ΣΥΡΙΖΑ ΜΩΡΟ ΜΟΥ, ΣΥΡΙΖΑ

Το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βαλθεί ν' αυτοκτονήσει, θα ήταν λογικό συμπέρασμα εάν δεν επρόκειτο για τους παλιούς συντρόφους του Φώτη Κουβέλη.
Δεδομένου όμως ότι πρόκειται για τους παλιούς συντρόφους του Φώτη Κουβέλη, η διατύπωση -μοιραία- οφείλει να είναι της μορφής "άραγε στον ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε ζωή πριν τον θάνατο"?
Ευνόητο είναι το αρνητικόν της απαντήσεως, κι άσε τα πάσης φύσεως (ενίοτε αντιεξουσιαστικής) ζωντανά να ελπίζουν σε ανάσταση νεκρών.
Δε ζωντανεύουν οι νεκροί -και δεν δύνανται ν' αυτοκτονήσουν.
ΣΥΡΙΖΑ=ιδιαίτερη καρακοσμάρα.
Δε σοβαρεύουν οι χαζοί, και οι μη-κυβερνητικοί περνάνε μια χαρά ως μη-κυβερνητικοί.
Καμιά ελπίδα.
Περιορισμένων δυνατοτήτων, περιορισμένων φιλοδοξιών και περιορισμένης ευθύνης.
Αυτοαναφλεγόμενα ζόμπι, καίγονται μόνοι τους δίχως ανάγκη συνεργασίας με τον Καμμένο -και αυτομαυρίζονται τροπικώς δίχως ανάγκη έκθεσης στον ήλιο ή τις κάλπες.

Κλικ.

Και κλικ.

Σύριζα μωρό μου, Σύριζα