ΕΣΩ, ΕΞΩ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΑ ΑΥΤΑ
(Προς Θεσσαλονικείς επιστολή)

Κοίτα τώρα, κι εγώ μαζί σας είμαι. Μη με παραξηγάς αδερφέ.
Για την ακρίβεια, πολύ το εχάρην το ότι στο Ωραιόκαστρο υπάρχει πλέον ελληνικός ναός. Εδώ μιλάμε, κάποια στιγμή έλεγα πως απ' όλη τη Σαλονίκη, μόνο στο Ωραιόκαστρο υπήρχε περίπτωση να μείνω... Κυριλέ περιοχή!
Ε, τώρα που θα έχει και ναό, ακόμα καλύτερα.
Και μην κοιτάς αδερφέ που η συνήθεια μας έχει απομονώσει από το χρώμα και μας έχει επιβάλει το λευκό του μαρμάρου. Θα το συνηθίσουμε και το χρώμα. Το μάτι συνηθίζει. Δεν είναι εκεί το θέμα.
Ούτε είναι κατασκευαστικό το ζήτημα: Πάντα η πρώτη απόπειρα είναι κατώτερη της δεύτερης και η δεύτερη κατώτερη της τρίτης κλπ κλπ

Ούτε είναι το θέμα ότι στα εγκαίνια-θυρανοίξια και τέτοια προσκλήθηκε και ο Ψωμιάδης. Μπορεί να μην τον πολυχωνεύω -έως και καθόλου μπορώ να σου πω- αλλά στο φινάλε νομάρχης της περιοχής είναι: Θεώρησε πρέπον να πάει και πήγε. Στο φινάλε, δεν πήγε για να ιερουργήσει, για να πει "καλορίζικο" πήγε.
Είπαμε άλλωστε, άλλη ψυχολογία η Αθήνα, άλλη η Σαλονίκη. Και άλλη η εκλογική δύναμη των εν Αθήναις αρχαιοτέτοιων, άλλη η δύναμή τους η εκλογική στη Σαλονίκη.
Μέσα κι ο Ψωμιάδης, λοιπόν. Καμμιά αντίρρηση, ή τουλάχιστον καμμιά μεγάλη αντίρρηση.

Αλλά ρε συ μπαγάσα, με προβληματίζει αυτή η επιγραφή "ΕΣΩ ΕΓΚΡΑΤΗΣ".
Διότι, ναι μεν άλλη η ψυχολογία της Αθήνας και άλλη της Σαλονίκης, ωστόσο έχουν κοινή ορθογραφία, θέλω να ελπίζω. Και βάσει αυτής της ορθογραφίας, τίθεται το ερώτημα "τι στα κομμάτια υπονοεί η ταμπέλα "ΕΣΩ ΕΓΚΡΑΤΗΣ".
Να είσαι εσωτερικά εγκρατής, να πούμε, και εξωτερικά να κραιπαλιάζεις?
Να είσαι "έσω" εγκρατής και "έξω" να τρως ένα βόδι στην καθησιά σου?
Εγώ με τα 5 κολυβογράμματα που ξέρω, μου βγαίνει "ΕΣΟ ΕΓΚΡΑΤΗΣ". Προστακτική να πούμε ένα πράμα, σε στυλ νοηματικό "να είσαι εγκρατής". Έσο εκ του ειμί.
Με πιάνεις?
Διότι εντάξει, κάτι τύποι σαν εμένα δεν πρόκειται να είναι εγκρατείς, αλλά εντάξει, υπάρχουν άλλοι που τους αρέσει η εγκράτεια και λένε "ΕΣΟ ΕΓΚΡΑΤΗΣ". Άλλη σχολή, και μαγκιά τους.
Όμως αυτό το "έσω εγκρατής" είναι ρε παιδί μου κάπως... πως να σου πω... σαν το παλιό ΚΚΕεσωτερικού ένα πράμα... Φέρνει σε εσωτερισμό λίγο...

