εθνικιστές της φιλτάτης ημών πατρίδος -θα ανακαλύψουν τις ρίζες της ιδεολογίας των, οι ανθρώποι...
Είμαι γνωστός αλτρουιστής και μου αρέσει να τους βοηθώ!

Όμως, το έργο είναι τιτάνιο (μη σου πω και ουράνιο ή έστω αλουμίνιο), και πολύ φοβάμαι ότι θα χρειαστώ τη βοήθειά σου...
Είσαι διαθέσιμος?

Γιόρς,
Συντ Ακατανόμαστος

**************************
Φίλε Περίκαλλε, σε ασπάζομαι και σε εναγκαλίζομαι
(και σου χαϊδεύω στοργικά το μαγουλάκι, το μουσάκι κλπ κλπ).
Βεβαίως και είμαι διαθέσιμος να βοηθήσω σε αυτό το τιτάνιο-ουράνιο έργο!
Ξεκίνα εσύ μελετώντας τις 5.997 αναφορές της λέξεως "έθνος" στην ονομαστική, κι εγώ αναλαμβάνω μετά χαράς τη γενική "έθνους".
Βλέποντας και κάνοντας!

Σε ξανα-ασπάζομαι κλπ κλπ,
Λευτεράκης

**************************
Αγαπητέ Λευτεράκη,
λιγώνω κάθε φορά που με ασπάζεσαι.
Πληροφοριακά σου λέω πως ήδη έχω ξεκινήσει, αλλά τα αποτελέσματα είναι τραγικά:
Όλο κάτι "έθνος ιχθύων", "έθνος ραψωδών", "έθνος εταίρων", "έθνος μελισσών" και κάτι τέτοια έθνη βλέπω.
Τι διάολο, οι αρχαίοι ημών πρόγονοι τι γλώσσα μίλαγαν? Ελληνικά δεν μίλαγαν?
Ε, τότε τι διάολο? Δεν ήξεραν το ελληνικό έθνος?
Έλληνες δεν ήσανε οι αρχαίοι ημών πρόγονοι?

Ε, παραδόξως, τη λέξη "έθνος" την απέδιδαν με ευκολία στα ψάρια ("έθνος ιχθύων" λέει ο θείος Πλάτων), στους παράνομους μπουγαδοκλέφτες ("ληστάς ή κλέπτας ή άλλον τι έθνος", λέει πάλι ο θείος Πλάτων, που αρχίζω να τον κόβω για ροζ διεθνιστούλη και θολοκουλτουριάρη),
άλλοι πρόγονοί μας μιλούν για "έθνος αρρένων", "έθνος θηλέων", "έθνος ραψωδών" και κάτι τέτοια και πάω να φλιπάρω!
Άσε που ο θείος Όμηρος μιλάει ακόμα και για "έθνος ορνίθων" ή κάτι τέτοιο, πάντως ελληνικό έθνος δεν αναφέρει ρε συ...
Προβληματίζομαι μήπως με την έρευνά μας κόψουμε τα φτερά της γενιάς των αετών...

Ο προβληματιζμένοζ Συντ Ακατανόμαστος

**************************
Περίκαλλέ μου εσύ,
κάνε κουράγιο, διότι οι αρχαίοι ημών χρησιμοποιούν τη λέξη "έθνος" και με την τρέχουσα έννοιά της. Μόνο που, απ' ότι βλέπω, αρνούνται πεισματικά να μιλήσουν για "ελληνικό έθνος".
Κατά τη γνώμη τους, ένα έθνος μπορεί να είναι είτε Αιθιοπικό, είτε Σκυθικό, είτε Αιγυπτιακό, είτε Λιβυκό, είτε Λυδικό, είτε κάθε-καρυδιάς-καρυδιακό...

Όμως αυτό είναι καλό σημάδι:
Ίσως με λίγη τύχη βρούμε και κάποιον που μιλάει για "ελληνικό έθνος".
Τι διάολο? Τουλάχιστον έναν που να μιλάει για "ελληνικό έθνος" θα τον βρούμε!
Λες να είμαστε τόόόσο γκαντέμηδες?

Προς το παρόν, σου βρήκα μόνο "θεσσαλικό έθνος", "αχαϊκό έθνος", "δωρικό έθνος", "αττικό έθνος", "έθνος των Αιτωλών" και κάτι τέτοια.
Είμαστε σε καλό δρόμο, σου λέω λέμε!
Θα βρούμε και κάποιον να μιλάει για ελληνικό έθνος... (ντούμ σπίρουμε σπέρουμε)

Με βαθύτατο νταχτιρντί,
Λευτεράκης

**************************
Λευτεράκη μου, χαρά και φως του ανοιξιάτικου μεσημεριού,
βρήκα επιτέλους τον πρώτο που μιλάει για "ελληνικό έθνος"!
Υποθέτω πως τον μαντεύεις: Είναι ο Ηρόδοτος!

Λαμπάδα πρέπει να του ανάψουμε, εμείς οι οπαδοί της "ελληνικής εθνικής θρησκείας", διότι είναι ο μόνος που δικαιώνει τον τίτλο του πιστεύω μας! Αν δεν ήταν αυτός, θα έπρεπε να λέμε ότι είμαστε απλώς οπαδοί της "ελληνικής" -ο όρος "εθνική θρησκεία" θα ήταν άκυρος όρος, εφόσον οι πρόγονοί μας γέλαγαν με τη λέξη "θρησκεία" και φαίνεται πως έβγαζαν σπυράκια έτσι και τους ονόμαζες "ελληνικό έθνος"...
Επομένως, οι άλλοι οι αρχαίοι, αν μας άκουγαν να μιλάμε για "ελληνική εθνική θρησκεία", θα μας έπαιρναν με τις πέτρες, φοβάμαι... Αλλά έχουμε στο πλευρό μας κοτζάμ Ηρόδοτο!!!
(Προβληματίζομαι πάντως, διότι ο Πλούταρχος, που ήταν και ιερέας των Δελφών -επομένως ήξερε από αυτά- είχε γράψει ένα κείμενο με τίτλο "Περί της Ηροδότου κακοηθείας".
Τίτλος είναι αυτός? Έτσι μιλάει για τον άνθρωπό μας)?

Μη στα πολυλογώ, τα αποτελέσματα προς το παρόν είναι:
Διάφορα έθνη (με οποιαδήποτε έννοια, πλην του ελληνικού έθνους) 674
Ελληνικό έθνος 1 (και να καίει).
1 στα 675 δηλαδή...

Ο αγώνας (και η έρευνα) συνεχίζεται
Συντ Ακατανόμαστος

**************************
Σεβαστέ μου δάσκαλε Περίκαλλε,
1 στα 675, ισοδυναμεί με ποσοστό 0,14% !!!
Είναι βέβαια πιο λίγο από το ποσοστό που θα πάρει ο Κάτμαν, αλλά είναι κάτι!!!

Τα δικά μου αποτελέσματα είναι ακόμα πιο απογοητευτικά: 0 (μηδέν) ατα 450.

Αρίμπα μουτσατσίγιος,
Λευτεράκης

**************************

Λευτεράκη, ανθισμένη μανόλια στις όχθες του Βοιωτικού Κηφισού,
το πράμα είναι για γέλια: Μόνο άλλος ένας μιλάει για "ελληνικό έθνος", και κατά σύμπτωση είναι κι αυτός από την Αλικαρνασσό -όπως κι ο Ηρόδοτος.
Αλλά κι αυτός άκου τι λέει: (Μιλάμε, Διονύσιος Αλικαρνασσεύς...)
"ποίον τι έθνος Ελλήνων"?
Αυτό λέει όλο κι όλο, για το ένδοξο "ελληνικό έθνος"!!!
Αλλά και ο Ηρόδοτος, τι λέει στην τελική?
"τὸ μὲν Πελασγικὸν τὸ δὲ Ἑλληνικὸν ἔθνος" λέει. Δεν το λέει για καλό, δηλαδή...

Και τέλος. Πάπαλα. Πέραν τούτων, "Ελληνικό έθνος" δεν υπάρχει. Κλαψ! Λυγμ!

Απ' άκρου σ' άκρον της ελληνικής γραμματείας, μόνο δυο τύποι από την Αλικαρνασσό έχουν ακούσει για την ύπαρξη της φράσης "ελληνικό έθνος"...
Αλλά ακόμα κι αυτοί, δεν εξυπηρετούν τα εθνικιστικά μου ιδεώδη...
Κλάάάάψ!

