Άτιτλον

Η ανεργία στις γειτονιές

Οι γειτονιές είναι λυπημένες.
Οι γειτονιές έχουν χώσει το πηγούνι τους στον κόρφο τους.
Δε μιλάνε οι γειτονιές. Το βράδυ σεργιανάει στους λασπωμένους δρόμους
Έρημο, μ ένα παλιό, ξεκούρντιστο φεγγάρι στα χέρια του
Σαν τον τυφλό διακονιάρη με τη φυσαρμόνικα. Παίζει ένα τυφλό τραγούδι.
Κανένα παράθυρο δεν ανοίγει. Ο εργάτης που γυρνάει στη φαμίλια του
Δεν κοντοστέκει, δρασκελάει αργά το κατώφλι,
Κοιτάζει χάμου. Τα παιδιά τον κοιτάζουν.
Η γυναίκα μπαλώνει μια κάλτσα. Δεν τον κοιτάζει.
«Μήτε σήμερα», λέει σα ναχει φταίξει,
«δε βρήκα δουλειά μήτε σήμερα», λέει.
Και τα παιδιά δεν ξέρουν κι είναι λυπημένα,
Κι η πιατοθήκη είναι λυπημένη
Σα μια μικρή σκάλα που δε βγάζει πουθενά,
Και τα πήλινα πιάτα είναι λυπημένα
Σα φεγγάρια που δεν έχουν τι να φωτίσουν,
Και το ξύλινο αυγό του μανταρίσματος μέσα στην κάλτσα είναι σα μια γροθιά σφιγμένη, είναι σα μια γροθιά κρυμμένη σε μιαν άδεια τσέπη.
Οι γειτονιές δεν μιλάνε.
Οι γειτονιές θυμώνουν.
Κρύβονται μες στον ίσκιο οι γειτονιές
Και σφίγγουν τη γροθιά τους. Δε μιλάνε.

Αυτά τα ωραία έγραφε ο Ρίτσος τα παλιά τα χρόνια (το ποίημα υπάρχει και εδώ) και το θυμήθηκα προχτές διασχίζοντας τα Παγκράτια και τους Βύρωνες και τις Καισαριανές, όπου και με ιντρίγκαρε η απορία περί το εάν και κατά πόσον οι γειτονιές έχουν δώσει τον όρκο της σιωπής, εάν και κατά πόσον έχουν ενταχτεί σε κανένα ξερωγώ τάγμα σιωπής κλπ κλπ. 

Οι γειτονιές λέω. Όχι οι μειοψηφίες των γειτονιών. Οι μειοψηφίες μιλάνε, οκέϋ. Οι γειτονιές όμως? Γιατί δε μιλάνε? 

Διότι το σφίξιμο της γροθιάς τους είναι το ένα. Το άλλο όμως είναι η σιωπή τους. 

Ο Γιάννης Ρίτσος πέθανε στὶς 11 Νοεμβρίου 1990, αφήνοντας 50 ανέκδοτες συλλογὲς ποιημάτων. Έτσι λέει εδώ. 

Πενήντα ανέκδοτες ποιητικές συλλογές δεν είναι κάτι εύκολο. Μοιάζει με παγκόσμιο ρεκόρ. Πίστεψέ με, δεν είναι εύκολο. 

Ως αριθμός, πιθανότατα μας δείχνει πως ο ποιητής θα ήθελε να πει πολλά. Όμως με τι ψυχή να πεις πολλά σε ανθρώπους που θα σε ακούσουν μεν αλλά θα επιμείνουν στην άρνησή τους να μιλήσουν οι ίδιοι, αρκούμενοι να σφίγγουν τη γροθιά τους? 

Τσοπάνα ρέϊβ, 

Μi-la-re, mi-la-re-si.

ΜΕ ΤΗ ΦΕΤΙΝΗ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

Τα πάνω-κάτω έχουν έρθει, σου λέω...

... με τη φετινή την κρίση.

Καμηλιέρικο. Μπάτης.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΑΣ ΓΡΑΨΟΥΜΕ ΙΣΤΟΡΙΑ!!!

ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ

Καθόμουν και σκεφτόμουν πως πέρα από τον θρυλικό και μυριοτραγουδισμένο παίχτουρα με το επώνυμο Condom-in-ass, θα μπορούσε κάποιος στη μεταγραφική λίστα να σημειώσει και το Bass-in-ass, μη σου πω και το Coffee-in-ass, δίχως να υποτιμώ και τη δόξα επωνύμων όπως το Boots-in-ass ή το τρελιάρικο Mad-ass, μη σου πω και το εξίσου σημαίνον Bad-ass.

Μιλάμε για μεταγραφές έμπειρων παικτών. 

Αν τα παραπάνω αποκτήματα συνδυαζόντουσαν με μεταγραφές ταλαντούχων Βρετανών και Ιρλανδών ποδοσφαιριστών όπως ο Pexton, o Parton, o Prixton, o Faton και ο Bixton, τότε θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για ένα ενδιαφέρον και καλογυμνασμένο σύνολο, που αναμφίβολα θα ήταν έτοιμο να προσφέρει μεγάλο θέαμα και μεγάλες συγκινήσεις στο φίλαθλο κοινό, το οποίο θα έσπευδε να γεμίσει τις κερκίδες και ν' απολαύσει θέαμα. 

Όλα τ' άλλα είναι απλώς μεταγραφικά μπαλώματα.