Έχω εδώ κοντά κι ένα πειραχτήρι μαθητή μου, που μου λέει "Δάσκαλε, δε λες πάλι καλά που δε γράψανε "Έσσο εγκρατής" κατά το Έσσο Πάππας", και προσπαθούσα, που λες, να του πω ότι εντάξει, αυτά γίνονται. Πρόκειται περί ορθογραφικού λάθους. Κάποιος ήταν ανορθόγραφος.
Και που λες, εκεί που κόντευα να τον πείσω ότι επρόκειτο για μεμονωμένο περιστατικό, τσούπ! μου βρίσκει κι αυτό εδώ, που με βάζει σε υποψίες βαθιές:

Το βλέπω που λες, και λέω "τι γίνεται εδώ ρε πρίγκηπα"? Ή σωστότερα "τι γίνεται εκεί ρε πρίγκηπα"?
Διότι τι πα να πει "Έσω ενάρετος"?
Μου θυμίζει το γνωστό ποιηματάκι "Απέξω κούκλα κι από μέσα πανούκλα" ένα πράμα. Εσωτερικά ενάρετος και εξωτερικά διεφθαρμένος, ένα πράμα.
Ήμαρτον, δηλαδή κύριε Γεωργίου μου.
Πολλά "έσω" πλάκωσαν και δεν το βλέπω καλά το μέλλον της ελληνικής γλώσσας. Και είναι βασικό πράμα η γλώσσα, ξέρεις, διότι αν έβλεπες το Κολοκοτρωνίτσι, το σήριαλ ντε!, όσο να 'ναι θα είχες γελάσει με το Φατσέα και τα φρικτά ελληνικά του. Ε, πίστεψέ με, μικρή διαφορά έχουν τα ελληνικά του Φατσέα από το "Έσω εγκρατής". Τα βλέπουν οι "έξω" αυτά τα "έσω" και γελάνε. Believe me.
Και είπαμε, ναι μεν τα ιερά μας πρέπει να σκορπάνε τη χαρά, όχι τη μιζέρια που σκορπάνε τα ιερά των άλλων, όμως άλλο πράμα η χαρά κι άλλο να γελάνε με την πάρτη μας. Θέλω να κυκλοφορω με ψηλά το κεφάλι, να με βλέπουν και να λένε "να ένας αρχαιοτέτοιος, άρα ξέρει ελληνικά" και όχι να λένε "να ένας απ' τους αγράμματους".
Με πιάνεις?

Με λίγα λόγια, αδερφέ, πως στα κομμάτια τα καταφέρνει αυτός ο χώρος και με περνάει από τον ενθουσιασμό στο ξενέρωμα, τι να σου πω, δεν το καταλαβαίνω.
Καληώρα, μια ο Ψωμιάδης, μια τα Έσω, μου χαλάτε τη φωτιά και θα θυμώσω.
Διότι όλο για Ελλάδα ακούω, κι όλο τον Ψωμιάδη βλέπω στο βάθος, ντυμένο Ζορό, να τραγουδάει στα θυρανοίξια τη Μαντουμπάλα αγάπη γλυκειά μου και αντί για "Ζ" να γράφει "ΕΣΩ" με το σπαθί του...

Τέσπα, καλά εγκαίνια, τα σέβη μου εις τους οικείους σας, μεταφέρετε την άποψί μου πως παρά ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα, αλλά σας προειδοποιώ ότι έτσι κι ανέβω πάνω και δω καμιά επιγραφή του στυλ "ΕΙΤΕ ΠΑΙΔΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ" ή ξερωγώ "ΣΥΝ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΙ Η ΧΗΡΑ ΕΚΕΙΝΗ", πολύ θα λυπηθώ.
Διότι αυτά τα ζητήματα θέλουν προσοχή όταν χρησιμοποιούνται ως μόστρα.
Αυτά.