Αλλά όόόόόόόόόλοι οι υπόλοιποι αρχαίοι ημών πρόγονοι,
(Πλάτωνες, Αριστοτέληδες, Επίκουροι, Όμηροι, Ησίοδοι, Πλούταρχοι, τραγικοί, κωμικοί... οι πάντες σου λέω)
μάλλον για ροζ διεθνιστούληδες θολοκουλτουριαραίοι μου φαίνονται:
Αρνούνται πεισματικά να μιλήσουν για "ελληνικό έθνος"!

Τείνω να πιστέψω πως καταγόμαστε από έθνος ροζ θολοκουλτουριαραίων!
Λέω να κάτσω να γράψω ένα σοβαρό κείμενο επί του θέματος.

Αγναντεύοντας τον κόσμο από ψηλά,
Συντ Ακατανόμαστος
**************************

Ντήαρ Συντ,
ελπίζω το κείμενο να είναι σοβαρό, χωρίς ανέκδοτα και σαχλαμάρες.
Διότι, αφού θα διαψεύσουμε όσους τόσα χρόνια μας πρήζουν τα ούμπαλα με την "τρισχιλιετή ιστορία του ελληνικού έθνους", τουλάχιστον ας το κάνουμε με στυλ!
(πάντως σου βγάζω το καπέλο που δεν φοράω: είχες απίστευτη έμπνευση! Ώρες-ώρες τείνω να πιστέψω πως έχεις κονέξια με το υπερπέραν!)

Με την των Ελλήνων φιλότητα
Λευτεράκης
**************************
Λευτεράκη, φονέα των γιγάντων,
φοβάμαι ότι θα πρέπει να πληγώσω τις ευαίσθητες ψυχές των Ελλήνων εθνικιστών:
Να τους κάνω να σιχαθούν τους προγόνους τους!
Πράγμα που δεν θα το ήθελα.
Ψήνεσαι να έρθεις εδώ να ρίξουμε 6-7 σπονδές (μία με κάθε νέο μπουκάλι) και να γίνουμε κουρούμπελα και να δούμε τι θα κάνουμε?

Ο τερμινέϊτορ Συντ
**************************
Συντ, ιπτάμενε ανθέ της παπαρούνας,
μόλις έβγαλα γκόμενα... Και έχουμε δουλειές να κάνουμε,
οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως (και δε μιλάω για σταυρόλεξα).

Αλλά αναμένω αναμμένος το κείμενο.
Θα το διαβάσουμε εγώ και η καλή μου στο κρεβάτι, και ίσως πάρουμε έμπνευση να μεγαλώσουμε λίγο το ελληνικό έθνος!

Ο γυναικοκατακτητής μαθητής σου
Λευτεράκης
**************************

Συνεχίζεται: πέφτουν τα ψέμματα βροχή, μα η αλήθεια σώζει...

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΡΕΜΑΛΙ

Μού είπε ένας φίλος:
"Όλα καλά μ' εσάς τους μπλόγκερς, αλλά ρε πούστη μου, φαίνεστε πολύ ψεύτικοι... Τι ευγένεια, τι αβρότητα, τι καλοσύνη, τι ιπποτικά σχόλια... σαν αποστειρωμένοι δείχνετε".

Δεν ξέρω, αλλά μου φαίνεται πως εν μέρει είχε δίκιο ο φίλος μου (αν κατάλαβα καλά τι εννοούσε).

Κοινώς, τίθεται το ερώτημα:
Από την κάτωθι παρατιθέμενη εικονογραφημένη ιστοριούλα του (φοβερού και τρομερού και αλησμόνητου) Reizer
-το μεγάλο ρεμάλι- (εκδόσεις Ars Longa -1985)
ποιός είναι η αξιοσημείωτη προσωπικότητα?
Η καλή και συμπαθής πράσινη-οικολόγα φραουλοπαραγωγός της λαϊκής
ή το μεγάλο ρεμάλι?
Ποιός εκ των δύο συνεισφέρει περισσότερα στη διαιώνιση της ζωής?
Αλλά, από την άλλη, ποιός εκ των δύο κάνει τη ζωή περισσότερο ενδιαφέρουσα?

Διάβασε την εικονογραφημένη και βαθιά φιλοσοφημένη ιστοριούλα του Reizer φίλε αναγνώστα, και πες μου κι εμένα -του ακροβάτη- να μάθω.

ΓΗ ΜΕΛΑΙΝΑ, ΜΗΤΗΡ ΜΕΓΙΣΤΗ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΟΛΥΜΠΙΩΝ...
(μέρος ζωή να’χουμε -η λαθρομετανάστευσις)

[πρόκειται για τη νιοστή συνέχεια αυτού εδώ]

Ας προχωρήσουμε λοιπόν στην ανάγνωση του υπόλοιπου ποιήματος του Σόλωνα.

Έχει ξεκαθαρίσει από πριν, ότι σε όσα θα πει, μοναδικό αξιόπιστο μάρτυρα για να επιβεβαιώσει τα λεγόμενά του θεωρεί τη γη -όχι τους ανθρώπους.
Σοφός ήταν, και μες τη σοφία του γνωρίζει ότι οι άνθρωποι ξεχνάνε εύκολα, ακόμα και αυτά που τους αφορούν άμεσα.
Λέει λοιπόν, ότι η "γη η μέλαινα, η μήτηρ η μεγίστη των Ολυμπίων δαιμόνων", το δίχως άλλο θα θυμάται και θα βεβαιώσει μεταξύ άλλων και τα εξής:

Πολλούς δ’ Αθήνας πατρίδ’ ες θεόκτιστον
ανήγαγον πραθέντας, άλλον εκδίκως,
άλλον δικαίως, τους δ’ αναγκαίης υπό
χρειούς φυγόντας, γλώσσαν ουκέτ’ Αττικήν
ιέντας, ως δη πολλαχήι πλανωμένους.

που πα να πει κάτι τέτοιο:

Έφερα πίσω στην Αθήνα που από θεούς εκτίσθηκε
όσους πουληθήκαν σκλάβοι -είτε παράνομα
είτε βάσει νόμων. Κι όσους γι' ανάγκη,
για να ξεφύγουν απ' τα χρέη και τη φτώχεια,
περιπλανιόντουσαν εδώ κι εκεί
έχοντας ως και τη γλώσσα τους, την αττική, ξεχάσει.

Παρατηρούμε ότι ο Σόλων όλους αυτούς για τους οποίους μιλάει (και προφανώς ήταν πολλοί -αλλιώς δεν θα το έκανε θέμα), δεν τους θεωρεί σίγουρους υπερασπιστές του "εν δίκη Χρόνου".
Ξενάκια είχαν γίνει όλοι αυτοί, λαθρομετανάστες είχαν γίνει, αλλά είναι σε όλους γνωστό -και πολύ περισσότερο είναι γνωστό στους σοφούς όπως ο Σόλων- ότι ο κόσμος ξεχνάει εύκολα: Τα παθήματα σπανίως γίνονται μαθήματα.

Μπορούμε να πιθανολογήσουμε ότι στις μέρες που ανέλαβε καθήκοντα Άρχοντος ο Σόλων, η Αθήνα πρέπει να είχε ψιλο-ερημώσει -αρκετοί Αθηναίοι θα την είχαν κοπανήσει για άλλα μέρη, ή θα είχαν πουληθεί σκλάβοι.

Παρατηρούμε ότι ο Σόλων δε λέει απλώς "έφτιαξα τα πράγματα ώστε να μπορούν να γυρίσουν". Το πάει ακόμα παραπέρα: Λέει "τους ανήγαγον", δηλαδή "με προσωπική μου φροντίδα τους έφερα πίσω στην πατρίδα". Και διευκρινίζει ότι δεν έφερε μόνο όσους πουλήθηκαν ως σκλάβοι κατά παράβαση των νόμων, αλλά και όσους πουλήθηκαν ως σκλάβοι βάσει των τότε ισχυουσών διατάξεων.
Θα μπορούσε να πει γι' αυτούς τους δεύτερους: "Ας πρόσεχαν -Ας κόψουν το σβέρκο τους". Δεν το είπε όμως. Και μόνο γι' αυτό, θα έπρεπε να του χρωστάνε ευγνωμοσύνη. Χώρια που θα έπρεπε να τους γίνει μάθημα για κάθε φορά που είχαν να αντιμετωπίσουν τον ανάλογο πόνο των -όποιων- άλλων.
Διότι δε χρειάζεται μυαλό για να καταλάβεις ότι αν εσένα τον ίδιο σε πούλησαν σκλάβο, τότε πρέπει να είσαι αλληλέγγυος με όποιον άλλο πουλήθηκε σκλάβος: Ανήκετε στην ίδια κατηγορία πονεμένων ανθρώπων.
Με τους εκμεταλλευτές είναι που πρέπει να παίζετε σφαλιάρες. Είναι ντροπή να παίζετε σφαλιάρες μεταξύ σας...