ΑΪΝΤΕ ΚΑΙ ΝΤΕ

ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ

Το κίνημα θεριεύει και σύντομα θα λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Πλέον όλο και περισσότερες κοινωνικές ομάδες καταλαβαίνουν ότι ο μόνος δρόμος που έχει απομείνει είναι αυτός της εξέγερσης. 

Οι συντρόφισσες δείχνουν τον δρόμο!

Με αυτό τον τρόπο τέθηκε το ζήτημα της ανάπτυξης του κινήματος

στο μπλογκ Ξύλα-Πέτρες, 

και μου φαίνεται πως έχει δίκιο.

Ζούμε σε προεπαναστατική περίοδο.

ΕΧΕΙ ΕΜΠΝΕΥΣΗ

Ανέβαινα χτες το μεσημέρι την Ηρώδου Αττικού. Στο πεζοδρόμιο απέναντι από το Μαξίμου -προς το Στάδιο- ένας τυπάκος είχε σκύψει μέσα σ' έναν κάδο και μάζευε αλουμινένια κουτιά αναψυκτικών.

"Τον καημένο..." μονολόγησα κοιτώντας τον, και το μάτι μου έπεσε σε ένα πάκο χαρτιών Α4 που κάποιος είχε αφήσει δίπλα στον κάδο. Πλησίασα να τα δω καλύτερα. Καθαρά ήταν, πήρα δυο τρία κι έκατσα σ' ένα παγκάκι στον εθνικό κήπο να τα διαβάσω. Ήταν φανερό ότι επρόκειτο για τα χειρόγραφα ενός ποιητή. Προσχέδια ποιημάτων ή κάτι τέτοιο.

Τα περισσότερα δε νομίζω να έχουν ποιητική αξία.
Όμως...
Όμως το ένα, κυ-ρι-ο-λε-κτι-κά ήταν διαμαντάκι!!!

Το παραθέτω έτσι όπως το είχε γράψει ο άγνωστος ποιητής:

Όπως περιπλανιόμουνα μες τα στενά της Πλάκας
Ω! Γαμώ το κεφάλι μου!!! Τι σκέφτηκα ο μαλάκας!!!
Ιδέα για μεταρρύθμιση που όλοι θα θαυμάσουν,
θα κατεβούν στο Σύνταγμα και θα ζητωκραυγάσουν
και θ' αποδείξουν ο λαός εμένανε πως θέλει.
Τσακώνω το τηλέφωνο και παίρνω το Βαγγέλη: 

-Άκου Βαγγέλη φίλε μου και δώσε βάση αν θέλεις:
Πως φτιάξαν την Ακρόπολη? 
-"Με μάρμαρο Πεντέλης!

-Άκου λοιπόν το σχέδιο, τι πρέπει να ποιήσουμε: 
Θα φέρω νομοσχέδιο να αξιοποιήσουμε
το όρος το Πεντελικό. Θα ισοπεδωθεί
κι ώσπου να πεις "ανάπτυξη", ανάπτυξη θα 'ρθεί.
Θα τρέξουν όλες οι φυλές Πεντέλη ν' αγοράσουνε
με μάρμαρο πεντελικό να χτίσουν και να φτιάξουνε
ναούς, παλάτια, στάδια, Θησεία και Παρθενώνες
να 'χουν κι αυτοί ανάπτυξη για κάνα-δυό αιώνες.

Θα τρέξουνε οι Γερμανοί για ν' αγοράσουν μάρμαρο
Να φτιάξουνε Ακρόπολη, να φτιάξουν Καλλιμάρμαρο,
Άουσβιτς, Νταχάου, Μπούχενβαλντ, να τα μαρμαροστρώσουνε
και στην οικονομία μας νέα ώθηση να δώσουνε!
Θα σπεύσουν οι Αμερικανοί να φτιάξουν καλλιμάρμαρα, 
μέχρι και όπλα μη σου πω μ' εμπλουτισμένα μάρμαρα.
Κινέζοι βιομήχανοι θα σπεύσουνε με άλματα
για μάρμαρο πεντελικό να φτιάξουνε αγάλματα:
Το Βούδα με το Λάο Τσε να τρων σε συνεστίαση...
Και ποιός γαμεί αν έριξα το φόρο την εστίαση...

Και θα θαυμάσει η Λαγκάρντ για τη μικρή Ελλάδα
που πήρε σβάρνα το βουνό και το'κανε πεδιάδα.
Στον κάμπο της Πεντέλης, πια, θα χτίσει μεζονέτα
να γράφει εκεί τις λίστες της, να γράφει και σονέτα!

Και του Βαγγέλη τόνισα υπόψη του να λάβει
πως έτσι θα 'χουνε δουλειές κι οι μεγαλοεργολάβοι!
Θα ρέει το χρήμα άφθονο, ντόλαρς, ευρώ, χρυσάφι!
Κι άσ' τον Αλέξη μόνο του λογύδρια να γράφει...

"Ω! Γαμώ το κεφάλι σου! Μαλάκα!" είπ' ο Βαγγέλης
και πήγε για καλόγερος εις τη μονή Πεντέλης.