Αλλά είπαμε: Ο Σόλων ήταν σοφός και ως εκ τούτου δεν είχε αυταπάτες.
Αν ζούσε σε κατοπινά χρόνια (στο χρυσό αιώνα του Περικλή, ας πούμε), κι έβλεπε την Αθήνα γεμάτη δούλους και σκλάβους, μπορεί και να κατέληγε αλκοολικός σε κάνα καπηλειό, αναρωτούμενος πως στα κομμάτια ξέχασαν έτσι εύκολα το παρελθόν τους οι Αθηναίοι.
Μόνο η σοφία του θα τον έσωζε από τον αλκοολισμό. Θα έκανε τη χαρακτηριστική κίνηση "τοκ-τοκ" και θα έλεγε "Να για ποιό λόγο δεν είχα εμπιστοσύνη στους συμπολίτες μου, να γιατί δεν τους περίμενα ως μάρτυρες στο δικαστήριο του Χρόνου: Μόλις έπιασαν την καλή, ξέχασαν πόσο φρικτό πράμα είναι η σκλαβιά και η δουλεία".
Αν πάλι ζούσε στις μέρες μας και έβλεπε το ρατσισμό να θεριεύει, θα έκανε τη χαρακτηριστική κίνηση "τοκ-τοκ" και θα έλεγε "Το είχα φανταστεί, ο καψερός... Γι' αυτό δεν τους ήθελα ως μάρτυρές μου "εν δίκη Χρόνου: Αν η δίκη Χρόνου γινόταν το 2009-2010 μ.Χ, θα με είχαν χαντακώσει τέτοιοι μάρτυρες".

Ξέρει επίσης ότι αυτά που έκανε για να επαναφέρει στην πατρίδα τους λαθρομετανάστες "πολλαχή πλανωμένους" Αθηναίους, ενδέχεται να υποτιμηθούν και να λησμονηθούν από τους ίδιους τους λαθρομετανάστες, ή από τους απογόνους τους.
Θα μπορούσε να πει απλώς "στα παπάρια μου: τυχοδιώκτες είναι που πάνε στα ξένα να πιάσουνε την καλή". Αυτό που λέει σήμερα η ανθρωπιστική φράξια των ηλιθίων, δηλαδή.

Δεν το είπε όμως ο Σόλων. Πήγε και τους βρήκε (ή έστειλε άλλους να τους βρουν) εκεί που είχαν στήσει τις λαθρομεταναστευτικές τους κοινότητες, έχοντας "ενσωματωθεί" στις τοπικές κοινωνίες σε τέτοιο βαθμό ώστε να έχουν ξεχάσει και την ίδια τους τη γλώσσα, και ενδεχομένως τους είπε "είστε για λύπηση: είναι θλιβερό να μη μιλάει κάποιος τη μητρική του γλώσσα -να το θυμάστε".
Αλλά σαν σοφός, ήξερε ότι δεν επρόκειτο να το θυμούνται. Ήξερε ότι στις μέρες μας, το ζητούμενο θα ήταν η "ενσωμάτωση". Να ξεχάσει ο άλλος γλώσσα, ήθη και έθιμα.

Αν δεν ήταν σοφός ο Σόλων, θα πάθαινε πλάκα βλέποντας αυτά που εν πολλοίς βλέπουμε σήμερα: Ο φασισμός-ρατσισμός σηκώνει κεφάλι και αποκτά έρεισμα μεταξύ των σύγχρονων Αθηναίων, που κοιτάζουν λοξά τους σύγχρονους λαθρομετανάστες, θέτοντας ηλίθια ερωτήματα του στυλ "ποιός τους φέρνει εδώ όλους αυτούς?".

Την απάντηση, βέβαια, την έχει δώσει εδώ και πολλούς αιώνες ο Σόλων μέσα από αυτό του το ποίημα. Απαντά σαφώς:
Τους φέρνει η ανάγκη, τους φέρνει η προσπάθειά τους να ξεφύγουν από τα χρέη και τη φτώχεια, τους φέρνει η σκλαβιά, η φτώχεια και η μιζέρια που βίωναν στα μέρη τους.
Αλλά που να καταλάβουν οι σύγχρονοι Αθηναίοι... Σάματις ξέρουν ποιός ήταν ο Σόλων? Μόνο την οδό Σόλωνος ξέρουν.

Βέβαια, το πιο γελοίο του πράγματος, υπάρχει ως απάντηση στην ερώτηση "ποιοί είναι οι σύγχρονοι Αθηναίοι"?
Εδώ γελάνε, δοθέντος ότι οι σύγχρονοι Αθηναίοι είναι στην πλειοψηφία τους Βλάχοι, καραγκούνηδες, αρβανίτες, τουρκόσποροι, γύφτοι, παφλαγόνες, παίονες, μολοσσοί, φρύγες, κάρες και κάθε καρυδιάς καρύδι... Άνθρωποι που αναγκάστηκαν να αφήσουν τους τόπους και τις πατρίδες τους και να έρθουν ως μετανάστες (ακόμα και η "εσωτερική μετανάστευση" δεν παύει να είναι εξίσου πικρή με την εξωτερική μετανάστευση), ακριβώς εξαιτίας των ίδιων αιτίων που αναφέρει ο Σόλων.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά αντί να τσαντιστούν για το γεγονός ότι είναι αναγκασμένοι ακόμα και την τοπική ντοπιολαλιά τους να ξεχνάνε μέρα με τη μέρα (όπως με τόσο πόνο λέει ο Σόλων ότι συνέβαινε στους αρχαίους Αθηναίους λαθρομετανάστες), αντί να τσαντιστούν γι' αυτό, επιμένουν να βάλουν στο γκεζί και τους υπόλοιπους:
Απ΄το να τους αλλάζουν ονόματα ("σιγά μη σε λέω Αλομγκίρ... θα σε λέω Κώστα"), μέχρι να κοιτάνε με καχυποψία και τρόμο όποιον μιλάει κάποια γλώσσα που δεν καταλαβαίνουν.

Γι' αυτό δεν τους ήθελε ως μάρτυρες "εν δίκη Χρόνου" ο Σόλων. Σοφός ήταν, και ήξερε με ποιά διαλεκτική δουλεύει η διαδικασία της απανθρωπιάς.
Τα λέω καλά πνεύμα?

-Καλά το πας, αλλά ο αναγνώστης θα σου πει ότι οι περιπλανώμενοι Αθηναίοι που μάζεψε πίσω στην πατρίδα ο Σόλων, είχαν πάει σε άλλες ελληνικές πόλεις... επομένως δεν ήταν αλλοεθνείς σε αυτές τις πόλεις, αλλά ήταν απλώς ξένοι. Καταλαβαίνεις που το πάω?
-Κατάλαβα... Το πας στην υπόθεση του έθνους πάλι... Και δη, στην υπόθεση του «ελληνικού έθνους». Σωστά?
-Ναι ρε Συντ, γιατί είπαμε: "αρχή παιδεύσεως, η των ονομάτων επίσκεψις". Κι εμείς δεν επισκεφτήκαμε διεξοδικά την υπόθεση-λέξη "έθνος"... Που είναι και ελληνική λέξη, που να πάρει ο διάολος...
Θα ήταν επίκαιρο νομίζω να ασχοληθούμε με την ελληνική λέξη «έθνος», σήμερα, που ο εθνικισμός πάει να θεριέψει και να ξανα-καταστρέψει την Ελλάδα.
-Θα μας παιδέψει όμως μια τέτοια επίσκεψη! Φοβάμαι ότι μια τέτοια επίσκεψη στη λέξη «εθνικισμός», θα εξελιχτεί σε "αρμένικη βίζιτα"...

-Έλα μωρέ… Γάτος είσαι... το κατέχεις το ζήτημα. Θα τα καταφέρεις!
Διότι έχει σημασία να μην αφήσουμε ψευδείς εντυπώσεις ότι ο Σόλων ήταν κανένας διεθνιστής... Να μην αφήσουμε την ψεύτικη υποψία ότι ο Σόλων ήταν κάτι σαν τον λεγόμενο Διογένη από τα Οινόανδα, ας πούμε, και "Πατρίδα μας όλη η γη" και τέτοια... Ωραία είναι αυτά, πράγματι υπήρχαν ως ιδέα μεταξύ των προγόνων μας, και κάποια στιγμή καλό θα ήταν να ασχοληθούμε μαζί τους, αλλά θα πρέπει να πούμε την αλήθεια, ότι δηλαδή ο Σόλων μιλάει σαν εθνικιστής (αν και ήταν κοσμοπολίτης ο ίδιος) και λέει στους Αθηναίους ότι πολύ απλά αποτελούν ξεχωριστό έθνος. Άντε! Άνοιξε το στοματάκι σου! Βάλε ταφόπλακα στη λέξη "εθνικισμός"! Κάνε τους εθνικιστές ν' αλλάξουν όνομα!

-Λες να δημοσιέψω και την αλληλογραφία μου με το Λευτεράκη?
-Για να τη δω πρώτα...
-Ορίστε!
-Χμμμ... Χμμμ... Καλά το πάτε....
-Εγκρίνεται?
-Χαχαχαχαχαχα!!!!!! ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!!! Είστε απίστευτοι!!!! Επιβάλλεται να δημοσιευτεί!!! Το απαιτώ!
-Πας να τηγανίσεις καμιά πατάτα μέχρι να το σενιάρω?
-Πάω τρέχοντας!!!!!

(συνεχίζεται με παράρτημα: Περί έθνους, εθνικισμού και εθνικοφροσύνης)

ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ!!!!!

Τα εκλογικά αποτελέσματα ξεπέρασαν και τις καλύτερες προσδοκίες μου!
Και να γιατί:

α) Κρυφοκοίταζα την αποχή, λόγω ιδεολογικής συμπάθειας. Δεν την επέλεξα τελικά -για λόγους τακτικής, αλλά έσκισε: Πάνω από 45% παίρνει. Σε λίγο καιρό, προβλέπω να ψηφίζουν καμιά 500αριά άτομα όλα κι όλα.

β) Το κόμμα ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν η δεύτερη επιλογή μου. Όλα δείχνουν πως θα πάρει πάνω από 0,4%, ποσοστό που λογικά οι τυπάδες του ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα πρέπει να το θεωρούν μεγάλο σουξέ. (Βέβαια κατανάλωσαν δυσανάλογα πολλούς τόνους χαρτιού για να τσιμπήσουν αυτό το 0,4%, αλλά χαλάλι τους... Σε 120 χρόνια, αν συνεχίσουν με τέτοιο ανοδικό ρυθμό, τους βλέπω να πιάνουν τρελλά ποσοστά, της τάξεως του 3% -έστω κι αν χρειαστεί να καταναλώσουν τεράστιες ποσότητες χαρτοπολτού, χαρτόμαζας κλπ).

γ) Για το κόμμα που τελικά προτίμησα (το τρομερό ΕΕΚ), είχα βάλει ως ελάχιστο πλαφόν το 0,10%. Όλα δείχνουν πως αυτό το ελάχιστο πλαφόν θα ξεπεραστεί κατά 10% τουλάχιστον: Τα ποσοστά του κόμματος κυμαίνονται γύρω στο 0,11% (επομένως επιτρέπεται να θριαμβολογώ).

δ) Κάτι άτομα που τα θεωρούσα σοβαρά, συνεργάστηκαν με κάτι άλλα άτομα που δεν γνωρίζω αν είναι σοβαρά, και σχημάτισαν το κόμμα "Ελληνικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας". Μόλις σήμερα (μέσα στο παραβάν) έμαθα την ύπαρξη του εν λόγω κινήματος. Βρίσκω παρήγορο το ότι μας ξεπέρασαν (εμάς του ΕΕΚ), παίρνοντας 0,15%.
Από την άλλη όμως, βρίσκω ανησυχητικό το γεγονός ότι τα σταλινικά απολιθώματα του Μ-Λ ΚΚΕ παίρνουν 0,25%.
Είναι όντως ανησυχητικό να βλέπεις πως μόνο του το Μ-Λ ΚΚΕ παίρνει όσο το ΕΕΚ και το άλλο της άμεσης δημοκρατίας και του ΕΑΡ μαζί...

ε) Οι χρυσαύγουλοι τον ήπιανε, παίρνοντας μόλις το 1/3 του Κόμματος Ελλήνων Κυνηγών. Ωραία φάση το Κόμμα των κυνηγών: Έχει στη σήμα του την αγαπημένη μου Αρτέμιδα. Με τη χάρη της, όλα δείχνουν πως ο ένας στους 80 ψηφοφόρους (1,25%) ψήφισε το εν λόγω κόμμα.
Καλά είναι, ειδικά εφόσον τον ήπιαν οι χρυσαύγουλοι. Άσε που οι κυνηγοί πέρασαν και τους Παπαθεμελήδο-Ζουράρηδες, πράγμα εξόχως θετικόν!

Κάτι τέτοια κοιτάω εγώ στις εκλογές. Σιγά μην κάτσω να ασχοληθώ με το ΠΑΣΟΚ και τις κάλτσες του Γουπαπα, ή με τη ΝΔ και τον καημό της, ή με το Λάος ή με το ΚΚΕ.
Έχουμε και μια αισθητική ρε γαμώτο, δε θα τη χαλάσουμε τώρα στα γεράματα...

Λίγο με το ΣΥΡΙΖΑ λυπήθηκα που τον ψιλο-ήπιε, αλλά ας πρόσεχε:
Έτυχε να είμαι στην κεντρική του προεκλογική συγκέντρωση στην Αθήνα (καμιά πεντακοσαριά ή χιλιάδα άτομα όλα κι όλα) κι επειδή κάποια δόση ο Τσίπρας αμόλησε μια μπαρούφα του στυλ "Χαιρετίζω τη μεγαλύτερη συγκέντρωση στα χρονικά της ανανεωτικής αριστεράς", το έχαψαν και το πίστεψαν, και νόμιζαν πως πάνε καλά.
Ας πρόσεχαν... Ας έβλεπαν αυτό που είδα εγώ.

Επίσης, λυπήθηκα κάπως που το κεντροδεξιό κόμμα "Οικολόγοι-πράσινοι" βγάζει ευρωβουλευτή (και δη τον συγκεκριμένο), αλλά εντάξει, υπάρχουν και χειρότερα:
Ας πούμε, εδώ ο μεγάλος πεύκος θα αποτελέσει δείγμα νεοέλληνος στην ευρωβουλή... τι να λέμε τώρα για τον Τρεμόπουλο...

ΒΡΗΚΑ ΤΙ ΘΑ ΨΗΦΙΣΩ!

Υπάρχει το κόμμα Ε.Ε.Κ. "Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα". Τροτσκιστές.
Κατεβαίνει στις ευρωεκλογές, και θεωρητικά με το ζόρι θα πάρει 0,1%

Απ' όσο γνωρίζω, πρόκειται για μετεξέλιξη του παλιού τροτσκιστικού κόμματος "Ε.Δ.Ε-τροτσκιστές", που -κατά τα ένδοξα τροτσκιστικά ειωθότα- κάποια στιγμή διασπάστηκε, και από τη διάσπαση προέκυψε το κόμμα Ε.Ε.Κ.

Μιλώντας πολύ σοβαρά, έχω τη γνώμη ότι πρόκειται για ένα από τα πιο αξιόλογα κόμματα που υπάρχουν στην Ελλάδα: Από τον χώρο του, ζυμώθηκαν στο μαρξισμό, διαπλάστηκαν και ξεπήδησαν μεγαλειώδεις προσωπικότητες, όπως, ενδεικτικά, ο γνωστός μπλόγκερ prkls στα νιάτα του -ο οποίος, βαθύτατα επηρεασμένος από τις ιδέες του κόμματος, κι ενώ ήταν παιδάκι ακόμα, μάζεψε 4-5 φίλους του και διασπάστηκαν από το κόμμα.