Το πιο περίεργο απ' όλα, όμως, είναι πως ξαφνικά, έτσι όπως αντέγραφα το ποίημα, με κάποιο μαγικό τρόπο το χαρτί... έσβησε!!! Έγινε εντελώς λευκό. Διαφορετικά απλώς θα το σκανάριζα και θα το ανέβαζα σκαναρισμένο, μπας και γνωρίσει κανείς το γραφικό χαρακτήρα (κυριολεκτικά ή μεταφορικά το "γραφικό χαρακτήρα") του άγνωστου ποιητή.

Θα ήθελα να του σφίξω το χέρι με το σωστό τρόπο, δηλαδή με το δεξί μου χέρι να του σφίξω το δεξί του χέρι. Αλλά, δυστυχώς, φαίνεται πως κάτι τέτοιο είναι απολύτως αδύνατον!

Ας του αφιερώσω, τουλάχιστον, ένα τραγούδι.
Θεοδωράκης, Καρυωτάκης, Παπακωνσταντίνου,
Μπαλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνων

ΗΓΕΤΗΣ

Τώρα αυτό στέκει σε ενδεχόμενη κριτική?
Δεν ξέρω. Δεν τα ξέρω δα και όλα...
Πολύ θα ήθελα τη γνώμη σου και τη βοήθειά σου, αναγνωσταρά μου.

Διότι τίθεται το ερώτημα "εν τοιαύτη περιπτώσει τι τους θέλουμε τους ηγέτες?", που είναι ερώτημα μέγα.

ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗΣ

Μου είπαν πως σε είδανε με τον Καστοριάδη 
Εσύ να το φιλοσοφείς κι εγώ βαθιά στον Άδη 
Και συζητώ με τις ψυχές που να ‘ναι η αγάπη 
Και για το θέμα ρώτησα το Χάρο το σατράπη 
Μα αυτό που μου ‘πε μ’ άφησε αγιάτρευτο σημάδι 
Πως είναι σώα κι ευτυχής με τον Καστοριάδη

Το τραγούδι για τον Κορνήλιο Καστοριάδη γράφτηκε το 1994. Το είχα πει στον Κορνήλιο και μου είχε δώσει τη διεύθυνση του στο Παρίσι να του το στείλω. Δυστυχώς δεν πρόκανα....

Αυτά τα ολίγα είχε γράψει ο Ρασούλης παρουσιάζοντας το όμορφο και δροσερό αυτό τραγουδάκι.

ΜΑ ΠΩΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙ?

Υπάρχουν φράσεις που γράφουν ιστορία. Και εξαιτίας αυτών των φράσεων, 

κάποιες ημερομηνίες χαράσσονται με ανεξίτηλα γράμματα στην ιστορική μνήμη

Ουδείς εχέφρων άνθρωπος εξεπλάγη από τη βαρυσήμαντη δήλωση του πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος μπροστά στις κάμερες, αναφερόμενος εις τον εαυτό του, δήλωσε: "Γαμώ το κεφάλι μου, μαλάκα". 

Ως προς το δεύτερο σκέλος της δηλώσεως, τουλάχιστον, επρόκειτο για κοινό μυστικό. Όλοι το εγνώριζαν. Εις τας κοινωνικάς συναθροίσεις, πολύ καιρό τώρα, το αντικείμενο συζητήσεως δεν ήτο εάν ο πρωθυπουργός είναι ή δεν είναι αυτό που αυτοεχαρακτηρίσθη, αλλά εάν είναι περισσότερο ή λιγότερο σε σχέση με τον προηγούμενο πρωθυπουργό μας -και παλαιό συμφοιτητή του. 

Ωστόσο, μυστήριο συνεχίζει να καλύπτει το πρώτο σκέλος της δηλώσεως του πρωθυπουργού. 

Τι εννοούσε και σε τι αποσκοπούσε πληροφορώντας μας ότι γαμάει το κεφάλι του? 

Ουδείς γνωρίζει. 

Και όλοι αναρωτιούνται: Μα, πως το κάνει? 

Το λαϊκό κίνημα οφείλει να απαιτήσει να πέσει άπλετο φως στο μυστήριο! Να γίνει εξεταστική των πραγμάτων επιτροπή, ενώπιον της οποίας, σε δημόσια συνεδρίαση,  ο πρωθυπουργός να κληθεί να δείξει τον τρόπο με τον οποίο γαμάει το κεφάλι του. 

Να μάθουμε κι εμείς ρε αδερφέ! 

Σε διαφορετική περίπτωση,  ένας δρόμος μένει: 

Να καταγγελθεί ο πρωθυπουργός για διασπορά ψευδών ειδήσεων! 

Τι παριστάνει δηλαδή? Τον υπεράνθρωπο? Ή μήπως θέλει να μας πει ότι είναι ο άνθρωπος-λάστιχο? 

Τόσο ανώτερος δηλαδή θέλει να μας πει ότι είναι, ώστε καταφέρνει και γαμάει το κεφάλι του? 

Τόσο ξεκομμένος είναι από τα ήθη, τα έθιμα και τις συνήθειες των μαζών? 

Κι εμείς που δεν μπορούμε -όσο κι αν προσπαθούμε- να γαμήσουμε το κεφάλι μας, τι είμαστε δηλαδή? Τόσο πολύ μας υποτιμά?

Θεωρώ το ζήτημα εξαιρετικά σημαντικό, ωστόσο δεν διστάζω να ευχηθώ στον κ. πρωθυπουργό "καλά γαμήσια, και να προέχει μην πάθει καμιά κράμπα". 

Τραγούδι.