Επίσης, εξ όσων γνωρίζω, στον χώρο του Ε.Ε.Κ. κινείται (ή τουλάχιστον εκινείτο μέχρι πριν κάτι χρόνια -δεν είμαι σίγουρος αν είναι ακόμα) και ο γνωστός διανοούμενος, καλλιτέχνης, αγωνιστής, μουσουργός, μουσικοσυνθέτης, τροβαδούρος της επανάστασης, μαέστρος, αλλά πάνω απ' όλα άνθρωπος Παναγιώτης Βήχος.
(Που είναι περισσότερο γνωστός ως το άτομο που κρύβεται πίσω από το "πολιτικό καφενείο").
Για τον Παναγιώτη Βήχο έχουν γραφεί εκτενή διαδικτυακά αφιερώματα -ίσως οι αναγνώστες του παρόντος μπλογκ έχουν πετύχει κάποιο. Πάντως, δυστυχώς για το επαναστατικό κίνημα, Βήχος και prkls δεν συνέπεσαν στο κόμμα την ίδια χρονική περίοδο...
(Θα ήταν μια ευτυχής συγκυρία για το επαναστατικό προτσές... αλλά, φευ...)

Επικεφαλής του κόμματος είναι ένα από τα πιο αξιόλογα πρόσωπα που έχω γνωρίσει: Ο Σαμπετάϊ Μάτσας (Σάββας Μιχαήλ), εβραϊκής καταγωγής και συνειδητός αντισιωνιστής. Ατυχώς για το Σάββα, το γεγονός ότι ανέκαθεν ανήκε στον εν Ελλάδι αντι-δημοφιλή χώρο των τροτσκιστών, δεν του έχει επιτρέψει να είναι τόσο γνωστός και αναγνωρίσιμος όσο θα μπορούσε.
Πάντως το να παρακολουθήσει κάποιος μια δημόσια ομιλία του Σάββα, ήταν και είναι εμπειρία: Τον θεωρώ (και μιλάω εντελώς σοβαρά) ως έναν από τους χαρισματικότερους ομιλητές εν Ελλάδι. Τόσο από άποψη περιεχομένου του λόγου, όσο και από άποψη καθαρά ρητορική.

Τέλος, αξίζει να επισημανθεί η ανιδιοτελής συμμετοχή των μελών του ΕΕΚ το Δεκέμβρη: Ήταν ίσως η μοναδική περίπτωση οργάνωσης που δεν προσπάθησε (όχι πολύ τουλάχιστον) να καπελώσει αυτό που δεν της ανήκε. Και αυτό είναι προς τιμήν τους.

Νομίζω πως το ΕΕΚ αποτελεί ιδανική περίπτωση κόμματος για να το στηρίξει με την ψήφο του κάθε φιλάνθρωπος ψηφοφόρος. Για τους εξής λόγους:
* Λογικά, η ψήφος προς το ΕΕΚ δεν θα οδηγήσει σε εκλογή ευρωβουλευτή. Είπαμε, γύρω στο 0,1% θα πάρουν.
* Ακόμα κι αν κατά λάθος εκλεγεί ευρωβουλευτής του ΕΕΚ, αυτός θα είναι ο Σάββας -πράγμα όχι κακό: Στα μεγάλα κόμματα οι υποψήφιοι είναι χειρότεροι.
* Ακόμα κι αν το ΕΕΚ πάρει κανένα τρελό αριθμό ψήφων (100.000 ας πούμε), αυτό θα τους κάνει να χαρούν μεν, αλλά θα τους οδηγήσει -μαθηματικώς σίγουρα- σε διάσπαση: Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα κόμματα που ανοίγουν σαμπάνιες για να γιορτάσουν τις επιτυχίες τους, οι τροτσκιστές -παραδοσιακά- γιορτάζουν τις επιτυχίες τους κάνοντας μια διάσπαση.
Οπότε δεν κινδυνεύει ο ψηφοφόρος να έχει ενοχές μετά, ότι κατά λάθος δημιούργησε ένα ισχυρό κόμμα: Θα έχει δημιουργήσει ΔΥΟ (ίσως και τρία) μικρά κόμματα.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, πιστεύω πως η ψήφος στο ΕΕΚ είναι η καλύτερη λύση που υπάρχει προκειμένου να εκφραστεί η δυσφορία των δυσφορούντων ψηφοφόρων!
Ψηφίζοντας ΕΕΚ, κράζεις τους υπόλοιπους, δεν ψηφίζεις γελοίους, κι αν τυχόν κατά λάθος συμβάλεις στην εκλογή ευρωβουλευτή, αυτός είναι αξιόλογη περίπτωση.

Δαγκωτό στο ΕΕΚ λοιπόν!!!

ΖΟΡΙΚΑ!!!

Ζόρικα μεν, να δω αν θα μπορέσω να παραστώ δε.
Πάντως όλα δείχνουν ότι θα είναι καλά:

12-14 Ιουνιου:
Πολιτιστικες - Περιβαλλοντικες εκδηλωσεις "ΚΑΤΑ ΜΗΚΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΟΔΟΥ"

Ο Οικολογικός Πολιτιστικός Σύλλογος Χαϊδαρίου ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ. διοργανώνει εκδηλώσεις για μικρούς και μεγάλους: Εκθέσεις ζωγραφικής, φωτογραφίας & βιβλίου, προβολές, αρχαία παιδικά παιχνίδια, επίσκεψη στη Μονή Δαφνίου. Τοποθεσία: Τέρμα Ιεράς Οδού, Δαφνί - Χαϊδάρι.
Και ειδικές εκδόσεις με θέμα την Ιερά Οδό και τα Ελευσίνια Μυστήρια....
(Χορηγός Επικοινωνίας η τοπική εδημερίδα "Το Χαϊδάρι ΣΗΜΕΡΑ)

Η ανακοίνωσις, εκ του μπλογκ "Ιερά Οδός",
όπου παρατίθεται και η σχετική καλαίσθητος αφίσα-πρόγραμμα.

"Open Letter from Gaza to the Government and People of Spain"

Gaza, May 30, (The Pal Telegraph)
We write to you as Palestinians from Gaza to express our dismay at the proposal of the Spanish parliament to restrict the universal jurisdiction of Spain, particularly with regard to breaches of international humanitarian law. The proposal called for the existing legislation to be modified so that cases may only be pursued if they involve Spanish victims or if the accused is present on Spanish soil.

At approximately midnight on 22 July 2002, an Israeli Air Force fighter jet dropped a 2,000 lb bomb on the densely populated Daraj neighborhood of Gaza city. The main target of the attack was the family home of Salah Shehada, Commander of the military wing of Hamas. The bomb killed Shehada and an additional seventeen civilians, including his wife, his daughter, eight children (including a 2-month old baby), two elderly men, and two women. In addition, seventy seven people were injured, eleven houses were completely destroyed and thirty two houses damaged, leaving many families homeless.

The Government of the State of Israel confirmed that it was fully aware that Shehada's wife and daughter "were close to him during the implementation of the assassination ... and there was no way out of conducting the operation despite their presence." The practice of wanton willful killing of civilians exemplified in this extra-judicial assassination is not an isolated incident. It is one instance in an ongoing, comprehensive policy targeting us the civilian Palestinians of the Gaza strip and systematically denying us our rights to movement, work, medical care, study, livelihood and increasingly life itself.

In spite of Israel's alleged unilateral withdrawal from the Strip, it still maintains a permanent military presence in Gaza's territorial waters and controls the movement of people and goods onto the strip by land, air or water in addition to movement within the strip through targeting anyone entering the "no go" zone designated by the Israeli military. Israel also continues to control Gaza's population registry. Yet, Israel claims that it is no longer the occupying power in the Gaza strip and uses this excuse in addition to the results of 2006 democratic election to intensify it's policy of siege and lethal attacks on us, Gaza's civilians.

On the 29th of February 2008 Matan Vilnai, Deputy Defense Minister of the State of Israel, threatened us with a bigger Shoah (holocaust) and lived up to his word. During the following Israeli military assault on the Gaza Strip conducted in February 2008 dubbed as "Operation Hot Winter" The Israeli Occupation Forces killed 107 Palestinians including 64 children. The European Union, including Spain, not only refrained from taking action against the State of Israel for its policy of systematic mass murder, but announced its intent to upgrade its relations with the State of Israel. This announcement was the green light Israel needed to continue and escalate its policies, resulting in January 2009 assault on besieged Gaza.

The 1.5 million Palestinians in the besieged Gaza Strip, 80 per cent of whom are refugees expelled from their homes by Zionist forces in 1948, were subjected to 22 days of relentless Israeli state terror, whereby Israeli warplanes, in a repeat of what happened at Al-Darraj on 22.July.2002, systematically targeted civilian areas, reducing whole neighborhoods and vital civilian infrastructure to rubble, including several run by the UN, where civilians were taking shelter. International human rights organizations are now calling for a war crimes investigation into Israel's military assault on Gaza in which the Israeli Occupation Forces killed 1,440 Palestinians of whom 431 were children, and injured 5380.

One ray of hope for us in this time was the decision of Judge Fernando Andreu of the Spanish Audencia Nacional (National Court) to continue the investigation into the events surrounding the al-Daraj bombing of July 2002. We consider this decision a manifestation of Europe's promise and commitment to the principle of "never again" to stand by in silence while ethnic cleansing is taking place. We have hope that it will serve as a deterrent to other would be war criminals.

If the Spanish parliament's resolution calling on the government to limit Spain's universal jurisdiction mechanisms is accepted, it will lead to continued impunity for war criminals and complicity with future war crimes including the ongoing collective punishment and genocide directed against us, the civilian population of the Gaza strip.

Signed by:

-The One Democratic State Group - Gaza
-University Teachers' Association in Palestine - Gaza
-Palestinian Student's Campaign for the Academic Boycott of Israel
-Arab Cultural Forum - Gaza
-Al-Quds Bank for Culture and Information Society
-Society Friends for Rehabilitation of Visually Impaired

Πρόκειται για αναδημοσίευση από το gazatoday.
Η αλληλεγγύη είναι ένα βασικότατο όπλο των λαών.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α?

Γενικά είμαι της άποψης ότι στις επερχόμενες εκλογές, όσοι τυχόν πάνε να ψηφίσουν, καλό θα ήταν να ψηφίσουν κάποιο από τα μικρά (έως και λιλιπούτεια) κόμματα.
Έτσι βρε αδερφέ... Να πάρει και λίγη χαρά κανένας πικραμένος, να πιστέψει ότι απέκτησε λαϊκό ρεύμα που του συμπαραστέκεται...

Σκεφτόμουν λοιπόν, να προτείνω το κόμμα "ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α" :
Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή.

Αλλά μετά το ξανασκέφτηκα, και είπα:
Ρε συ, αυτοί δεν ξέρουν καλά-καλά πως γράφεται η λέξη "ανταρσία".
Σιγά μην τους δώσουμε την ψήφο μας...

Να λεγόντουσαν κάτι σε στυλ
"Μαρξιστικό Λαϊκό Κίνημα για την Ανατροπή", τότε μάλιστα!
Θα ήταν περισσότερο ορθογραφημένοι, και θα τους ψήφιζα κι εγώ ο γλωσσαμύντωρ!

Κατόπιν τούτου, ψάχνω να βρω κάτι άλλο να ψηφίσω...
(τι τραβάμε κι εμείς οι αναποφάσιστοι...)

ΕΙΠΑΤΕ ΤΩ ΒΑΣΙΛΕΙ...

Ένα λυπηρό δημοσίευμα εις το μπλογκ του Εργδημεργ.

Είπατε τοις Έλλησιν:
Ουκέτι Έψιλοι έχουσιν καφετέριαν,
ού Φουράκης πατάριον,
ού συνουσίαν τραλαλέουσαν.
Απέσβετο και λάλον εμφιαλωμένον.

κλαψ!

ΓΗ ΜΕΛΑΙΝΑ, ΜΗΤΗΡ ΜΕΓΙΣΤΗ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΟΛΥΜΠΙΩΝ...
(μέρος νιοστόν -Η μυητική σημασία του ΠΛ
-από μικρό κι από τρελλό μαθαίνεις την αλήθεια
-είμεθα και μικροί, είμεθα και τρελλοί)

[η προηγούμενη συνέχεια υπάρχει εδώ]

Ήταν όντως ο Λευτεράκης. Χαιρετιστήκαμε και χαριεντιστήκαμε, ώσπου κάποια δόση μου είπε:
-Σεβαστέ μου σύντροφε και δάσκαλε Περίκαλλε, θέλω να σολάρω και να δημοσιεύσεις τα σόλα μου στο μπλογκ σου (για να τα βλέπει το πνεύμα και να ζηλεύει).

Δεν μπορούσα να του χαλάσω χατήρι. Μαθητής μου είχε υπάρξει. Τον άφησα να ρίξει τα σόλα του, βάζοντάς τον σε ανοιχτή ακρόαση ώστε να ακούει και το πνεύμα που είχε γείρει στον καναπέ αγναντεύοντας το ταβάνι μέσα σ' ένα απόκοσμο ντουμάνι καπνού.
Εγώ απλώς κατέγραφα τα Λευτεράκεια σόλα:

-Έχω να πω λοιπόν κύριοι, πως είστε ανοικονόμητοι και αντι-οικονομικοί: Αν για 4-5 στίχους του Σόλωνα σκαρώσατε ένα ολόκληρο κείμενο πολλών σελίδων, φαντάζομαι τι θα κάνατε με αφορμή τα ομηρικά έπη.
Πάει αυτό, το είπα.
Συνεχίζω: Μιλήσατε για την "πλάση" και το "πλάσιμο" του ανθρώπου. Και αμελήσατε να αναφερθείτε στον Μπάμπη τον Πλού... Ναι, ναι, καλά ακούσατε: Δεν είναι "Ο Μπάμπης ο φλού". Κάπου ο ποιητής παράκουσε αυτά που του έλεγε η Μούσα.
Μπάμπης ο Πλού είναι. Και εξηγούμαι:

Το σύμπλεγμα συμφώνων "ΠΛ" είναι ζόρικο! Και μην κοιτάτε που οι έγκυροι γλωσσολόγοι Τακουνάς και Μανάβης το έχουν συμπτύξει στο ρήμα "πίμπλημι" που πά να πει "γίνομαι πλήρης" ή "κάνω κάποιον άλλο να είναι πλήρης" και τέτοια.
Διότι ωραίο πράμα η πληρότης, αλλά από που μας προκύπτει?
Από το ΠΛ μας προκύπτει!
Και μαζί της μας προκύπτουν λέξεις όπως:

Πλάσις, πλήθος, πλήρης, πέλαγος, πλούτος, πόλις, πλεύσις, πλάθω. πηλός, πολιτισμός, Πελασγοί, πέλας, πολύ, πολυπολιτισμός (με δύο ΠΛ), Πλάτων, πλατύς, πλάτανος (κατακαημένε πλάτανε), πλάσμα, πλούτος, Πλούτων, πλάκα (πλάκα έχει), Πήλιο, Πελίας, Πηλέας, μη σου πω και για το plus-plural, simple, double και τέτοια που λένε τα εγγλεζάκια με τα κοντά παντελονάκια...
-Λευτεράκη, θα μας πάρουν με τις ντομάτες!!!
-Πες τους να τις κάνουν γεμιστά. Διότι ζούμε σ' έναν κόσμο από ΠΛ. (Δεν ξέρω αν είδες, δάσκαλε, αλλά κρατήθηκα και δεν είπα "πλεϊστέϊσον" και "πλεϊμομπίλ").
-Ελπιδοφόρο αυτό...
-Συνεχίζω:
Η πιο απλή μονάδα στον κόσμο, είναι ο "απλός": Αυτός που έχει ένα ΠΛ.
Ενώ ο διπλός έχει δύο ΠΛ. Ο πολλαπλός έχει πολλά.
Ο πλούσιος, έχει την ουσία του ΠΛ. Ο Πλούτων, γαμεί και δέρνει: Τα έχει όλα τα ΠΛ.
Ο πλήρης δεν ξέρω τι ρόλο βαράει, πάντως ο πλάστης πλάθει ΠΛ και δημιουργεί πληρότητα:
Ένα πέλαγος από ΠΛ.
Και το πλήθος στην πόλη αποτελείται από πήλινα ΠΛ που έπλασε ο πλάστης.
Πλάτων πλάθων Πολιτεία. Πλήθων Γεμιστός πλάθων γεμιστά. Και βέβαια ο Παλαμήδης.