Δημήτρης Μητροπάνος, Γιώργος Κακουλίδης, Θάνος Μικρούτσικος, 

"Θα κόψω το κεφάλι σου"

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ!!!

Τελικά οι Μάγιας δεν ήταν ακριβείς... 

Το τέλος της γης δεν ήρθε τον Δεκέμβριο του 2012. 

Τζάμπα πήγαν τόσες και τόσες αναλύσεις για το ημερολόγιο των Μάγιας...

Όμως οι Μάγιας κάάάάτι ήξεραν! 

Διότι, έστω και με μικρή καθυστέρηση... 

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΗΡΘΕ!!!

ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ!!!

Διότι δεν πάει άλλο! Διότι ήρθε η ώρα να καταλάβουν τη δύναμή μας! Διότι ήρθε η ώρα να τους δείξουμε όχι μόνο την αγανάκτηση αλλά και την αποφασιστικότητά μας! Διότι τώρα είναι η δικιά μας ώρα, διότι τώρα μιλάμε εμείς! Εμείς, ο λαός του ίντερνετ!

Ω, ναι, ο λαός του ίντερνετ δεν είναι απλά θυμωμένος. Είναι εξοργισμένος!

Χμμμ...
Όλος ο λαός του ίντερνετ?

Τι να σε πω σουλτάνα μου, μάνα μου ματζουράνα μου...
Τώρα που το σκέφτομαι, ανάμεσα στον οργισμένο λαό του ίντερνετ κυκλοφορούν και μερικοί βουλευτάδες της αριστεράς των κινημάτων, οι οποίοι έχουν το δικό τους, προσωπικό ύφος γραφής, το δικό τους προσωπικό είδος χιούμορ και τις δικές τους προσωπικές ανησυχίες:

Τι να σε είπω... Ας είπω ότι στώμεν καλώς.
Βενσερέμος!

Ζώα προς εξαφάνιση, Ίντερνετ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ -Μέρος Β.

Καταιγιστικό ρυθμό έχουν πάρει οι εξελίξεις στο χώρο της εν Ελλάδι αντικαπιταλιστικής αριστεράς! 

Πέραν των όσων θετικών αναφέραμε σε προηγούμενο ποστ, ήρθε η ώρα της θρυλικής και περιλάλητης και χιλιοτραγουδισμένης ΟΚΔΕ να ταράξει τα νερά, με μια αναμφιβόλως θετική απάντηση προς το κάλεσμα που απηύθυνε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προς την ΟΚΔΕ για συμμετοχή της τελευταίας ("τελευταίας" όπως λέμε "last but not least", βέβαια), σε ένα "Αγωνιστικό Μέτωπο Ρήξης και Ανατροπής". 

Το αναμφιβόλως θετικό στην απάντηση της ΟΚΔΕ, εντοπίζεται στη φράση "τα παραπάνω δεν αποκλείουν τη συνέχεια της συζήτησης πάνω σε τέτοιες μετωπικές πολιτικές πρωτοβουλίες και μορφές". 

Διότι είπαμε: 

Εδώ ο κόσμος καίγεται, ο κόσμος πεινάει, ο κόσμος ψάχνει φαγητό στα σκουπίδια, ο κόσμος αυτοκτονεί. 

Ευνόητο είναι πως απαιτείται να συνεχιστεί η συζήτηση, λοιπόν! Συζήτηση μέχρι τελικής πτώσεως!

Άλλωστε και στην επιστημονική κοινότητα έχει ανάψει για τα καλά η συζήτηση, σχετικά με την αποτελεσματικότητα του νέου προϊόντος που κυκλοφορεί από σήμερα σε όλα τα καλά φαρμακεία: 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Η είδηση έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία, και αναμφίβολα γέμισε με αισιοδοξία όσους αγωνιούν για το μέλλον της εν Ελλάδι αντικαπιταλιστικής αριστεράς!

Αντιγράφω από εδώ:

Τις προηγούμενες ημέρες πραγματοποιήθηκε κοινή συνάντηση ΕΕΚ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ προκειμένου  να αναπτυχθεί από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ η πρότασή της για τη μετωπική συμπόρευση των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής, αντι-ΕΕ αριστεράς. 
Στην συζήτηση επιβεβαιώθηκε  η βούληση των δύο χώρων να αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο η  κοινή δράση μέσα στο κίνημα και οι κοινές πολιτικές πρωτοβουλίες επάνω στα μεγάλα κοινωνικά και πολιτικά μέτωπα της περιόδου. Συζητήθηκαν σημαντικά ζητήματα της αντικαπιταλιστικής-επαναστατικής πολιτικής σήμερα  όπως η φάση που βρίσκεται η καπιταλιστική κρίση, τα ζητήματα της αποδέσμευσης από την ευρωζώνη και την ΕΕ, της διεθνιστικής προοπτικής των αγώνων, του αντικαπιταλιστικού πόλου. 
Συμφωνήθηκε η συνέχιση του διαλόγου.

Αυτά λέει η επίσημη ανακοίνωση στο σάιτ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και μου φαίνεται πραγματικά ελπιδοφόρο το γεγονός ότι "συμφωνήθηκε η συνέχιση του διαλόγου", διότι ως γνωστόν εδώ ο κόσμος καίγεται και το πράγμα επείγει, ο κόσμος πεθαίνει, ως εκ τούτου επιβάλλεται να συνεχιστεί ο διάλογος.