-Τι σχέση έχει τώρα ο Παλαμήδης?
-Αμ' πως, δάσκαλε? Ναι μεν δεν υπάρχει μύθος που να λέει ότι ο Παλαμήδης είναι ο πλάστης μας, αλλά στον Παλαμήδη αποδίδονταν οι ίδιες εφευρέσεις που αποδίδονταν και στον Προμηθέα τον πλάστη μας: Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, είχαν και μια φράξια που πίστευε πως ο Παλαμήδης ανακάλυψε τα κλασικά: Γράμματα, αριθμούς, τάβλι και μπαρμπούτι.
-Ωχ! Μου τροποποιείς ένα σουξεδάκι αυτού εδώ του μπλογκ, που έλεγε την Πλατωνική άποψη για την καταγωγή του μπαρμπουτιού...
-Αυτή ήταν απλώς η γνώμη του Πλάτωνα, δάσκαλε. Όμως οι Έλληνες δεν ήταν πρόβατα που ακολουθούσαν έναν τσομπάνη: Ο καθένας τράβαγε προς τα κει που νόμιζε.
Ο Αισχύλος πίστευε πως τα γράμματα τα ανακάλυψε ο Προμηθέας, δεν είπαμε? (Τι Θευθ-Τι Προμηθεύθ, θα μου πεις). Πάντως υπήρχαν άλλοι, που πίστευαν πως "...και αριθμών και κύβων και πολλών άλλων ευρετής εγένετο Παλαμήδης".
Αλλά γάμησέ τα δάσκαλε, μου τέλειωσαν οι μονάδες! Κλείνω τώρα! Τσάο! Βενσερέμος! Άστα γι' αύριο σιέμπρε!
είπε ο Λευτεράκης κι έκλεισε το τηλέφωνο.

Έμεινα με το ακουστικό στο χέρι, να κοιτάω ντροπιασμένος το πνεύμα.
Με κοίταξε κι αυτό, και μου είπε:
-Ωραίους μαθητές βγάζεις ρε μαλάκα!
κι ύστερα ξαναβυθίστηκε στο κοσμικό ντουμάνι που το περιτύλιγε, και άρχισε να μονολογεί:

"Πλάσις η άσις του ΠΛ. Εκ του "πίμπλημι". Πλην το ΠΛ που "ην" -που ήταν δηλαδή. Πλεύσις η εύσις του ΠΛ. Πλήθος το έθος-ήθος του ΠΛ. Πλούς και πλούτος η ουσία του ΠΛ. Πολλαπλούν το έχον πολλά ΠΛ. Απλόν το έχον ένα ΠΛ. Τριπλούν έχον τρία ΠΛ. Περίπλοκον. Πολύπλοκον και πολυπλόκαμον. Φτου σκουληκομερμηγκότρυπα.
Πέλαγος και Πελασγοί. Αεί πελάζουν. Είναι κοντά μας -πέλας, και είναι πολλοί -ΠΛ.
Όταν όμως φανεί ο Πλούτων, τότε "ού". Ου-ΠΛ. ΠΛ-ού-των. ΠΛ- μη-τών.
Τον πούστη το Λευτεράκη τι σκέφτηκε...
Άρα ο πλήθων πλάθει. Πολύ. Πόλη. Ο πλήθων πληθύνει την πόλη. Ο πλάθων πληθύνει την πόλη.
Ο Πλάτων πλάθει την Πολιτεία. Σε 5040 κομμάτια, 72Χ70 κομμάτια, 1Χ2Χ3Χ4Χ5Χ6Χ7 κομμάτια. ΠΛ. Πολλά. Πλείονα. Το στοιχείο Ζ που ανακάλυψε ο Παλαμήδης. Ζόρικα μήδεα ειδώς. Και δυο αυγά Τουρκίας.
Ο πηλός απλώς πλάθεται. Ο Πηλέας κι ο Πελίας στο Πήλιο. Ενώ η πόλις πληθύνεται. Πλομηθεύς. Πηλομηθεύς. Σιγά μην έπλασε πλαστά και πλάνα πήλινα πλάσματα.
Θεύθ και Προμηθεύθ. Θεός πλάστης.
Παλάμη. Μαλακία. Παλαμήδης, το ξαδερφάκι του Αγαμέμνονα και του Μενέλαου. Οι γιοί του ΠΛεισθένη: Αγαμέμνων και Μενάλαος. Τα δύο ΜΝ. Μνήμη.
Με την Κλυταιμνήστρα γίνονται τρία τα ΜΝ. Με τον Μίνωα τα κάνουμε τέσσερα. Με τους Μινύες πέντε. Μια παλάμη ΜΝ. Μια μούτζα ΜΝ. Και τέλος της μνήμης.
Η μνήμη δεν υπάρχει πια, την πάτησε το τρένο...
Ακολουθούν οι σκοτεινοί αιώνες. Χάσαμε τον Παλαμήδη στοπ. Σκοτώθηκε με εντολή του αγράμματου Αηαμέμνονος. Πάει η μνήμη. Μόνο το ΜΝ της Χάϊδως έμεινε ΠΛέον. Της Ελένης. Το Μι εις την Νι. Βλαχιά. ΠΛ. Κάθοδος. Πολλοί.

Συνεχίζουμε ψάχνοντας ψηλαφητά μέσα σ' ένα σκοτάδι γεμάτο ΠΛ.
"Αγαμέμνονα και Νέστορα και Οδυσσέα και Παλαμήδη -ως δ' εμοί δοκεί και Προμηθέα Διί ταύτη πη συνήγον οι πρώτοι άνθρωποι..." υποτίθεται πως λέει ο Πλάτων, κινούμενος συνειρμικά από τον Παλαμήδη στον Προμηθέα... Τον πούστη το Λευτεράκη, σκέψη που έκανε!!!
Αμ' το μπαρμπούτι πάλι? Ποιός Θεύθ και πίπες... "...και αριθμών και κύβων και πολλών άλλων ευρετής εγένετο Παλαμήδης"... Άρτεμις παρθένα μου, ο Παλαμήδης είναι ο εφευρέτης του μπαρμπουτιού... ο Θευθ... και ο Προμηθεύθ... και ο Παλαμηδεύθ... που τον θκότωθε ο Οδυθθεύθ Ολυθεύθ... πθευδοί θα γίνουμε, γαμώ την τρέλα μου...

Όχι πως θα ασχοληθεί κανείς μ' αυτά που λέμε.
Χώρια που μπορεί να τα έχει ήδη πει κανένας Ραμαφάς -κι άντε να τον πείσεις ότι βαριόμαστε να διαβάσουμε τα βιβλία του... (ανιαρά δεν είναι? είναι και ακριβούτσικα)

"Παλαμήδους επινοησαμένου κυβείαν και πεττείαν εν Ιλίω εις παραμυθιον λιμού... λίθον εκεί εδείκνυντο καθ'ά Πολέμων ιστορεί, εφ' ού επέσσευον..." δηλαδή
"Του Παλαμήδη, που επινόησε το τάβλι και το μπαρμπούτι για να ξεχνάνε την πείνα τους οι φαντάροι στην Τροία, κάποια δόση που ο στρατός ξέμεινε από εφόδια... το μνημείο του Παλαμήδη έδειχναν, στο οποίο υπήρχε μια πέτρα πάνω στην οποία έπαιζαν τάβλι, σύμφωνα με όσα γράφει ο Πολέμων στην ιστορία του".

Ακόμα και το ζωντόβολο ο Απολλώνιος ο Τυανέας, είδε το άγαλμα που έγραφε στη βάση του "ΘΕΙΩΙ ΠΑΛΑΜΗΔΕΙ", που πά να πει "Στο θεϊκό -ή ίσως στον θεό- Παλαμήδη". Και ευχήθηκε το ζωντόβολο ο Τυανέας "δίδου γίγνεσθαι πολλούς τε και σοφούς άνδρας, ναι Παλάμηδες, δι'όν λόγοι, δι'όν Μούσαι, δι' όν εγώ".
Ακούς εκεί, τι ζητάει από τον Παλαμήδη... Θα το ζήταγε αν τον θεωρούσε νεκρό?
Ολοζώντανο τον εύρισκε! Ζωντανό και με αρμοδιότητες να απαντήσει.
"Μπα, εγώ δεν ανακάλυψα τα γράμματα... Τα γράμματα ανακάλυψαν εμένα. Μου τα έστειλαν πεσκέσι οι Μούσες" είπε στον Οδυσσέα ο Παλαμήδης.

"Που ανακάλυψε το τάβλι, όχι ως ένα τεμπέλικο παιχνίδι, αλλά σα μια μέθοδο όξυνσης του νου, σαν μια μέθοδο αυτογνωσίας". Ωραίοι οι αρχαίοι!
κι ο Συντ ακόμα δεν κατάλαβε ότι και το τάβλι και το μπαρμπούτι οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ήταν πεπεισμένοι πως ένας δικός τους τα εφηύρε: Ο Παλαμήδης. Ο "θεϊκός" Παλαμήδης. Σιγά μην τα απέδιδαν στον Αιγύπτιο Θεύθ... Άλλη σχολή ο Θεύθ... Ποιός Θεύθ... Ο Παλαμήδης!
Ήξεραν μάλιστα και την κουφάλα που ευθυνόταν για τον θάνατό του: Τον θρυλικό Οδυσσέα...
Οδυσσέας ο Ιθακήσιος, ο Ίθαξ δηλαδή, ο Προμηθέας δηλαδή (είπαμε, ο Προμηθέας είχε και το όνομα Ίθαξ), ο ηθικός αυτουργός της δολοφονίας του Παλαμήδη...
Που για να τον τιμωρήσουν επειδή ευθυνόταν για το θάνατο του ανθρώπου που ανακάλυψε το μπαρμπούτι, έφτιαξαν ολάκερη Οδύσσεια κι έβαλαν τον ηθικό αυτουργό του εγκλήματος να θαλασσοδέρνεται επί χρόνια, μέχρι να εξιλεωθεί.

Και ο Κ. Δούκας, που επιμένει -κι αν επιμένει αυτός πρέπει να υποκλινόμαστε εμείς, διότι αν δεν ξέρει αυτός τότε δεν ξέρει κανείς- ότι ο Οδυσσέας και ο Όμηρος ήταν το ίδιο πρόσωπο. Πράγμα που αναιρεί την εξήγηση του Σούδα "ηφανίσθη τα του Παλαμήδους ποιήματα δια βασκανίαν υπό Ομήρου. Άπτεται δε και των μεγίστων ανδρών ο φθόνος".
Όχι καλέ μου Σούδα, απλά ο Οδυσσέας ντρεπόταν να πει τις πομπές του: Γι' αυτό λείπει το όνομα του Παλαμήδη (και ακόμα περισσότερο οι επιτεύξεις του) από τα ομηρικά έπη..."

Κάτι τέτοια μονολογούσε το πνεύμα, τυλιγμένο με ένα απόκοσμο ντουμάνι. Είπα να τον επαναφέρω στο σήμερα κάνοντάς του μια αναφορά για το χτες:

-Φαντάζεσαι, πνεύμα, να μάθουν οι καθ' ημάς στρατόκαυλοι ότι ο Οδυσσέας ήθελε να πάρει τρελόχαρτο και να μην πάει στην Τροία?
-Δεν θα τους αρέσει μάλλον... Θα ξενερώσουν!
-Κι ότι υπήρχε μια φήμη πως ο Αχιλλέας, επίσης για να μην πάει στην Τροία, αποφάσισε να πάρει απαλλαγή στράτευσης ως αδερφάρα?
-Χαχαχαχα... Αυτό θα τους ξενερώσει τελείως...
-Και φαντάζεσαι τους αναρχικούς να συνειδητοποιούν πως μόνο ο αυθάδης και αυτόνομος Θερσίτης πήγε στον πόλεμο οικειοθελώς? Και πολέμησε γενναία στην πρώτη γραμμή ως θαρσειν χρη-θερσίτης που ήταν?
-Θα ξενερώσουν κι αυτοί...
-Κι ότι τελικά ο Θερσίτης, επειδή την είπε στον ηγέτη, έφαγε ξύλο από τον αντιρρησία συνείδησης Οδυσσέα, ενώ τελικά δολοφονήθηκε από τον παρατρίχα-τραβεστί-Ι5 Αχιλλέα?
-Θα ξενερώσουν κι οι τραβεστί...
-Κι ότι τελικά αυτή η δολοφονία-ύβρις ήταν, πιθανότατα, η αιτία για τον θάνατο του Αχιλλέα και για την Οδύσσεια του Οδυσσέα?
-Θα ξενερώσουν κι οι Ομηριστές...
-Να μάθουν ότι δηλαδή οι θεοί αγανάκτησαν και τα ταίριαξαν να σκοτωθεί ο έως τότε αθάνατος Αχιλλέας, ο φονιάς του Θερσίτη?
-Θα ξενερώσουν κι οι θεολόγοι...
-Και πως τελικά θαλάσσοδέρνεται ο τραμπούκος που έδειρε το ιερό πρόσωπο-Θερσίτη κι έβαλε σπιουνιές που επέφεραν το θάνατο του ιερού προσώπου Παλαμήδη?
-Προβλέπω να δημιουργείται ένα θεοκρατικό αντιεξουσιαστικό ρεύμα... Που θα μας ξενερώσει όλους!

-Ως εκ τούτου, πνεύμα, προτείνω να συνεχίσουμε με τους επόμενους στίχους του ποιήματος του Σόλωνα... Γιατί αλλιώτικα, θα μας κόψουν την καλημέρα ακόμα κι οι φίλοι μας... Κρίμα δεν θα είναι να τους ξενερώσουμε όλους?
-Βέβαια εμείς προσπαθούμε απλώς να τους δείξουμε πως οι Έλληνες δεν είχαν ενιαία άποψη, ούτε καν σχετικά με τα ομηρικά έπη... Και το δίκιο μας είναι απεριόριστο... Αλλά προκειμένου να ξενερώσουν οι φίλοι μας, ας συνεχίσουμε με το ποίημα του Σόλωνα...
Κι ας κρατήσουμε για να λέμε μεταξύ μας το ότι οι Έλληνες δεν ήταν κάτι ενιαίο -ούτε καν οι Αθηναίοι δεν ήταν κάτι ενιαίο.
Ας κρατήσουμε ως επτασφράγιστο μυστικό το ότι οι Έλληνες δεν θεωρούσαν ότι υπήρχε "ελληνικό έθνος". Απέφευγαν να μιλήσουν για "ελληνικό έθνος".
Ουσιαστικά οι Έλληνες δεν θεωρούσαν ότι αποτελούν "έθνος". Αλλιώτικα θα το είχαν γράψει.
-Πνεύμα, θα ξενερώσουν οι εθνικιστές με αυτά που λες...
-Ε, και? Ας με διαψεύσουν... Σάματις θα τους το πούμε? Δεν είπαμε να σεβαστούμε το παραμύθι μέσα στο οποίο ζούν?

Συνεχίζω:
Ας κρατήσουμε ως εφτασφράγιστο μυστικό το ότι υπάρχει μόνο ένα πρόσωπο της αρχαιότητας που χρησιμοποιεί τη φράση "ελληνικό έθνος" -κι αυτό σε αντιδιαστολή με το "πελασγικό έθνος".
Και ας κρατήσουμε εφτασφράγιστο το μυστικό ότι μόνο αυτό το ίδιο πρόσωπο θεωρεί σοβαρή τη λέξη "θρησκεία" -όλοι οι υπόλοιποι τη λέξη "θρησκεία" τη βρίσκουν γελοία.
Επομένως, μόνο αυτό το πρόσωπο θα μπορούσε σήμερα να μιλάει για "ελληνική εθνική θρησκεία". Κι ας είχε γράψει ο ιερέας των Δελφών ολάκερο βιβλίο για την "κακοήθεια" του εν λόγω προσώπου.

-Πνεύμα, νομίζω πως μιλάς για τον Ηρόδοτο... Και για το "Περί της Ηροδότου Κακοηθείας" του Πλούταρχου. Αλλά έτσι βγάζεις ανιστόρητους τους οπαδούς της "ελληνικής εθνικής θρησκείας"...
-Ναι.
-Είδες που σε εννοώ? Αλλά δίκιο έχεις: Ας μην το πούμε σε κανέναν. Θα ξενερώσουν όλοι, κι είναι κρίμα... Ας τους ξενερώσουμε αναλύοντας τι γνώμη έχει ο Σόλων για τη λαθρομετανάστευση...
-Τελικά δεν το γλιτώνουν το ξενέρωμα, νομίζω...

(συνεχίζεται -η λαθρομετανάστευσις)