Εν τω μεταξύ, στην επιστημονική κοινότητα επικρατεί ενθουσιασμός, ύστερα από την κυκλοφορία ενός νέου φαρμακευτικού σκευάσματος σε μορφή τσίχλας, που αναμένεται να αντιμετωπίσει μια συνήθεια η οποία τείνει να εξελιχθεί -αν δεν έχει ήδη εξελιχθεί- σε μάστιγα της εποχής μας...

ΕΘΝΙΚΟ-ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ

Να το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή:
Θεωρώ απόλυτα πιστευτό το ότι οι Πατριωτικές Κινήσεις Πολιτών εκεί στις πόλεις της Βόρειας Ελλάδας, λειτουργούν "δίχως πίσω τους να υπάρχουν κόμματα που τις στηρίζουν οικονομικά και πολιτικά". Επίσης, θεωρώ απόλυτα πιστευτό το ότι "δεν χρηματοδοτούνται από αποσκιρτήσαντες του Εθνικού χώρου για να στηρίξουν συγκεκριμένες κινήσεις και φορείς".
Τέλος, θεωρώ απόλυτα πιστευτό το ότι οι Πατριωτικές Κινήσεις Πολιτών είναι "μόνοι εναντίον όλων".
(Βλέπε σχετική παλαιότερη κοινή ανακοίνωση τους).

Την προς τις τοπικές κοινωνίες της Βόρειας Ελλάδας προσφορά αυτών των κινήσεων πολιτών δεν είμαι σε θέση να την εκτιμήσω -η χιλιομετρική απόσταση με εμποδίζει, βλέπεις...

Ωστόσο, δηλώνω εκστασιασμένος με την παρακάτω πρότασή τους προς τους Πανέλληνες. Μιλάω συγκεκριμένα για την ρηξικέλευθη και καινοτόμα και μεγαλειωδώς ριζοσπαστική πρόταση επαγγελματικού προσανατολισμού και επανεκπαίδευσης των ανέργων, έτσι όπως αυτή διατυπώθηκε από τον πρόεδρο της Πατριωτικής Κίνησης Πολιτών Δράμας.

Ναι, καλέ μου αναγνώστη:
Επιτέλους, βρέθηκε ο δρόμος (κυριολεκτικά "βρέθηκε ο δρόμος") που σε χρόνο μηδέν θα φέρει την ανάπτυξη και την ευημερία!!!

Δες το σχετικό βίντεο κι οραματίσου την ανάπτυξη να έρχεται καλπάζοντας, κινούμενη εθνικο-πατριωτικά:

ΓΟΥΑΟΥ!!! Ο ΣΑΚΗΣ!!!

Ναι καλέ μου αναγνώστη, εδώ και κάμποσο καιρό
αχός βαρύς ακούγεται, πολλά ντουφέκια πέφτουν.
Μήνα σε γάμο ρίχνονται, μήνα σε χαροκόπι?
Ουχί λέγω.
Απλά, ο Δ. Λιγνάδης παρουσιάζει τις "Βάκχες" του Ευριπίδη, με το Σάκη Ρουβά στο ρόλο του Διονύσου. Κι όπως καταλαβαίνεις, αρχίσανε τα "αίσχος!" και τα "τι άλλο θα δούνε τα ματάκια μας" και τα "απαράδεκτον!!!" και τα "αχ, καημένη Ελλάδα, πόσο ακόμα θα ξεπέσεις" και τα "θα τρίζουν τα κόκκαλα του Ευριπίδη" και τέτοια. Πασπαλισμένα όλα αυτά με επωδούς που μιλάνε για απόλυτη έλλειψη σεβασμού προς τους αρχαίους ημών.

Τώρα να σου πω την αλήθεια καλέ μου αναγνώστη, εγώ γελάω με όλα αυτά.
Διότι συμβαίνει το εξής:
Ασχέτως της γνώμης που μπορεί να έχει κάποιος για τις υποκριτικές ικανότητες του Σάκη Ρουβά, ένα πράγμα είναι απολύτως σίγουρο και καρατσεκαρισμένο:

Δεν έχει νόημα να λες πως σέβεσαι κάτι για το οποίο έχεις μαύρα μεσάνυχτα.

Εννοώ δηλαδή ότι αυτή τη στιγμή που μιλάμε, μπορούμε να είμαστε απολύτως βέβαιοι πως ο Σάκης γνωρίζει (έστω και εξ ανάγκης)  την υπόθεση των Βακχών του Ευριπίδη. Την ίδια στιγμή, μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι το 90% όσων τον κράζουν, έχει μαύρα μεσάνυχτα και πλήρη άγνοια οσοναφορά το τι στην ευχή πραγματεύονται οι Βάκχες (για να μη σου πω ότι κάμποσοι αγνοούν ακόμα και αν η λέξη "Βάκχες" αναφέρεται σε αρσενικούς Βάκχες ή σε θηλυκές Βάκχες).

Οπότε, Σάββατο σήμερα, λέω να βάλω εδώ ένα Σαββατιάτικο ανάγνωσμα, ένα λινκάκιον που λύνει το σχετικό πρόβλημα:

Οι Βάκχες του Ευριπίδη (αρχαίο κείμενο και νεοελληνική απόδοση του Παντελή Πρεβελάκη).

Όχι τίποτ' άλλο ρε αδερφέ, αλλά (αν τυχόν πας να δεις Σάκη σε ρόλο Διόνυσου) να έχεις μια ιδέα περί τίνος πρόκειται.

Διότι δεν πάει πολύς καιρός από τότε (πέρυσι ήταν, νομίζω) που κάποιοι ελληναράδες θίχτηκαν και απειλούσαν με μηνύσεις επειδή, λέει, ένας ανθελληνικός κωλο-θίασος της πλάκας είχε κάτσει κι είχε διαστρεβλώσει την κωμωδία "νεφέλες" του Αριστοφάνη (λέει) και την είχε κάνει (λέει) να γελοιοποιεί τον Σωκράτη (λέει) και είχα κάνει νέο συκώτι με όλη τη φάση, αλλά επειδή δεν έχει περάσει και πολύς καιρός δεν θα ήθελα να ξανακάνω νέο συκώτι (δε λέει τόση ανανέωση συκωτιού) ακούγοντας τίποτα κουλά όπως ότι οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης παρουσίασαν τον Σάκη-Διόνυσο να έχει ακολούθους κάτι βάρβαρες μαυρούκες από τη Λυδία -αντί για γνήσιες Ελληνίδες, όπως θα ήτο το εθνικώς ορθόν.

Για να προλάβω κάτι τέτοια σου λέω να διαβασεις το κείμενο των Βακχών.
Για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις.

ΕΔΩ ΚΑΤΙ ΠΑΙΖΕΙ ΣΟΥ ΛΕΩ!!!

Βαθιά υπόκλιση ο ένας αντισυστημικός...

...βλέμμα υπάκουου μαθητουδιού ο άλλος αντισυστημικός...

...βρε εδώ πέρα κάάάάάτι παίζει σου λέω.

Στα τέτοια μου, βέβαια, 

ωστόσο εξαπανέκαθεν με ενδιέφερε να μελετώ το βλέμμα των ανθρώπων.

Πάντοτε το βλέμμα λέει όσα κρύβουν τα λόγια.

Τραγούδι.

Μανώλης Φάμελλος και Ποδηλάτες: 

Μικρά γαλάζια μυστικά

Το πιο όμορφο τουριστικό βιντεάκι

Σύγχρονο (σημερινό για την ακρίβεια), το βιντεάκι δείχνει τι μπορεί να συμβεί σε κάθε υποψήφιο επισκέπτη της περιοχής πέριξ της Ακροπόλεως των Αθηνών.

Ω, πως να μην αισθάνομαι υπερηφάνεια που είμαι Έλλην, όταν βλέπω το αρχαίον ελληνικόν κλέος να μετατρέπεται σιγά-σιγά σε νεοελληνικόν κλαίος?

Μακαβρισμοί

Αν γουστάρεις χάσιμο μέσα στην ομοιομορφία και την ανωνυμία, σίγουρα ο επάνω εικονιζόμενος χώρος είναι ο χώρος που σου ταιριάζει.  Σε προθήκη θα σε βάλουν, βέβαια, ωστόσο δεν θα υπάρχει περίπτωση να ξεχωρίσεις από τους άλλους και δεν πα να' σουν ο πιο κεφάλας της παρέας.

Ωστόσο, η παρακάτω εικών δείχνει πως της κοινωνίας η διαφορά φέρνει στα κρανία μεγάλη συμφορά. Διότι, καλές οι προθήκες, όμως που τόπος για προθήκες όταν η παραγωγή είναι μαζική... Το πολύ να καταλήξεις σε μια ντάνα μαζί με άλλους συναδέλφους σου, αποτελώντας απλό ντεκόρ για νοσταλγικά τουριστικά ενσταντανέ όπως το παρακάτω:

Ωστόσο, αξιοζήλευτη είναι η μοίρα εκείνων που ένα αόρατο χέρι τους έταξε στην υπηρεσία της τέχνης! Βεβαίως κι αυτοί, επίσης, χάνονται μέσα στην ομοιομορφία και την ανωνυμία, πλην όμως η μοίρα τους επιφύλαξε σαφώς πιο γκλαμουράτες και αμπιγιέ οδούς ακινήτου δόξης!!! Χώρια που η τυχόν υπερπαραγωγή δεν μένει αναξιοποίητη! Ιδού τι εννοώ:

Ε, τώρα αν μετά από αυτά εσύ, καλέ μου αναγνώστη, επιμένεις ντε και καλα να μη χαθεί το όνομά σου και η μνήμη σου από τα ενδιαφέροντα των μεταγενεστέρων, οκέϋ, υπάρχουν κάμποσοι παλαιοί και καλοί τρόποι: Η μέθοδος μπατίκ, ας πούμε, ή έστω η μέθοδος της πυρογραφίας (αυτή η τελευταία, χρησιμοποιείται στην περίπτωση που οι μεταγενέτεροι σε θυμούνται με εκείνο το περίεργο είδος αρνητικής νοσταλγίας...). Ιδού σχετικόν δείγμα:

Το ηθικό δίδαγμα είναι πως η ορθοδοξια μας διδάσκει τη μεγάλη αλήθεια: λύσεις υπάρχουν, τόσο για ένα ζόρικο μεταθανάτιο  "λάθε βιώσας" (ή ίσως "λάθε αποβιώσας") όσο και για την τυχόν επιθυμία σου να κοιτάς (τρόπος του λέγειν "να κοιτάς", βέβαια) τους μεταγενέστερους περιηγητές, απευθύνοντάς τους το μεγαλειώδες υπαρξιακό ερώτημα: "Ξέρεις ποιός είμαι (ή μάλλον "ποιός ήμουν") εγώ ρε"?

Περί της Περεγρίνου εορτής

Μια πολύ παράξενη εορτή σήμερα για την ορθόδοξη εκκλησία.

Εορτάζουν οι άγιοι Περεγρίνος (αφ' ενός) και Λουκιανός (αφ' ετέρου).

Συνδυασμός ονομάτων που αναμφισβήτητα δημιουργεί τον συνειρμό ο οποίος μας θυμίζει το κείμενο του Λουκιανού με τον τίτλο "Περί της Περεγρίνου τελευτής".

Το λινκ για να κατεβάσει κάποιος το ζιπάκιον του όλου (ενδιαφέροντος) κειμένου, είναι τούτο δω.

Βοήθειά μας.

ΕΤΣΙ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ ΟΛΑ?

Αν δεχτούμε πως

κάθε σημαντικό ταξίδι ξεκινά από ένα μικρό βήμα, 

τότε θα πρέπει να δεχτούμε επίσης

ότι η κυκλοφορία του παρακάτω στικερακίου

μας δείχνει πως υπάρχουν οι προϋποθέσεις

για την έναρξη 

μιας σημαντικής κοινωνικής αντιδράσεως. 

Υπάρχουν συνδέσεις και συνδέσεις σου λέω!

Φρέσκα αρχαιοελληνικά παραμύθια

Εντελώς τυχαία (μα γιατί δε με πιστεύεις καλέ μου αναγνώστη?) είπα να βάλω στην αναζήτηση του google (και μάλιστα εντός εισαγωγικών) τη φράση:

"ο ίδιος ο Σωκράτης (μας το λέγει ο Πλάτων)"

Ε, ρε μάγκα μου, φαντάσου την έκπληξή μου μόλις ανακάλυψα πως αυτή η φράση -ακριβώς έτσι γραμμένη- υπάρχει σε 3.100 (ολογράφως: τρεις χιλιάδες και εκατό) μπλογκ και σάιτ -ξέρεις, μιλάμε για μπλογκ και σάιτ εκείνης εκεί της περίεργης ποιότητας η οποία απευθύνεται μόνο σε κάφρους και σε χρυσαυγίτες. 

Η εν λόγω φράση εμπεριέχεται μέσα σε ένα υπερ-γαμάτο κείμενο, το οποίο έχει ως εξής: 

Ο ίδιος ο Σωκράτης (μας το λέγει ο Πλάτων) δείχνοντας μία ημέρα στους μαθητές του ένα πλοίο που έφθανε στον Πειραιά από την Παλαιστίνη με Εβραίους εμπόρους είπε: «Ιδού ο κίνδυνος» χωρίς όμως να συνεχίσει την ανάπτυξι της σκέψεώς του, προς μεγάλη απορία του Πλάτωνος (όπως ομολογεί). Είναι πιθανό, όπως απεδείχθη εκ των υστέρων, να είχε αντιληφθεί ο Σωκράτης την αλλοίωσι των εννοιών της ελευθερίας που έχει επιβάλει η λεγομένη «δημοκρατία» και την «πηγή» των αλλοιώσεων αυτών. «Πηγή» την οποία κυνήγησε ανελέητα.

Ίσως να είναι αυτός ο λόγος που κατεδικάσθη να πιει το «κώνειο» σε συνδυασμό με την άτεγκτη κριτική του εναντίον της υποχρεωτικής και θεσμοποιημένης μετριότητος του συστήματος διακυβερνήσεως των Αθηνών.

Στην περίφημη «Απολογία» του διαβάζουμε την αυστηρότερη και την πιο θεμελιωμένη κριτική της λεγομένης «δημοκρατίας» των Αθηνών. Την οποία απεκήρυξαν και ο Σωκράτης και ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης, χαρακτηρίζοντάς την «πόλεως νόσημα».«Δημοκρατία» την οποία ορισμένοι αγράμματοι πολιτικοί «μας» εξυμνούν σήμερα με πάθος.

Όλα δείχνουν πως η συγκεκριμένη πλαστογραφία είναι φρέσκια (οι παλιότερες αναφορές που βρήκα είναι μόλις πριν από μια βδομαδούλα). 

Ως εκ τούτου μοιάζει σχετικά εύκολο να κάτσει κάποιος υπομονετικός αναζητητής και να βρει ποιός ξεκίνησε αυτή τη νέα φάρσα. 

Έτσι, για την τιμή του Σωκράτη ρε παιδί μου! 

Για την τιμή του Πλάτωνα! 

Για την τιμή των αρχαίων! 

Αλλά κυρίως για να μου λυθεί η παλιά μου απορία: 

Αν αυτές τις φάρσες τις ξεκινάνε οι ίδιοι οι αγράμματοι φασίστες ή αν τις ξεκινάνε σπιρτόζοι μορφωμένοι άνθρωποι με αίσθηση του χιούμορ, αρεσκόμενοι να γελάνε με τα στουρνάρια που καταπίνουν αμάσητο ό,τι βλέπουν μπροστά τους. 

Κι ύστερα μου μιλάς για καλοκαίρι

Κι ύστερα, το ΠΑΣΟΚ να ξεκαθαρίσει αν είναι μνημονιακή δύναμη ή όχι.
Κι ύστερα, η ΝΔ ν' αποφασίσει αν είναι μνημονιακή δύναμη ή όχι.
Κι ύστερα.....

Λάκης Παππάς, Κι ύστερα μου μιλάς για καλοκαίρι

Σχετικά με την πρόσφατη επιτυχία της "Αστυνομίας Εμφάνισης"

Φαίνεται πως στριμώχτηκε η Αστυνομία Εμφάνισης (που προχτές με καμάρι ξυλοφόρτωσε έναν άσχετο περαστικό διερχόμενο πολίτη επειδή αυτός φορούσε ένα προκλητικά ύποπτο μπλουζάκι με τη φασιστική φράση "Μολών Λαβέ").
(Κλικ εδώ για την πρώτη αντίδρασή μου σχετικά με το περιστατικό).

Σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσει την πράξη της, λοιπόν, η Αστυνομία Εμφάνισης υπέπεσε σε νέο ατόπημα: Έδωσε στη δημοσιότητα -εν είδει χαιρέκακης διαπόμπευσης- τα στοιχεία του ξυλοφορτωθέντος, προκειμένου να αποδείξει πως ο ξυλοφορτωθείς ήταν ένοχος, εφόσον α) τυγχάνει επαγγελματίας οπλίτης στο Πολεμικό Ναυτικό και β) τυγχάνει υποστηρικτής (προσοχή: όχι μέλος, απλώς υποστηρικτής) της Χρυσής Αυγής.

Όμως στην ανακοίνωσή της η Αστυνομία Εμφάνισης αποφεύγει να απαντήσει στο εξής:

Άραγε, τα όργανά της γνώριζαν εκ των προτέρων τις παραπάνω (προφανώς "κακουργηματικές" κατά την Αστυνομία Εμφάνισης) ιδιότητες του τυχαία περαστικού πολίτη που ξυλοφορτώθηκε? Ή μήπως τα όργανα της Αστυνομίας Εμφάνισης απλώς "είχαν άγιο" και από καθαρή σύμπτωση δεν ξυλοφόρτωσαν -ας πούμε- κάποιον τυχαίο τουρίστα που είχε αγοράσει ένα μπλουζάκι "Μολών Λαβέ" από τα χιλιάδες ανάλογα μπλουζάκια που πουλιούνται στα παρακείμενα μαγαζιά με σουβενίρ στο Μοναστηράκι?

Φαίνεται πως υπάρχει σοβαρός λόγος που η Αστυνομία Εμφάνισης αποφεύγει ν' απαντήσει σε αυτό το καυτό ερώτημα!

Και ο λόγος αυτός δεν είναι άλλος από το εξής:
Στην ίδια την ανακοίνωση της Αστυνομίας εμφάνισης, υπάρχει η πληροφορία ότι -πέρα από τον υποστηρικτή της Χρυσής Αυγής- τα όργανά της ξυλοφόρτωσαν άλλους ΔΥΟ τυχαίους περαστικούς πολίτες  (και όχι έναν -όπως έλεγαν οι αρχικές πληροφορίες από πηγές της Αστυνομίας Εμφάνισης), με αποκλειστικό κριτήριο την "φασιστική περιβολή" τους (ο ένας, λέει, φόραγε το φασιστικά εγκληματικό "δελφικό έψιλον"...)

Όμως, φαίνεται πως κατά την εξακρίβωση στοιχείων των προαναφερθέντων ξυλοφορτωθέντων περαστικών πολιτών, ουδέν ενοχοποιητικό προέκυψε. Ως εκ τούτου, τα όργανα της Αστυνομίας Εμφάνισης, απλώς κράτησαν τα στοιχεία των προαναφερθέντων αδίκως ξυλοφορτωθέντων πολιτών, προκειμένου, μελλοντικά, "να τους τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί"...

Μπλέξαμε άσχημα με τους εχθρούς του ανθρώπινου γένους, αδέρφια... Είχαμε όσους είχαμε, τώρα μας προέκυψε και η Αστυνομία Εμφάνισης...

Η οποία, τόσο μισεί το ανθρώπινο γένος, ώστε το έχει χωρίσει σε τρεις κατηγορίες:
Στην πρώτη, ανήκουν τα μέλη και οι συμπαθούντες της Αστυνομίας Εμφάνισης.
Στη δεύτερη, ανήκουν οι υποστηρικτές της Χρυσής Αυγής, οι μονιμάδες του Ναυτικού (και ακόμα χειρότερα αν κάποιος είναι και τα δύο).
Όμως, το πιο ανησυχητικό είναι ο χαρακτηρισμός που χρησιμοποιούν τα όργανα της Αστυνομίας Εμφάνισης προκειμένου να χαρακτηρίσουν τη μεγάλη μάζα, δηλαδή όσους δεν είναι ούτε υποστηρικτές της Χρυσης Αυγής ούτε μονιμάδες ούτε τίποτα...

"Κρετίνους" τους χαρακτηρίζουν.

Με χαρακτηρίζουν, δηλαδή.
Σε χαρακτηρίζουν, δηλαδή.
Μας χαρακτηρίζουν, δηλαδή.

Μπλέξαμε άσχημα με την Αστυνομία Εμφάνισης... Άκου που σου λέω...